ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΕ - ΜΠΕ
Καστελλόριζο: Συνύπαρξη φύσης, τέχνης και ανθρώπων
μέσα από το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ιστορικού Ντοκιμαντέρ
«Πέρα από τα Σύνορα» που διοργάνωσε το ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. στο ακριτικό νησί
Συλλογική προσπάθεια. Αγάπη και πίστη για ότι κάνουν. Αποκέντρωση πολιτιστικών δράσεων. Πνευματική καλλιέργεια των ανθρώπων. Προβολή της δουλειάς αξιόλογων δημιουργών από ολόκληρο τον κόσμο. Ενσωμάτωση του ντόπιου στοιχείου και κυρίως των παιδιών μέσα από παράλληλες δράσεις.
Τα παραπάνω λόγια συνοψίζουν τους στόχους των διοργανωτών στους οποίους αποδίδεται η μεγάλη επιτυχία, που κατά γενική ομολογία, σημείωσε φέτος το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ιστορικού Ντοκιμαντέρ Καστελλόριζου «Πέρα από τα Σύνορα».
Σε αυτόν τον ιδιαίτερο τόπο, στην άκρη του Αιγαίου και της Ευρώπης, τα στελέχη και οι εθελοντές του Ελληνικού Ιδρύματος Ιστορικών Μελετών (ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ.) διοργάνωσαν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά το διεθνές φεστιβάλ ταινιών που το χαρακτήριζε η αθρόα προσέλευση του κόσμου (ντόπιων και επισκεπτών), η αρτιότητα της διοργάνωσης (αναλογιζόμενος κάποιος τις αντικειμενικές δυσκολίες και εμπόδια που υπάρχουν), η ποιότητα των ταινιών που προβλήθηκαν και διαγωνίστηκαν, η μεγάλη συμμετοχή των παιδιών του ακριτικού νησιού στις ποικίλες δράσεις που υλοποιήθηκαν γι΄ αυτά τις ημέρες του Φεστιβάλ.
Όπως τα δυο προηγούμενα χρόνια έτσι και φέτος το Διεθνές Φεστιβάλ Ιστορικού Ντοκιμαντέρ Καστελλόριζου «Πέρα από τα Σύνορα» διακρίνονταν από μια απλότητα και συνάμα αρχοντιά που έδεναν αρμονικά με την εγκάρδια φιλοξενία που πρόσφεραν οι διοργανωτές σε όλους τους καλεσμένους τους από την Ελλάδα και το εξωτερικό, χάρη πάντα στην ευγένεια και τα αποθέματα ψυχής της καλλιτεχνικής διευθύντριας του Φεστιβάλ και γεν. γραμματέα του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. Ειρήνη Σαρίογλου.
Η κ. Σαρίογλου κατάφερε σε αυτό το χρονικό διάστημα να κάνει όλους (συνεργάτες, εθελοντές, κατοίκους) κοινωνούς του οράματος του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. ν’ αποτελέσει το ακριτικό Καστελλόριζο τόπο συνάντησης Ελλήνων και ξένων δημιουργών ντοκιμαντέρ όχι μόνο για να προβάλλουν το έργο τους, αλλά και για μια γόνιμη ανταλλαγή ιδεών μεταξύ Ελλήνων και ξένων δημιουργών, με στόχο νέες συνεργασίες και διεθνείς συμπαραγωγές. Η ίδια συνηθίζει να λέει και να ξαναλέει ότι το όραμα του Φεστιβάλ συνοψίζεται στη φράση «να φέρουμε τον κόσμο στο Καστελλόριζο και να μεταφέρουμε το Καστελλόριζο στον κόσμο!», κάτι που φέτος το πέτυχε με τον καλύτερο τρόπο.
Το ΑΠΕ – ΜΠΕ ήταν ένας από τους χορηγούς επικοινωνίας της φετινής διοργάνωσης ενισχύοντας σημαντικά τη συλλογική, εθελοντική και κυρίως ανιδιοτελή προσπάθεια προβάλλοντας αυτό το σημαντικό πολιτιστικό γεγονός στην ανατολικότερη άκρη της πατρίδας μας. Ενώ, με το μνημόνιο συνεργασίας που υπεγράφη την Άνοιξη με το ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. το ΑΠΕ – ΜΠΕ ενισχύει ακόμα περισσότερο τις προσπάθειες για την αλληλοστήριξη των κοινών δράσεων στοχεύοντας στην προώθηση και διάδοση της ελληνικής ιστορίας.
Οι ταινίες που διακρίθηκαν
Στη διάρκεια των οκτώ ημερών που διήρκησε το Φεστιβάλ διαγωνίστηκαν συνολικά 17 ταινίες που επιλέχθηκαν μεταξύ 150 συμμετοχών από ολόκληρο τον κόσμο. Ειδικότερα, διαγωνίστηκαν δέκα ξένες ταινίες (Λίβανο, Τουρκία, Αρμενία, Αυστρία, Γερμανία, Σερβία, Παλαιστίνη, Ιαπωνία, Κατάρ και Γαλλία) και επτά ελληνικές. Τέσσερεις ταινίες επιλέχθηκαν να προβληθούν στην κατηγορία της ειδικής προβολής κι αυτές ήταν: 1. «Μικρό μου Καστελλόριζο» του Νίκου Καρακώστα (Ελλάδα). 2. «Από το σιτάρι στο ψωμί» του 3ου Νηπιαγωγείου Αρχαγγέλου Ρόδου (Ελλάδα). 3. «Olives Groves in the Aegean» του Albert Knechtel και της Carol Drinkwater (Γαλλία). 4. «Όσον ζης» του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (Ελλάδα).
Η τετραμελή κριτική επιτροπή επέλεξε και απένειμε το βραβείο καλύτερου ιστορικού ντοκιμαντέρ στην πολύ ενδιαφέρουσα ταινία: «The Legend of Ugly King» του νεαρού Τούρκου σκηνοθέτη Hüseyin Tabak, που παρουσιάζει τη ζωή, το έργο και την πολιτική δράση του Γιλμάζ Γκιουνέι, ενός ταλαντούχου σκηνοθέτη και ηθοποιού αλλά και ενός επαναστάτη για τα κοινωνικά δικαιώματα των Κούρδων και των Τούρκων στη γειτονική χώρα, γεγονός που τον μετέτρεψε σε έναν πραγματικό θρύλο για τους απλούς ανθρώπους της Τουρκίας.
Το καλύτερο κοινωνικο-πολιτικό ντοκιμαντέρ η κριτική επιτροπή το απένειμε στην επίσης πολύ ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική ταινία: «The Other Side of Everything» του Mila Turajlic. Μια κλειδωμένη πόρτα στο εσωτερικό ενός διαμερίσματος στο Βελιγράδι έχει απομονώσει μια οικογένεια από το παρελθόν της για πάνω από 70 χρόνια. Καθώς ο κινηματογραφιστής αρχίζει μια συνομιλία εκ βαθέων με τη μητέρα, το πολιτικό ρήγμα που διατρέχει το σπιτικό τους αποκαλύπτει ένα σπίτι και μια χώρα που τα στοιχειώνει η Ιστορία. Το χρονικό μιας οικογένειας στη Σερβία μετατρέπεται στο τρομερό πορτραίτο ενός ακτιβιστή σε καιρούς μεγάλων ταραχών, ερευνώντας την ευθύνη κάθε γενιάς να μάχεται για το μέλλον της.
Επίσης, η κριτική επιτροπή αποφάσισε να δοθεί εύφημη μνεία σε τρεις ταινίες. Η πρώτη είναι «Το Μπαλκόνι – Μνήμες Κατοχής» του Χρύσανθου Κωνσταντινίδη. Το ντοκιμαντέρ του Χρύσανθου Κωνσταντινίδη ήταν γροθιά στο στομάχι και ένα ηχηρό μήνυμα κατά της φασιστικής ιδεολογίας. Η ταινία περιγράφει την ιστορία ενός ναζιστικού εγκλήματος στο χωριό Λιγκιάδες, στο επονομαζόμενο «Μπαλκόνι των Ιωαννίνων». Ένας Γερμανός ιστορικός μαγνητοφωνεί τις μαρτυρίες των επιζώντων και διερευνά τα γερμανικά αρχεία. Οι μεταπολεμικές γενιές ακούν για πρώτη φορά τις φωνές των προγόνων τους να περιγράφουν το έγκλημα. Τεκμήρια, μνήμες, πένθος αποτυπώνονται συνθέτοντας το συλλογικό τραύμα.
Οι άλλες δυο ταινίες στην οποίες απονεμήθηκε εύφημη μνεία ήταν οι «Cambodian Textiles» του Tatsuhito Utagawa (Ιαπωνία) και «Living with the Walls” του Sherif Fathy Salem (Παλαιστίνη).
Από τις ταινίες που ξεχώρισαν, προκάλεσαν αίσθηση και προβλήθηκε την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ ήταν το ντοκιμαντέρ ενός νέου δημιουργού, όπως θέλει ο ίδιος να συστήνεται, του δημοσιογράφου Κώστα Φόλλα από την Αθήνα με τίτλο: «Ένα δέντρο θυμάται». Πρόκειται για την πρώτη ταινία του κ. Φόλλα και περιγράφει με ωμή αλήθεια τη συγκλονιστική ιστορία του χωριού Λίντιτσε στην Τσεχία, που οι Nαζί ισοπέδωσαν και εξαφάνισαν – κυριολεκτικά από το χάρτη – ως αντίποινα για τη δολοφονία του αξιωματικού Ράινχαρντ Χάιντριχ, το 1942. Ωστόσο, το μικρό τσεχικό χωριό, που είναι αδελφοποιημένο με το Δίστομο και πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος, όχι μόνο δεν σβήστηκε από τον χάρτη αλλά συνεχίζει ν’ αποτελεί σύμβολο στον αγώνα κατά του φασισμού.
Οι δυο πρώτες καλύτερες ταινίες μοιράστηκαν το ποσό των 3.000 ευρώ και έλαβαν ως αναμνηστικό τιμητικό δώρο αντίγραφο του χρυσού στεφάνου της Μεγίστης, ελληνιστικής περιόδου, που ανακαλύφθηκε το 1913 στο Καστελλόριζο και σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Τα βραβεία του φεστιβάλ έχει θεσμοθετήσει η Βουλή των Ελλήνων.
Τα πρόσωπα της κριτικής επιτροπής
Τέσσερεις καταξιωμένοι σκηνοθέτες, κινηματογραφιστές και άνθρωποι της τέχνης αποτέλεσαν τη σύνθεση της κρητικής επιτροπής με πρόεδρο το σύμβουλο της RAI στην Ιταλία και του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ GZDoc, MarkusNikel.
Ο MarkusNikel είναι υπεύθυνος για την Ανάπτυξη Διεθνών Συμπαραγωγών της BB FilmProductions στη Ρώμη.
Η Βάσσια Χατζηγιαννάκη που εργάζεται ως σκηνοθέτης στην ΕΡΤ από το 1998 κυρίως σε ντοκιμαντέρ και εκπομπές που αφορούν σε κοινωνικά, πολιτιστικά και παιδικά θέματα αλλά και σε διεθνείς συμπαραγωγές, είναι το δεύτερο μέλος της κριτικής Επιτροπής.
Η CarolDrinkwater, πολυβραβευμένη ηθοποιός, συγγραφέας και κινηματογραφίστρια είναι το τρίτο μέλος της επιτροπής. Η Carol είναι συγγραφέας είκοσι τεσσάρων βιβλίων, – πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα των βιβλίων της πωλούνται κάθε χρόνο παγκοσμίως.
Ο σύμβουλος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κωνσταντινούπολης RuggeroCalich, είναι το τέταρτο μέλος της Κρητικής Επιτροπής. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου, τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας. Ξεκίνησε να εργάζεται για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κωνσταντινούπολης στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και λίγο αργότερα ανέλαβε την γενική επιμέλεια του καταλόγου του ίδιου Φεστιβάλ.
Ο διακεκριμένος Γερμανός σκηνοθέτη MichelNoll ανέλαβε από φέτος την προώθηση του διεθνούς διαγωνιστικού μέρους του Διεθνούς Φεστιβάλ Καστελλορίζου. Με σπουδές στα Οικονομικά και την Κοινωνιολογία ο MichelNoll ανέλαβε τη θέση του παραγωγού/διευθυντή τηλεοπτικών προγραμμάτων το 1977.
Ένας νέος κινηματογραφικής, ο Τάσος Γιαπουτζής που γεννήθηκε στην Καβάλα και ζει στο Λονδίνο ανέλαβε φέτος τη θέση του υπεύθυνου Συντονιστή Ροής του Φεστιβάλ Καστελλορίζου. Ο Τάσος Γιαπουτζής είναι καθηγητής κινηματογράφου στο University of Bedfordshire. Το 2017 του απονεμήθηκε υποτροφία από το University of York για να πραγματοποιήσει τις διδακτορικές του σπουδές στον κινηματογράφο.
Η μουσική που συγκίνησε
Τη μουσική ανάσα μεταξύ των προβολών στη διάρκεια του φεστιβάλ έδωσε το Τρίο Εγχόρδων Ρόδου που ταξίδεψε τους θεατές σε νότες που αγαπήθηκαν από καλλιτέχνες που αποτελούν εμβληματικές μορφές του ελληνικού πενταγράμμου.
Οι τρεις εξαιρετικές νέες σολίστ – μουσικοί, Ειρήνη Κατταβενάκη-βιολί, Παρασκευή Στάτη– βιολί και Ιωάννα Καζαντζίδη–τσέλο με το ιδιαίτερο ρεπερτόριο που επέλεξαν να ερμηνεύσουν, την αναγνωρισμένη αξία τους και την πολύχρονη πείρα τους γοήτευσαν όσους είχαν την ευκαιρία να τις ακούσουν από κοντά.
Οι fake news και ποιοι τις πιστεύουν
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε το διεθνές πάνελ που πραγματοποιήθηκε την τέταρτη μέρα του Φεστιβάλ με θέμα: «Οι ψευδείς ειδήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης». Προεδρεύων του πάνελ ήταν ο Michel Noll (Διευθυντής Διεθνούς Επικοινωνίας και Προβολής του φεστιβάλ) και σε αυτό συμμετείχαν οι: Razia Iqbal (δημοσιογράφος του BBC), Markus Nikel (πρόεδρος κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ και σύμβουλος του RAI), Παναγιώτης Τσολιάς (διευθυντής εταιρικής επικοινωνίας της ΕΡΤ), Jo Fox (καθηγήτρια του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Πανεπιστήμιο του Λονδίνου) και Ειρήνη Σαρίογλου (καθηγήτρια του Τμήματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου της Κωνσταντινούπολης).
ΟΙ συμμετέχοντες του πάνελ κατέθεσαν τις προσωπικές τους εμπειρίες αναφορικά με τη διαχείριση και διάδοση των ψευδών ειδήσεων ενώ αναφέρθηκαν σε συγκεκριμένα παραδείγματα που αποτέλεσαν αντικείμενο μεγάλου σχολιασμού σε διεθνή ΜΜΕ. Κοινή εκτίμηση ωστόσο ήταν πως θα πρέπει τα ΜΜΕ, οι κοινωνικοί και πολιτικοί φορείς να δίνουν συνεχώς ευκαιρίες για περισσότερη πνευματική καλλιέργεια του κοινού που παρακολουθεί ώστε να μπορεί να διαμορφώνει μια σωστή και ολοκληρωμένη γνώμη, σημειώνοντας μάλιστα χαρακτηριστικά ότι «η γνώση οδηγεί στην ελευθερία».
Όλοι οι ομιλητές που έλαβαν το λόγο υπογράμμισαν με έμφαση ότι το κλειδί για την αντιμετώπιση των λεγόμενων «fake news» είναι η εκπαίδευση του κόσμου ως αναγνώστες, ακροατές και τηλεοπτικό κοινό κυρίως όμως η εκπαίδευση και η καλλιέργεια των νέων ανθρώπων που μελλοντικά θ’ αποτελέσουν το κοινό στο οποίο θα απευθύνονται οι δημιουργοί των ψευδών ειδήσεων.
Μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης οι ομιλητές τιμήθηκαν ως πρεσβευτές του φεστιβάλ «Πέρα από τα σύνορα».
Τα παιδιά είναι η αρχή και το μέλλον
Τα παιδιά του Καστελλόριζου βρέθηκαν για μια ακόμα χρονιά στο επίκεντρο των ανθρώπων του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. και όπως επισήμαινε η Ειρήνη Σαρίογλου μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ «αυτά αποτελούν το μέλλον του νησιού και της πατρίδας μας, άρα σε αυτά πρέπει να εστιάσουμε και να δουλέψουμε μαζί με τα παιδιά. Να τα δώσουμε κίνητρα και ερεθίσματα να σκεφτούν δημιουργικά, να κάνουν ένα βήμα πιο κάτω. Να τα βοηθήσουμε να επιλέξουν ότι τα ευχαριστεί και θα τους κάνει καλύτερους ανθρώπους». Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν και στο περιθώριο του Φεστιβάλ υλοποιήθηκαν δυο δράσεις για τα παιδιά του Καστελλορίζου.
Η πρώτη, αφορούσε μαθήματα ελεύθερης κατάδυσης που πραγματοποιήθηκαν από τον διακεκριμένο εκπαιδευτή ελεύθερης κατάδυσης, Roberto Calich. Ο Roberto Calich γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και είναι ελληνικής και ιταλικής καταγωγής. Είναι Πανελλήνιος πρωταθλητής Υποβρύχιου Ψαρέματος με Άπνοια και μέλος της Ελληνικής Εθνικής Ομάδας από το 1983 έως το 1992. Έχει συμμετάσχει σε τεσσερα Παγκόσμια και έξι Πανευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Το 2001 κατέκτησε ατομικό ρεκόρ Ελεύθερης κατάδυσης (-50). Ως αρχηγός της Ελληνικής ομάδας την ανέδειξε σε Παγκόσμια Πρωταθλήτρια το 2016.
Το μεγάλο επίτευγμα για τα παιδιά μέσα από τα μαθήματα ελεύθερης κατάδυσης ήταν ότι τα ίδια κατάφεραν με την ολοκλήρωση των μαθημάτων να μπορούν να καταδύονται μέχρι και δέκα μέτρα βάθος.
Η δεύτερη, αφορούσε μαθήματα κινηματογράφησης από τον σκηνοθέτη και κινηματογραφιστή Στάθη Γαλαζούλα. Βασική ιδέα του σεμιναρίου ήταν η δημιουργική και καλλιτεχνική εκπαίδευση των παιδιών και η απόκτηση γνώσεων ενός εκφραστικού μέσου.
Τα σεμινάρια είχαν διάρκεια έξι ημερών και αποτελούνταν από θεωρητικά μαθήματα στις τεχνικές κινηματογράφησης, τη χρήση των smart phones ως εργαλείο έκφρασης και πρακτική άσκηση με σκοπό τη δημιουργία ενός βίντεο-ρεπορτάζ διάρκειας 5 λεπτών με θέμα «Μια Ημέρα στο Φεστιβάλ Πέρα από τα Σύνορα». Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δυο ομάδες και κατάφεραν να δημιουργήσουν δυο βίντεο – ρεπορτάζ που προβλήθηκαν στην τελετή λήξης του Φεστιβάλ.
Ο Δήμος καβάλας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά απέστειλε δώρα και σχολικά είδη στα παιδιά του Καστελλόριζου θέλοντας έτσι να τα επιβραβεύσει για την προσπάθειά τους.
Ο Χρήστος Μποκόρος στο Καστελλόριζο
Φέτος η τέχνη στο μικρό Καστελλόριζο εκφράστηκε με πολλούς τρόπους χάρη στη διάθεση των δημιουργών της να την κοινωνήσουν με άλλους και να επικοινωνήσουν μαζί τους. Ο καταξιωμένος ζωγράφος Χρήστος Μποκόρος ήταν ένας από αυτούς τους δημιουργούς που ταξίδεψε με τα έργα του στο αρκτικό νησί, παρουσιάζοντας τη δουλειά του κυρίως όμως θέλοντας να επικοινωνήσει με ανθρώπους ντόπιους και επισκέπτες. Η παλιά δημοτική αίθουσα του Δήμου Μεγίστης χάρη στην επίμονη προσπάθεια και τη σκληρή δουλειά των ανθρώπων του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. μετατράπηκε σε μια μικρή γκαλερί για να φιλοξενήσει την τέχνη της ζωγραφικής. Στα εγκαίνια της έκθεσης ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ο Χρήστος Μποκόρος δεν έκρυψε την έκπληξη του για το αποτέλεσμα της δουλειάς που έγινε ώστε να δημιουργηθεί ένας φιλόξενος χώρος στον οποίο όχι μόνο ίδιος επικοινώνησε με τον κόσμο, αλλά και ο κόσμος βρήκε ένα σημείο αναφοράς γνωριμίας με την τέχνη. Η έκθεση του Χρήστου Μποκόρου φέτος στο Καστελλόριζο, στο πλαίσιο του φεστιβάλ, ήταν μια έκπληξη και πρόκληση συνάμα. 
Ο αξιόλογος Έλληνας ζωγράφος παρουσίασε μια επιλογή έργων από την προσωπική του συλλογή που κέντρισαν το ενδιαφέρον. Απευθυνόμενος στο κοινό που βρέθηκε στα εγκαίνια τόνισε σχεδόν αφοπλιστικά ότι «η μεγαλύτερη συμβολή μας στην αλλαγή του κόσμου είναι να προσφέρουμε ότι καλύτερο έχουμε από εμάς, με όποιο μέσο και τρόπο διαθέτουμε. Η τέχνη, είναι σχέση με τον κόσμο. Τα έργα γίνονται για να απευθυνθούν στον κόσμο. Δημιουργώ σημαίνει κάνω έργα για το δήμο, για το δημόσιο κοινό. Αν τα έργα δεν φτάσουν στον κόσμο, δεν τα γνωρίσει ο κόσμος, δεν εκπληρώνουν το σκοπό τους».
Η Κυρά της Ρω «επέστρεψε» στο Καστελλόριζο
Υστέρα από 108 χρόνια μια επαγγελματική θεατρική παράσταση φιλοξενήθηκε στο Καστελλόριζο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ. Στις 1 Σεπτέμβριου οι Καστελλοριζιοί, αλλά και οι επισκέπτες του ακριτικού νησιού, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν μια πολύ ενδιαφέρουσα και συνάμα συγκινητική θεατρική παράσταση «Η Κυρά της Ρω».
Το νέο θεατρικό μονόλογο του συγγραφέα Γιάννη Σκαραγκά, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα παρουσιάστηκε στον επιβλητικό βοτσαλοστρωμένο προαύλιο χώρο της Σαντραπείου Σχολής, και η ερμηνεία της ηθοποιού Φωτεινής Μπαξεβάνη ως άλλης Κυράς της Ρω ήταν καθηλωτική.
Ο μονόλογος εμπνέεται από τη ζωή της Δέσποινας Αχλαδιώτη, της επονομαζόμενης «Κυρά της Ρω». Γεννημένη στο Καστελλόριζο, η Δέσποινα τόλμησε να παντρευτεί τον άντρα που έβοσκε τα ζωντανά του πατέρα της κόντρα στη θέληση της οικογένειάς της και δεν δίστασε να μετακομίσει μαζί του στο ακατοίκητο νησί της Ρω μένοντας μόνη της για πολλά χρόνια μετά το θάνατό του αλλά και να εναντιωθεί στους εχθρούς, υψώνοντας καθημερινά την ελληνική σημαία.
Δεκάδες άνθρωποι απόλαυσαν μια μοναδική θεατρική παράσταση και χειροκρότησαν θερμά την ηθοποιό που μέσα από την ερμηνεία της γέννησε μνήμες στους μεγαλύτερους από τη ζωή του νησιού και γνώρισε στους μικρότερους ένα μέρος της ιστορίας αυτού του πονεμένου τόπου στην άκρη του Αιγαίου.
Την τελευταία μέρα του Αυγούστου το φεστιβάλ ξεκίνησε με πολύ γέλιο που πρόσφερε στους θεατές ο Γιώργος Χατζηπαύλου με το standup comedy που είχε τίτλο: «Σχεδόν σαράντα».
Ήταν μια πολύ ευχάριστη παράσταση όπου αναλύονταν όλα τα στάδια στη ζωή ενός άντρα αλλά και τη σχέση του με το άλλο φύλο, τη σημερινή εποχή με όλα τα παράξενα που βλέπουμε και βιώνουμε γύρω μας.
Συνύπαρξη φύσης, τέχνης και ανθρώπων
Η αυλαία του 3ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ιστορικού Ντοκιμαντέρ Καστελλόριζου «Πέρα από τα Σύνορα» έπεσε στις 3 Σεπτεμβρίου, μέσα σε μια εορταστική ατμόσφαιρα πλημμυρισμένη από τις φωνές των σαράντα παιδιών του νησιού που μόλις είχαν πάρει τα δώρα που τους έστειλε ο Δήμος Καβάλας. Ήταν κι αυτές οι φωνές μια έκφραση ικανοποίησης για όσα δημιούργησαν τις μέρες που προηγήθηκαν.
Τι έμεινε όμως από το Φεστιβάλ πέρα από τις αυθόρμητες εκφράσεις των παιδιών του νησιού;
Έμειναν τα θερμά χειροκροτήματα των κοινού που παρακολούθησε τις ταινίες του φεστιβάλ, και ταξίδεψε μέσα από αυτές σε χώρες, πολιτισμούς, εικόνες, ιδέες. Έμειναν οι συναντήσεις ανθρώπων από την Ελλάδα και το εξωτερικό που μοιράστηκαν κοινές σκέψεις την ομορφιά του νησιού, τη ζεστή φιλοξενία των ανθρώπων του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. και των λιγοστών Καστελλοριζιών.
Έμεινε η σκληρή δουλειά των στελεχών του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. για να επιτευχθεί το άριστο αποτέλεσμα μιας διοργάνωσης υψηλού επιπέδου που δε γνώριζε εμπόδια. Άραγε, πόσο εύκολο είναι να μεταφέρεις στο νησί, από ένα καρφί, μέχρι καρέκλες, πλήρη ηχητικά και οπτικά μέσα για την προβολή των ντοκιμαντέρ και την υλοποίηση των παράλληλων δράσεων και εκδηλώσεων; Παρόλα αυτά, το χαμόγελο των στελεχών και εθελοντών του Ελληνικού Ιδρύματος Ιστορικών Μελετών δεν χάθηκε ούτε λεπτό.
Πώς να ξεχάσεις την αεικίνητη Ειρήνη Σαρίογλου, τον ακούραστο πρόεδρο του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. Παναγιώτη Πουλάκο, πάντα παρόντες, πάντα έτοιμοι.
Οι άνθρωποι είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά σε κάθε τι δημιουργικό. Οι άνθρωποι έκαναν και φέτος τη διαφορά. Ζώντας δέκα μέρες μαζί τους μοιραζόσουν καθημερινά την αγωνία της διοργάνωσης μαζί με την Παυλίνα Γεωργιάδου, τη Μαρία Κωνσταντοπούλου, τον Τάσο Γιαπουτζή, το Στάθη Γαλαζούλα, τον Ξενοφών Λατιάνκη, τη Φανή Βουδούρη, τον Αλέξανδρο Μακρή, το Γιώργο Δέτση, την Έλλη Μπόρνοβα, την Ηλιάνα Δρεπάνου, τον Έρος Καζαντζιάν, το Νίκο Παναγάκη.
Για μια ακόμα φορά οι πράξεις των ανθρώπων μεταμορφώνονται σε εικόνες και συναισθήματα. Η απλότητα του χώρου συνεπαίρνει τον επισκέπτη, τον ταξιδιώτη, τον περιηγητή. Η θαλασσινή αύρα σε ταξιδεύει καθώς το ένα μάτι κοιτάει τις ταινίες που προβάλλονται και το άλλο κοντοστέκεται στα χρωματιστά σπίτια του νησιού που ξεπροβάλουν πάνω στην πλακόστρωτη παραλία.
Αυτή η συνάντηση διαφορετικών ανθρώπων που αγαπούν την τέχνη έχει τελικά κάτι το μυσταγωγικό, εκεί, στην άκρη του Αιγαίου, κάτω από την Αυγουστιάτικη πανσέληνο, σ’ ένα φυσικό περιβάλλον απαράμιλλής ομορφιάς.
Τα λόγια είναι τόσα όσα θα έπρεπε να περιγράψουν τα νοήματα. Τίποτα σε αυτή συνύπαρξη φύσης, τέχνης, πολιτισμού και ανθρώπινης δημιουργίας δεν είναι παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε. Καλή αντάμωση.
Πηγή Βασίλης Λωλίδης:
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου