Έθιμο του Λαζάρου στις Φάνες!!

Μνήμες από τα παλιά από τη Χάρη Καρασάββα.

Περιμένοντας τα παιδιά για να μας πουν τον Λάζαρο και μαζί με αυτά την εγγονή μου, η μνήμη με γυρνά χρόνια πίσω. Θα γίνω ξανά παιδί και θα αναπολήσω τα χρόνια που εμείς σαν παιδιά λέγαμε τον Λάζαρο. Στα χρόνια τα δικά μας όλα τα παιδιά από την Παρασκευή το πρωί αρχίζαμε να μαζεύουμε μαργαρίτες ποιος θα μαζέψει τις ποιο πολλές . Το πρωί του Σαββάτου όλα λουσμένα και καθαρά και το ποιο σπουδαίο μας νήστευαν 2-3 μέρες πριν και ήταν το ιερότερο πράγμα. Γραμμή με τους δασκάλους μας για εκκλησιασμό και Θεια Κοινωνία.

Και μετά ραντεβού ξανά στο σχολείο για να ντύσουμε τον Λάζαρο και να μην αφήσουμε σπίτι για σπίτι χωρίς να μπούμε. Από τότε μέχρι και σήμερα πιστεύω πως το θεωρούν πολύ καλό να μπει ο Λάζαρος στο σπίτι τους.

Μερικά παιδιά κρατούσαν καλαθάκια που αργότερα θα γέμιζαν με αυγά από τις νοικοκυρές των σπιτιών που πηγαίναμε. Ένα παιδί είχε ένα κουτί που μας ρίχναμε λεφτά. Χαιρόμασταν με τα αυγά που γέμιζε το καλάθι μας αλλά ποιο πολύ χαιρόμασταν για τα λεφτά που μας ρίχνανε στο κουτάκι μας Ρίχναμε στα σπίτια μαργαρίτες και μοιράζαμε σταυρουδάκια. Χρόνια όμορφα χρόνια αθωότητας και λιτότητας. Στο τέλος πηγαίναμε στο σπίτι της Κυρίας Κικής Μαντικού τις δασκάλας μας και μετρούσαμε πόσα αυγά και πόσα λεφτά μαζέψαμε. Τα αυγά τα στέλναμε στο ορφανοτροφείο της Ρόδου.

Και τώρα αυτό που περιμέναμε όλα τα παιδιά. Η κυρία Κική μας μοίραζε τα λεφτά που θέλω να σας πω ότι έφταναν δεν έφταναν για τον καθένα για ένα παγωτό. Όμως αυτό το παγωτό είχε γεύση προσμονής και λαχτάρας για να το πάρουμε γιατί κακά τα ψέματα τώρα τα παιδιά τα έχουν όλα αλλά δεν έχουν μάθει να τα σέβονται και να εκτιμούν. Έχω φάει αμέτρητες φορές παγωτό αλλά τη λαχτάρα που είχα γι αυτό το παγωτό, δεν την έχω ξανανιώσει ποτέ. Όσο για τα αυγά τα παιδιά που δυστυχώς είναι στο Ορφανοτροφείο δεν τα έχουν ανάγκη πια. Έχουν ανάγκη όμως για μια αγκαλιά ένα παιχνίδι ένα ρούχο και όχι μόνο τις Άγιες μέρες που γινόμαστε όλοι φιλάνθρωποι αλλά πάντα.

Και τώρα στο παρών.

Σήμερα τα παιδιά θα μαζεύουν Ευρώ. Σήμερα ακόμα και οι μαργαρίτες δε θα μυρίζουν το ίδιο όπως πριν. Παγωτό με τα λεφτά που θα μαζέψουν δεν ξέρω αν έχει. Θέλω να πιστεύω όμως πως θα έχει χαρά λαχτάρα και προσμονή για κάθε σπίτι πάντα ο Λάζαρος.

Κι εύχομαι ΑΝΑΣΤΑΣΗ και στις καρδιές μας

Και του χρόνου.