Από ποιους καταρρίφθηκε το γερμανικό στούκας και το αεροπλάνο που έριξε τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές για την κατάληψη της Λέρου.

Διαβάστε:

1.       Από ποιους καταρρίφθηκε το γερμανικό στούκας που σφυροκοπούσε την Λέρο.

2.       Αυτό είναι το αεροπλάνο που έριξε τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές για την κατάληψη της Λέρου.

Γιατί ο Τσώρτσιλ είπε ότι «η απώλεια της Λέρου εκμηδένιζε προσωρινώς όλες τις ελπίδες μας στο Αιγαίο».

Δείτε πως ανασύρθηκε από το βυθό

Ένα μοναδικό εύρημα από την μάχη της Λέρου, που θεωρείται ως ένα από τα πιο σημαντικά πολεμικά γεγονότα κατά τη διάρκεια του Β Παγκόσμιου, φυλάσσεται στο Πολεμικό Μουσείο Αεροπορίας στο Τατόι.

Το αεροσκάφος μπλέχτηκε στα δίχτυα του Καλύμνιου καπετάνιου Σπύρου Βαρβαρή  σε απόσταση επτά μιλίων από την ακτή. Το ναυάγιο βρισκόταν σε βάθος 150 μέτρων και ο καπετάνιος το έσυρε προς την ακτή αφού πρώτα ειδοποίησε το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου.

Αμέσως μετά ο Ρόδιος δύτης Ιωάννης Γλυνάτσης πιστοποίησε ότι πρόκειται για πολεμικό αεροπλάνο. Στις 4, 5 και 6 Οκτωβρίου 2006 πραγματοποιήθηκε από την Ομάδα Υποβρυχίων Αποστολών της Πολεμικής

Αεροπορίας η ανέλκυση του ιστορικoύ μονοκινητήριου αεροσκάφους  Junkers-87 (STUKA) στο Πρασονήσι της Ρόδου από βάθος 15 μέτρων. ADVERTISING inRead invented by Teads

 

Σύμφωνα με πληροφορίες της διεθνούς βιβλιογραφίας, ιστορικών αρχείων, καθώς και μαρτυριών, το αεροσκάφος καταρρίφθηκε τον Οκτώβριο 1943, ατά τη διάρκεια των εκτεταμένων αεροναυτικών επιχειρήσεων στην ευρύτερη περιοχή.

Μία εκδοχή θέλει το αεροσκάφος να καταρρίφθηκε την 9η Οκτωβρίου 1943 από πυρά πλοίων του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού.

Το συγκεκριμένο Στούκα ήταν μέρος της δύναμης που έδρευε στη ρόδο και στην αερομαχία χαθηκε μαζί με άλλα εννέα γερμανικά αεροσκάφη.

Επτά από αυτά βυθίστηκαν στη θάλασσα και δύο πραγματοποίησαν αναγκαστική προσγείωση στη ξηρά. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο το συγκεκριμένο  Junkers-87  είχε πλήρωμα τους Lt. Rolf Metzger και Uffz. Hans Sopnemann.

Η άλλη εκδοχή στηρίζεται στην μαρτυρία του Αντιναυάρχου ε.α. Κωνσταντίνου Νικιτιάδη, Κυβερνήτη τότε του αντιτορπιλικού «ΜΙΑΟΥΛΗΣ» και δημοσιεύθηκε στην τοπική εφημερίδα «ΡΟΔΙΑΚΗ».

Ο Νικιτιάδης υποστήριξε ότι το ΜΙΑΟΥΛΗΣ στράφηκε και αυτό με τα πυροβόλα του εναντίον Γερμανικού σχηματισμού STUKAS και κατέρριψε τρία εχθρικά αεροσκάφη. Την ίδια ημέρα, βυθίσθηκε στην ίδια περιοχή το Βρετανικό HMS «PANTHER» το προσωπικό του οποίου διασώθηκε από το Ελληνικό αντιτορπιλικό. Παράλληλα την ιδία ημέρα, σχηματισμός επτά P-38s (Lightning) της USSAF, υπό τον Επισμηναγό W. Leverette, αντιμετώπισε σχηματισμό 30 Γερμανικών Ju-87 και κατέρριψε, στην ίδια περιοχή, τουλάχιστον επτά εξ αυτών.  

Από τα στοιχεία που προκύπτουν, δημιουργείται σχεδόν η βεβαιότητα  ότι το  αεροσκάφος καταρρίφθηκε από ελληνικά, βρετανικά ή αμερικανικά  πυρά, ενώ παραμένει προς το παρόν αδιευκρίνιστο ποιες συμμαχικές δυνάμεις το κατάφεραν.

Η πολιορκία της Λέρου

Η Λέρος, όπως και όλα τα Δωδεκάνησα βρίσκονταν υπό Ιταλική κατοχή από το 1912. Ο Μουσολίνι διέθεσε τις δυνάμεις του στο πλευρό του Χίτλερ, αλλά στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943 η Ιταλία συνθηκολόγησε.

Μετά τη συνθηκολόγηση, κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Γερμανοί , αλλή η ιταλική φρουρά στο νησί (περίπου 5.500 άνδρες)  συνεργάστηκε με τους Βρετανούς που έσπευσαν πρώτοι στο νησί.

Οι Σύμμαχοι είχαν κρίνει ότι η Λέρος,  ήταν σημαντικό οχυρό και  έπρεπε να περάσει στα χέρια τους  και στην συνέχεια να ανακαταλάβουν τη Ρόδο και την Κω.

Οι Ναζί  είχαν αεροπορική υπεροχή στα Δωδεκάνησα με 357 αεροσκάφη και εξαπέλυσαν αεροπορικές επιδρομές με σφοδρούς βομβαρδισμούς που κράτησαν 50 ημέρες. Στην συνέχεια έκαναν χερσαία απόβαση.

 

Το STUKA είχε αποστολή τον βομβαρδισμό της βρετανικής ναυτικής δύναμης που έπλεε στα στενά της Καρπάθου. Σήμερα φυλάσσεται και συντηρείται στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας στο Τατόι.

Οι απώλειες ήταν σημαντικές αφού κατάφεραν να βυθίσουν το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS Intrepid, το ελληνικό αντιτορπιλικό Βασίλισσα Όλγα και το Ιταλικό αντιτορπιλικό Euro.

Στις 12 Νοεμβρίου, ξεκίνησε η εισβολή των Γερμανών στον νησί από θάλασσα και αέρα.

Η αριθμητική υπεροχή των Γερμανών στη ξηρά, αλλά και στον αέρα, κατάφερε να εξουδετερώσει γρήγορα την αντίσταση Βρετανών και Ιταλών και τέσσερις μέρες αργότερα, στις 16 Νοεμβρίου 3.200 Βρετανοί και 5.500 Ιταλοί στρατιώτες, παραδόθηκαν στους Γερμανούς. Στη διάρκεια της  μάχης της Λέρου οι Βρετανοί είχαν 200 νεκρούς, οι Ιταλοί περίπου 230 και οι Γερμανοί 246.

Ο Τσώρτσιλ αποτίμησε αυτή την εξέλιξη με χαρακτηριστικό τρόπο:

Η απώλεια της Λέρου εκμηδένιζε προσωρινώς όλες τις ελπίδες μας στο Αιγαίο Πέλαγος   Ευτυχώς όμως αυτή ήταν η τελευταία νίκη των δυνάμεων του Άξονα.

Με πληροφορίες από τη σελίδα της Πολεμικής Αεροπορίας  και «Ε» Ιστορικά της Ελευθεροτυπίας...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/apo-poious-katarrifthike-to-germaniko-stoukas-pou-sfyrokopouse-tin-lero-giati-o-tsortsil-eipe-oti-i-apoleia-tis-lerou-ekmidenize-prosorinos-oles-tis-elpides-mas-sto-aigaio-deite-pos-anasyrthike/

Αυτό είναι το αεροπλάνο που έριξε τους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές 

για την κατάληψη της Λέρου.

Το κατέρριψαν οι σύμμαχοι και το ανέσυραν μετά από 60 χρόνια οι Έλληνες. Μέσα βρέθηκαν τα οστά ενός στρατιώτη (φωτο)

Η Λέρος κατά την διάρκεια της κατοχής είχε περάσει σε ιταλική διοίκηση μαζί με τα άλλα νησιά του Αιγαίου και είχε στρατιωτική βάση υψίστης σημασίας. Όμως μετά την παράδοσή της Ιταλίας, στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943, οι Βρετανοί επιχείρησαν να την καταλάβουν.

Οι Γερμανοί όμως καραδοκούσαν για να κυριαρχήσουν. Στις 15 Σεπτεμβρίου, οι Βρετανοί έφτασαν πρώτοι στο νησί αλλά οι δυνάμεις τους ήταν περιορισμένες. Οι Ιταλοί στρατιώτες που είχαν δημιουργήσει ισχυρή οχύρωση και σημαντικές εγκαταστάσεις, παραδόθηκαν και δέχτηκαν να πολεμήσουν στο πλευρό των Συμμάχων.

Σχεδόν δύο μετά στις 12 Νοεμβρίου, οι Γερμανοί ξεκίνησαν μεγάλη επίθεση από θάλασσα και αέρα. ADVERTISING inRead invented by Teads

 

Το Ju 52 ήταν το σημαντικότερο αεροσκάφος μεταφοράς της Luftwaffe και χρησιμοποιήθηκε ευρέως στη μάχη της Κρήτης. Σήμερα ένα από αυτά που πήρε μέρος και στη Μάχη της Λέρου ανελκύστηκε από τον βυθό και συντηρήθηκε από την πολεμική αεροπορία. Εκτίθεται στο Τατόι.

Το σχέδιό τους ήταν να αποβιβαστούν ταυτόχρονα σε τρία σημεία στην ανατολική πλευρά και σε ένα στη δυτική. Οι ακτές εκεί ήταν βραχώδεις  και έτσι θα απέφευγαν τα ναρκοπέδια. Την ίδια ώρα θα αιφνιδίαζαν τους αντιπάλους τους. 

Το πιο στενό σημείο της Λέρου, βρισκόταν στην περιοχή του υψώματος Ράχη και εκεί έπρεπε να πέσουν οι αλεξιπτωστιστές ώστε να κόψουν το νησί στα δύο.

 

Οι Γερμανοί έκαναν αεροπορικές επιδρομές για 50 συνεχόμενες ημέρες.
Τελικά εξουδετέρωσαν Βρετανούς και Ιταλούς
και κατέλαβαν τη Λέρο μέχρι το τέλος του πολέμου.

 

Την δύσκολη δουλειά ανέλαβε ένα μεταγωγικό αεροσκάφος τύπου JUNKERS 52, το οποίο κατάφερε να ρίξει τους αλεξιπτωτιστές στο στενό Ράχη.

Οι απώλειες ήταν μεγάλες, όμως κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα προγεφύρωμα με σκοπό να καταλάβουν το κεντρικό τμήμα του νησιού και να το αποκόψουν στα δυο. Παρά τις αντιξοότητες, οι εναπομείναντες στρατιώτες έφτασαν στον κύριο δρόμο που ένωνε το Παρθένι με την Αγία Μαρίνα και πέτυχαν τον αρχικό τους στόχο.

Την επόμενη μέρα το JUNKERS 52 προσπάθησε να επαναλάβει την ριψοκίνδυνη αποστολή του και να κάνει ρίψη πολεμοφοδίων στους αλεξιπτωτιστές, αλλά καταρρίφθηκε από τους Άγγλους. Έπεσε στην θάλασσα και παρέμεινε εκεί μέχρι το 2003. Τι απέγινε το μεταγωγικό Στις 3 Οκτωβρίου 2003 η Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε την ανέλκυση του αεροσκάφους από την θαλάσσια περιοχή της Λέρου. 

Η επιχείρηση έγινε από υποβρύχιους συντηρητές εγκαταστάσεων. Για την εύρεση του ασφαλέστερου τρόπου ανέλκυσης, το ναυάγιο πρώτα βιντεοσκοπήθηκε και μετά ανασύρθηκε με πλωτό γερανό και την χρήση συρματόσκοινου και ιμάντα. Μέσα στην άτρακτο βρέθηκαν τα οστά ενός μέλους του πληρώματος, τα οποία παρουσία ειδικού καταδυτικού ιατρού ανακτήθηκαν με ασφάλεια.

Μετά από συνεννόηση με τις γερμανικές αρχές έγινε ταυτοποίησή του. Στη συνέχεια τα οστά μαζί με προσωπικά αντικείμενα, όπως η βέρα του, παραδόθηκαν στους συγγενείς του στρατιώτη στην Γερμανία.

 

Αριστερά το μεταγωγικό αεροσκάφος τύπου JUNKERS 52 κατά τη διάρκεια ρίψης αλεξιπτωτιστών. Δεξιά το ανελκυσθέν ιστορικό αεροσκάφος στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας στο Τατόι.

Χρειάστηκαν 70 καταδύσεις διάρκειας 10 έως 12 λεπτών για την ασφαλή πρόσδεση του JUNKERS.

 

Στην επιχείρηση ανέλκυσης χρησιμοποιήθηκε υποβρύχιο όχημα ROV γιατί οι καταδύσεις απαιτούσαν πολύ μεγάλο χρόνο παραμονής σεβάθος των 41 μέτρων

Η πιο επικίνδυνη στιγμή της επιχείρησης ήταν όταν το αεροσκάφος βρέθηκε στο τελικό στάδιο της ανέλκυσης.

Ο φόβος της αποκόλλησης του κεντρικού κινητήρα λόγω της αγκύρωσής του στον πυθμένα, ήταν μεγάλος. Γεγονός που θα οδηγούσε ακόμα και στην καταστροφή του αεροσκάφους. Για την αποφυγή του συμβάντος έπαιξε σημαντικό ρόλο η χρήση ενδοεπικοινωνίας με τους δύτες, οι οποίοι ήλεγχαν όλη την διαδικασία, λεπτό προς λεπτό.

 

Το αεροπλάνο καταρρίφτηκε κατά την διάρκεια της μάχης κατάληψης της νήσου Λέρου που διήρκεσε 52 ημέρες. Εμεινε στο βυθό για 60 χρόνια.

 

Μετά το στάδιο συντήρησης – αποσυναρμολόγησης στην Λέρο, το Αεροσκάφος μεταφέρθηκε στο Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας στο Τατόι, όπου συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή.

Φωτογραφίες από την κατάδυση αντλήθηκαν από την επίσημη σελίδα του Μουσείου Πολεμικής Αεροπορίας.

Οι φωτογραφίες του μεταγωγικού JUNKERS, στην σημερινή του μορφή είναι από τα γυρίσματα της «Μηχανής του Χρόνου»  που πραγματοποιήθηκαν στον χώρο του Μουσείου. ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/afto-einai-to-aeroplano-pou-erikse-tous-germanous-aleksiptotistes-gia-tin-katalipsi-tis-lerou-to-katerripsan-oi-symmaxoi-kai-to-anesyran-meta-apo-60-xronia-oi-ellines-mesa-vrethikan-ta-osta-enos-str/