Σημαντικές χρονολογίες γεγονότων που σημάδεψαν το νησί της Ρόδου π.Χ.

Προτομή του θεού Ήλιου

Το νησί της Ρόδου κατοικείται από ανθρώπους από το 10.000 π.χ. Διαβάστε παρακάτω, για τα σημαντικότερα πρόσωπα και γεγονότα πριν τη γέννηση του Χριστού:

• 10ος αιώνας π.χ.: Δημιουργούνται οι τρεις πόλεις – κράτη της Ρόδου, Ιαλυσός, Κάμειρος και Λίνδος.

Το νησί κατοικήθηκε στα τέλη της Νεολιθικής περιόδου (4000 π.Χ.). Το 408 π.Χ. οι τρεις μεγάλες πόλεις του νησιού, Ιαλυσός, Κάμιρος και Λίνδος ίδρυσαν την πόλη της Ρόδου. Οι τρεις αιώνες που ακολούθησαν αποτέλεσαν τη «χρυσή περίοδο» της Ρόδου. Το θαλάσσιο εμπόριο, η ναυσιπλοΐα, καθώς και οι συνετές και προοδευτικές πολιτικές και διπλωματικές κινήσεις διατήρησαν την πόλη δυνατή και ακμάζουσα μέχρι τους Ρωμαϊκούς χρόνους.

Την ίδια περίοδο η Ρόδος παράγει εξαιρετική τέχνη. Το πιο ονομαστό δημιούργημα ήταν ο Κολοσσός, ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου, ο οποίος φτιάχτηκε ανάμεσα στο 304 π.Χ. με 293 π.Χ. από τον Λίνδιο γλύπτη Χάρη. Η κατασκευή του Κολοσσού διήρκεσε 12 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 282 π.Χ. Για πολλά έτη, το άγαλμα ήταν τοποθετημένο, πιθανότατα, στην είσοδο του λιμανιού και προσωποποιούσε το θεό Ήλιο, μέχρι την στιγμή που ένας δυνατός σεισμός χτύπησε τη Ρόδο το 226 π.Χ. Η πόλη υπέστη σοβαρότατες ζημιές και το άγαλμα του Κολοσσού κατέρρευσε. Η Ρόδος με προστάτη τον Θεό Ήλιο, εξελίσσεται σε σημαντικό πολιτικό, εμπορικό και θρησκευτικό κέντρο. Μεταξύ του 5ου και 3ου αιώνα π.Χ. διανύει την χρυσή της εποχή.

Η πόλη της Ρόδου κόβει το δικό της νόμισμα, συντάσσει τους πρώτους κανόνες του Ναυτικού δικαίου, ενώ παράλληλα προωθεί τις τέχνες το θέατρο και τον αθλητισμό. Ονομαστή υπήρξε και η ρητορική της σχολή, που είχε προσελκύσει πολλούς Έλληνες λόγιους.

Το πολεοδομικό σχέδιο της αρχαίας πόλης της Ρόδου βασίστηκε στις πολεοδομικές και φιλοσοφικές ιδέες του διάσημου αρχαίου Έλληνα πολεοδόμου Ιππόδαμου. Το σχέδιο των δρόμων της αρχαίας πόλης είναι γνωστό χάρη σε αρχαιολογικές ανασκαφές δεκαετιών. Τα οικοδομικά τετράγωνα (insulae) είχαν διαστάσεις 47,70x26,50 m και είχαν όλα το ίδιο μέγεθος. Καθένα από αυτά περιελάμβανε τρία σπίτια και περιτριγυριζόταν από δρόμους πλάτους 5-6 μέτρων.

Μεγαλύτερες οικοδομικές ενότητες σχημάτιζαν περιοχές, οι οποίες περικλείονταν από μεγαλύτερους δρόμους πλάτους 8-11 μέτρων. Κάθε τέτοια περιοχή αποτελούταν από 36 insulae ή 108 σπίτια. Η αρχαία πόλη είχε ένα εκτεταμένο και καλά δομημένο αποχετευτικό δίκτυο, καθώς και δίκτυο υδροδότησης.

• 8ος αιώνας π.χ. : Ιδύεται η Δωρική εξάπολη από τους Έλληνες, στην οποία περιλαμβάνονται οι Λίνδος, Κάμειρος και Ιαλυσός μαζί με τις Κω, Κνίδο και Αλικαρνασσό.

Δωρική εξάπολη

Συνασπισμός έξι δωρικών πόλεων που βρίσκονταν στα παράλια της Καρίας και στα γειτονικά νησιά. Οι πόλεις αυτές ήταν η Ιαλυσός, η Λίνδος και η Κάμιρος στη Ρόδο, η Κως, η Κνίδος και η Αλικαρνασσός. Οι Δωριείς κάτοικοι των πόλεων αυτών τελούσαν από κοινού τις γιορτές τους στο αποκαλούμενο Τριοπικό ακρωτήριο, κοντά στην Κνίδο, το οποίο ήταν αφιερωμένο στον Τριόπιο Απόλλωνα και στην Τριόπιο Δήμητρα. Οι γιορτές αυτές, εκτός από θρησκευτική, είχαν και πολιτική σημασία, επειδή κατά τη διάρκειά τους συγκαλούνταν διάφορα συνέδρια πολιτικού χαρακτήρα.

• 7ος αιώνας π.χ.: Γεννιέται στη Λίνδο ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ένας από τους 7 Σοφούς της αρχαιότητας. Τον αιώνα αυτό δημιουργήθηκαν επίσης οι πρώτες Ροδιακές αποικίες στην Ισπανία, Μικρά Ασία, Κάτω Ιταλία και τη Μεσόγειο.

Ο Κλεόβουλος (6ος αιώνας π.Χ. - βρισκόταν στη ζωή τουλάχιστον έως το 560 π.Χ.) ήταν τύραννος της Λίνδου στο νησί της Ρόδου, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Το απόφθεγμά του «μέτρον ἄριστον», συγκαταλέγεται στα γνωστότερα αρχαιοελληνικά ρητά.

Ο Κλεόβουλος ως ένας από τους επτά σοφούς, σε μια απεικόνιση του Liber Chronicarum

Βιογραφία

Ήταν γιος του Ευαγόρα από τη Λίνδο και ξεχώριζε για τη ρώμη και το κάλλος του. Ταξίδεψε στην Αίγυπτο, όπου ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία.

Ως ποιητής, ο Κλεόβουλος συνέθεσε άσματα και αινίγματα, που αριθμούσαν συνολικά ως 3.000 στίχους. Ο Διογένης Λαέρτιος στο έργο του «Βίοι φιλοσόφων» του αποδίδει [σημ. 1] ένα επίγραμμα του τάφου του Μίδα:

Χαλκῆ παρθένος εἰμί, Μίδα δ' ἐπὶ σήματι κεῖμαι.

Ἔστ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ,

Ἠέλιός τ' ἀνιὼν λάμπῃ, λαμπρά τε σελήνη,

καὶ ποταμοί γε ῥέωσιν, ἀνακλύζῃ δὲ θάλασσα,

αὐτοῦ τῇδε μένουσα πολυκλαύτῳ ἐπὶ τύμβῳ,

ἀγγελέω παριοῦσι, Μίδας ὅτι τῇδε τέθαπται. [σημ. 2]

Επίσης, αναφέρει ως δικό του, το παρακάτω αίνιγμα [σημ. 3], από τα «Υπομνήματα» της Παμφίλης:

Εἷς ὁ πατήρ, παῖδες δυοκαίδεκα. Τῶν δὲ ἑκάστῳ

παῖδες δὶς τριάκοντα διάνδιχα εἶδος ἔχουσαι·

αἱ μὲν λευκαὶ ἔασιν ἰδεῖν, αἱ δ' αὖτε μέλαιναι·

ἀθάνατοι δέ τ' ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι.

Τέλος, αναφέρει το πιο δημοφιλές από τα άσματά του:

Ἀμουσία τὸ πλέον μέρος ἐν βροτοῖσι

λόγων τε πλῆθος· ἀλλ' ὁ καιρὸς ἀρκέσει.

Φρόνει τι κεδνόν· μὴ μάταιος ἄχαρις γινέσθω.

Στην πολιτική του δράση αναφέρεται πως αναστήλωσε τον ναό της Αθηνάς, που κατά τον μύθο είχε χτίσει ο Δαναός στη Λίνδο. Παρότι οι αρχαίες πηγές τον αναφέρουν ως τύραννο, φαίνεται πως ανήκει στις περιπτώσεις που η διακυβέρνησή του ωφέλησε την πόλη του. Λέγεται μάλιστα, ότι απέστειλε ένα μήνυμα στον Σόλωνα, όταν εκείνος βρισκόταν σε εξορία, στο οποίο τον καλούσε να επισκεφθεί τη δημοκρατική Λίνδο:

Πολλοὶ μέν τιν ἔασιν ἕταροι καὶ οἶκος πάντη· φαμὶ δὲ ἐγὼν

ποτανεστάταν ἐσεῖσθαι Σόλωνι τὰν Λίνδον δαμοκρατεομέναν. Καὶ ἁ

νᾶσος πελαγία, ἔνθα οἰκέοντι οὐδὲν δεινὸν ἐκ Πεισιστράτω. Καὶ τοὶ

ἕταροι δὲ ἑκάστοθεν πὰρ τὺ βασοῦνται.

Ο Κλεόβουλος απέκτησε μία κόρη, την Κλεοβουλίνη, που συνέθετε αινίγματα σε εξάμετρο στίχο, φημιζόμενα ως ισάξια εκείνων του πατέρα της. Πέθανε στη, σχετικά μεγάλη για την εποχή, ηλικία των 70 ετών και στον τάφο του υπήρχε η επιγραφή:

Ἄνδρα σοφὸν Κλεόβουλον ἀποφθίμενον καταπενθεῖ

ἥδε πάτρα Λίνδος πόντῳ ἀγαλλομένη.

• 408 π.χ. :Οι Ρόδιοι καταργούν τις τρεις πόλεις – κράτη, ύστερα από παρακίνηση του Δωριέα, γιο του Διαγόρα και ιδρύουν το Δάμο Ροδίων που ξεπερνά τις 150.000 κατοίκους.

Το Ροδίνι έχει ηλικία ίδια με αυτή της πόλης της Ρόδου, δηλ. 2.400 χρόνων. Η ιστορία του ξεκινά με το Δωριέα το 411 π.Χ. όπου πείθοντας τους Ρόδιους, να ιδρύσουν μια νέα πόλη-κράτος, φέρνει μαζί του πολεοδόμο της Ιπποδάμειας σχολής, για να επιλέξει την ακριβή θέση αυτής. Ο δάμος Ροδίων (δωρική διάλεκτος), ιδρύθηκε το 408 π.Χ.. και χτίζεται στο βόρειο-ανατολικό άκρο του νησιού, το κοντινότερο σημείο στις πόλεις του Αιγαίου, στις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας και στις πόλεις όλης της Μεσογείου.

Ο πολεοδόμος διαίρεσε την πόλη χαράσσοντας ρυμοτομικό σχέδιο, δημιουργώντας οικοδομικά τετράγωνα. Καθόρισε ζώνες ιδιωτικής κατοίκησης και δημόσιας λειτουργίας. Η νεκρόπολή της, εκτεινόταν έξω από τα τείχη και καταλάμβανε όλη τη νότια πλευρά της. Τα νεκροταφεία εντάσσονταν στη γενική χωροταξία και πολεοδομία των αρχαίων Ελλήνων, που δεν ξέθαβαν τους νεκρούς τους, καθώς το άνοιγμά τους θεωρούνταν ιεροσυλία. Το ρέμα του Ροδινιού αποτελούσε φυσικό σύνορο μεταξύ της νεκρόπολης και της αρχαίας πόλης. Η κοιλάδα του, βρισκόταν εκτός των τειχών της πόλης και ήταν τμήμα της ροδιακής νεκρόπολης που λόγω του άφθονου πρασίνου και νερού, λειτουργούσε σαν χώρος περιπάτου και αναψυχής. Ο χώρος επιλέχτηκε λόγω της φυσικής του ομορφιάς και η κατασκευή των μνημείων, των τάφων και αναθημάτων, μέχρι το τέλος της κλασικής περιόδου ήταν λιτή. Το Ροδίνι έχει ηλικία ίδια με αυτή της πόλης της Ρόδου, δηλ. 2.400 χρόνων. Η ιστορία του ξεκινά με το Δωριέα το 411 π.Χ. όπου πείθοντας τους Ρόδιους, να ιδρύσουν μια νέα πόλη-κράτος, φέρνει μαζί του πολεοδόμο της Ιπποδάμειας σχολής, για να επιλέξει την ακριβή θέση αυτής. Ο δάμος Ροδίων (δωρική διάλεκτος), ιδρύθηκε το 408 π.Χ.. και χτίζεται στο βόρειο-ανατολικό άκρο του νησιού, το κοντινότερο σημείο στις πόλεις του Αιγαίου, στις παραλιακές πόλεις της Μικράς Ασίας και στις πόλεις όλης της Μεσογείου.

• 332 π.χ. : Ο Μ. Αλέξανδρος, εγκαθιστά Μακεδονικές φρουρές στη Ρόδο και παίρνει μαζί του τους καλύτερους Ρόδιους στρατιώτες, τους Σφενδονήτες.

Ο Μέγας Αλέξανδρος εγκαθιστά μακεδονικές φρουρές στο νησί και στέλνει πολλά τάματα στο ναό της Λινδίας Αθηνάς.

Το 305 π.Χ. ο Δημήτριος ο Πολιορκητής πολιορκεί την πόλη της Ρόδου, κάνοντας επιδρομές στους δήμους και οικισμούς του νησιού. Τελικά φεύγει νικημένος και από τα λάφυρα το 293 π.Χ. ορθώνεται ο Κολοσσός της Ρόδου, ένα χάλκινο άγαλμα ύψους 31 μέτρων του πολιούχου της θεού Ήλιου.

Το 227 π.Χ. πέφτει και συντρίβεται από σεισμό. Οι ροδίτες δεν τον ξανάστησαν φοβούμενοι κάποιο φοβερό χρησμό.

•  316 π.χ. :Γίνεται στη Ρόδο Μεγάλος Κατακλυσμός, προκαλώντας ζημιές, καταστροφές, πλυμμήρες και πολλούς πνιγμούς.

Τη χρονιά αυτή, όπως αναφέρει ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, έγινε ο Μεγάλος Κατακλυσμός της πόλης. Από τη μεγάλη αυτή καταστρεπτική ορμή του κατακλυσμού, όπως αναφέρεται, πολλά σπίτια, λιμάνια, καταστήματα, δημόσια οικήματα, κατεστράφησαν, ενώ 500 Ροδίτες πνίγηκαν μέσα στην πόλη, που γέμισε από νερό της βροχής.

• 305 π.χ.:  Γίνεται η μεγάλη πολιορκία για ένα χρόνο από το Δημήτριο τον Πολιορκητή, στην οποία τελικά επικρατούν οι Ροδίτες.

Ο Δημήτριος, υπό την προτροπή του πατέρα του, κατευθύνθηκε στα Λώρυμα όπου συγκέντρωσε 200 πολεμικά και 170 μεταγωγικά πλοία το 305 π.Χ. Ακόμη διέθετε 1.000 πειρατικά και εμπορικά πλοία και 40.000 άνδρες. Ο στόλος έπλευσε στον κόλπο του Ιαλυσού όπου και αποβιβάστηκε. Εκεί, ο Δημήτριος οργάνωσε το στρατόπεδό του και δημιούργησε τριπλή τάφρο. Οι Ρόδιοι πήραν τα αναγκαία μέτρα ζητώντας επίσης βοήθεια από τους αντιπάλους του Δημήτριου. Συνολικά, οι Ρόδιοι που μπορούσαν να πολεμήσουν ήταν 6.000 άνδρες. Η πόλη της Ρόδου ήταν κτισμένη στο βόρειο άκρο του νησιού και ανατολικά της πόλης βρίσκονταν τρία λιμάνια. Σε αυτά ξεκίνησε η πολιορκία με την επίθεση του Δημήτριου. Οι μηχανικοί του είχαν κατασκευάσει ισχυρές πολιορκητικές μηχανές. Μεταξύ δύο πολιορκητικών μηχανών ο Δημήτριος έδεσε δύο φορτηγά πλοία και κατασκεύασε μια διπλή «χελώνα» για την κάλυψη των ανδρών του. Όταν οι Ρόδιοι εκτόξευαν βέλη, η χελώνα μπορούσε να τα αποκρούει. Ακόμη διέθετε κάποιο αριθμό Κρήτων τοξοτών. Οι Ρόδιοι, ως απάντηση, αύξησαν το ύψος των τειχών τόσο ώστε να μην είναι μεγαλύτεροι οι πύργοι του Δημητρίου από τα τείχη της πόλης. Κατά το βράδυ, ο Δημήτριος αποβίβασε 400 άνδρες του και αρκετές μηχανές. Την επόμενη ημέρα, ο στόλος του έφερε καταπέλτες οι οποίοι εκτόξευαν καθημερινά ογκώδεις πέτρες ώσπου τα τείχη απέκτησαν ρωγμές. Πολλοί στρατιώτες προσπάθησαν να μπουν στην πόλη με σκάλες, αλλά οι Ρόδιοι αντιστάθηκαν γενναία. Ακόμη πυρπόλησαν τα πλοία του Δημήτριου και εκμεταλλευόμενοι μια καταιγίδα που ξέσπασε, κατάφεραν να ανοίξουν τους δρόμους εφοδιασμού τους, τους οποίους είχε κλείσει ο Δημήτριος. Οι Ρόδιοι ενισχύθηκαν από την Αίγυπτο, με αρχηγό τον Αθηναγόρα. Μετά από αποτυχίες, ο Δημήτριος εγκατέλειψε τις θαλάσσιες επιχειρήσεις και θέλησε να επιτεθεί από την ξηρά. Έτσι, οι μηχανικοί του Επίμαχος και Ηγήτορας κατασκεύασαν μια μεγάλη ελέπολη, η οποία είχε ύψος 45 μέτρα και διέθετε 9 ορόφους, συνολικής χωρητικότητας 3.400 ανδρών. Από τα ανοίγματα που υπήρχαν οι στρατιώτες είχαν τη δυνατότητα να πετούν πέτρες και βέλη. Εντωμεταξύ, ο Δημήτριος επιτέθηκε στο τείχος, αλλά η ακινησία του στόλου έκανε τους Ρόδιους να διενεργούν αιφνιδιαστικές επιθέσεις στα πλοία του. Η επίθεση των Ροδίων στα πλοία του αντιπάλου είχε ανατεθεί στους Αμύντα, Δαμόφιλο και Μενέδημο, οι οποίοι κατέλαβαν και μια τριήρη που περιείχε επιστολές από τη γυναίκα του Δημήτριου, τη Φίλα. Την άνοιξη του 304 π.Χ., ο Δημήτριος συνέλαβε ένα τολμηρό σχέδιο που προέβλεπε τη δημιουργία σήραγγας για την επίθεση στην πόλη. Τα σχέδιά του όμως προδώθηκαν και οι Ρόδιοι μαθαίνοντάς το επιχείρησαν να κατασκευάσουν κι εκείνοι μια σήραγγα για να συναντήσουν και να απωθήσουν τους αντιπάλους τους. Έτσι, οι δύο αντίπαλοι πολέμησαν μεταξύ τους και κάτω από το έδαφος. Ο αρχηγός των αιγυπτιακών ενισχύσεων Αθηναγόρας, προσποιούμενος ότι ήθελε να παραδώσει την πόλη στον Αλέξανδρο, στρατηγό του Δημήτριου, τον έπιασε αιχμάλωτο. Τότε, ο Δημήτριος επικεντρώθηκε στην πολιορκία των τειχών στη στεριά. Κατόρθωσε και πάλι να δημιουργήσει ρήγμα, αλλά βρέθηκε μπροστά στο δεύτερο τείχος της πόλης. Το βράδυ επιχείρησε να πολιορκήσει και το δεύτερο τείχος, αλλά και πάλι οι Ρόδιοι είχαν πάρει τα μέτρα τους. Οι συνεχιζόμενες αποτυχίες ώθησαν το Δημήτριο να παύσει την πολιορκία.

• 293 π.χ. :Οι Ρόδιοι σηκώνουν το άγαλμα του Κολοσσού, προς τιμήν του Θεού Ήλιου.

Ο Κολοσσός της Ρόδου θεωρείται ως ένα από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ήταν ένα τεράστιο σε διαστάσεις άγαλμα το οποίο απεικόνιζε τον θεό Απόλλωνα. Ανεγέρθηκε από τον Χάρη τον Λίνδιο μαθητή του Λύσιππου τον 3ο αιώνα π.Χ. .Το Άγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη είχε το ίδιο περίπου μέγεθος με τον Κολοσσό της Ρόδου, αν και στηριζόταν σε υψηλότερη βάση. Η όψη του αγάλματος λέγεται ότι διακρινόταν από την είσοδο του λιμένα της Ρόδου.

Σύμφωνα με τον θρύλο, τον 4ο αιώνα π.Χ. ο θεός Απόλλων έσωσε τον λαό της Ρόδου από μία επίμονη πολιορκία του Μακεδόνα στρατηγού Δημητρίου του Πολιορκητή. Ως έκφραση ευγνωμοσύνης προς τον προστάτη τους, οι Ρόδιοι ανήγειραν τον Κολοσσό, ένα γιγαντιαίο μπρούντζινο άγαλμα, που υψωνόταν περίπου 33 μέτρα[1] πάνω από το μαρμάρινο βάθρο του, δηλαδή ήταν δυόμισι φορές υψηλότερο από το άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, το έργο του Φειδία. Ο Κολοσσός της Ρόδου θεωρείται ως ένα από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ήταν ένα τεράστιο σε διαστάσεις άγαλμα το οποίο απεικόνιζε τον θεό Απόλλωνα. Ανεγέρθηκε από τον Χάρη τον Λίνδιο μαθητή του Λύσιππου τον 3ο αιώνα π.Χ. .Το Άγαλμα της Ελευθερίας που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη είχε το ίδιο περίπου μέγεθος με τον Κολοσσό της Ρόδου, αν και στηριζόταν σε υψηλότερη βάση. Η όψη του αγάλματος λέγεται ότι διακρινόταν από την είσοδο του λιμένα της Ρόδου.

• 227 π.χ.: Ο Κολοσσός πέφτει και καταστρέφεται από μεγάλο σεισμό.

O σεισμός του 227|226 π.Χ

Πολύ καταστροφικός, με επίκεντρο νότια της Ρόδου. Σύμφωνα με τους     ιστορικούς, το μέγεθός του ήταν λίγο πάνω από τα 7 ρίχτερ. Σχεδόν γκρεμίστηκε η πόλη, κι έπεσε κι ο περίφημος Κολοσσός. Η πτώση του, (ο Στράβων γράφει ότι έπεσε «περικλασθείς από των γονάτων»),  εκτός των άλλων, απέδειξε ότι δεν ήταν τοποθετημένος στο λιμάνι, με ανοιχτά τα πόδια να περνάνε από κάτω τα καράβια αφού υπάρχει η μαρτυρία ότι «πεσών πολλάς οικίας κατέσεισε».

Για τη χρονολογία του σεισμού υπάρχουν διάφορες εκδοχές. Ο Ιερώνυμος λέει ότι έγινε το 224|23, άλλοι το 225 ή το 219|18. Ο σεισμός έγινε στο διάστημα της μεγάλης ακμής της Ρόδου «κι ετάραξε την ευτυχία της». Ο Πολύβιος αναφέρει ότι βοήθεια της έστειλαν όλοι οι δυνάστες της εποχής. Το σεισμό αναφέρει κι ο Παυσανίας: «ένας σεισμός παραλίγο να ερημώσει την πόλη.

Από τον ίδιο έπαθαν συμφορές οι πόλεις της Καρίας και της Λυκίας (στα Μικρασιατικά παράλια) και συγκλονίστηκε πάρα πολύ η νήσος Ρόδος». Καταστράφηκαν πολλά σπίτια, μεγάλο μέρος των τειχών, τα νεώρια κι έπεσε και το περίφημο άγαλμα του Κολοσσού.

Οι Ροδίτες όμως χειρίστηκαν καλά το θέμα για όφελός τους και κατόρθωσαν να επουλώσουν τις μεγάλες πληγές. Έστειλαν πρεσβείες σε όλους τους δυνάστες και τις πόλεις, που παράστησαν με ζωηρά χρώματα τις μεγάλες καταστροφές.

Μεγάλες βοήθειες ήρθαν από παντού, πράγμα που δείχνει τη συμπάθεια όλων για το μεγαλείο της Ρόδου. Ακόμη κι αυτοί που δεν είχαν μεγάλες σχέσεις με το νησί έστειλαν βοήθεια. Ο Ιέρωνας, τύραννος των Συρακουσών, κι ο Γέλωνας, τύραννος της Γέλας, έστειλαν εκατόν τάλαντα αργυρά, κι έδωσαν ατέλεια στα εμπορεύματα της Ρόδου.

Ο Πτολεμαίος ο Ευεργέτης, έστειλε χρήματα, σιτάρι, ναυπηγήσιμη ξυλεία, ο Αντίγονος της Μακεδονίας, χρήματα, ξυλεία, πίσσα, σίδηρο, σιτάρι, κι ατέλεια στα εμπορεύματα της Ρόδου. Ακόμα κι ο Προυσίας της Βιθυνίας, ο Μιθριδάτης του Πόντου, κι άλλοι δυνάστες της Ασίας, ο Ολύμπιχος, ο Λυσανίας, κι ο Λιμναίος, έστειλαν βοήθεια.

Η προσφορά τους αυτή έγινε αιτία, όχι μόνο ν΄ ανακουφιστεί ο ροδιακός λαός από τη μεγάλη συμφορά, αλλά και να χτίσει την πόλη και τα τείχη, καλύτερα από πριν. Μόνο τον Κολοσσό δεν έστησαν από μία πρόληψη ότι θα γινόταν μεγάλο κακό στην πόλη, σύμφωνα με κάποιο χρησμό, αν και ο Πτολεμαίος είχε προσφέρει το 1  της δαπάνης, κι εργάτες για την αναστύλωση αυτή.

Οι Ροδίτες όμως με την πρόφαση του χρησμού, που επίτηδες έθεσαν σε κυκλοφορία, λένε, χρησιμοποίησαν τα ποσά για ενίσχυση του στόλους τους. Πολλές πόλεις μικρές, ή μεγάλες κι ιδιώτες έλαβαν μέρος στους εράνους για την ανοικοδόμηση της Ρόδου.

Μια επιγραφή, που βρέθηκε στις ανασκαφές του παλαιού λουτρού της Ρόδου, μιλά για χορηγίες πολιτών που γίνονταν για την ανοικοδόμηση των πύργων. Ύστερα από το σεισμό πολλές οικογένειες συνωστίζονταν να λάβουν μέρος στην ανοικοδόμηση των πύργων που έπεσαν ή για να χτίσουν νέους, γιατί εκτός από την προστασία της πόλης ήταν πολύ ωραίοι, κι έδιναν μια ομορφιά ως σύνολο με τα τείχη.

Η μεγάλη δοκιμασία της Ρόδου με το σεισμό αυτό πέρασε πολύ γρήγορα, γιατί με τον επιδέξιο χειρισμό του ζητήματος κατόρθωσαν να πάρουν τόσες βοήθειες, ώστε σε πολύ λίγα χρόνια ανέλαβαν πάλι πρωτοβουλία στη θάλασσα.

• 42 π.χ. Η Ρωμαίοι κατακτούν τη Ρόδο, έπειτα από πολλές πολιορκίες.

Την περίοδο κυριαρχίας του Μέγα Αλεξάνδρου, οι Ρόδιοι συμμαχούν μαζί του αλλά μετά το θάνατο του γίνονται μήλον της έριδος μεταξύ των διαδόχων του. Τελικά ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, γιός του Αντίγονου του Μονόφθαλμου πολιορκεί επί ένα χρόνο το νησί επιστρατεύοντας ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, φοβερές πολιορκητικές μηχανές (ελέπολις και κριοφόρος χελώνα), 400 πλοία, 40.000 ιππείς και μεγάλο αριθμό ιππικού, χωρίς όμως να κατακτήσει το νησί. Το στρατιωτικό εξοπλισμό που άφησε πίσω του αποχωρώντας από το νησί ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, πούλησαν οι Ρόδιοι και με τα συγκεντρωθέντα χρήματα κατασκεύασαν τον περίφημο Κολοσσό της Ρόδου: ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου!

Συμμαχία με τους Ρωμαίους συνάπτει κατά τον 2ο αιώνα π.Χ. το νησί και στο πλαίσιο αυτής ανακηρύσσεται η Δήλος σε λιμάνι ελεύθερο δασμών. Αργότερα το 42 π.Χ. κατακτάται και λεηλατείται από τον Ρωμαίο στρατηγό Λογγίνο Κάβιο.

• 14 π.χ. Ζει στη Ρόδο ο Ρωμαίος Αυτοκράτωρ Τιβέριος, ο οποίος σταύρωσε μετέπειτα το Χριστό.

Το 12 π.Χ., πέθανε ο στρατηγός Μάρκος Αγρίππας, ο ικανότερος από τους διαδόχους του Αυγούστου. Μοιραία, ο Τιβέριος βρέθηκε ένα βήμα πιο κοντά στην απόλυτη εξουσία. Ο Αύγουστος, για να διατηρήσει την ισχύ της οικογένειας, διέταξε τον Τιβέριο να χωρίσει την αγαπημένη του σύζυγο και να παντρευτεί τη χήρα του Αγρίππα, την Ιουλία, που ήταν και κόρη του Οκταβιανού! Ο Τιβέριος υπάκουσε με βαριά καρδιά γιατί αγαπούσε τη γυναίκα του και αντιπαθούσε την Ιουλία, που ήταν γνωστή σε όλη τη Ρώμη για τα χαλαρά της ήθη. Έκανε υπομονή για έξι χρόνια, αλλά το 6 π.Χ. εγκατέλειψε την Ιουλία και όλα του καθήκοντα, για να αποσυρθεί στη Ρόδο.

Πηγές κειμένων:

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%82_(%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7)

http://secretrhodes.gr/ta-simadikotera-gegonota-tis-rodou-pro-xristou/

http://greek_greek.enacademic.com/213835/%CE%94%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE_%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B5%CF%8C%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

https://oikologicarodiaka.wordpress.com/2012/04/04/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%8D/

http://www.rhodes.gr/?page_id=6663

http://1sek-kiatou.kor.sch.gr/material.files/HistoryOfRodos.htm

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85_(305%E2%80%93304_%CF%80.%CE%A7.)

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%82_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A1%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85

https://www.rodiaki.gr/article/371169/h-rodos-twn-seismwn

http://www.rhodestouristguide.com/el/2012/01/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85/

https://www.mixanitouxronou.gr/tiverios-o-aftokratoras-tis-romis-tin-periodo-pou-stavrothike-o-christos-den-ithele-to-axioma-ke-egine-gnostos-gia-tis-sexoualikes-diastrofes-tou/