ΑΛΟΓΑΚΙ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ, το πιο αιμοδιψές πλάσμα της φύσης!!

Πατήστε τις εικόνες για μεγέθυνση.

Το λέμε «Αλογάκι της Παναγίας» αλλά καμία σχέση με την πραγματικότητα! Πρόκειται για το πιο αιμοδιψές πλάσμα της φύσης που αποκεφαλίζει & καταβροχθίζει το αρσενικό μετά το ζευγάρωμα!

Το περίφημο «Αλογάκι της Παναγίας» που σέβεται ο κόσμος και συνήθως δεν το ενοχλεί αποτελεί ένα από τα πιο ιδιαίτερα και άγνωστα στην πραγματικότητα έντομα. Έχει μήκος 5-7 εκατοστά και το επιστημονικό του όνομα είναι Mantis Religioza, η λέξη mantis προέρχεται από την ελληνική λέξη μάντης.

Μεταφράζοντας την επιστημονική του ονομασία θα λέγαμε ότι πρόκειται για τον «προσευχόμενο μάντη». Πρόκειται για ένα από τα πιο αδίστακτα και αιμοβόρα πλάσματα της φύσης και δεν έχει να κάνει τίποτα με το θεϊκό όνομα του.. Έχει απίστευτη ικανότητα να στοχεύει και να εγκλωβίζει το θήραμα του σε ασύλληπτα γρήγορους χρόνους και να το σκοτώνει ακινητοποιώντας το με το ράμφος του και τα μακριά και σαν πριόνια πόδια του που αγκαλιάζουν το θύμα και δεν του δίνουν περιθώρια διαφυγής...

Το πιο σημαντικό όμως είναι και στο άνισο μέγεθος που έχουν τα δυο φύλα. Το θηλυκό είναι σχεδόν διπλάσιο και πάντα μεγαλύτερο από το αρσενικό και πιο επιθετικό.. Είναι τόσο αιμοβόρο που την ώρα του ζευγαρώματος ακριβώς τη στιγμή που το αρσενικό εκσπερματώνει και αφήνεται πιο χαλαρό με μια απίστευτα γρήγορη κίνηση το θηλυκό γυρίζει και σκοτώνει το αρσενικό την ώρα που το γονιμοποιεί και διαιωνίζει το είδος! Συνήθως το αποκεφαλίζει με συνοπτικές κινήσεις και στη συνέχεια το καταβροχθίζει παίρνοντας πίσω τη χαμένη ενέργεια που «σπατάλησε» κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης με το αρσενικό. 

Τρώγοντας το θηλυκό το σώμα του αρσενικού παίρνει αρκετές πρωτεΐνες τις οποίες αργότερα χρειάζεται για να θρέψει τους κοινούς απογόνους τους που θα έρθουν στον κόσμο μετά την επιτυχημένη συνουσία. Τα αρσενικά

κατά κάποιο τρόπο γνωρίζουν τι τα περιμένει γι αυτό κατά την εκσπερμάτωση κάποιες φορές κάνουν μια απότομη κίνηση και αποκολλούνται από το θηλυκό για να γλιτώσουν την επίθεση που τα περιμένει.. Σε γενικές όμως γραμμές 8 στα 10 αρσενικά δεν τα καταφέρνουν και αφήνουν την τελευταία τους πνοή ένδοξα στα σαγόνια του υπερμεγέθους θηλυκού... Το πιο παράξενο από όλα είναι ότι μετά τον αποκεφαλισμό του αρσενικού κατά την επίθεση του θηλυκού η συνουσία συνεχίζεται για μερικά δευτερόλεπτα και η γονιμοποίηση του θηλυκού είναι πάντα επιτυχής μετά το θάνατο του αρσενικού...

Πηγή κειμένου: http://www.eirinika.gr/article/38411/leme-alogaki-tis-panagias-alla-kamia-shesi-me-tin-pragmatikotita-prokeitai-gia-pio

************

Γιατί ονομάζονται έτσι τα Αλογάκια της Παναγίας

Τα Μαντώδη (Mantodea) ή οι Μάντισσες είναι μία τάξη εντόμων που αποτελείται από περίπου 2.200 είδη τα οποία χωρίζονται σε 9 οικογένειες. Ονομάστηκαν έτσι το 1838 από τον εντομολόγο Χέρμαν Μπούρμαϊστερ, λόγω της στάσης των μπροστινών ποδιών, τα οποία υψώνονται σαν σε προσευχή. Στη Ευρώπη αναφέρονται 35 είδη, στην Ελλάδα 8.

Το χρώμα ποικίλλει από σταχτί μέχρι πράσινο ή καφέ και κατά κανόνα συμπίπτει με το χρώμα του περιβάλλοντος. Τα είδη τα οποία παραμονεύουν τη λεία τους σε άνθη, μπορεί να έχουν αρκετά ζωηρά χρώματα. Μερικά είδη μπορούν να αλλάζουν το χρώμα τους σε διάσταση μερικών ημερών. Στα μικρά είδη τα ενήλικα φτάνουν μόνο ένα χιλιοστόμετρο, τα μεγαλύτερα είδη αποκτούν μήκος μέχρι 17 χιλιοστόμετρων. Κατά κανόνα τα θηλυκά είναι πιο μεγάλα από τα αρσενικά. Το σώμα είναι μακρόστενο.

Το τριγωνικό κεφάλι κινείται εύκολα γύρο τον άξονα του μέχρι 180°. Τα στοματικά μόρια μασητικού τύπου δείχνουν προς τα κάτω. Οι σύνθετοι οφθαλμοί είναι πολύ καλά αναπτυγμένες. Η θέση τους στις πάνω άκρες του κεφαλιού εξασφαλίζει σχεδόν απεριόριστη ορατότητα . Η μεγάλη απόσταση μεταξύ των οφθαλμών επιτρέπει μια καλή μέτρηση της απόστασης στο θύμα. Αυξάνεται και βελτιώνεται σε κάθε έκδυση. Παραπέρα από τους σύνθετους οφθαλμούς συναντούμε τρία οφθαλμίδια. Στο κεφάλι εκφύονται δυο μακριές νηματοειδείς κεραίες, οι οποίες αποτελούνται από πολλά άρθρα .

Ο θώρακας είναι επιμήκης. Οι ταρσοί των ποδιών είναι πενταμερείς. Το μπροστινό ζεύγος ποδιών είναι ειδικευμένο για ξαφνική εκσφενδόνιση μπρος τα μπροστά. Είναι εφοδιασμένα με σειρές από αγκάθια για να μπορούν να αρπάξουν τα θηράματα του. Μετά οι μπροστινές κνήμες διπλώνονται προς τα πίσω στον μηρό και τα δύο περισφίγγουν το κορμί της λείας. Με τα υπόλοιπα τέσσερα μακρά πόδια σκαρφαλώνουν στα φυτά. Οι μπροστινές πτέρυγες είναι δερματοειδείς (ψευδέλυτρα). Οι οπίσθιες πτέρυγες είναι μεμβρανώδεις και στη βάση παρουσιάζουν σαφή επέκταση προς τα πίσω. Η νεύρωση των πτερύγων είναι πρωτόγονη με επανειλημμένως κλαδωτές φλέβες επί μήκος και αρκετές εγκάρσιες φλέβες. Μερικά είδη είναι βραχύπτερα ή άπτερα, πολλές φορές μόνο στα αρσενικά οι πτέρυγες είναι πλήρως αναπτυγμένες.

Η κοιλία αποτελείται από δέκα ουρομερή και καταλήγει σε ένα ζεύγος κερκιδίων (ή κέρκων, cerci). Οι κέρκοι είναι αρκετά κοντοί αλλά πολυμελείς (διακρίνεται καλά στην μεγέθυνση της εικόνας του ταξινομοπλαισίου). Ο ωοθέτης είναι ατροφικός. Τα αρσενικά γεννητικά όργανα είναι πολύπλοκα. Η μορφή των εξωτερικών γεννητικών οργάνων επιτρέπει σφιχτή ένωση κατά το ζευγάρωμα.

Τα περισσότερα είδη συναντούμε στα τροπικά βροχερά δάση της Νότιας Αμερικής, της Αφρικής και της Ασίας. Από την την Αφρική αναφέρονται 900 είδη, από την Ασία 530 είδη. Η ποικιλία μειώνεται στα εύκρατα κλίματα και τα μαντώδη λείπουν σε κρύα κλίματα. Από τη βόρεια Αμερική αναφέρονται μόνο 20 είδη. Τα είδη της οικογένειας Amorphoscelidae έχουν κέντρο της γεωγραφικής εξάπλωσης στην Αυστραλία, από οπού αναφέρονται επί 160 είδη. Μερικά είδη βρήκαν παγκόσμια εξάπλωση ως αποτέλεσμα των εμπορικών συναλλαγών.

Στην Ελλάδα συναντούμε τα ακόλουθα είδη:

Empusa fasciata

Ameles decolor (πιθανόν)

Ameles heldreichi

Ameles spalanzania

Geomantis larvoides

Iris oratoria

Mantis religiosa

Rivetina balcanica

Sphodromantis viridis

Tα άτομα των μαντωδών ζουν μόνιμα, μερικά είδη εκδηλώνουν επικράτειες. Με το χρωματισμό, τη μορφή του σώματος και την κινήσεις που μοιάσουν με την κίνηση των φύλλων στον άνεμο, τα καλά μεταμφιεσμένα έντομα αυτά συγχέονται με το περιβάλλον και δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά από τους θηρευτές τους και από τη λεία τους. Πολλά είδη μπορούν να προσαρμόζουν το χρώμα τους ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται.

Μερικά είδη προκαλούν ήχους για να αποθαρρύνουν πιθανούς θηρευτές. Άλλα είδη φοβίζουν θηρευτές με το ξαφνικό άνοιγμα των πτερύγων με εκπληκτικά χρώματα. Μερικά είδη απλά παίρνουν απειλητική στάση ή παριστάνουν νεκρά έντομα. Βέβαια πάντοτε προσπαθούν να φεύγουν τρέχοντας ή πετώντας σε περίπτωση ανάγκης.

Για να αυξάνουν τις επιτυχίες τους κατά την αναζήτηση της τροφής, τα περισσότερα είδη περιμένουν ακίνητα, αλλά υπάρχουν και είδη που ζουν στο έδαφος και πλησιάζουν τη λεία τους έστω αυτή παραμένει ακίνητα. Αρπάζουν τη λεία σε διάστημα ενός εικοστού του δευτερόλεπτου, και την τρώνε με την ησυχία τους. Κυνηγούν κυρίως άλλα έντομα, αλλά και μικρά ερπετά και άλλα ζώα. Στο είδος Tenodera aridifolia sinensis αποδείχθηκε, πως η γύρη συμπληρώνει και βελτιώνει την τροφή. Το γεγονός, πως παρατηρούνται θηλυκά, τα οποία αποκεφαλίζουν και καταβροχθίσουν τα αρσενικά κατά το ζευγάρωμα, είναι μάλλον εξαίρεση στο φυσικό περιβάλλον. Σωστά είναι, πως στην περίπτωση κανιβαλισμού το ζευγάρωμα δεν διακόπτεται. Επίσης κανιβαλισμό παρατηρείται σε πολλά είδη ανεξάρτητα από την αναπαραγωγική συμπεριφορά.

Τα Θηλυκά εκκρίνουν φερομόνες για την έλξη αρσενικών. Πειράματα στα είδη Stagmomantis limbata και Tenodera aridifolia sinensis αποδείχνουν, πως ο συνδυασμός οσφρητικών και οπτικών ερεθισμάτων προκαλεί τα καλύτερα αποτελέσματα στην έλξη των αρσενικών. Επίσης, οι φερομόνες καλά θρεμμένων θηλυκών αποδείχτηκαν πιο αποτελεσματικές παρά τις φερομόνες ασθενών θηλυκών. Στο είδος Ameles decolor κατά την προσέγγιση του αρσενικού παρατηρούνται τέσσερα στάδια με διάφορα τυπικά κινήσεις των ποδιών και της κοιλιάς, προφανώς για να ειρηνεύουν τα θηλυκά.

Μετά τα αρσενικά καβαλικεύουν τα θηλυκά και μεταδίδουν το σπερματοφόρος δια τα εξωτερικά γεννητικά όργανα σε μια σακούλα (λατινικά: bursa copulatrix) κοντά στο στόμα των εσωτερικών γεννητικών όργανον του θηλυκού. Κατά τις επόμενες εβδομάδες ανάλογα με το είδος αποθέτονται 10 – 200 γονιμοποιημένα αυγά σε μια γλοιώδη ουσία σε κατάλληλο υπόστρωμα. Η ουσία αυτή μετά στεγνώνει.

Μόνο σε λίγα είδη η αναπαραγωγή γίνεται με παρθενογενετικό τρόπο.

Η μεταμόρφωση στο ενήλικο είναι ατελής. Οι νύμφες υφίστανται πολλές εκδύσεις. Στα ευρωπαϊκά είδη το βιολογικό κύκλο διαρκεί ένα χρόνο, στα τροπικά κλίματα μπορούν να συμβούν περισσότερες γενιές συγχρόνως.

Πηγή κειμένου: http://www.aftodioikisi.gr/koinonia/giati-onomazontai-etsi-ta-alogakia-tis-panagias/

**********************

Νέα έρευνα: Τα αλογάκια της παναγίτσας κυνηγούν πουλιά και τρώνε το μυαλό τους ενώ είναι ζωντανά

Η φύση είναι όμορφη, αλλά και ταυτόχρονα φρικιαστική.

Για παράδειγμα, το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας στην Ελβετία απέστειλε πρόσφατα ένα δελτίο Τύπου με τίτλο «Τα Αλογάκια της Παναγίτσας Κυνηγούν Πουλιά σε όλο τον Κόσμο». Τα σαρκοβόρα αυτά έντομα, γνωστά και ως Μάντισσες, συνήθως τρέφονται με άλλα έντομα και αράχνες, όμως επιστήμονες από την Ελβετία και τις ΗΠΑ δημοσίευσαν νέα έρευνα που αναφέρει ότι μπορούν επίσης να κυνηγούν και να καταναλώνουν μικρά πουλιά σε όλες τις Ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική.

Η ιστοσελίδα «Newsweek» πήρε συνέντευξη από δύο εκ των επιστημόνων που συμμετείχαν στην έρευνα, οι οποίοι εξήγησαν τους τρόπους με τους οποίους κυνηγούν πουλιά – και η είδηση έγινε ξαφνικά ακόμα πιο φρικιαστική. Τα αλογάκια της Παναγίτσας συνήθως τρυπούν τα κεφάλια των πουλιών με τις δαγκάνες τους και ρουφούν τον εγκέφαλό τους, σύμφωνα με τον Αμερικανό βιολόγο Γουίλιαμ Μπράουν.

«Κρατούν το θύμα τους και το κατατρώνε ενώ είναι ακόμα ζωντανό, αργά, αργά μέχρι να μην μείνει τίποτα», πρόσθεσε ο επιστήμονας Ντίτριχ Μεμπς.

*Οι πληροφορίες που αναφέρονται στο κείμενο προέρχονται από την αμερικανική HuffPost.

Πηγή κειμένου: http://www.huffingtonpost.gr/2017/07/15/epistimi-alogakia-panagitsas-myalo-zontana_n_17494906.html

******************

Το ζώο της εβδομάδας: Αλογάκι της Παναγίας

To συγκεκριμένο ζώο είναι ένα έντομο και μάλιστα από τα περισσότερο δημοφιλή και «αποδεκτά», αν και γενικότερα τα έντομα δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από τον άνθρωπο. Το πρώτο συνθετικό του επιστημονικού του ονόματος προέρχεται από την ελληνική λέξη μάντις ενώ το δεύτερο συνθετικό από τη λατινική λέξη religio=καθήκον/δέσμευση στους θεούς από την οποία προέρχεται και η λέξη religion=θρησκεία. Η ονοματοδοσία αυτή σχετίζεται με τη χαρακτηριστική μορφή του σώματος του ζώου και τη στάση που παίρνει έχοντας το πρόσθιο ζεύγος των ποδιών του απλωμένο θυμίζοντας στάση προσευχής και συγκεκριμένα έναν προσευχόμενο άνθρωπο μιας θρησκείας, έναν μάντη, όπως μαρτυρά και το κοινό αγγλικό όνομα του ζώου: praying mantis. Όλη η τάξη των εντόμων με τα ίδια χαρακτηριστικά (περισσότερα από 2.000 είδη) ονομάστηκαν «Μαντώδη» (μάντης + είδος) από έναν γερμανό εντομολόγο το 1838.

Στην Ελλάδα υπάρχουν τουλάχιστον 8 είδη μαντιδών ή μαντισσών. Το πιο κοινό είδος που συναντάμε στη φύση έχει μήκος που φτάνει τα 8 εκατοστά με τα θηλυκά να είναι πιο μεγαλόσωμα και με μεγαλύτερη «κοιλιά» από τα αρσενικά. Το σώμα είναι επίμηκες, το κεφάλι τριγωνικό με μικρές κεραίες, ο θώρακας λεπτός και η κοιλιά μεγάλη με τα φτερά διπλωμένα επάνω της. Έχει χρώμα ανοικτό πράσινο ή καφέ και από τα τρία ζεύγη ποδιών (χαρακτηριστικό όλων των εντόμων) το πρόσθιο ζεύγος έχει χαρακτηριστική μορφή καθώς καταλήγει σε αγκαθωτές άρπαγες. Η στάση του σώματος είναι επίσης χαρακτηριστική καθώς στηρίζεται στα δύο οπίσθια ζεύγη ποδιών με το θώρακα και το κεφάλι να είναι όρθια και το πρόσθιο ζεύγος ποδιών να είναι ανοικτά και απλωμένα περιμένοντας το κατάλληλο θήραμα, αφού η στρατηγική κυνηγιού είναι η ενέδρευση και η χρωματική απόκρυψη στο περιβάλλον σε απόλυτη ακινησία και η αστραπιαία επίθεση. Το κεφάλι μπορεί να στρέφεται κατά 180ο, και σε συνδυασμό με τα μεγάλα και κατάλληλα τοποθετημένα μάτια με περιφερειακή όραση μακριά και στερεοσκοπική κοντά, παρατηρεί τη λεία του και εξαπολύει την επίθεσή του την κατάλληλη στιγμή. Το αλογάκι της Παναγίας είναι αποκλειστικά σαρκοφάγο και τρέφεται με άλλα έντομα αλλά και ασπόνδυλα μέχρι και νεαρά και μικρόσωμα αμφίβια, ερπετά και μικροθηλαστικά μπορούν να καταναλωθούν από μεγαλόσωμα άτομα αν δοθεί η ευκαιρία. Παρατηρείται σε λιβάδια, κήπους, φρύγανα και θάμνους και συχνά στις παρυφές του οδικού δικτύου. Πολύ ιδιαίτερη είναι η διαδικασία της αναπαραγωγής καθώς κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος πολύ συχνά το θηλυκό άτομο σκοτώνει το αρσενικό και το καταναλώνει ολόκληρο, πιθανώς αυξάνοντας τις πιθανότητες επιβίωσης των αυγών που θα παραχθούν από το ζευγάρωμα. Αν και τα μαντώδη είναι ιδιαίτερα αποδεκτά από τον άνθρωπο και χρησιμοποιούνται σε βιολογικές καλλιέργειες για την καταπολέμηση επιβλαβών εντόμων αλλά και ως κατοικίδια συντροφιάς, λίγοι γνωρίζουν ότι είναι τα πιο συγγενικά είδη μιας άλλης ομάδας εντόμων, με σαφώς λιγότερους φανατικούς «υποστηρικτές»: των κατσαρίδων!

Η προστασία των μαντιδών σε εθνικό επίπεδο αλλά και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ανύπαρκτη. Όπως και η συντριπτική πλειονότητα των πιο μικρόσωμων οργανισμών, των ασπονδύλων, ελάχιστα είναι γνωστά για αυτά και για τους κινδύνους που διατρέχουν, δεδομένου ότι οι επιστήμονες ακόμα ανακαλύπτουν νέα είδη! Από τον άνθρωπο είναι εύλογο να εντοπίσουμε άμεσες απειλές που σχετίζονται με τη χρήση εντομοκτόνων και φυτοφαρμάκων, ενώ οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος μέσω της συρρίκνωσης, υποβάθμισης και κατακερματισμό των οικοτόπων.

Το αλογάκι της Παναγίας καταγράφεται στη βιοποικιλότητα της προστατευόμενης περιοχής του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού, με τον επισκέπτη και τον κάτοικο να είναι σίγουρο ότι θα το συναντήσουν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η γνώση για τους πληθυσμούς του είδους αλλά και των συγγενικών ειδών είναι σχεδόν μηδενική, πράγμα που πρέπει να μας

παροτρύνει να «προσέχουμε» ακόμα και τα άτομα του περισσότερο κοινού είδους που συναντάμε. Άλλωστε, ένα τόσο σημαντικό είδος για τη βιολογική προστασία των καλλιεργειών μας αξίζει τουλάχιστον την προσοχή μας, αν όχι την βοήθειά μας για να συνεχίσει να υπάρχει.

Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού

Τμήμα Προστασίας & Διαχείρισης

Πηγή κειμένου: http://www.arcadiaportal.gr/news/zoo-tis-evdomadas-alogaki-tis-panagias

Πηγή φωτογραφιών: Ρουβήμ (ΡΟΔΟΣυλλέκτης)