ΣΦΥΡΙΟΥ ΚΟΣΜΑΣ:Η αγάπη μας προς αυτό το νησί ήταν και εξακολουθεί να είναι πραγματική

Άρθρο του πρώην Υπουργού Κοσμά Σφυρίου στον ΡΟΔΟΣυλλέκτη. 

Πάντα αισθάνομαι χαρούμενος όταν λαμβάνω ένα μήνυμα στον υπολογιστή μου αλλά αυτό το μήνυμα με έκανε να αισθανθώ μια ιδιαίτερη χαρά.

Με τον άνθρωπο ο οποίος μου το έστειλε μας συνδέει μια παλιά φιλία. Αγωνιστήκαμε μαζί για πάρα πολλά χρόνια, το πείσμα μου όμως και η ‘εμμονή μου’ να κρατώ τις υποσχέσεις μου, με έκαναν να διακόψω κάθε επαφή μαζί του.

Πρόκειται για τον Κοσμά Σφυρίου. Τον φίλο, τον αδελφό μου όπως τον έλεγα έως ότου έγινε Υφυπουργός στην πρώτη Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ… τότε ‘κράτησα’ την υπόσχεση μου. Του είχα πει σε ανύποπτο χρόνο ότι εάν εκλεγεί Βουλευτής η, αναλάβει κυβερνητικό πόστο, θα έπρεπε να με ξεχάσει…

Ο Κοσμάς τότε γέλασε… όταν όμως τον συνάντησα για πρώτη φορά – Υφυπουργός τότε – και τον προσφώνησα ‘κύριε Υπουργέ’, πιστεύω ότι θυμήθηκε την ‘υπόσχεση’ μου.

Το δεύτερο ‘κακό’ ήρθε το 1996, τότε που ‘έφυγε’ ο Ανδρέας Παπανδρέου. τότε χώρισαν και οι δρόμοι μας… βρεθήκαμε ‘αντίπαλοι’… έως προχθές που αποφάσισα να επικοινωνήσω μαζί του και να του ζητήσω ένα άρθρο για τον ΡΟΔΟΣυλλέκτη αλλά με τη ματιά του απλού πολίτη που αγαπά τον τόπο του. Γιατί αυτός είναι ο Κοσμάς Σφυρίου. Πάντα δείχνει το ενδιαφέρον και την αγάπη του για τον τόπο μας.

Ο Κοσμάς ανταποκρίθηκε στο ‘αίτημα’ μου και μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα.

ΚΟΣΜΑΣ ΣΦΥΡΙΟΥ

Πολίτης της Ρόδου

Και μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Τα στοιχεία που προσδιορίζουν τη Ρόδο που «λατρεύουμε» και που «αγαπά ο κόσμος όλος»:

Το φυσικό της περιβάλλον σε στεριά και θάλασσα

Τα ιστορικά πολιτιστικά της χαρακτηριστικά

Οι άνθρωποι που την κατοικούν και έχουν χρέος να παραδώσουν όλον αυτο τον φυσικό , ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο στις επόμενες γενιές. 

Κάθε φορά που μέρος αυτού του πλούτου καταστρέφεται (όπως έγινε το 1987 , το 1992 και όπως δυστυχώς έγινε και τώρα , με την μεγάλη καταστροφική πυρκαγιά) όσοι προκάλεσαν και όσοι δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την καταστροφή , πρέπει να συναισθάνονται τις ευθύνες τους. Δε γίνεται να τις αποσείσουν με ρητορείες και ας μην ματαιοπονούν.

Η συναίσθηση της ευθύνης , είναι χρέος όλων μας – όλων των κατοίκων του νησιού και περισσότερο όλων , της πολιτείας – να μας οδηγήσει άμεσα σε δράσεις. Δράσεις συλλογικές και προσωπικές , που να προστατεύσουν και ν’ αποκαταστήσουν (βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα) το φυσικό πλούτο.Αν η αγάπη μας προς αυτό το νησί ήταν και εξακολουθεί να είναι πραγματική και όχι προσχηματική , πρέπει να συναισθανόμαστε το βάρος της ευθύνης προς τις επόμενες γενιές. Διαφορετικά είμαστε υπόλογοι (τόσο για το 1987 και το 1992, όσο και για το 2008) απέναντι τους , και απέναντι στην ιστορία , στον πολιτισμό και στο φυσικό περιβάλλον , που χαρακτηρίζουν την Ρόδο , μέσα στους αιώνες.