Εις μνήμη των πεσόντων των ναρκοπεδίων της Ρόδου.

Ελληνική Εκστρατεία Απαγόρευσης Ναρκών κατά προσωπικού, 4η Απριλίου, Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκών.

Η Γουινέα-Μπισσάου καθαρίστηκε από τις νάρκες, η Ρόδος όμως παραμένει “μολυσμένη”!

Το αφρικανικό κράτος της Γουινέα-Μπισσάου κατάφερε να απελευθερωθεί από τη μάστιγα των ναρκοπεδίων, συρρικνώνοντας έτσι τον αριθμό, των από νάρκες προσβεβλημένων κρατών στα 68.

Αλλά πιο κοντά απ'ότι φανταζόμαστε το πρόβλημα παραμένει. Εν αντιθέσει των επίσημων δηλώσεων, στην Ελλάδα παραμένουν ναρκοθετημένες περιοχές. Το 2010, ανήσυχοι τουρίστες, επικοινώνησαν με την ανθρωπιστική ΜΚΟ, Norwegian People's Aid (NPA), αναφέροντας ένα ύποπτο ναρκοπέδιο σε μια περιοχή κοντά στο αεροδρόμιο του νησιού.

Έφτασε η ώρα για τις τοπικές αρχές της Ρόδου και της Ελληνικής κυβέρνησης, να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους, αναφέρει ο Dr. Stuart Casey-Maslen, συντάκτης του οργάνου παρακολούθησης και καταγραφής ναρκοπεδίων, το οποίο ανήκει στο παγκόσμιο δίκτυο των ΜΚΟ της Διεθνής Εκστρατείας Απαγόρευσης Ναρκών κατά προσωπικού (ICBL).

Το 2009 η Ελλάδα ανέφερε επισήμως στα τότε 150 κράτη μέλη της συνθήκης, ότι όλες οι περιοχές που έπρεπε να αποναρκοθετηθούν έχουν ήδη καθαριστεί και σε κανένα από τα νησιά δεν υπάρχει ναρκοπέδιο. Και οι δύο αυτές αναφορές ήταν αναληθείς!

Ο Dr. Casey-Maslen που επισκέφθηκε τη Ρόδο τον Φεβρουάριο του 2012, άκουσε υποσχέσεις από τη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του νησιού. Δεσμεύτηκαν πως μια ειδικά εξοπλισμένη ομάδα ναρκαλίευσης από Αθήνα (ΤΕΝΞ) θα παρέμενε στη περιοχή μέχρι να καθαριστεί πλήρως, φαίνεται όμως πως ήρθαν μόνο για εκείνη την ημέρα και δεν έχουν ξαναφανεί από τότε.

Τι άλλο; Η σήμανση και η περίφραξη της περιοχής είναι ελλιπής σε σχέση με το τι ορίζουν τα διεθνή στάνταρ και οι υποχρεώσεις της Ελλάδος βάσει του διεθνούς νόμου.

Στη παραλία Αφάντου, 4 άτομα, στρατιωτικό προσωπικό, είχαν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια ναρκοθέτησης το 1974, ένας εκ των οποίων ο Ρόδιος Κουφού Νικόλαος του Ανδρέα κάτοικος Ιαλυσού, καθώς και μερικοί ακόμη στο ναρκοπέδιο του ποταμού της Κρεμαστής κατά τη διάρκεια επιχείρησης αποναρκοθέτησης στις αρχές της δεκαετίας του '80.

Πιστεύουμε πως είναι πλέον καιρός να δοθούν στη δημοσιότητα τα ονόματα των θυμάτων από τον ελληνικό στρατό, ώστε να στηθεί ένα μνημείο, για να αποδοθούν, στα άτομα που δώσανε τη ζωή τους για την υπεράσπιση του νησιού, οι τιμές που τους αξίζουν.

Και άλλα ερωτήματα παραμένουν όμως ακόμα αναπάντητα στο νησί της Ρόδου.

Γιατί μια πρώην ναρκοθετημένη περιοχή στη παραλία “Μοναξιά” στο Φαληράκι παραμένει περιφραγμένη ενώ υποτίθεται έχει καθαριστεί;

Τον Φεβρουάριο του 2011, στη παραλία Αφάντου, μετά από ισχυρές πλημμύρες, πολίτες ανέφεραν ότι είδαν ναρκαλιευτές του στρατού να εργάζονται στη περιοχή. Ξέβρασε το νερό κάποιες νάρκες ή άλλα πολεμικά απομεινάρια; Να τονίσουμε ότι όλη η παραλία είχε ναρκοθετηθεί το 1974 χωρίς καν σχέδιο καταγραφής των σημείων ναρκοθέτησης όπως αναφέρει κάποιος ο οποίος συμμετείχε στην τότε επιχείρηση.

Έχει άραγε ελεγχθεί διεξοδικά όλη η παραλία και αν ναι μέχρι ποιο βάθος;

Η Ελλάδα έγινε μέλος της Διεθνής Συνθήκης Απαγόρευσης Ναρκών κατά Προσωπικού το 2004, και υποχρεούνταν να καταστρέψει όλα τα αποθέματα ναρκών κατά προσωπικού που κατείχε καθώς και να καθαρίσει όλες τις ναρκοθετημένες περιοχές.

Μέχρι στιγμής δεν έκανε τίποτα από αυτά, παραβιάζοντας έτσι τις διεθνείς της υποχρεώσεις.

Ένα ακόμη θύμα υπήρξε τον Φεβρουάριο του 2012 στον δρόμο μεταξύ Ιωάννινα και Κάκκαβο, ενώ και στην οροσειρά Γράμμος-Βίτσι πιστεύεται πως υπάρχουν ακόμα νάρκες παρά τις επίσημες δηλώσεις αποναρκοθέτησης.

Το 2012 σηματοδοτεί την 20η επέτειο από την ίδρυση της Διεθνής Εκστρατείας Απαγόρευσης Ναρκών κατά Προσωπικού (ICBL) η οποία ιδρύθηκε από 6 δραστήριες ΜΚΟ στη Νέα Υόρκη το 1992.

Αυτή η εκστρατεία οδήγησε το 2007 στη Διεθνή Συνθήκη Απαγόρευσης Ναρκών κατά Προσωπικού και την ίδια χρονιά τους απονεμήθηκε από κοινού το Νόμπελ Ειρήνης, μαζί με τη γυναίκα που ηγήθηκε αυτού του αγώνα, την Jody Williams.

Η πριγκίπισσα Diana που έκανε τόσα πολλά για να γίνει παγκοσμίως γνωστό το πρόβλημα των ναρκών, πέθανε τραγικός, παραμονές της Διπλωματικής Διάσκεψης στην οποία υιοθετήθηκε η συνθήκη.

Συνολικά 159 χώρες, δηλαδή πάνω από τα 4/5 των εθνών παγκοσμίως, έχουν επισήμως ενταχθεί στη Συνθήκη Απαγόρευσης Ναρκών κατά προσωπικού του 1997, η οποία χαρακτηρίζει ως παράνομη την παραγωγή, αποθήκευση, μεταφορά και χρήση όλων των ειδών ναρκών κατά προσωπικού.

Η Διεθνής Εκστρατεία Απαγόρευσης Ναρκών κατά Προσωπικού (ICBL), θα απευθυνθεί επισήμως και εγγράφως, στο Υπουργείο Εξωτερικών της Αθήνας για να ενθαρρύνει την Ελλάδα στο να τηρήσει τις υποσχέσεις της για την αποναρκοθέτηση των εναπομείνοντων περιοχών καθώς και την καταστροφή των αποθεμάτων των ναρκών κατά προσωπικού.

Παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκών η σημερινή, ίσως είναι τώρα που θα πρέπει και εμείς να τιμήσουμε τα θύματα των ναρκοπεδίων της Ρόδου.

Άγνωστο στους περισσότερους, ακόμα και σε μένα μέχρι προσφάτως, στη Ρόδο υπήρξαν θύματα από νάρκες στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.

Ήταν ένστολοι στρατιώτες, επίστρατοι και αξιωματικοί που υπηρετούσαν τη πατρίδα, όταν κλήθηκαν να ναρκοθετήσουν κάποιες παραλίες του νησιού υπό τον κίνδυνο απόβασης, μετά τα τραγικά γεγονότα της Κύπρου το ‘74. Στερήθηκαν τη ζωή τους σε μια προσπάθεια υπεράσπισης της Ρόδου.

Ένας εξ' αυτών ήταν και ο συντοπίτης μας Κουφού Νικόλαος του Ανδρέα, κάτοικος Ιαλυσού.

Κάποιοι άλλοι αναφέρουν θύματα και στο ναρκοπέδιο που βρίσκεται στο ποτάμι της Κρεμαστής κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης αποναρκοθέτησης στις αρχές της δεκαετίας του ‘80.

Εμείς οι νεότεροι δεν είχαμε καν γεννηθεί, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, καθώς οφείλουμε όλοι να γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας και τους ανθρώπους που πλήρωσαν με τη ζωή τους είτε για να υπερασπιστούν το νησί μας, είτε για να το καθαρίσουν από τον “σπόρο του διαβόλου”, όπως κατονόμασε τις νάρκες σε ένα εξώφυλλο του το περιοδικό “TIMES”.

Ένα όπλο δολοφονιών και όχι πολέμου, αφού παγκοσμίως έχει σκοτώσει και ακρωτηριάσει πολλούς περισσότερους αμάχους εν καιρώ ειρήνης παρά εχθρικά στρατεύματα εν καιρώ πολέμου. Το 50% αυτών των θυμάτων είναι παιδιά!

Ένα όπλο που δεν παίζει πλέον κανέναν στρατηγικό ρόλο στην άμυνα μιας χώρας, λαμπρό παράδειγμα τα 4 εκατομμύρια νάρκες που είχε τοποθετήσει ο στρατός του Σαντάμ Χουσεΐν στα σύνορα του Ιράκ, αποδείχτηκαν αρκετά για να καθυστερήσουν την εισβολή των συμμαχικών δυνάμεων για δύο μόνο ώρες!

Ένα όπλο το οποίο έχει αισίως απαγορευτεί από τη συνθήκη της Οττάβα το 1997, η οποία έχει υιοθετηθεί από τα ⅘ των εθνών παγκοσμίως.

Την ίδια χρονιά το Νόμπελ Ειρήνης απονεμήθηκε στις μη κυβερνητικές οργανώσεις οι οποίες δούλεψαν για αυτό το αποτέλεσμα και στη Jody Williams που ηγήθηκε με σθένος αυτού του αγώνα.

Μεγάλη αρωγός υπήρξε και η πριγκίπισσα Diana, η οποία δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει τη συνθήκη να υπογράφεται.

Γι’ αυτό είμαστε και εμείς υποχρεωμένοι να κάνουμε το ελάχιστο που μπορούμε, για να μη ξεχαστούν ποτέ αυτοί οι ήρωες, ίσως ένα μνημείο θα μπορούσε να ανεγερθεί με τα ονόματά τους ώστε να τα γνωρίζουν και οι επόμενες γενεές.

Ένα κερί απόψε και μια προσευχή είναι αρκετά για αρχή, για τη μνήμη αυτών που χάθηκαν και για να παίρνουν κουράγιο οι συγγενείς τους, που τους έχασαν για πάντα.

Δημήτρης Αθανασίου

Υ.Γ. Προσκαλώ όποιον μοιράζεται τις ίδιες σκέψεις και ανησυχίες, να γίνει μέλος στην ομάδα του facebook “Ροδιακή Εκστρατεία Απαγόρευσης Ναρκών και Όπλων Διασποράς” ή και να υπογράψει το κάτωθι ηλεκτρονικό έντυπο, με το οποίο, μπορούμε να ζητήσουμε εν καιρώ, τα ονόματα των θυμάτων από τον Ελληνικό Στρατό.

http://www.gopetition.com/petitions/%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7-%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%83%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD.html