Το μαύρο χάλι του παλιού γεφυριού του Πλατύ Ποταμού…

 Αυτές της μέρες, ξανακουβέντιασα με ένα φίλο το μαύρο χάλι του παλιού γεφυριού

του Πλατύ Ποταμού…

Το θέμα αυτό το είχα ξανακουβεντιάσει πριν 3 ή 4 χρόνια, αλλά τότε έφαγα τα μούτρα μου στη στενοκεφαλιά και στο “τι σε νεάζει εσένα ρε”…

Με νεάζει όμως… πονώ για το κάθε στραβό και ανάποδο σε αυτόν τον τόπο και ας “τρώω φάπες”…

Σήμερα πήγα πάλι εκεί και έβγαλα φωτογραφίες που δείχνουν ότι το γεφύρι είναι επικίνδυνο και έτοιμο να καταρρεύσει…

Όσοι αγαπούν αυτόν τον τόπο, ας κάνουμε κάτι, όχι μόνο από αυτό το χωριό, αλλά και από τα διπλανά…

Ας ταρακουνήσουμε λίγο αυτός που θέλουν και τους αρέσει να τους αποκαλούν άρχοντες… Κυβέρνηση… Περιφέρεια… Δήμος…

Πρόταση: Να αναμορφωθεί και να γίνει πεζόδρομος…

Το κτίσιμο της γέφυρας του Πλατύ.

Το πιο κάτω κείμενο είναι μέρος μιας μεγάλης αφήγησης από τους: Μανώλη Παντελή (του Μυλωνά), Παναγιώτη Θεοκλήτου, Φίλιππο Μπαλή και Λευτέρη Κρητικό.

Ερώτηση: Για το γεφύρι του Πλατύ, τι θυμάστε; Πότε φτιάχτηκε;

Παναγής Θεοκλήτου: Εγώ δούλεψα εκεί…

Ερώτηση: Πότε περίπου χτίστηκε;

Παναγής Θεοκλήτου: Το ’26 με ‘27

Ερώτηση: Είναι αλήθεια ότι στα θεμέλια του, ο πρωτομάστορας έθαψε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και 50 Ιταλικά φράγκα;

Παναγής Θεοκλήτου:  Ένα μονάχα; Πολλά μπουκάλια… ίσαμε έξι, εφτά έβαλε, και έριξε και μπόλικα μαϊδιά… εγώ ήμουν εκεί…

Ερώτηση: Ποιος ήτανε ο υπεύθυνος του έργου;

Παναγής Θεοκλήτου: Ο Κουϊρικος… αυτός έβαλε τα κρασιά και τα μαϊδιά.

Ερώτηση: Δούλεψε πολύς κόσμος εκεί;

Παναγής Θεοκλήτου: Πολύς κόσμος… ήταν Φανενοί και Ιταλοί… απ’ όσο θυμούμαι… όσοι Φανενοί δούλεψαν στο γιοφύρι τώρα είναι συχωρεμένοι… οι Μίγλκηδες ήταν ψαράδες… και αυτοί εκεί δούλεψαν…

Ερώτηση: Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να τελειώσει το έργο;

Παναγής Θεοκλήτου: Βάσταξε πολύ καιρό…

Ερώτηση: Δηλαδή κανένα δυο χρόνια;

Παναγής Θεοκλήτου: Μπα… ούτε χρόνο δεν έπιασε!! Οι Ιταλοί δούλευαν δεν

κορόιδευαν…

Και το φτιάξανε και πολύ γερό… μέχρι τώρα δείχνει να είναι πολύ γερό.

Παναγής Θεοκλήτου: Τα θεμέλια είναι τρία μέτρα και όλο τσιμέντο και κάτι σίδερα…να!! (δείχνει τον καρπό του χεριού του) και από πάνω καθίσαμε τις κολόνες… Να σκεφτείς ότι το ’52 το νερό πέρασε από πάνω και δεν έπαθε τίποτα!!

Παναγής Θεοκλήτου: Η μεγάλη πλημμύρα ήταν το ’55 στις 17 ή στις 22 του Γενάρη.

Για το θέμα του γεφυριού του Πλατύ, οι τρεις συνομιλητές μου έκαναν μια κουβέντα με μικρές ιστορίες που είχαν να κάνουν με την αντοχή του γεφυριού. Ο Μανώλης ο Παντελής λέει και μια ιστορία σχετικά με ένα ατύχημα που είχε ο ίδιος με το αυτοκίνητο του το ’63 όπου έπεσε κάτω από την γέφυρα!! Ευτυχώς χωρίς κάτι σοβαρό.

Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Αφηγήσεις παλαιοτέρων».

Το συγκεκριμένο απόσπασμα είναι από κουβέντα – ηχογραφημένη - που είχα με τον συχωρεμένο Παναγή Θεοκλήτου την Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2003.

Στη διάθεση των υπευθύνων υπάρχουν και άλλες φωτογραφίες…