Το 1948 (7 Μαρτίου) είναι σημαντική ημερομηνία για τη Ρόδο και όλα τα Δωδεκάνησα, γιατί έγινε η επίσημη τελετή της Ενσωμάτωσης.
Τον Ιανουάριο του 1948 με το Νόμο αρ. 518 (της Δ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων), τα νησιά της Δωδεκανήσου ενσωματώνονται στη μητέρα Ελλάδα και η 7η Μαρτίου ορίζεται ως η πανηγυρική τυπική της ενσωμάτωσης αυτής.
Ο πρώτος Γενικός Διοικητής Δωδεκανήσου είναι ο αγωνιστής και γιατρός Νικόλαος Μαυρής από τη Κάσο.
Ο Δήμος Ρόδου, από την πρώτη ημέρα του χρόνου, βομβαρδίζεται με διάφορα αιτήματα φορέων και ιδιωτών. Η πόλης Ρόδος βρίσκεται ακόμα στα όρια της φτώχειας. Υπάρχουν μέσα και έξω από τα τείχη άνθρωποι που ζούμε κάτω από άθλιες συνθήκες.
Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Πόλεως Ρόδου με αίτησή του ζητά να ψηφιστεί κονδύλιο για τις ανάγκες του. Ο ιερός ναός Εισοδίων της Θεοτόκου Νεοχωρίου ζητά την κατασκευή διακοσμήσεως εξέδρας στο Μανδράκι για την κατάδυση του Σταυρού.
Υποβάλλονται αιτήσεις για διαγραφές ενδιαφερομένων εκ του πληθυσμού πόλεως Ρόδου όπως Ντι Πιέτρο Μάριο, Χιάκα Αντώνιο, Μάρτη Γκιοβάνη, Απέριο Αντώνιο, Άννα Βεντούρα, Αδελίνα Ρικιάρδη, Γκιουζέπε Μπελένδρο και πολλών άλλων.
Το Τμήμα Ασφαλείας Ρόδου της Δ/νσης Χωροφυλακής, με έγγραφό του πληροφορεί τον Δήμο δια τα πολιτικά φρονήματα και την εν γένει διαγωγήν Δημοτικών Υπαλλήλων.
Ο Δήμος Ρόδου, εκδίδει πιστοποιητικά Απορίας, Περίθαλψης, Βαθμού συγγενείας, Ελευθερογαμίας, πιστοποιητικό δια δωρεά νοσοκομειακής περίθαλψης κ.ά. Χορηγεί αδεία για τοποθέτηση πινακίδας σε κατάστημα καθώς επίσης αδεία ανοικοδόμησης αποθήκης, (πλαγίως κατοικίας Βενετοκλέων 33), καθώς και αδεία εκσκαφής πορώδους πέτρας και τέλος άδεια επιδιορθώσεως οικίας (επί της οδού 28ης Οκτωβρίου 1940).
Στα τέλη του Ιανουαρίου 1948 καταρτίστηκε Κατάσταση Ακίνητης περιουσίας Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας.
Ο Δήμος Ρόδου αποφάσισε να επιδοθεί στον βασιλιά Παύλο «Αναμνηστική κλείς Ελευθερίας της Δωδεκανήσου», φέρουσα τη ακόλουθη επιγραφή: «Η Ρόδος μετά των αδελφών νήσων τω σεπτώ άνακτι Παύλο Α΄. Δήμος Ρόδου, 7 Μαρτίου 1948».
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου κατέβαλε όλα τα έξοδα διαμονής και διατροφής των βασιλιάδων Παύλου και Φρειδερίκης όταν ήρθαν στη Ρόδο στις 16 Οκτωβρίου 1948 και κατέλυσαν στο ξενοδοχείο των Ρόδων. Το τιμολόγιο (χειρόγραφο) του Ξενοδοχείου αναφέρει, μεταξύ άλλων δαπανών, για τα 200 άτομα που ακολουθούν τους βασιλιάδες, όσα κατανάλωσαν όπως κρασιά διαφόρων ειδών, ουίσκι, βερμούτ και αυγοτάραχο αξίας 90.000 δρχ.! Η όλη δαπάνη κόστιζε για τον φτωχό Δήμο 10.000.000 δρχ. Ο Δήμος κλήθηκε να καταβάλλει το ποσό. Η δημοτική αρχή ζήτησε όμως να γίνει κάποια έκπτωση και τελικά καταβλήθηκαν 9 εκατομμύρια δρχ.!!
Ο Δήμος Ρόδου, ανάμεσα στις υποχρεώσεις του, κατέβαλε διάφορα ποσά για το Δημόσιο Φόρο επί της Κτηματικής Αξίας, ασφάλιστρα πυρός ακινήτων, μισθοί υπαλλήλων γραφείου, καθώς επίσης δαπάνες σε θρησκευτικές και εθνικές γιορτές, συντήρηση νεκροταφείου, έξοδα μεταφοράς νεκρών απόρων, παροχή φέρετρων σε απόρους, μισθοί φυλάκων νεκροταφείου κ.ά.
Μετά από αίτημα της παιδαγωγικής Ακαδημίας Ρόδου και σχετικό έγγραφο της Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσου κατέβαλλε ετήσια εισφορά στο ίδρυμα αυτό, επειδή εξυπηρετεί κοινωφελείς σκοπούς και την πνευματικήν πρόοδον απάσης της Δωδεκανήσου και λοιπών νήσων.
Συνεχίζεται η καταβολή του Δημοτικού Φόρου, όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις. Ο Δωδεκανησιακός Αθλητικός και Ναυτικός Σύλλογος Δωριεύς αγόρασε από την Αθήνα και έφερε στη Ρόδο αθλητικά είδη: 15 ζευγάρια υποδήματα και άλλα τόσα ζευγάρια κάλτσες. Ζήτησε λοιπόν από το δημοτικό Συμβούλιο να μη καταβάλλει το φόρο κατανάλωσης και τα μέλη του Δημ. Συμβουλίου αποφάσισαν παμψηφεί την απαλλαγή του σωματείου μη αποβλέποντες εις κερδοσκοπίαν.
Ο καφεπώλης του Δήμου ζητά δάνειο 322.000 δρχ προκειμένου να παραγγείλει διάφορα είδη για το καφενείο και να το επιστρέψει σε 5 μηνιαίες δόσεις. Ανάμεσα στα είδη που χρειαζόταν για την λειτουργία του καφενείου ήταν: λεμονάδες εργοστασίου, λουκούμια, πακέτο τσιγάρα Ζενίθ, πακέτο τσιγάρα γλυκοσέρτικα, αλλά και σπίρτα, κουταλάκια, πιρουνάκια και άλλα ψιλικά.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου με την αρ. 7 απόφασή του 1948 αποφάσισε παμψηφεί αύξηση 30 % των ημερομισθίων των εργατών του Δήμου από την 1η Μαρτίου 1948 με βάση σχετικής απόφασης της Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσου.
Με την αρ. 8 απόφαση ο Δήμος γίνεται συνδρομητής με 100.000 δρχ. του μηνιαίου αντικομουνιστικού περιοδικού του Γ. Σταματιάδη Ελληνικά Εθνικά Δημοσιεύματα.
Στις 27 Απριλίου ο Στρατιωτικός Διοικητής Δωδεκανήσου αντιναύαρχος Περ. Ιωαννίδης, με εξαιρετικώς επείγουσα απόφασή του (αρ. πρωτ. 25112/353) και με την ευκαιρία του επερχόμενου Πάσχα, καθορίζει πως το επίδομα προς τους εργαζομένους πρέπει να καταβληθεί μέχρι την 1η Μαΐου του 1948. Η απόφαση αυτή που εκτήνεται καθ’ άπασαν την Δωδεκάνησον, αποτελείται από 14 άρθρα, το πρώτο από αυτά αναφέρει: Πας μισθωτός (εργάτης, υπάλληλος, υπηρέτης, τεχνίτης κλπ) εργαζόμενος παρ’ οιωδήποτε, εργοδότη και συνδεόμενος κατά την ισχύν της παρούσης μετ’ αυτού δια συμβάσεως εργασίας ιδιωτικού δικαίου, αδιάφορον αν αύτη χαρακτηρίζεται ως ωρισμένης ή αορίστου διαρκείας, δικαιούται να λάβη παρά του ανωτέρω εργοδότου του, λόγω των εορτών του Πάσχα επίδομα ίσον προς το ήμισυ των ημερησίων του αποδοχών, δι έκαστον μήνα απασχολήσεως του μέχρι συμπληρώσεως το πολύ 6 ημερομισθίων.
Οι αποφάσεις της Στρατιωτικής Διοίκησης Δωδεκανήσου δαχτυλογραφημένες, γραφόντουσαν στο πίσω μέρος άλλων εγγράφων όπως (του1943) Governo Delle Isole Italiane Dell’ Egeo – Azielda Sreciale per il Demanio Forestale ή Prezzi Massimi da Valere sul Mercato di Rodi. Αξίζει να σημειωθεί πως τα έγγραφα αυτά έχοντας στη μια πλευρά αποφάσεις της Σ.Δ.Δ. και στην άλλη των Ιταλών, περιέχουν ιστορικά στοιχεία χρήσιμα για να κατανοήσουμε το πρόσφατο παρελθόν μας.
Μια εβδομάδα πριν από το Πάσχα του 1948 θα γίνουν τα εγκαίνια ενός χριστιανικού ναού που θεμελιώθηκε το 1480 από τους Ιππότες, (μετά από την ανεπιτυχή πολιορκία των Τούρκων), αλλά δεν λειτούργησε ούτε στην Τουρκοκρατία, ούτε στην Ιταλοκρατία, παρουσία του αντιναύαρχου Περ. Ιωαννίδη, του μητροπολίτη Ρόδου Αποστόλου, του εφόρου αρχαιοτήτων Ι. Κοντή και πλήθος κόσμου. Ο ναός αυτός, είναι του Αγίου Παντελεήμονα στη Μεσαιωνική Πόλη Ρόδου.
Στο 1948, άρχισαν να συντάσσεται (το προσωρινό) Μητρώο Αρρένων Δήμου σε χειρόγραφα βιβλία και αργότερα σε τυπογραφείο με εποπτεία μιας Πρωτοβάθμιας και μιας Δευτεροβάθμιας Επιτροπής. Με βάση αυτά τα Μητρώα διαπιστώνουμε πως εγράφησαν και απέκτησαν οικογενειακή μερίδα Μικρασιάτες και Κωνσταντινουπολίτες καθώς και άλλοι Έλληνες από την Αίγυπτο, την Ιταλία κ.α.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου