Σπίθας, ο Δρακάκος με το ένα φτερό

Έχεις φανταστεί ποτέ, η Σπίθα που έχεις μέσα σου, να γίνεται πυρκαγιά;

Δεν είχα τι να κάνω και έκανα “βόλτες” στο διαδίκτυο… ώσπου “έπεσα” πάνω σε μια μικρή ιταλίδα που μάλλον είναι ακόμα υπό κατασκευή και παρουσιάζει ένα παραμύθι τον “Σπίθας, ο Δρακάκο με το ένα φτερό”… άρχισα να διαβάζω τον μικρό πρόλογο που υπάρχει στην αρχική σελίδα… φτάνοντας στο τέλος διάβασα αυτό: «Έχεις φανταστεί ποτέ, η Σπίθα που έχεις μέσα σου, να γίνεται πυρκαγιά;

Γιατί μια Σπίθα αγάπης είναι αρκετή... »

Ήταν αρκετό για να πάρω την απόφαση να το αναρτήσω… έψαξα να βρω ένα κείμενο, ένα βιογραφικό για την συγγραφέα… το μόνο που βρήκα ίσως γιατί η ιστοσελίδα είναι ακόμα υπό κατασκευή, ένα κείμενο σε φωτογραφία και εκεί διάβασα και το όνομα της συγγραφέως… ΑΣΗΜΙΝΑ ΜΑΚΡΗ…

Στο τέλος του κειμένου έχω τον σύνδεσμο της ιστοσελίδας για όποιαν και όποιον θέλει να ρίξει μια ματιά…  

«Η ανάγνωση ενός βιβλίου, μπορεί να σε ταξιδέψει, να σου γεννήσει ιδέες, να δημιουργήσει αξίες...

Δυστυχώς στα σχολεία, μας μαθαίνουν να γράφουμε και να διαβάζουμε, μα έχουμε ξεχάσει τη δημιουργική διαδικασία όλου αυτού που λέγεται "Σκέφτομαι και Γράφω". Η δημιουργική αυτή διαδικασία περιλαμβάνει και το "Νιώθω". Νιώθω τις λέξεις, τη μυρωδιά του χαρτιού, τα συναισθήματα που βγαίνουν μέσα από τις σελίδες του εκάστοτε βιβλίου. Του εκάστοτε συγγραφέα που το γέννησε με όλη του την ενέργεια. Περιλαμβάνει τη φαντασία και την ανάγκη να φτιάξουμε τους δικούς μας νέους κόσμους μέσα από την ανάγνωση. 

Θυμάμαι από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε να γράφω. Να κρατώ σημειώσεις για το οτιδήποτε, να μιλάω στο ημερολόγιό μου για το πως πέρασε η μέρα μου, να "φτιάχνω" ιστορίες και παιχνίδια, με ήρωες και κανόνες, βγαλμένα όλα από τη φαντασία μου.

Όταν έγινα μητέρα, κατάλαβα πως μπαίνοντας στο μυαλουδάκι ενός μικρού παιδιού μπορείς να ανακαλύψεις κόσμους υπέροχους, κόσμους ατελείωτους και μαγικούς. Η φαντασία των παιδιών μας είναι αστείρευτη πηγή έμπνευσης όχι μόνο για έναν συγγραφέα αλλά και για όλη την ανθρωπότητα. Μέσα σε αυτά τα αθώα μυαλουδάκια μπορείς να δεις την ανιδιοτέλεια, την αθωότητα, την άνευ όρων αγάπη και πίστη, συναισθήματα που μπορούν να μας βοηθήσουν να νικήσουμε τα πάντα αρκεί, να τα αφουγκραστούμε και να ξανά θυμηθούμε πως είναι να σκέφτεσαι και να νιώθεις σαν παιδί.

Θυμάται άραγε κανένας μας τη σημαντικότητα μιας αγκαλιάς; Την ομορφιά του γεμάτου Σ' αγαπώ λίγο πριν πέσουμε για ύπνο; Το θέλουμε όλοι, μα το ζητάμε με την ανοχή και την επιμονή των παιδιών;

Εμπιστεύοντας λοιπόν αυτά τα υπέροχα συναισθήματα, τα ειλικρινά και απολύτως διαφανή, αποφάσισα μετά από το πρώτο μου μυθιστόρημα για ενηλίκους να γράψω το πρώτο μου παραμύθι για παιδιά.

Ο Σπίθας ο δρακάκος με το ένα φτερό, εκφράζει τη διαφορετικότητα, τη δύναμη της αγάπης που κρύβουν όλα τα παιδιά μέσα τους ακόμη και όταν δεν είναι αποδεκτά από την κοινωνία λόγο της εμφάνισης, της θρησκείας τους, τα πιστεύω και τα όνειρά τους.

Γιατί το διαφορετικό είναι και μοναδικό! Είσαι ΕΣΥ, είμαι Εγώ και τίποτε δεν το αλλάζει αυτό. Και αν σου λείπει ένα φτερό, δεν πειράζει –Είμαι εδώ! Μπορεί να μην πετάς όπως οι άλλοι εκεί ψηλά, μα ξέρω πως κάτω από το δέρμα σου, έχεις ίδια με όλους τους καρδιά. Έχεις φανταστεί ποτέ, η Σπίθα που έχεις μέσα σου, να γίνεται πυρκαγιά;

Γιατί μια Σπίθα αγάπης είναι αρκετή... «

http://minamakri.com/