έχει μαζί της ‘αλισβερίσι’, της δίνει και του δίνει. Της τραγουδάει και τη μαγεύει. Και εκείνη του δίνει τους καρπούς της για να ζήση την οικογένεια του, να σπουδάσει τα παιδιά του και να τα καμαρώνει.
Τους Καλύμνιους τους σέβεται και τους αγαπά γιατί είναι παλικάρια, είναι παιδιά της θάλασσας.
Και το γεγονός ότι το όνομα ‘Χουρδάς’ είναι Καλύμνικο, μας κάνει να πιστεύουμε ότι όλα αυτά τον έκαναν να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο με ποιήματα αφιερωμένα στο νησί των σφουγγαράδων.
Σήμερα μας παρέδωσε και το ποίημα που ακολουθεί και έχει τίτλο:
‘Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΥΜΝΙΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ’.
Στη θάλασσα γεννήθηκα
σαν γλυκοτραγουδούσε
μπουνάτσα με νανούριζε
φουρτούνα με ξυπνούσε.
Έκλεψα φως του φεγγαριού
κι’ από τη νύχτα χρώμα
του γλάρου πήρα τα φτερά
να μην πατώ στο χώμα.
Από της αύρας τη δροσιά
έπινα να θεριέψω
τη μάνα μου τη θάλασσα
να γλυκοταξιδέψω.
Από του Ήλιου τη φωτιά
σκλήρανε το κορμί μου
και του ανέμου η ορμή
έπλασε τη ψυχή μου.
Λευτέρης Χουρδάς
Ο Λαϊκός ποιητής των Φανών και όχι μόνο…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου