Τον τελευταίο χρονικό διάστημα και μετά την ανακοίνωση των χαρατσιών της εισφοράς “αλληλεγγύης” και του ειδικού τέλους στην ακίνητη περιουσία ένα μαζικό ρεύμα δημιουργείται που αρνείται να πληρώσει τα νέα χαράτσια. Η άρνηση πληρωμής είναι αποτέλεσμα των συνεχόμενων αδιεξόδων του λαού και αποτελεί συνειδητή επιλογή.
Μετά τα εκβιαστικά διλήμματα του τύπου ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, την κινδυνολογία εξόδου της χώρας από το ευρώ, την απειλή για στάση πληρωμών και την αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, την απειλή χρεοκοπίας εάν δεν πληρώσουμε τα χαράτσια αλλά και το ανέκδοτο του Χρ Πρωτόπαππα “πληρώστε για να βγούμε από το αδιέξοδο” ακολουθούν οι απειλές για διακοπές ρεύματος και κατασχέσεις σε όποιον αρνηθεί να πληρώσει τα μπιλετάκια που μας ετοιμάζουν.
Για άλλη μια φορά τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα κόμματα υπηρέτες του κεφαλαίου αποδεικνύουν την ευσυνειδησία τους στον ρόλο στην υπεράσπιση της αστικής νομιμότητας, της νομιμότητας που στο όνομα της αρρωστημένα ρίχνει το βιοτικό επίπεδο σε όλο και πιο μεγάλα κομμάτια του λαού, σε όλο και χειρότερες συνθήκες διαβίωσης. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης βομβαρδίζουν τον λαό περί της μη νομιμότητας της άρνησης πληρωμής τονίζοντας βέβαια παράλληλα την αδικία των νέων μέτρων! Αλλά τι να κάνουμε that's life.
Τα ίδια λόγια επαναλαμβάνει και η αξιωματική αντιπολίτευση, έτσι δηλώνει πως δεν συμπράττει στο κίνημα του δεν πληρώνω αν και θεωρεί τα μέτρα ως “τσουνάμι άδικων και δυσβάστακτων μέτρων” . Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ΛΑ.Ο.Σ. που προσφεύγει κατά της απόφασης της Ελληνικής κυβέρνησης για το νέο χαράτσι στα ακίνητα αλλά βλέπει πίσω από τις προτροπές για μαζική αντίδραση τον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης επαναστατικής γυμναστικής και της εμφύλιας συρράξεως.
Μα η πιο ύπουλη προσπάθεια αποδυνάμωσης της μαζικής ανυπακοής αποτελεί η πρόταση για δήλωση ρητής επιφύλαξης. Σε αυτήν την δήλωση που κατατίθεται μαζί με τα χρήματα του χαρατσιού ο καταθέτης διεκδικεί στο μέλλον την επιστροφή των χρημάτων αφού όπως αναφέρεται η έκτακτη εισφορά “ΔΕΝ είναι σύννομη, διότι η διάταξη αυτή δεν είναι δυνατό να εφαρμοσθεί, αντιβαίνουσα σε ρητές συνταγματικές διατάξεις.” Η συγκεκριμένη δήλωση επικαλείται τις διατάξεις του συντάγματος:
παρ. 2 αρ. 78 η οποία ρητώς απαγορεύει την επιβολή με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από τις προθεσμίες του οικονομικού έτος κατά το οποίο επιβλήθηκε.
παρ. 5 αρ. 4 αρχή της αναλογικότητας.
παρ.2 αρ. 4 αρχή ίσης μεταχείρισης.
παρ. 1 αρ. 20 περί παροχής έννομης προστασίας.
Κλείνοντας αναφέρει για “την ρητή επιφύλαξη της αναζητήσεως του ποσού δια παντός νόμιμου μέσου ή διαδικασίας και δυνάμει αποφάσεως οιασδήποτε διοικητικής αρχής ή δικαστηρίου” αφού προηγουμένως η δήλωση αναφέρεται ότι κατατίθεται λόγω της αδήριτης ανάγκης της αποφυγής δυσμενών συνεπειών.
Η κατάθεση των χρημάτων μαζί με την δήλωση ρητής επιφύλαξης αποδυναμώνει το μαζικό και συνειδητό κίνημα της μη πληρωμής των χαρατσιών αφού:
Μεταθέτει χρονικά το ζήτημα της μη καταβολής και της τελευταίας μας δεκάρας υπέρ της σωτηρίας του κεφαλαίου.
Μετατρέπει τον μαζικό αγώνα σε ατομική υπόθεση.
Ο αγώνας μεταφέρεται από τον χώρο της λαϊκής οικογένειας, της εργασίας στα δικαστήρια δηλαδή σε έναν μηχανισμό νομιμοποίησης της ταξικής καταπίεσης του αστικού κράτους. Μιλάμε για έναν στημένο αγώνα.
Οι χιλιάδες οικογένειες, με τον “έναν” και αν, κακοπληρωμένο-απλήρωτο εργαζόμενο που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να πληρώσουν, στερούνται της ταξικής αλληλεγγύης και του κοινού μετώπου αυτών που με χίλια βάσανα και θυσίες θα καταφέρουν να μαζέψουν αυτά τα χρήματα και θα τα καταθέσουν.
Θα πρέπει να θεωρούμε την άρνηση πληρωμής ως μια λαϊκή αντίδραση στα απάνθρωπα μέτρα που επιβάλλονται αποτέλεσμα των αδιεξόδων του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος και πάντα στο όνομα της στήριξης του κεφαλαίου. Μια αντίδραση που πρέπει να είναι οργανωμένη από τα κάτω και μαζική στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές ώστε να φέρει αποτελέσματα και να αναδείξει την αναγκαιότητα αλλά και την δυνατότητα για λαϊκή εξουσία και οικονομία. Λαϊκή εξουσία που θα στηρίζεται άμεσα στον έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων στον τόπο εργασίας τους και λαϊκή οικονομία που θα στηρίζεται στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στην καταπίεση τους στο όνομα του οικονομικού κέρδους όπως συμβαίνει σήμερα.
Γιάννης Παύλου
Ρόδος
pavlou_g@otenet.gr
Μετά τα εκβιαστικά διλήμματα του τύπου ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, την κινδυνολογία εξόδου της χώρας από το ευρώ, την απειλή για στάση πληρωμών και την αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, την απειλή χρεοκοπίας εάν δεν πληρώσουμε τα χαράτσια αλλά και το ανέκδοτο του Χρ Πρωτόπαππα “πληρώστε για να βγούμε από το αδιέξοδο” ακολουθούν οι απειλές για διακοπές ρεύματος και κατασχέσεις σε όποιον αρνηθεί να πληρώσει τα μπιλετάκια που μας ετοιμάζουν.
Για άλλη μια φορά τα αστικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα κόμματα υπηρέτες του κεφαλαίου αποδεικνύουν την ευσυνειδησία τους στον ρόλο στην υπεράσπιση της αστικής νομιμότητας, της νομιμότητας που στο όνομα της αρρωστημένα ρίχνει το βιοτικό επίπεδο σε όλο και πιο μεγάλα κομμάτια του λαού, σε όλο και χειρότερες συνθήκες διαβίωσης. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης βομβαρδίζουν τον λαό περί της μη νομιμότητας της άρνησης πληρωμής τονίζοντας βέβαια παράλληλα την αδικία των νέων μέτρων! Αλλά τι να κάνουμε that's life.
Τα ίδια λόγια επαναλαμβάνει και η αξιωματική αντιπολίτευση, έτσι δηλώνει πως δεν συμπράττει στο κίνημα του δεν πληρώνω αν και θεωρεί τα μέτρα ως “τσουνάμι άδικων και δυσβάστακτων μέτρων” . Στο ίδιο μήκος κύματος και ο ΛΑ.Ο.Σ. που προσφεύγει κατά της απόφασης της Ελληνικής κυβέρνησης για το νέο χαράτσι στα ακίνητα αλλά βλέπει πίσω από τις προτροπές για μαζική αντίδραση τον κίνδυνο της ανεξέλεγκτης επαναστατικής γυμναστικής και της εμφύλιας συρράξεως.
Μα η πιο ύπουλη προσπάθεια αποδυνάμωσης της μαζικής ανυπακοής αποτελεί η πρόταση για δήλωση ρητής επιφύλαξης. Σε αυτήν την δήλωση που κατατίθεται μαζί με τα χρήματα του χαρατσιού ο καταθέτης διεκδικεί στο μέλλον την επιστροφή των χρημάτων αφού όπως αναφέρεται η έκτακτη εισφορά “ΔΕΝ είναι σύννομη, διότι η διάταξη αυτή δεν είναι δυνατό να εφαρμοσθεί, αντιβαίνουσα σε ρητές συνταγματικές διατάξεις.” Η συγκεκριμένη δήλωση επικαλείται τις διατάξεις του συντάγματος:
παρ. 2 αρ. 78 η οποία ρητώς απαγορεύει την επιβολή με νόμο αναδρομικής ισχύος που εκτείνεται πέρα από τις προθεσμίες του οικονομικού έτος κατά το οποίο επιβλήθηκε.
παρ. 5 αρ. 4 αρχή της αναλογικότητας.
παρ.2 αρ. 4 αρχή ίσης μεταχείρισης.
παρ. 1 αρ. 20 περί παροχής έννομης προστασίας.
Κλείνοντας αναφέρει για “την ρητή επιφύλαξη της αναζητήσεως του ποσού δια παντός νόμιμου μέσου ή διαδικασίας και δυνάμει αποφάσεως οιασδήποτε διοικητικής αρχής ή δικαστηρίου” αφού προηγουμένως η δήλωση αναφέρεται ότι κατατίθεται λόγω της αδήριτης ανάγκης της αποφυγής δυσμενών συνεπειών.
Η κατάθεση των χρημάτων μαζί με την δήλωση ρητής επιφύλαξης αποδυναμώνει το μαζικό και συνειδητό κίνημα της μη πληρωμής των χαρατσιών αφού:
Μεταθέτει χρονικά το ζήτημα της μη καταβολής και της τελευταίας μας δεκάρας υπέρ της σωτηρίας του κεφαλαίου.
Μετατρέπει τον μαζικό αγώνα σε ατομική υπόθεση.
Ο αγώνας μεταφέρεται από τον χώρο της λαϊκής οικογένειας, της εργασίας στα δικαστήρια δηλαδή σε έναν μηχανισμό νομιμοποίησης της ταξικής καταπίεσης του αστικού κράτους. Μιλάμε για έναν στημένο αγώνα.
Οι χιλιάδες οικογένειες, με τον “έναν” και αν, κακοπληρωμένο-απλήρωτο εργαζόμενο που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να πληρώσουν, στερούνται της ταξικής αλληλεγγύης και του κοινού μετώπου αυτών που με χίλια βάσανα και θυσίες θα καταφέρουν να μαζέψουν αυτά τα χρήματα και θα τα καταθέσουν.
Θα πρέπει να θεωρούμε την άρνηση πληρωμής ως μια λαϊκή αντίδραση στα απάνθρωπα μέτρα που επιβάλλονται αποτέλεσμα των αδιεξόδων του καπιταλιστικού οικονομικού συστήματος και πάντα στο όνομα της στήριξης του κεφαλαίου. Μια αντίδραση που πρέπει να είναι οργανωμένη από τα κάτω και μαζική στους χώρους εργασίας και στις γειτονιές ώστε να φέρει αποτελέσματα και να αναδείξει την αναγκαιότητα αλλά και την δυνατότητα για λαϊκή εξουσία και οικονομία. Λαϊκή εξουσία που θα στηρίζεται άμεσα στον έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων στον τόπο εργασίας τους και λαϊκή οικονομία που θα στηρίζεται στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στην καταπίεση τους στο όνομα του οικονομικού κέρδους όπως συμβαίνει σήμερα.
Γιάννης Παύλου
Ρόδος
pavlou_g@otenet.gr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου