Μία διαχρονική καταλήστευση τού Ελληνικού Λαού, μία διαρκής υπερχρέωση σε ξένους πιστωτές...
Του Ξενοφώντα Καραγεωργίου, τέως Διοικητού τού Γενικού Νοσοκομείου Θηβών
Πολύς θόρυβος γίνεται πάλι για τα τεράστια χρέη των νοσοκομείων τού Εθνικού Συστήματος Υγείας προς όλους τούς πάσης φύσεως προμηθευτές. Εντυπωσιάζει τούς ...ανυποψίαστους,
Α. Αφενός το υπέρογκο ύψος των οφειλών (άνω των 6 δίς ευρώ), και,
Β. το μικρό χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο (από 1-1-2005 έως τώρα) πού αυτό δημιουργήθηκε αφετέρου.
Πολλοί θεωρούν ότι αυτό συμβαίνει γιατί δεν γίνονται άμεμπτοι διαγωνισμοί, δεν είναι όμως μόνον αυτός ο λόγος. Υπάρχουν και άλλοι, εξίσου σημαντικοί ! Σκοπός αυτού τού σημειώματος είναι νά τούς παρουσιάσει, μαζί με ...συγκρατημένη κριτική!!!
Οι βασικές αιτίες τού με αυξανόμενη τάση φαινομένου (ολοένα και ταχύτερα δημιουργείται ακόμη μεγαλύτερο χρέος, σε σύγκριση με την προηγουμένη φορά) είναι :
1. H, χωρίς ουσιαστικούς φραγμούς, συνεχής αύξηση δαπανών των φαρμάκων. Ιδίως στα νέας κυκλοφορίας σκευάσματα, πού είναι κατά πολύ ακριβότερα από προηγούμενα παραπλήσια πού αντικαθιστούν (και των οποίων έληξε η προστασία τής ευρεσιτεχνίας τους, άρα δυνατόν νά τα μιμηθεί ο οιοσδήποτε αντιγραφέας και μάλιστα νά τα πουλήσει σε χαμηλή τιμή).
Από 319 εκατομμύρια ευρώ που ήσαν το 1997, πήγαν στα 423 εκατ. ευρώ το 2000, στα 768 εκατ. ευρώ το 2003, ενώ υπερακοντίστηκαν στα 1.014 εκατ. ευρώ το 2006, με στοιχεία του Ινστιτούτου Φαρμ. ΄Έρευνας & Τεχνολογίας. Αναμένεται να εξακοντισθούν σε πάνω από 1.600 εκατ. ευρώ το 2009.
Στην τελευταία δεκαετία υπολογίζεται ποσόν μεγαλύτερο των 25 – 26 δίς ευρώ νά έφυγε σε προμήθειες ιατροφαρμακευτικού υλικού, πού στην μεγάλη του πλειοψηφία προέκυψε από υπερκοστολογήσεις. στην Ψωροκώσταινα ένα τέτοιο προϊόν κοστίζει 2-3-4 και 5 φορές περισσότερο από ό,τι στο εξωτερικό, τέτοιο χουβαρνταλίκι !
Η δημιουργία χρεών τρέχει με μεγέθη τάξεως των 200 εκατ. ευρώ μηνιαίως!
2. Η ανυπαρξία πολιτικής βουλήσεως νά αξιοποιηθεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο
- και για την αγορά φαρμάκων σε νοσοκομειακές τιμές, χαμηλότερες τού απλού λιανικού εμπορίου,
- και για την επιστροφή τής προβλεπομένης εκπτώσεως (5 %),
- και για την προμήθεια σε ειδική νοσοκομειακή συσκευασία,
- και για την προμήθεια φαρμάκου στο όνομα τής δραστικής ουσίας και όχι τού εμπορικού ονόματος, πού συνηθέστατα τα «δημοφιλή & επώνυμα» είναι και σημαντικά ακριβότερα,
- και για την αντιμετώπιση των ληστρικών τιμών (όταν και όπου τέτοιες παρατηρούνται) με την αξιοποίηση 2 σπουδαίων μοχλών,
Ι. Αφενός τού Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκου, και,
ΙΙ. Τού Ινστιτούτου Φαρμακευτικής ΄Έρευνας & Τεχνολογίας αφετέρου.
3. Η ανυπαρξία πολιτικής βουλήσεως νά δημιουργηθεί – θεσμοποιηθεί πλαίσιο, όπου υπάρχουν κενά στο υπάρχον.
4. Η, ακόμη και σήμερα, μη ολοκληρωμένη μηχανογραφημένη λειτουργία κλινικών & ιατρείων όλων των Δημοσίων νοσοκομείων.
5. Η, χωρίς ενδοιασμούς, υπερσυνταγογράφηση πολλών ιατρών (συνεπικουρούμενη από την πολυφαρμακία),
Α. είτε από επαγγελματική ανασφάλεια,
Β. είτε από υπερβολικό ενδιαφέρον,
Γ. είτε από ιδιοτελή πονηρία (με την προσδοκία ανταλλαγμάτων... εκ μέρους τού παραγωγού /εμπόρου, συνέδρια, τουριστικά ταξιδάκια, κλιματιστικές συσκευές, ηλεκτρ. υπολογιστές, ακόμη και μετρητά-χρήματα παντοίας μορφής δηλαδή !!!).
Η αλόγιστη αύξηση των συνταγογραφουμένων εργαστηριακών εξετάσεων (πάλι
για ανάλογες αιτίες).
6. Η μη, ουσιαστική και σύγχρονη, λειτουργία τής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
7. Οι πολλές φορές διαφεύγουσες χρεώσεις εκ μέρους των νοσοκομείων, για παρασχεθείσες υπηρεσίες. Είτε από αμέλεια, είτε από δολιότητα, κάποιες φορές και από έλλειψη επαρκούς (ποιοτικά και ποσοτικά) προσωπικού.
στο Νοσοκομείο Θηβών βρήκα ετήσιες εισπράξεις από δημόσια ασφαλιστικά ταμεία ύψους 675.000 ευρώ για όλο το 2004. με κατάλληλες ενέργειες αλλά και περιορισμό των πονηριών, οι εισπράξεις έφθασαν τα 2.410.000 ευρώ την αμέσως επομένη χρονιά (2005), ενώ στα επακόλουθα χρόνια ήσαν 1.988.000 και 2.230.000 ευρώ (2006 & 2007).
8. Οι διαφεύγουσες εισπράξεις, όχι από αμέλεια καταλογισμού τους εκ μέρους τού προσωπικού των Δημ. Νοσοκομείων, αλλά από οικονομική αδυναμία των Δημ. Ασφαλιστικών ταμείων. Βέβαια, όποτε γίνεται από την Κυβέρνηση ρύθμιση πληρωμής των νοσοκομειακών οφειλών, αυτομάτως μηδενίζονται και όλες οι οφειλές των Ασφ. Ταμείων προς τα Δημ. Νοσοκομεία (εύλογο είναι).
9. Η χρήση των πάσης φύσεως νοσοκομειακών υπηρεσιών από αλλοδαπούς, χωρίς την ανάλογη είσπραξη χρημάτων. Πρό ημερών, ο Τομεάρχης Υγείας τής Ν. Δημοκρατίας κ. Σαλμάς (πού είχε διατελέσει Υφυπουργός για τα Προνοιακά ιδρύματα επί 8μηνο) εκτίμησε σε τουλάχιστον 1.000.000 τούς αλλοδαπούς χρήστες, πού όσο δεν υπάρχουν ρυθμίσεις – συμφωνίες με τα Κράτη προελεύσεώς τους για πληρωμές όλων των παρεχομένων υπηρεσιών, θα αποτελούν μόνιμη και αυξανόμενη αιμορραγία τού Ε.Σ.Υ. με ορατό τον κίνδυνο επιταχύνσεως τής καταρρεύσεώς του. Κατάρρευση πού μπορεί νά συντελεσθεί και για άλλους λόγους, έστω και μη υπαρχόντων των αλλοδαπών!!!
10. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες από τα Δημ. Νοσοκομεία τής Χώρας πληρώνονται βάσει τιμοκαταλόγου πού καταρτίσθηκε το 1991. Από τότε, παρά το γεγονός ότι όλα τα κοστολογικά μεγέθη έχουν επανειλημμένως αυξηθεί, σκοπίμως καμία τροποποίηση στον τιμοκατάλογο αμοιβών δεν έχει γίνει. με το πρόσχημα ότι θα επιβαρύνει τα οικονομικά των Ασφ. Ταμείων (δηλαδή των όποιων μελών τους), ενώ με την κρατούσα αντιδεοντολογική και αντεπιστημονική οικονομικά πρακτική επιβαρύνει το σύνολον τού Ελληνικού Λαού. και ταυτοχρόνως υπονομεύει όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας όλων των δημ. νοσοκομείων. με συμπαιγνία μάλιστα όλων των πολιτικών & συνδικαλιστικών ηγεσιών...
Εδώ η «Ομερτά» τής Σικελικής Μαφίας ευρίσκει την πιστότερη εφαρμογή της...
11. Η ελλείπουσα εδώ και χρόνια μελέτη των νοσολογικών αναγκών συναρτήσει των παρεχομένων ανά μονάδα υγείας συγκεκριμένων υπηρεσιών, με συνυπολογισμό τού λειτουργικού κόστους. Αυτό θα οδηγήσει σε διοικητική αναδιάρθρωση, και σε εξορθολογισμό των πάσης φύσεως δαπανών με ταυτόχρονη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων. το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας είναι ένας από τούς φορείς πού μπορούν νά συμβάλλουν σε αυτό, εάν ήθελε κανείς νά το αξιοποιήσει!
Θυμάμαι, σε σύσκεψη στην Νομαρχία Βοιωτίας είχα υποστηρίξει,
Α. την συνένωση τού Δυναμικού (ανθρωπίνου και υλικοτεχνικού, στον μέγιστο δυνατό βαθμό) των δύο νοσοκομείων τού νομού (Λιβαδειάς & Θηβών), με προφανή τα ανωτέρω οφέλη,
Β. την ίδρυση Κέντρου Υγείας Αστικού Τύπου στην Θήβα, στο ισόγειο τού τωρινού Γεν. Νοσοκομείου Θηβών,
Γ. την ίδρυση Κέντρου Αποκαταστάσεως Πολυτραυματιών (ιδίως από τα σύνθετα ατυχήματα) στους άλλους ορόφους τού τωρινού Γ.Ν.Θ., μονάδα πού λείπει παντελώς από την Ελλάδα, (η πόλη θα αποκτούσε επιπροσθέτως και τον, αδοκίμως, ονομαζόμενο ιατρικό τουρισμό) και,
Δ. την ένταξη / απορρόφηση όλου τού υπάρχοντος υγειονομικού μέρους τού Ι.Κ.Α. (Λιβαδειάς, Θηβών & Οινοφύτων) στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Ανάλογες ενέργειες, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, δύνανται νά γίνουν σε κάθε νομό τής Πατρίδας μας.
12. Τέλος, η απουσία ικανής πολιτικής ηγεσίας (πέρα από την αδήριτη ανάγκη νά είναι και έντιμη...), με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις (πού επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Πατριωτική και ευσυνείδητη πολιτική ηγεσία θα σημαίνει και επιλογή ικανών και εμπείρων τεχνοκρατών για την στελέχωση όλων των μονάδων, όχι κομματικών υποστηρικτών τού όποιου κου υπουργού, πού εκτός από β ο λευτής, βρέθηκε, κακή τη μοίρα, νά διαφεντεύει ένα Βιλαέτι προσδόκιμο σε ικανοποίηση ρουσφετιών...
Οι πάσης φύσεως δαπάνες αυξάνονται με τέτοιους φρενήρεις ρυθμούς, πού εδώ και πολλά χρόνια τα δημόσια Νοσοκομεία δεν δύνανται νά πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Ταυτοχρόνως (και μονίμως) μεγαλώνει η απόσταση εισπράξεων – υποχρεώσεων πληρωμών. Αποτέλεσμα, νά οδηγούνται όλα τα Νοσοκομεία σε αυξανόμενο άνοιγμα, πού σε συνδυασμό με την υπάρχουσα ποσοτική και ποιοτική κατανομή των κρατικών δαπανών, οδηγούνται στην χρεοκοπία. Φαντασθείτε νά συμπεριλαμβανόντουσαν και οι μισθολογικές αμοιβές στις υποχρεώσεις των Νοσοκομείων !... (άλλη μία πρωτοτυπία τού πολυμήχανου ΄Έλληνα πολιτικού, όλοι οι μισθοί πληρώνονται κεντρικά από την Κυβέρνηση).
με αφοπλιστική ειλικρίνεια ομολογεί ο Τομεάρχης Υγείας τής Νέας Δημοκρατίας με την εισήγησή του στο πρόσφατο Συνέδριό της :
«Μέχρι τώρα σκεφτόμασταν και σχεδιάζαμε χωρίς νά μάς ενδιαφέρουν πόσα ελλείμματα στέλνονταν από την υγεία στον κρατικό προϋπολογισμό. Λέγαμε δωρεάν υγεία σε όλους και όσο αυτό κόστιζε.
Τώρα πρέπει νά σκεφτούμε ανάποδα. Πρώτα πόσα χρήματα έχουμε διαθέσιμα, προβλέποντας και την περιστολή και μετά πώς θα τα διαχειριστούμε με τρόπο πού αυξάνει την αποτελεσματικότητα, την συνέχεια, την αποδοτικότητα, την ασφάλεια, την προσβασιμότητα και ικανότητα τού συστήματος».
Ο δρόμος για την εξυγίανση είναι μακρύς και τα περιθώρια στένεψαν απελπιστικά.
Οι δε αναγκαίες ρήξεις αυξάνονται αλματωδώς προϊόντος τού χρόνου.
΄Άρα θα γίνουν,
Α. Αφενός δυσκολότερα,
Β. Αφετέρου οδυνηρότερα, και μάλλον,
Γ. με μικρότερα (από τα επιθυμητά) αποτελέσματα.
Του Ξενοφώντα Καραγεωργίου, τέως Διοικητού τού Γενικού Νοσοκομείου Θηβών
Πολύς θόρυβος γίνεται πάλι για τα τεράστια χρέη των νοσοκομείων τού Εθνικού Συστήματος Υγείας προς όλους τούς πάσης φύσεως προμηθευτές. Εντυπωσιάζει τούς ...ανυποψίαστους,
Α. Αφενός το υπέρογκο ύψος των οφειλών (άνω των 6 δίς ευρώ), και,
Β. το μικρό χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο (από 1-1-2005 έως τώρα) πού αυτό δημιουργήθηκε αφετέρου.
Πολλοί θεωρούν ότι αυτό συμβαίνει γιατί δεν γίνονται άμεμπτοι διαγωνισμοί, δεν είναι όμως μόνον αυτός ο λόγος. Υπάρχουν και άλλοι, εξίσου σημαντικοί ! Σκοπός αυτού τού σημειώματος είναι νά τούς παρουσιάσει, μαζί με ...συγκρατημένη κριτική!!!
Οι βασικές αιτίες τού με αυξανόμενη τάση φαινομένου (ολοένα και ταχύτερα δημιουργείται ακόμη μεγαλύτερο χρέος, σε σύγκριση με την προηγουμένη φορά) είναι :
1. H, χωρίς ουσιαστικούς φραγμούς, συνεχής αύξηση δαπανών των φαρμάκων. Ιδίως στα νέας κυκλοφορίας σκευάσματα, πού είναι κατά πολύ ακριβότερα από προηγούμενα παραπλήσια πού αντικαθιστούν (και των οποίων έληξε η προστασία τής ευρεσιτεχνίας τους, άρα δυνατόν νά τα μιμηθεί ο οιοσδήποτε αντιγραφέας και μάλιστα νά τα πουλήσει σε χαμηλή τιμή).
Από 319 εκατομμύρια ευρώ που ήσαν το 1997, πήγαν στα 423 εκατ. ευρώ το 2000, στα 768 εκατ. ευρώ το 2003, ενώ υπερακοντίστηκαν στα 1.014 εκατ. ευρώ το 2006, με στοιχεία του Ινστιτούτου Φαρμ. ΄Έρευνας & Τεχνολογίας. Αναμένεται να εξακοντισθούν σε πάνω από 1.600 εκατ. ευρώ το 2009.
Στην τελευταία δεκαετία υπολογίζεται ποσόν μεγαλύτερο των 25 – 26 δίς ευρώ νά έφυγε σε προμήθειες ιατροφαρμακευτικού υλικού, πού στην μεγάλη του πλειοψηφία προέκυψε από υπερκοστολογήσεις. στην Ψωροκώσταινα ένα τέτοιο προϊόν κοστίζει 2-3-4 και 5 φορές περισσότερο από ό,τι στο εξωτερικό, τέτοιο χουβαρνταλίκι !
Η δημιουργία χρεών τρέχει με μεγέθη τάξεως των 200 εκατ. ευρώ μηνιαίως!
2. Η ανυπαρξία πολιτικής βουλήσεως νά αξιοποιηθεί το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο
- και για την αγορά φαρμάκων σε νοσοκομειακές τιμές, χαμηλότερες τού απλού λιανικού εμπορίου,
- και για την επιστροφή τής προβλεπομένης εκπτώσεως (5 %),
- και για την προμήθεια σε ειδική νοσοκομειακή συσκευασία,
- και για την προμήθεια φαρμάκου στο όνομα τής δραστικής ουσίας και όχι τού εμπορικού ονόματος, πού συνηθέστατα τα «δημοφιλή & επώνυμα» είναι και σημαντικά ακριβότερα,
- και για την αντιμετώπιση των ληστρικών τιμών (όταν και όπου τέτοιες παρατηρούνται) με την αξιοποίηση 2 σπουδαίων μοχλών,
Ι. Αφενός τού Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκου, και,
ΙΙ. Τού Ινστιτούτου Φαρμακευτικής ΄Έρευνας & Τεχνολογίας αφετέρου.
3. Η ανυπαρξία πολιτικής βουλήσεως νά δημιουργηθεί – θεσμοποιηθεί πλαίσιο, όπου υπάρχουν κενά στο υπάρχον.
4. Η, ακόμη και σήμερα, μη ολοκληρωμένη μηχανογραφημένη λειτουργία κλινικών & ιατρείων όλων των Δημοσίων νοσοκομείων.
5. Η, χωρίς ενδοιασμούς, υπερσυνταγογράφηση πολλών ιατρών (συνεπικουρούμενη από την πολυφαρμακία),
Α. είτε από επαγγελματική ανασφάλεια,
Β. είτε από υπερβολικό ενδιαφέρον,
Γ. είτε από ιδιοτελή πονηρία (με την προσδοκία ανταλλαγμάτων... εκ μέρους τού παραγωγού /εμπόρου, συνέδρια, τουριστικά ταξιδάκια, κλιματιστικές συσκευές, ηλεκτρ. υπολογιστές, ακόμη και μετρητά-χρήματα παντοίας μορφής δηλαδή !!!).
Η αλόγιστη αύξηση των συνταγογραφουμένων εργαστηριακών εξετάσεων (πάλι
για ανάλογες αιτίες).
6. Η μη, ουσιαστική και σύγχρονη, λειτουργία τής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
7. Οι πολλές φορές διαφεύγουσες χρεώσεις εκ μέρους των νοσοκομείων, για παρασχεθείσες υπηρεσίες. Είτε από αμέλεια, είτε από δολιότητα, κάποιες φορές και από έλλειψη επαρκούς (ποιοτικά και ποσοτικά) προσωπικού.
στο Νοσοκομείο Θηβών βρήκα ετήσιες εισπράξεις από δημόσια ασφαλιστικά ταμεία ύψους 675.000 ευρώ για όλο το 2004. με κατάλληλες ενέργειες αλλά και περιορισμό των πονηριών, οι εισπράξεις έφθασαν τα 2.410.000 ευρώ την αμέσως επομένη χρονιά (2005), ενώ στα επακόλουθα χρόνια ήσαν 1.988.000 και 2.230.000 ευρώ (2006 & 2007).
8. Οι διαφεύγουσες εισπράξεις, όχι από αμέλεια καταλογισμού τους εκ μέρους τού προσωπικού των Δημ. Νοσοκομείων, αλλά από οικονομική αδυναμία των Δημ. Ασφαλιστικών ταμείων. Βέβαια, όποτε γίνεται από την Κυβέρνηση ρύθμιση πληρωμής των νοσοκομειακών οφειλών, αυτομάτως μηδενίζονται και όλες οι οφειλές των Ασφ. Ταμείων προς τα Δημ. Νοσοκομεία (εύλογο είναι).
9. Η χρήση των πάσης φύσεως νοσοκομειακών υπηρεσιών από αλλοδαπούς, χωρίς την ανάλογη είσπραξη χρημάτων. Πρό ημερών, ο Τομεάρχης Υγείας τής Ν. Δημοκρατίας κ. Σαλμάς (πού είχε διατελέσει Υφυπουργός για τα Προνοιακά ιδρύματα επί 8μηνο) εκτίμησε σε τουλάχιστον 1.000.000 τούς αλλοδαπούς χρήστες, πού όσο δεν υπάρχουν ρυθμίσεις – συμφωνίες με τα Κράτη προελεύσεώς τους για πληρωμές όλων των παρεχομένων υπηρεσιών, θα αποτελούν μόνιμη και αυξανόμενη αιμορραγία τού Ε.Σ.Υ. με ορατό τον κίνδυνο επιταχύνσεως τής καταρρεύσεώς του. Κατάρρευση πού μπορεί νά συντελεσθεί και για άλλους λόγους, έστω και μη υπαρχόντων των αλλοδαπών!!!
10. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες από τα Δημ. Νοσοκομεία τής Χώρας πληρώνονται βάσει τιμοκαταλόγου πού καταρτίσθηκε το 1991. Από τότε, παρά το γεγονός ότι όλα τα κοστολογικά μεγέθη έχουν επανειλημμένως αυξηθεί, σκοπίμως καμία τροποποίηση στον τιμοκατάλογο αμοιβών δεν έχει γίνει. με το πρόσχημα ότι θα επιβαρύνει τα οικονομικά των Ασφ. Ταμείων (δηλαδή των όποιων μελών τους), ενώ με την κρατούσα αντιδεοντολογική και αντεπιστημονική οικονομικά πρακτική επιβαρύνει το σύνολον τού Ελληνικού Λαού. και ταυτοχρόνως υπονομεύει όλες τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας όλων των δημ. νοσοκομείων. με συμπαιγνία μάλιστα όλων των πολιτικών & συνδικαλιστικών ηγεσιών...
Εδώ η «Ομερτά» τής Σικελικής Μαφίας ευρίσκει την πιστότερη εφαρμογή της...
11. Η ελλείπουσα εδώ και χρόνια μελέτη των νοσολογικών αναγκών συναρτήσει των παρεχομένων ανά μονάδα υγείας συγκεκριμένων υπηρεσιών, με συνυπολογισμό τού λειτουργικού κόστους. Αυτό θα οδηγήσει σε διοικητική αναδιάρθρωση, και σε εξορθολογισμό των πάσης φύσεως δαπανών με ταυτόχρονη βελτιστοποίηση των αποτελεσμάτων. το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας είναι ένας από τούς φορείς πού μπορούν νά συμβάλλουν σε αυτό, εάν ήθελε κανείς νά το αξιοποιήσει!
Θυμάμαι, σε σύσκεψη στην Νομαρχία Βοιωτίας είχα υποστηρίξει,
Α. την συνένωση τού Δυναμικού (ανθρωπίνου και υλικοτεχνικού, στον μέγιστο δυνατό βαθμό) των δύο νοσοκομείων τού νομού (Λιβαδειάς & Θηβών), με προφανή τα ανωτέρω οφέλη,
Β. την ίδρυση Κέντρου Υγείας Αστικού Τύπου στην Θήβα, στο ισόγειο τού τωρινού Γεν. Νοσοκομείου Θηβών,
Γ. την ίδρυση Κέντρου Αποκαταστάσεως Πολυτραυματιών (ιδίως από τα σύνθετα ατυχήματα) στους άλλους ορόφους τού τωρινού Γ.Ν.Θ., μονάδα πού λείπει παντελώς από την Ελλάδα, (η πόλη θα αποκτούσε επιπροσθέτως και τον, αδοκίμως, ονομαζόμενο ιατρικό τουρισμό) και,
Δ. την ένταξη / απορρόφηση όλου τού υπάρχοντος υγειονομικού μέρους τού Ι.Κ.Α. (Λιβαδειάς, Θηβών & Οινοφύτων) στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Ανάλογες ενέργειες, στον ένα ή τον άλλο βαθμό, δύνανται νά γίνουν σε κάθε νομό τής Πατρίδας μας.
12. Τέλος, η απουσία ικανής πολιτικής ηγεσίας (πέρα από την αδήριτη ανάγκη νά είναι και έντιμη...), με ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις (πού επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Πατριωτική και ευσυνείδητη πολιτική ηγεσία θα σημαίνει και επιλογή ικανών και εμπείρων τεχνοκρατών για την στελέχωση όλων των μονάδων, όχι κομματικών υποστηρικτών τού όποιου κου υπουργού, πού εκτός από β ο λευτής, βρέθηκε, κακή τη μοίρα, νά διαφεντεύει ένα Βιλαέτι προσδόκιμο σε ικανοποίηση ρουσφετιών...
Οι πάσης φύσεως δαπάνες αυξάνονται με τέτοιους φρενήρεις ρυθμούς, πού εδώ και πολλά χρόνια τα δημόσια Νοσοκομεία δεν δύνανται νά πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους. Ταυτοχρόνως (και μονίμως) μεγαλώνει η απόσταση εισπράξεων – υποχρεώσεων πληρωμών. Αποτέλεσμα, νά οδηγούνται όλα τα Νοσοκομεία σε αυξανόμενο άνοιγμα, πού σε συνδυασμό με την υπάρχουσα ποσοτική και ποιοτική κατανομή των κρατικών δαπανών, οδηγούνται στην χρεοκοπία. Φαντασθείτε νά συμπεριλαμβανόντουσαν και οι μισθολογικές αμοιβές στις υποχρεώσεις των Νοσοκομείων !... (άλλη μία πρωτοτυπία τού πολυμήχανου ΄Έλληνα πολιτικού, όλοι οι μισθοί πληρώνονται κεντρικά από την Κυβέρνηση).
με αφοπλιστική ειλικρίνεια ομολογεί ο Τομεάρχης Υγείας τής Νέας Δημοκρατίας με την εισήγησή του στο πρόσφατο Συνέδριό της :
«Μέχρι τώρα σκεφτόμασταν και σχεδιάζαμε χωρίς νά μάς ενδιαφέρουν πόσα ελλείμματα στέλνονταν από την υγεία στον κρατικό προϋπολογισμό. Λέγαμε δωρεάν υγεία σε όλους και όσο αυτό κόστιζε.
Τώρα πρέπει νά σκεφτούμε ανάποδα. Πρώτα πόσα χρήματα έχουμε διαθέσιμα, προβλέποντας και την περιστολή και μετά πώς θα τα διαχειριστούμε με τρόπο πού αυξάνει την αποτελεσματικότητα, την συνέχεια, την αποδοτικότητα, την ασφάλεια, την προσβασιμότητα και ικανότητα τού συστήματος».
Ο δρόμος για την εξυγίανση είναι μακρύς και τα περιθώρια στένεψαν απελπιστικά.
Οι δε αναγκαίες ρήξεις αυξάνονται αλματωδώς προϊόντος τού χρόνου.
΄Άρα θα γίνουν,
Α. Αφενός δυσκολότερα,
Β. Αφετέρου οδυνηρότερα, και μάλλον,
Γ. με μικρότερα (από τα επιθυμητά) αποτελέσματα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου