Αλλαγή πλεύσης του Ιστολογίου “ΡΟΔΟΣυλλέκτης”

Το Ιστολόγιο του ΡΟΔΟΣυλλέκτη, απευθύνεται σε όσους αγαπούν τον τόπο τους… εδώ είναι λοιπόν και περιμένει τα δελτία για τις εκδηλώσεις και τις δράσεις των Πολιτιστικών Συλλόγων αλλά και ότι αφορά τον τόπο μας – ακόμα και την πολιτική… Το Email μας είναι: r.telxinas@yahoo.gr

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2020

Τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου: Αμοργός.

Αμοργός 
Είναι ένας από τους ωραιότερους προορισμούς των Κυκλάδων. Σε πολλά σημεία της μοιάζει ακόμη ανέγγιχτη από την τουριστική ανάπτυξη. Η ιδιαίτερη ενέργεια που εκπέμπει η Αμοργός, η μοναδική φύση της, το αγνάντεμα από ψηλά, τα παλιά μονοπάτια που ευωδιάζουν από τα βότανα, το υπέροχο βαθύ μπλε χρώμα των νερών της, κάνουν τους επισκέπτες να την κλείνουν στην καρδιά τους, σε μια πολύ ιδιαίτερη θέση. 
Στην αρχαιότητα ήταν χωρισμένη στα τρία. Οι αρχαίες πολιτείες της, Aρκεσίνη, Μινώα, Αιγιάλη, έχουν ανασκαφεί εν μέρει και έχουν αποκαλύψει πολλά για την πλούσια ιστορία της. Το νησί έχει δυο λιμάνια, των Καταπόλων και της Αιγιάληςκαι διακρίνεται στην Πάνω και στην Κάτω Μεριά. Η φωτογενής Χώρα της αγκαλιάζει το κάστρο της και στολίζεται από τους μύλους που ακόμη υψώνονται στην κορυφογραμμή. Το μεγάλο προσκύνημα της Χοζοβιώτισσας και η παραλία της Αγίας Αννας που έκανε τη φράση "Απέραντο Γαλάζιο", τον τίτλο της ταινίας του Γάλλου σκηνοθέτη Λυκ Μπεσόν, συνώνυμο της Αμοργού, είναι δύο από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του νησιού. 
Φιλόξενη, περήφανη, αγνή ακόμη κι ανόθευτη υποδέχεται κάθε καλοκαίρι τους επισκέπτες με ρακόμελα, χαμόγελα και τα αμοργιανά τραγούδια που θα ακούσετε στα παλιά καφενεία και στις ταβέρνες των χωριών. 

Αμοργός 
Τα ευρήματα των ανασκαφών που έγιναν κατά καιρούς στην Αμοργό απέδειξαν ότι ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του κυκλαδικού πολιτισμού από την 3 χιλιετία π.Χ. Η ύπαρξη
οχυρωμένων ακροπόλεων, νεκροταφείων και τα διάφορα ειδώλια που βρέθηκαν, μαρτυρούν την πολιτιστική ανάπτυξη του νησιού. Η γεωγραφική του θέση, το κατέστησε σημαντικό στην πορεία για την εξέλιξη της επεξεργασίας του χαλκού και την ανάπτυξη της ναυσιπλοΐας στο χώρο του Αιγαίου. 
Η Αμοργός, το ανατολικότερο νησί των Κυκλάδων, βρισκόταν στους αρχαίους δρόμους που οδηγούσαν από την Ιωνία στην ηπειρωτική Ελλάδα. Μεταξύ του 10ου και 8ου αιώνα π.Χ., κατά τη Γεωμετρική περίοδο, Ιωνες άποικοι έφθασαν στο νησί από τη Νάξο και ίδρυσαν την Αρκεσίνη. Περί τον 7ο αιώνα π.Χ. άποικοι από τη Μίλητο ίδρυσαν την Αιγιάλη στα βόρεια της δυτικής ακτής. Οι δυο αυτές πόλεις-κράτη, μαζί με τη Μινώα, συγκρότησαν την Κοινοπολιτεία της Τριπόλεως και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ζωή του νησιού σ’ όλη την διάρκεια των ιστορικών χρόνων. 
Υπήρχαν ιερά αφιερωμένα στην Αθηνά Πολιάδα, στον Διόνυσο Κισσοκόμο, στον Απόλλωνα τον Δήλιο και τον Πύθιο, στον Απόλλωνα τον Αποτρόπαιο, την Ουρανία Αφροδίτη κ.ά. Μεγάλες γιορτές κατά την αρχαιότητα ήταν τα Ηραία, τα Διονύσια και τα Εκατόμβαια. 
Στα ιστορικά χρόνια η Αμοργός συμμετείχε στους Περσικούς πολέμους και έγινε μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας καταβάλλοντας φόρο ενός ταλάντου. Στην αρχαιότητα είχε αποκτήσει φήμη εξαιτίας του Σιμωνίδη, του ιαμβικού ποιητή Αμοργίνου που έζησε εκεί πιθανότατα κατά το δεύτερο μισό του 7ου αιώνα π.Χ. Η Αμοργός ήταν γνωστή στην αρχαιότητα για τους «αμοργίνους χιτώνες» οι οποίοι ήταν περιζήτητοι από τις γυναίκες της Αθήνας και της Κορίνθου. Οπως λέει ο Αριστοφάνης, ήταν τόσο διαφανείς ώστε η Λυσιστράτη συμβούλευε τις γυναίκες να τους φορέσουν για να προκαλέσουν τον έρωτα των ανδρών. Το κόκκινο χρώμα τους ονομάζονταν «αμόργινον» και οφειλόταν στη χρωστική ουσία μιας λειχήνας που φυτρώνει άφθονη στο νησί. 
Καταλήφθηκε από τους Μακεδόνες το 337 π.Χ, και το 322 π.Χ. μνημονεύεται η ναυμαχία της Αμοργού ανάμεσα στους Μακεδόνες και τους στρατηγούς της Αθήνας που κατέληξε στην ήττα των τελευταίων. Την εποχή της ρωμαιοκρατίας η Αμοργός υπαγόταν στην Επαρχία της Ασίας και ήταν τόπος εξορίας. Οι πηγές αναφέρουν πως εκεί εξορίστηκε ο ανθύπατος της Ισπανίας Γάϊος Βίβιος Σερένας. Κατά τη βυζαντινή εποχή ανήκε διοικητικά στην Επαρχία των Νησιών με πρωτεύουσα τη Ρόδο. Εκκλησιαστικά ανήκε, μαζί με την Πάρο και τη Σίφνο, στην ίδια επισκοπή και το 1083 συνενώθηκε με την επισκοπή Παροναξίας. Αργότερα ανήκε στο Θέμα του Αιγαίου. Από περιγραφές του Αραβα γεωγράφου Εδρισί το 1153, πληροφορούμαστε ότι είχε πολύ πληθυσμό. Σύμφωνα με την παράδοση, το 1088, με αυτοκρατορικό χρυσόβουλο του Αλέξιου Κομνηνού, ιδρύθηκε το ξακουστό μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας. Η μονή με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική είναι προσκολλημένη σ’ έναν κάθετο βράχο του όρους του Προφήτη Ηλία, στην ανατολική πλευρά της Αμοργού. 
Το 1207, στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, το νησί καταλήφθηκε από τους Ανδρέα και Ιερεμία Γκίζη. Αργότερα βρέθηκε στην εξουσία του δούκα της Νάξου Μάρκου Α’ Σανούδου. Στη συνέχεια ήρθε η σειρά του αυτοκράτορα της Νικαίας, Ιωάννη Βατάτζη, να το διαφεντέψει. Το 1269, ύστερα από συνθήκη, παραχωρήθηκε ξανά στον Ιερεμία Γκίζη. Αυτός έφερε νέους εποίκους (πολλοί νησιώτες είχαν καταφύγει στη Νάξο), ενώ παράλληλα ανοικοδόμησε το κάστρο της Χώρας. Το 1309 τερματίστηκε η κυριαρχία των Γκίζη με το θάνατο του Ζαννάκη Α΄ Γκίζη, και το νησί βρέθηκε υπό την εξουσία του δούκα της Νάξου Γουλιέλμου Α’ Σανούδου, το οικόσημο του οποίου βρίσκεται εντοιχισμένο στη μονή Χοζοβιώτισσας. Παρέμεινε στην κυριαρχία των Σανούδων μέχρι το 1352 που διανεμήθηκε μεταξύ του Δομένικου και Μάρκου Σκιάβου οι οποίοι ήταν κύριοι της Ιου, και του Μάρκου Γριμάνι. Σύντομα, όμως, ο Μάρκος Σανούδος παραχώρησε το μερίδιο των Σκιάβων στον οίκο των Γκίζη. 
Την εξουσία των Γκίζη τερμάτισε ο Βενετός ναύαρχος Δομίνικος Μικέλι που απέβαλλε τον Ζαννάκη Γ’ Γκίζη επειδή κατηγορήθηκε ότι συνεργάστηκε με τους Ενετούς της Κρήτης εναντίον της Γαληνοτάτης. Ακολούθησε μια περίοδος συγκρούσεων μεταξύ των Βενετών και του Νικόλαου Σανούδου, μέχρι το 1370 που έγινε συμβιβασμός. Η μισή Αμοργός βρέθηκε υπό την εξουσία του αφέντη της Αστυπάλαιας, Ιωάννη Κουϊρίνι, και η άλλη μισή στην οικογένεια των Γριμάνι. Αυτοί με τη σειρά τους παραχώρησαν το μερίδιό τους στους Κουϊρίνι. Το 1537 η Αμοργός κατελήφθη από τον Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα και τερματίστηκε έτσι η εξουσία των Κουϊρίνι. Στη διάρκεια εκείνων των χρόνων οι Αμοργινοί υπέφεραν τα πάνδεινα από τα πειρατικά κούρσα των Τούρκων και των Καταλανών. Πολλοί εγκατέλειψαν το νησί τους και κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Κρήτη. 
Οι Οθωμανοί παραχώρησαν στους Αμοργιανούς οικονομικά και πολιτικά προνόμια με αποτέλεσμα να παραμείνουν την εποχή αυτή σχετικά ανενόχλητοι. Στον ρωσοτουρκικό πόλεμο η Αμοργός κατελήφθη από τους Ρώσους, οι οποίοι το 1774 την έδωσαν ξανά στους Τούρκους. Με το στόλο της συμμετείχε στην Επανάσταση του 1821 και την εποχή του Καποδίστρια εδώ λειτούργησε αλληλοδιδακτικό σχολείο. Στην εποχή της δικτατορίας του Μεταξά στην Αμοργό στάλθηκαν πολιτικοί εξόριστοι. 

Αμοργός 
Η Αμοργός είναι κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους. Πήρε το όνομά της από το φυτό αμοργίς, ένα είδος λιναριού από το οποίο φτιάχνονταν οι «άλικοι αμοργίδες», χιτώνες της Αμοργού. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο των Κυκλάδων, νοτιοανατολικά της Νάξου και σε απόσταση 136 ναυτικών μιλίων από τον Πειραιά. Η επιφάνειά της εκτιμάται στα 121,464 τ.χλμ., ενώ έχει μήκος ακτών 126 χιλιόμετρα. Είναι μακρόστενο νησί που εκτείνεται από ΝΔ προς ΒΑ με απότομη ορεινή μορφολογία εδάφους. Διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια, τα Κατάπολα και την Αιγιάλη. Πρωτεύουσα είναι η Χώρα Αμοργού με κύριο λιμάνι τα Κατάπολα. 
Η Αμοργός (ολόκληρος ο δήμος) είχε πληθυσμό 1.973 άτομα στην απογραφή του 2011. Οι κάτοικοι ασχολούνται παραδοσιακά με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία καθώς και με τα ναυτικά επαγγέλματα. Πολλοί κάτοικοι ασχολούνταν από τα παλιά χρόνια με τον κλάδο της μελισσουργίας. Τα τελευταία χρόνια ασχολούνται και με τον τομέα του τουρισμού ο οποίος αναπτύσσεται με ραγδαίο ρυθμό. 
Η Αμοργός αποτελεί ιδανικό προορισμό για πεζοπορία.Υπάρχουν μονοπάτια που ξεκινούν ή/και καταλήγουν σε κάποιον οικισμό και προσφέρουν στον επισκέπτη εκπληκτικές εικόνες φυσικού τοπίου. 

Ιστορία 
Περίληψη 
Από τα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στην Αμοργό. Κατά την αρχαιότητα η Αμοργός γίνεται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Κυκλαδικού πολιτισμού. Αργότερα, κατά την μινωική εποχή, καταφθάνουν στο νησί πολλοί μινωίτες ιδρύοντας μία από τις πρώτες πόλεις του νησιού, τη Μινώα. Αργότερα, Ναξιώτες ιδρύουν την Αρκεσίνη, στη σημερινή περιοχή Καστρί και την ίδια εποχή Μιλήσιοι εγκαθίστανται στην Αιγιάλη, κοντά στο σημερινό χωριό Θολάρια. Αυτές ήταν κατά την αρχαιότητα οι σπουδαιότερες πόλεις του νησιού. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους θα είναι τόπος εξορίας: επί Τιβερίου, το 23 μ.Χ. θα εξοριστεί ο Βέβιος Σειρήνος, ανθύπατος της Ισπανίας.[1][2] Τα βυζαντινά χρόνια δέχεται επιδρομές Πειρατών ενώ ιδρύεται η μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας. Το 1207 την καταλαμβάνει ο Μάρκος Σανούδος και ξεκινά η περίοδος της Λατινοκρατίας έως το 1537 οπότε επέδραμε ο Χαιρεντίν Μπαρμπαρόσα και την έθεσε υπο Οθωμανική κυριαρχία (1537-1824). Οι Αμοργιανοί ασκούσαν την πειρατεία συστηματικά. Το νησί έχει την ιδιαιτερότητα να διατηρεί μεγάλο πλήθος επιφανών βυζαντινών επωνύμων. Μετά την επανάσταση του 1821 ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος ενώ λίγα χρόνια αργότερα η Αμοργός χρησιμοποιήθηκε πάλι ως τόπος εξορίας. Την περίοδο της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα εντάσσεται αρχικά στην Ιταλική διοίκηση ενώ από το 1943 την διαδέχεται η Γερμανική έως την απελευθέρωση το 1944. Η φήμη του νησιού εκτοξεύτηκε με την προβολή της ταινίας "Tο Απέραντο Γαλάζιο" (Le Grand Bleu) σε σκηνοθεσία του Λυκ Μπεσόν η οποία γυρίστηκε κατά μεγάλο μέρος στην Αμοργό. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η Ρόδος στην Ιταλοκρατία 1ο μέρος.

Η Ρόδος στην Ιταλοκρατία 2ο μέρος.

Η Ρόδος στην Ιταλοκρατία 3ο μέρος.

Η Ρόδος επί Ιταλοκρατίας 1920 – 1940

Εγω σωπαίνω....Φτύνω!!!

Μου μιλούν για δικαιοσύνη....οι δικαστές, Μου μιλούν για ηθική...οι αγύρτες, Μου μιλούν για ζωή...οι δολοφόνοι, Μου μιλούν για όνειρα...οι έμποροι, Μου μιλούν για ισότητα...τα αφεντικά, Μου μιλούν για φαντασία...οι υπάλληλοι, Μου μιλούν για ανθρωπιά...οι στρατοκράτες, Εγω σωπάινω....Φτύνω.


ΡΟΔΟΣυλλέκτης: e-mail r.telxinas@yahoo.gr
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στον ΝΕΟ ΡΟΔΟΣυλλέκτη: http://rouvim.blogspot.com

ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: http://rouvim.blogspot.com/
ΚΡΗΤΗΝΙΑ: http://www.kritinia.gr/
ΙΣΤΡΙΟΣ: http://istrio.blogspot.com/
ΣΟΡΩΝΗ: http://www.ampernalli.gr/
Dj news: http://fanenos.blogspot.com/
ΠΑΛΜΟΣ: http://www.palmos-fm.gr/
ΕΚΟΦΙΛΜ: http://www.ecofilms.gr/
ΡΑΔΙΟ1: http://www.radio1.gr/
http://www.ksipnistere.blogspot.com/
ΣΦΕΝΤΟΝΑ: http://gipas.blogspot.com/
ΡΟΔΟΣυλλέκτης: http://www.rodosillektis.com/
Η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ρόδου: http://opsrodou.gr/
ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ: http://www.hamogelo.gr
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ – ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ: http://rodosillektis.blogspot.gr/
Ιστοσελίδα του ΡΟΔΟΣυλλέκτη: http://www.rodosillektis.com/
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ: http://www.pnai.gov.gr
ΔΗΜΟΣ ΡΟΔΟΥ: http://www.rodos.gr/el/

Αρχειοθήκη ιστολογίου