Αλμυρίκι
Tο αλμυρίκι ή αρμυρίκι ή βρέζι ή αρμύρα ή μέρικος (επιστ. Ταμαρίς, Tamarix) αποτελεί γένος αγγειόσπερμων, δικότυλων φυτών, που ανήκει στην τάξη των Ιωδών, στην οικογένεια των Ταμαριδοειδών.
Είναι δενδρύλλια που βρίσκονται αυτοφυή σε πολλές παραθαλάσσιες περιοχές της Ελλάδας και της Μεσογείου, κοντά σε παραλίες, όχθες ποταμών και ρέματα που ο υδάτινος ορίζοντας είναι υφάλμυρος.
Το αλμυρίκι έχει δυνατό ριζικό σύστημα και οι ρίζες του διακλαδώνονται φτάνοντας σε μεγάλο βάθος. Τα κλαδιά του είναι λεπτά και τα φύλλα του είναι πολυάριθμα σχηματίζοντας λέπια. Τα άνθη του είναι πολύ μικρά ρόδινα ή λευκορόδινα, διατάσσονται δε σε μακριές ταξιανθίες και φύονται στα άκρα των κλαδιών.
Εξαιρετικά ανθεκτικό στη ξηρασία και στην αλατότητα του εδάφους ευνοείται κιόλας από το ράντισμα με θαλασσινό νερό. Καλλιεργείται κατά μήκος των ακτών ως καλλωπιστικό, για τη δημιουργία ανεμοφρακτών, αλλά και για τη σκιά του στις παραλίες.
Ετυμολογία βοτανολογικού ονόματος
Στη λατινική γλώσσα, το όνομα Ταμαρίξ (Tamarix) αναφέρεται σε αυτή που κατάγεται από τον ποταμό Ταμαρίς (Tamaris) (λατινοποιημένο όνομα του ποταμού Τάμπρο (Tambro) που βρίσκεται στην Ισπανία). Εξ ού και η ελληνική μετάφραση Ταμαρίς (γεν. της Ταμαρίδος).
Είδη
Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετά είδη, τα σημαντικότερα είναι:
Σμυρναίικο αλμυρίκι. (Tamarix smyrnensis - Ταμαρίς η σμυρναίικη) Θάμνος ή και μικρό δέντρο που δεν ξεπερνά τα 2 μέτρα ύψος. Τα άνθη του είναι ανοικτορόδινα και βρίσκεται κυρίως σε ρέματα της νότιας Ελλάδας.
Γαλλικό αλμυρίκι. (Tamarix gallica - Ταμαρίς η γαλλική), Θάμνος ή μικρό δέντρο. Τα κλαδιά του έχουν κοκκινωπό χρώμα και τα άνθη του είναι ρόδινα. Βρίσκεται σε πολλές παραθαλάσσιες περιοχές της Γαλλίας ενώ στην Ελλάδα σε αρκετές παραλίες του Αιγαίου.
Κοινό αλμυρίκι ή της Αττικής. (Tamarix hampeana - Ταμαρίς η χαμπεανή) Δέντρο που φτάνει τα 10 μέτρα ύψος. Βρίσκεται σε παραλίες ολόκληρης της Ελλάδας. Με πολύ πυκνή φυλλωσιά και μικροσκοπικά λευκορόδινα άνθη.
Κρητικό αλμυρίκι. (Tamarix parviflora - Ταμαρίς η μικρανθής, συνών. Tamarix cretica) Θάμνος ή μικρό δέντρο που δεν ξεπερνά τα 3 μέτρα ύψος. Τα φύλλα του είναι στενόμακρα, σκούρα πράσινα και τα άνθη του ρόδινα. Φύεται στις όχθες ρυακιών, ρεμάτων και ποταμών της Κρήτης.
Αλμυρίκι, ένα δέντρο για παραθαλάσσιες περιοχές
Το αλμυρίκι ή αρμυρίκι είναι μικρό δέντρο που συναντάμε αυτοφυές σε παραθαλάσσιες περιοχές της χώρας μας, ακόμη και πάνω στην αμμουδιά. Το αλμυρίκι χαρακτηρίζεται από σχετικά γρήγορη ανάπτυξη και μεγάλη ανθεκτικότητα σε συνθήκες ξηρασίας και δυνατών ανέμων, φέρει λεπτά κλαδιά, πολυάριθμα λεπιοειδή φύλλα και σχηματίζει πολύ μικρά ρόδινα ή λευκορόδινα άνθη.
Πώς καταφέρνει το αλμυρίκι να είναι τόσο ανθεκτικό και να επιβιώνει κοντά στη θάλασσα;
Το αλμυρίκι χαρακτηρίζεται από δυνατό ριζικό σύστημα που διακλαδώνεται και φτάνει σε μεγάλο βάθος. Αναπτύσσεται σε αλατούχα φτωχά και αμμώδη εδάφη και παρουσιάζει μεγάλη αντοχή σε κακής ποιότητας και υφάλμυρα νερά. Επιπλέον, το αλμυρίκι είναι εξαιρετικά ανθεκτικό στην έλλειψη νερού, καθώς τα μικρά λεπιοειδή φύλλα του δεν χάνουν την υγρασία τους όταν το φυτό διαπνέει. Ακόμα και τα υφάλμυρα υδροσταγονίδια που μεταφέρει αέρας από τη θάλασσα ευνοούν την ανάπτυξη του αλμυρικιού.
Τι ανάγκες σε πότισμα και λίπανση έχει το αλμυρίκι;
Το αλμυρίκι λόγω της ανθεκτικότητας του, δεν χρειάζεται ιδιαίτερο πότισμα, παρά μόνο στα νεαρά δενδρύλλια. Όταν τα φυτεύουμε, θα πρέπει να τους εξασφαλίζουμε πότισμα τουλάχιστον για την πρώτη χρονιά για να ριζώσουν καλύτερα. Στα αλμυρίκια του κήπου μας, καλό είναι να προσθέτουμε ένα πλήρες λίπασμα στις αρχές της άνοιξης για να τονώσουμε την ανάπτυξη τους.
Τι κλάδεμα χρειάζεται το αλμυρίκι και πώς πολλαπλασιάζεται;
Μπορούμε να κλαδεύουμε τα αλμυρίκια στις αρχές της άνοιξης, για να διαμορφώνουμε το σχήμα τους και για να αφαιρέσουμε ξερά κλαδιά που πιθανώς υπάρχουν. Ο πολλαπλασιασμός του αλμυρικιού γίνεται κυρίως με μοσχεύματα, σπόρους και καταβολάδες.
Κι ένα μυστικό για το αλμυρίκι
Το αλμυρίκι θεωρείται ιδανικό δέντρο για να μας χαρίζει την πολύτιμη σκιά του στις παραλίες και στα εξοχικά σπίτια, ενώ χρησιμοποιείται από τους κηποτέχνες και για δημιουργία ανεμοφραχτών κοντά στη θάλασσα.
Κώστας Λιονουδάκης
Γεωπόνος Γ.Π.Α.
Πηγή κειμένου: https://www.mistikakipou.gr/almiriki/
Αλμυρίκι (Αρμυρίκι)
Αλμυρίκι (Αρμυρίκι) (Tamarix parviflora)
Είδος φυτού Αειθαλή δέντρα
Περίοδος ανθοφορίας Άνοιξη
Εδαφικές απαιτήσεις Χωρίς απαιτήσεις
Απαιτήσεις σε νερό
Απαιτήσεις σε φως
Αντοχή στο κρύο
Μέγιστο ύψος (m) 7
Μέγιστη διάμετρος (m) 5
Χρώμα άνθους Ροζ
Βαθμός δυσκολίας
Το αλμυρίκι, γνωστό και ως αρμυρίκι, είναι αειθαλές δέντρο μέτριας ανάπτυξης. Το μέγιστο ύψος του δεν θα ξεπεράσει τα επτά μέτρα και η διάμετρος του τα πέντε μέτρα. Τα κλαδιά του είναι λεπτά και τα φύλλα του πολυάριθμα σχηματίζοντας λέπια σε χρώμα ανοιχτό πράσινο. Ανθίζει την άνοιξη και τα άνθη του είναι μικρά, ρόδινα ή λευκορόδινα, οργανωμένα σε επάκριες ταξιανθίες. Μπορεί να καταταχθεί ανάμεσα στα πιο εύκολα και στα ανθεκτικά φυτά για καλλιέργεια. Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις φύτευσης, ενώ δεν έχει απαιτήσεις σχετικά με το έδαφος. Χρειάζεται σχεδόν μηδενική φροντίδα ενώ παρουσιάζει εξαιρετική αντοχή στο κρύο, τους ανέμους και την αλατότητα. 
Πηγή κειμένου: https://www.geoponiko-kentro.gr/product/almyriki-armyriki/
ΚΗΠΟΤΕΧΝΙΑ : ΤΟ ΑΛΜΥΡΙΚΙ
Αλμυρίκι
Οικογένεια : Tamaricaceae
Οι λόγοι που μας αρέσει:
Μας αρέσει γιατί είναι ίσως το πιο ανθεκτικό δέντρο στα αλατόνερα. Φυτρώνει ακόμα και στην αμμουδιά, διπλά από τη θάλασσα και αν το δει κανείς από μακριά ανθισμένο, νομίζει ότι είναι χιονισμένο από τα τόσα πολλά άνθη που βγάζει.
Γενικά χαρακτηριστικά:
Περιγραφή: Το αλμυρίκι είναι μικρό δέντρο ή θάμνος, ημιφυλλοβόλος, με σχετικά γρήγορη ανάπτυξη. Μπορεί να φτάσει τα 4 μέτρα σε ύψος, μετά όμως από πολλά χρόνια. Όταν ανθίζει, το Μάιο, δίνει πανέμορφα λευκορόζ άνθη. Υπάρχουν βέβαια και ποικιλίες που ανθίζουν το φθινόπωρο.
Έδαφος: αναπτύσσεται σε αλατούχα φτωχά και αμμώδη εδάφη.
Θερμοκρασία: δεν έχει κανένα πρόβλημα με το θερμό καλοκαίρι και επίσης είναι ανθεκτικό ακόμα και σε θερμοκρασίες λίγο κάτω από τους 00C.
Φύτευση:
Θέση: Είναι ιδανικό για παραθαλάσσιες φυτεύσεις. Το φυτεύουμε σε ηλιόλουστες ή ημισκιερές θέσεις. Ένας κήπος κοντά στη θάλασσα δεν μπορεί να μην έχει αλμυρίκια.
Χρήση: Έχει πολύ δυνατές και βαθιές ρίζες, οπότε δεν κινδυνεύει από τους δυνατούς ανέμους και έτσι είναι ιδανικό για να σχηματίσουμε φυτοφράχτες. Φτιάχνουμε λοιπόν φράχτες για να προστατευτούμε από τον αέρα της θάλασσας. Τα αλμυρά σταγονίδια που κουβαλά ο αέρας από τη θάλασσα όχι μόνο δεν του κάνουν κακό αλλά θα λέγαμε ότι μάλλον το ευνοούν. Το φυτεύουμε μόνο του σε ερημικά, άνυδρα, αλατούχα και φτωχά εδάφη. Όπως προαναφέραμε, το συναντάμε ακόμα και στην αμμουδιά, σε παραλίες που το έδαφος είναι αλατούχο.
Περιποιήσεις:
Πότισμα: Έχει μεγάλη αντοχή στη έλλειψη νερού, γιατί τα φύλλα του είναι πολύ μικρά και δε χάνουν την υγρασία τους όταν το φυτό διαπνέει. Επίσης, έχει μεγάλη αντοχή και στα κακής ποιότητας νερά και εδάφη.
Κλάδεμα: Το κλαδεύουμε μόνο για να του δώσουμε σχήμα αρχές της άνοιξης.
Λίπανση: Αν το έχουμε στον κήπο μας, του δίνουμε ελάχιστο λίπασμα στις αρχές της άνοιξης. Προτιμούμε ένα πλήρες και ισορροπημένο.
Πολλαπλασιασμός:
Πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα, σπόρους και καταβολάδες.
Εχθροί / Ασθένειες: Δεν έχει ιδιαίτερους εχθρούς.
Συνηθέστερες ποικιλίες: Tamarix parviflora: Θάμνος ή μικρό δέντρο φτάνει τα 3 μέτρα ύψος.
Tamarix gallica: θάμνος ή μικρό δέντρο που τα κλαδιά του έχουν κοκκινωπό χρώμα. Υπάρχει και στα παράλια της Γαλλίας πράγμα που το μαρτυρά το όνομά του.
Tamarix smyrnensis: Θάμνος που φτάνει τα 2 μέτρα σε ύψος.
Πλεονεκτήματα & μειονεκτήματα:
+ πολύ ανθεκτικό σε κακής ποιότητας νερό και χώμα
+ πανέμορφο όταν ανθίζει
+ ιδανικό για παραθαλάσσιους κήπους
- σε κάποιους ανθρώπους δημιουργεί αλλεργίες
Info: Στους Βιβλικούς χρόνους, τα αλμυρίκια σχημάτιζαν «τις υπερήφανες συστάδες κατά μήκος του Ιορδάνη» στις οποίες φώλιαζαν λιοντάρια.
Πηγή κειμένου: http://www.texnologosgeoponos.gr/2013/07/blog-post_2631.html
Πηγή φωτογραφιών: Ρουβήμ Καρασάββας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου