Γράφει ο Απόστολος Κυριατσούλης (*)
Η Ρόδος και οι αποικίες της, Το Ροδιακό Ναυτικό Δίκαιο, «Ημείς δέκα ρόδιοι δέκα νήες».
Επέλεξα αυτό το θέμα σήμερα, γιατί δεν θέλω πλέον να σχολιάσω τα εθνικά θέματα, μετά από αυτό που έγινε στη τελευταία συνεδρίαση των αρχηγών της Ε.Ε. Όχι γιατί δεν το περίμενα, το είχα ήδη γράψει σε δύο αναρτήσεις μου, αλλά γιατί υπέφερα παρακολουθώντας την συνεδρίαση της Ε.Ε., μέσω διαφόρων ΜΜΕ (01.10.) και πολύ περισσότερο όταν παρακολουθούσα live τη συνέντευξη τύπου της καγκελαρίου στις 02.10. Μετά από αυτή τη συνέντευξη το συναίσθημα με ώθησε να σκεφτώ: «δεν θέλω να ζω, όταν μέρος του Αιγαίου και μερικά νησιά του, δεν θα ανήκουν πλέον στην ελληνική επικράτεια». Αλλά η λογική και η ανάλυση μου, του τι είχαμε από το 1900 μέχρι το 1974 και τι χάσαμε εξαιτίας, ελλήνων πολιτικών, βασιλέων και μητροπολιτών, με εξαίρεση του Μεγάλου Ελευθερίου Βενιζέλου και ίσως του Πλαστήρα, με οδηγού σ’ αυτή τη σκέψη (όσοι έχουν ασχοληθεί με αυτή την χρονική περίοδο, καταλαβαίνουν τι εννοώ). Σ’ αυτό συντελεί και η συμπεριφορά, ενός πολύ μεγάλου μέρους του λαού μας.
Στο θέμα μας:
Τον Σεπτέμβριο έγιναν αξιόλογες και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις στη Ρόδο με το τίτλο: «Μνημείο για τους τέσσερις Ροδίτες ναυτικούς που συμμετείχαν στον πρώτο περίπλου της γης, στο πλήρωμα του Μαγγελάνου, πριν 500 χρόνια».
Ο πρέσβης της Ισπανίας δώρισε στη Ρόδο ένα έργο Ισπανού καλλιτέχνη, το οποίο αναστήθηκε στη περιοχή Ενιδρύου της Ρόδου, σαν μνημείο (εικ. 1). Αξίζουν βέβαια ευχαριστίες και συγχαρητήρια στον Ισπανό Πρέσβη και τον Ισπανό Καλλιτέχνη για το μνημείο!
Όμως αυτό το μνημείο αφορά μόνο του ρόδιους, που έλαβαν μέρος στο πλήρωμα του Μαγγελάνου. Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα ιστορικά, στοιχεία, που να περιγράφουν, πόσοι ροδίτες ήταν, πέντε, δύο και τι «δουλειές» είχαν αναλάβει στο πλήρωμα του καραβιού. Ο άθλος λοιπόν ανήκει στον Μαγγελάνο, αυτόν αναγνωρίζει η ιστορία και καλά κάνει! 
Εμείς οι σημερινοί ρόδιοι, οφείλουμε στους προγόνους μας, που περίπου 2000 χρόνια πριν από τον Μεγάλο Μαγγελάνο, έκτιζαν αποικίες στη Δυτική και Ανατολική Μεσόγειο, κυριαρχούσαν στο εμπόριο (την υπεροχή των Ροδίων ως ναυτικών εμπόρων είχαν αναγνωρίσει πολύ πριν από τους Ρωμαίους οι ίδιοι οι Έλληνες, Δημοσθένης), ελάμβαναν μέρος με τα πλοία τους σε διάφορους πολέμους, με νίκες, ή με ήττες κλπ. Τέλος ασφαλώς για το Ροδιακό Ναυτικό Δίκαιο και η Αβαρία, τη μεγάλη απήχηση που βρήκε από τους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς και έπειτα (Μεσαίωνας, Άραβες) να τους αποτίνομαι φόρο τιμής.
Η πρόταση μου είναι να γίνει στο ίδιο σημείο, περιοχή Ενιδρύου, εκεί που ήταν και είναι τα αρχαία και νέα λιμάνια της Ρόδου, ένα μνημείο αφιερωμένο στους προγόνους μας ρόδιους, που να αναφέρει τις αποικίες των, την «αυτοκρατορία» των στο εμπόριο και ασφαλώς το Ροδιακό Ναυτικό Δίκαιο.
«Αυτές τις εποχές», αυτό είναι ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιτακτικό! 
Μπορεί να είναι κάτι καλλιτεχνικό, αλλά μπορεί να είναι και μια σωστά κατασκευασμένη πινακίδα ή ένας χάρτης.
Πρέπει να έχει διδακτικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, ώστε και οι κάτοικοι της Ρόδου, αλλά και οι τουρίστες, να μαθαίνουν, ποίοι ήταν πραγματικά οι πρόγονοι μας και ότι εμείς σήμερα, με αυτό το μνημείο τους αποτίνομαι φόρο τιμής.
Αποικίες των Ροδίων, σε ορισμένες περιπτώσεις, αναφέρονται οι Λίνδιοι, μια από τις τρεις πόλεις (Ιαλυσός, Κάμειρος, Λίνδος) που ίδρυσαν την πόλη της Ρόδου το 408 π.Χ. Εικόνες: 2-6.
Ροδιακό Ναυτικό Δίκαιο και η Αβαρία, Εικόνες: 7-9.
Βιβλιογραφία: διάφορες ιστοσελίδες, εγχειρίδια και από τη την Διπλωματική εργασία της κας Ιωάννας Λεντή, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών.
(*) Ο Απόστολος Π. Κυριατσούλης είναι συνταξιούχος,.
Τα τελευταία 46 χρόνια ζει στη Γερμανία και ασχολείται με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, από το 1992 πολύ πιο συστηματικά.
Είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου για την Μελέτη και Διάδοση της Ελληνικής Ιστορίας το 1994 και Πρόεδρος του.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου