Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ (ΤΟ ΘΕΙΟ ΔΡΑΜΑ) ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ

Παρατηρώντας και αγαπώντας τις ορθόδοξες εικόνες, κατανοούμε και αγαπάμε τη λειτουργική ζωή και οδηγούμαστε στην εν Αγίω Πνεύματι μεταμόρφωση μας. Ορμώμενη λοιπόν από τα ευαγγέλια της περιόδου που διανύουμε θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την ερμηνεία της εικόνας τη σταύρωσης, κορυφαίας στιγμής του Θείου δράματος.

Στο κέντρο της εικόνας της παλαιολογικής περιόδου, βρίσκετα ο Εσταυρωμένος, γυμνός. Εικονίζεται νεκρός, έχοντας κλειστά τα μάτια του σαν να κοιμάται. Το σώμα Του και Τα πόδια Του ενωμένα, δεν κρέμεται από τον Σταυρό αλλά στέκεται σε Αυτόν. Γίνεται για να μας δείξει οτι ο Χριστός εξουσιάζει επί του θανάτου και δεν εξουσιάζεται υπ’αυτού. Η εξουσία αυτή του Χριστού επί του θανάτου φαίνεται κι από τα τελευταία λόγια Του στο Σταυρό.

Γράφει ο ευαγγελιστής Μάρκος:"…. ο δε Ιησούς αφείς φωνήν μεγάλην εξέπνευσε"(Μαρκ.ιε΄,37).Ο Χριστός κάλεσε ο ίδιος το θάνατο και πέθανε όταν ήθελε και δεν έβησε, όπως συνήθως οι ετοιμοθάναοι. Τα χέρια Του είναι απωμένα στον Σταυρό για να ενώσει "τα το πριν διεστώτα". Να καταλλάξει στον εαυτό Του τον άνθρωπο με τον Θεό.

Στην κορυφή του Σταυρού υπάρχει επιγραφή" Ο Βασιλεύς της Δόξης", διότι ο Σταυρός είναι πλέον για μας σημείο θριάμβου και δόξης. Επίσης επεκτείνοντας κανείς τις άκρες του Σταυρού σε κάθε πλευρά του ορίζοντα, μπορεί να πει πως κάθε τόπος μπορεί να γίνει πεδίο άθλησης και ασκήσεως της χριστιανικής ζωής.

Από τα χέρια Του και τα πόδια Του τρέχουν αίματα, ενώ από την πλευρά αίμα και νερό. Στην βάση του Σταυρού, την βραχώδη κορυφή του Γολγοθά, βρίσκεται ένα σπήλαιο και μέσα σ’αυτό εικονίζεται ένα κρανίο. Είναι το κρανίο του Αδάμ, που κατα την παράδοση ετάφει στον Γολγοθά.

Τον Εσταυρωμένο περιβάλλουν δύο συμμετρικοί όμιλοι. Στον αριστερό προεξάρχει η Παναγία, υψώνοντας προς τον Υιόν της τα χέρια της. Η στάση της είναι συγκρατημένη, όπως και η θλίψη της, αφού γνωρίζει τη θεότητα του Υιού της. Πίσω της ακριβώς άλλες έξι πολύ ψηλές γυναίκες με ζωγραφισμένη την έκφραση του πόνου στα πρόσωπά τους θρηνούν κι αυτές τον Κύριο. Στα δεξιά ο ευαγγελιστής Ιωάννης σε μια ασυνήθιστη στάση να χειρονομεί κοιτάζοντας προς τον Εσταυρωμένο. Πίσω του ο εκατόνταρχος σε μία πιο άτακτη κίνηση και ύφος που συγκλονίζεται από την θεότητα του Χριστού. Μάλιστα ο ίδιος αργότερα θα λάβει και τον στέφανο του μαρτυρίου.

Η σύνθεση κλείνει με το τείχος της Ιερουσαλήμ. Αυτό γίνεται για να μας υπενθυμίζει ότι ο Ιησούς "έξω της πύλης έπαθε", (Εβρ.ιγ΄12) που σημαίνει ότι η θυσία και προσφορά ήταν καθολική, υπέρ όλης της γης και πως ο καθαρισμός είναι κοινός για όλους.

Ωστόσο αυτό που είναι σημαντικό για τον καθένα μας, είναι να σταυρωνόμαστε μαζί με τον Εσταυρωμένο Χριστό

και όχι απλά να στεκόμαστε δίπλα Του.

Η ευχή μου λοιπόν, είναι να ζήσουμε την ένταση του Θείου πάθους για να δοξολογήσουμε στη συνέχεια την δύναμη της αγάπης Του όταν Εκείνος ως Θεός θα αναστηθεί.

Η ερμηνεία της εικόνος έγινε από τον Σιλουανό Πεπονάκη, Ιεροδιάκονο της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου.

Το κείμενο είναι από το περιοδικό του Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης "ΓΥΝΑΙΚΕΣ"

Οι εικόνες είναι από διάφορες ιστοσελίδες και ιστολογία.