Λίνδος: Η πόλη του εγγονού του Ήλιου, Λίνδου!!

Λίνδος.

Η Λίνδος ήταν μία από τις τρεις πόλεις που ίδρυσαν οι Δωριείς άποικοι στη Ρόδο στις αρχές της 1ης χιλιετίας π.Χ. (οι άλλες δύο ήταν η Κάμειρος και η Ιαλυσός). Σύμφωνα με τον Πίνδαρο, ο ιδρυτής της πόλης ήταν ο Λίνδος, εγγονός του Ήλιου, της σημαντικότερης θεότητας της Ρόδου. Η Λίνδος βρίσκεται στο νότιο τμήμα του κόλπου του Μεγάλου Γιαλού και κατά την Αρχαιότητα ήλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής πλευράς του νησιού.

Μαζί με την Αλικαρνασσό, την Κω, την Κνίδο, την Κάμειρο και την Ιαλυσό, απάρτιζε τη δωρική εξάπολη, ενώ ανήκε επίσης στην αρχαία ροδιακή τρίπολη, μαζί με την Κάμειρο και την Ιαλυσό. Γύρω στο 689-588 π.Χ., οι Λίνδιοι, επικεφαλής ευρύτερου πλήθους Ροδίων και με τη συνδρομή Κρητών, έχτισαν τη Γέλα στη νότια ακτή της Σικελίας. Επιπλέον, αναφέρεται ότι η Φάσηλις στην ακτή της Λυκίας, που ιδρύθηκε το 691 π.Χ., είχε Λίνδιους αποίκους, γεγονός που ωστόσο αμφισβητείται από την ιστορική έρευνα. Στον 6ο αι. π.Χ., κυριαρχεί η μορφή του τυράννου Κλεοβούλου, ο οποίος εισέβαλε και στη Λυκία.

Σημαντική πηγή για τη γνώση της ιστορίας της πόλης είναι το λεγόμενο Χρονικό της Λίνδου της Ελληνιστικής περιόδου, που αναφέρεται στα αξιοσημείωτα γεγονότα της ιστορίας του ιερού της Αθηνάς. Από εκεί μαθαίνουμε ότι η πόλη πολιορκήθηκε από τον Πέρση Δάτι το 490 π.Χ., αλλά αντιστάθηκε και τελικά ήλθε σε συνεννόηση με τον εισβολέα, ο οποίος μάλιστα έκανε και πλούσια δώρα στο ιερό. Μετά το 479 π.Χ., η Λίνδος συμμετέχει στην Αθηναϊκή Συμμαχία με αρχική εισφορά 8 ταλάντων. Παρέμεινε στη Συμμαχία ως το 412 π.Χ., όταν αποστάτησε μαζί με το σύνολο των ροδιακών πόλεων, με τη βοήθεια της παρουσίας ενός λακεδαιμονιακού στολίσκου. Λίγο αργότερα, οι δημοκρατικοί επιχείρησαν να επαναφέρουν την πόλη στο πλευρό των Αθηναίων, αλλά απέτυχαν χάρη στη μεσολάβηση του Ιαλύσιου Δωριέα, που κατέπνιξε την επανάσταση. Το 408-407 π.Χ., από κοινού με τις άλλες πόλεις της νήσου, η Λίνδος συνοίκισε την πόλη της Ρόδου. Κάποιοι πολίτες μεταφέρθηκαν στο νέο οικισμό, ενώ η πλειονότητα παρέμεινε στη Λίνδο. Δημιουργήθηκε η Λινδία φυλή της πόλης της Ρόδου, όπου εντάχθηκαν οι Λίνδιοι.

Στην επικράτεια της Λίνδου ανήκει μια σειρά αρχαίων οικισμών που είναι γνωστοί σήμερα από τις αρχαιολογικές έρευνες και τις επιγραφικές μαρτυρίες. Ένας από τους σημαντικότερους αυτούς οικισμούς είναι των Βρουλίων, παραθαλάσσιος οικισμός που ιδρύθηκε περίπου το 700 π.Χ. με βάση ορθογώνιο πολεοδομικό σύστημα και εγκαταλείφθηκε κατά τον 6ο αι. π.Χ. Μέρος του οικισμού έχει σήμερα καταβυθιστεί στη θάλασσα. Άλλοι μικρότεροι οικισμοί έχουν εντοπιστεί στο Κιοτάρι, το Πλιμμίτι, το Γερματά κλπ. Ήδη από τον 4ο αι. π.Χ., η επικράτεια της πόλης περιλάμβανε και μικρασιατικά εδάφη στη λεγόμενη ροδιακή περαία.

Η σύγχρονη πόλη της Λίνδου έχει χτιστεί ακριβώς πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης. Έτσι, ο αρχαίος οικισμός είναι γνωστός πολύ αποσπασματικά. Ανάμεσα στα μνημεία που έχουν εντοπιστεί ξεχωρίζει το θέατρο του 4ου αι. π.Χ., σκαμμένο στο βράχο στη νοτιοανατολική κλιτύ της ακρόπολης. Χωρούσε 1.800 ως 2.000 θεατές. Η ακρόπολη (που στις επιγραφές αναφέρεται απλώς ως «ἀκρόπολις») δεσπόζει στην πεδιάδα στην οποία βρισκόταν η πόλη. Το σημαντικότερο μνημείο της είναι ο περίφημος ναός της Αθηνάς Λινδίας, ο οποίος έχει ανασκαφεί συστηματικά στις αρχές του αιώνα από Δανούς αρχαιολόγους, με αποτέλεσμα τα περισσότερα ευρήματα να βρίσκονται σήμερα στην Κωνσταντινούπολη. Η λατρεία ανήκει στον 8ο αι. π.Χ., και κατά τον 7ο αι. π.Χ. μεταφέρθηκε από τους Λίνδιους αποίκους στη Γέλα της Σικελίας. Ο αρχαϊκός ναός ήταν δωρικός αμφιπρόστυλος, με τέσσερις κίονες στην κάθε πλευρά. Περιβάλλεται από τείχος που ορίζει το χώρο του τεμένους και είναι προσβάσιμος μέσω μνημειακής κλίμακας. Μετά την καταστροφή του από πυρκαγιά ξαναχτίστηκε στο ίδιο σχέδιο κατά τον 4ο αι. π.Χ., οπότε προστέθηκαν και τα μνημειακά προπύλαια και η κλίμακα πλάτους 21 μ. που οδηγεί στο ιερό.

Η νομισματοκοπία της Λίνδου ξεκινά τον 6ο αι. π.Χ. και διαρκεί ως το 408 π.Χ. Κόβονται νομίσματα από ήλεκτρο και άργυρο με την κεφαλή ενός λιονταριού στον εμπροσθότυπο και δύο έγκοιλα τετράγωνα στον οπισθότυπο, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις αναγράφεται και το εθνικό ΛΙΝΔΙ ή ΛΙΝΔΙΟΝ.

Επιγραφές αναφέρονται στους θεσμούς της πόλης: ο επώνυμος άρχων ήταν ο ιερέας της Αθηνάς Λινδίας, ενώ αναφέρονται επίσης ο δήμος, η βουλή, οι πρυτάνεις και άλλοι αξιωματούχοι, η ύπαρξη των οποίων αποδεικνύει το δημοκρατικό χαρακτήρα του πολιτεύματος.

http://www2.egeonet.gr
/