Μεσαιωνική πόλη της
Ρόδου
Η μεσαιωνική
πόλη της Ρόδου, μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής
κληρονομιάς, αναπτύχθηκε χωρίς συγκεκριμένο πολεοδομικό σχεδιασμό γύρω από το φρούριο-ακρόπολη της πόλης της Ρόδου, πιθανώς μετά τον σεισμότου 515[1].
Το φρούριο διαιρείτο σε δύο διακριτά πολεοδομικά σχήματα, το Κολλακιό βόρεια
και τη Χώρα νότια. Στο Κολλακιό περιλαμβάνεται ο πολύ γνωστός δρόμος των
Ιπποτών, το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου ή
Καστέλο, το Νοσοκομείο που έχει μετατραπεί σε μουσείο, οι ναοί του Τάγματος και
άλλα σημαντικά κτήρια. Στη Χώρα βρίσκεται το τουρκικό παζάρι γύρω από το τζαμί
του Σουλεϊμάν, η παλαιά αγορά και άλλα κτήρια περιηγητικού ενδιαφέροντος.
Σύμφωνα με τη συνοπτική περιγραφή στην επίσημη σελίδα της UNESCO, οι Οσπιταλιέροι του τάγματος του αγ. Ιωάννου της Ιερουσαλήμ κατείχαν τη Ρόδοδι' αγοράς[2] δύο και έτι αιώνες, από το 1309 έως το 1523, μεταμορφώνοντας την πόλη σε ισχυρό οχυρό, εξαιτίας της ιδιαίτερης ρευστότητας και των εκτεταμένων συγκρούσεων της εποχής. Αργότερα η πόλη διατέλεσε αλληλοδιάδοχα υπό Τουρκική[3] και ιταλική κατοχή[4][5]. Θεωρείται μία από τις αρχαιότερες ενεργές μεσαιωνικές πόλεις και σημείο συνάντησης πολλών πολιτισμών.
Κείμενο:
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ:
Ρουβήμ (ΡΟΔΟΣυλλέκτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου