Λόγια ψυχής από τον εμπνευστή του «Χωριού των Χρωμάτων» Λουκά Νικολίτση.

Η απόφαση μου να γίνει το χωριό των χρωμάτων δεν ήταν τυχαία, καλύπτει μια διαδρομή γνώσεων, ανησυχίας, εσωτερικής επανάστασης, ψυχολογίας των ανθρώπων .καλύπτοντας ένα Γολγοθά χρόνου 35 ετών περίπου. 

Η ζωή μου δεν ήταν και η ευκολότερη σε αύτη την πορεία πάντα επαναστατούσα στο κατεστημένο, στην οπτική ρύπανση, στην άτακτη δόμηση .πάντα ήμουν κατά της κακής αισθητικής κατά την δικιά μου άποψη βάσει της διαδρομής μου. Υπήρχαν δυο δρόμοι καθαρό ασπρισμένο χωριό, η

επανάσταση χρωμάτων ώστε να ξυπνήσω μέσα μας το μικρό παιδί που για χρόνια γκριζάρουμε!! 

Οπότε αποφάσισα το δεύτερο. και είχε αποτέλεσμα επικοινωνιακό… ανθρώπινο αγνό. 

Εξ ου και κίνησε το ενδιαφέρον του κόσμου και έξω από τα σύνορα μας. 

ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΕΥΑ ΣΤΙΣ ΤΟΜΕΣ. ΧΩΡΙΣ ΤΟΜΕΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΣΙΜΗ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΗ. 

ΔΕΝ ΗΡΘΑ ΝΑ ΒΑΨΩ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΗΡΘΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΔΕΙΞΩ.

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακλουθείτε και σέβεστε την ιδιότητα μου όπως και εκτιμάτε την προσφορά μου όπως και εγώ εκτιμώ την δικιά σας. 

Θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά για αυτό που κάνουν... αξίζουν να είμαστε κοντά τους γιατί δυστυχώς η δικιά μας γενιά μόνο καταστροφές έκανε και δεν τους αφήσαμε τίποτα

μόνο κάρβουνα... οφείλουμε να είμαστε κοντά τους να τους στηρίξουμε αφού δεν μπορούμε και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να απολογηθούμε σε αυτά η και να τα συμβουλέψουμε… για το μέλλον τους να τους πούμε τι; κοιτάξτε γύρω σας. 

Το ίδιο πράγμα οφείλουμε και στους παππούδες και γιαγιάδες μα ακόμα και στην μνήμη αυτών που έφυγαν και μας άφησαν. 

Μια καλύτερη ποιότητα ζωής ένα καλύτερο χωριό μια καλύτερη γειτονιά με περισσότερη αγάπη. 

Ο Λουκάς Νικολίτσης καταλήγει: «ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΥΠΟΣΧΩΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΟΚΥΨΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΗ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟ».