Ξεκινώντας, θέλω να κάνω μια μικρή αναφορά στην παραβολή του Ασώτου.΄Οπου ο νεαρός γιός της οικογένειας, ζήτησε το μερίδιό του και έφυγε από το σπίτι κόβοντας κάθε δεσμό μαζί τους. Την συνέχεια και την κατάληξη του γιού την γνωρίζουμε.
Στη θέση του «ασωτού», θα βάλω τον έλληνα καταναλωτή, που θέλει ν’ αγαπάει ό,τι ξένο και ν’ απορρίπτει το ελληνικό.
Αυτό παρατηρείται και στα αγροτικά προϊόντα. Πολλοί απο τους καταναλωτές προέρχονται απο αγροτικές οικογένειες, ξεχνούν όμως ότι ο ήλιος και ο αέρας που τους μεγάλωσε, αυτός ο ήλιος και αέρας αναπτύσσει και τα αγροτικά προϊόντα.
Ο έλληνας καταναλωτής αφαιρεί από την κουζίνα του την ελληνική διατροφή. Σ’ αυτή την περίπτωση το έγκλημα το διαπράττει στα παιδιά του, που δεν τα μεγαλώνει με ελληνική διατροφή, που είναι η κορυφή της μεσογειακής διατροφής.
Το να κόβει τους δεσμούς του με την ελληνική διατροφή είναι ένα έγκλημα που κάνει στην ιστορία του, το να μη διατρέφει τα παιδιά του με ελληνικά προϊόντα, τότε εγκληματεί σε βάρος του μέλλοντος του τόπου του.Δεν είναι εθνικιστικό παραλήρημα,αλλά επιστημονική αλήθεια.
Βέβαια, αυτό το χάσμα της σχέσης ΄Ελληνα καταναλωτή και ελληνικών προϊόντων φροντίζουν μερικοί να το μεγαλώνουν με τους μεσάζοντες που υπάρχουν από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση και οι τιμές ανεβαίνουν στα ύψη. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο μόνος που δεν ωφελείται είναι ο αγρότης παραγωγός.
Εδώ χρειάζεται ένας κοινός αγώνας καταναλωτή –παραγωγού, να φύγουν οι μεσάζοντες. Να δημιουργηθούν περισσότερες λαϊκές αγορές, όπου θα πωλούν μόνο έλληνες παραγωγοί. Από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με την βοήθεια Πολιτείας, τοπικής αυτοδιοίκησης, συνεταιρισμών, να δημιουργηθούν καταστήματα σ’ όλα τα αστικά κέντρα που θα πωλούν μόνο προϊόντα του τόπου αυτού και δεν θα παρεμβάλλονται μεσάζοντες.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να θυμίσω ότι ο τόπος μας έχει περάσει πολέμους, Κατοχή.
Η Κατοχή έμεινε χαρακτηριστικά στην ιστορία,δεν μπόρεσε «εκείνη η πολιτεία» να βάλει χέρι σε «μαυραγορίτες» και «ρουφιάνους», ειδάλλως η ελληνική γη βάστηξε στη ζωή το πεινασμένο Ελληνικό λαό.
Στράτος Γεωργούλης
Γραμ. Τ Ο ΠΑΣΟΚ Δήμου Έλους
Στη θέση του «ασωτού», θα βάλω τον έλληνα καταναλωτή, που θέλει ν’ αγαπάει ό,τι ξένο και ν’ απορρίπτει το ελληνικό.
Αυτό παρατηρείται και στα αγροτικά προϊόντα. Πολλοί απο τους καταναλωτές προέρχονται απο αγροτικές οικογένειες, ξεχνούν όμως ότι ο ήλιος και ο αέρας που τους μεγάλωσε, αυτός ο ήλιος και αέρας αναπτύσσει και τα αγροτικά προϊόντα.
Ο έλληνας καταναλωτής αφαιρεί από την κουζίνα του την ελληνική διατροφή. Σ’ αυτή την περίπτωση το έγκλημα το διαπράττει στα παιδιά του, που δεν τα μεγαλώνει με ελληνική διατροφή, που είναι η κορυφή της μεσογειακής διατροφής.
Το να κόβει τους δεσμούς του με την ελληνική διατροφή είναι ένα έγκλημα που κάνει στην ιστορία του, το να μη διατρέφει τα παιδιά του με ελληνικά προϊόντα, τότε εγκληματεί σε βάρος του μέλλοντος του τόπου του.Δεν είναι εθνικιστικό παραλήρημα,αλλά επιστημονική αλήθεια.
Βέβαια, αυτό το χάσμα της σχέσης ΄Ελληνα καταναλωτή και ελληνικών προϊόντων φροντίζουν μερικοί να το μεγαλώνουν με τους μεσάζοντες που υπάρχουν από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση και οι τιμές ανεβαίνουν στα ύψη. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο μόνος που δεν ωφελείται είναι ο αγρότης παραγωγός.
Εδώ χρειάζεται ένας κοινός αγώνας καταναλωτή –παραγωγού, να φύγουν οι μεσάζοντες. Να δημιουργηθούν περισσότερες λαϊκές αγορές, όπου θα πωλούν μόνο έλληνες παραγωγοί. Από κάθε γωνιά της Ελλάδας, με την βοήθεια Πολιτείας, τοπικής αυτοδιοίκησης, συνεταιρισμών, να δημιουργηθούν καταστήματα σ’ όλα τα αστικά κέντρα που θα πωλούν μόνο προϊόντα του τόπου αυτού και δεν θα παρεμβάλλονται μεσάζοντες.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να θυμίσω ότι ο τόπος μας έχει περάσει πολέμους, Κατοχή.
Η Κατοχή έμεινε χαρακτηριστικά στην ιστορία,δεν μπόρεσε «εκείνη η πολιτεία» να βάλει χέρι σε «μαυραγορίτες» και «ρουφιάνους», ειδάλλως η ελληνική γη βάστηξε στη ζωή το πεινασμένο Ελληνικό λαό.
Στράτος Γεωργούλης
Γραμ. Τ Ο ΠΑΣΟΚ Δήμου Έλους
ΣΤΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Γιώργο έχεις βάλει μεγάλο σκοπό,
η Ελλάδα εμπρός να προχωρήσει,
ο καθένας να βγάλει τον καλό του εαυτό
και συνειδητά, υπεύθυνα να σε ψηφίσει.
Χρειάζεται η χώρα την πράσινή σου ελπίδα,
σε βουνά,κάμπους,ακρογιάλια ν’ απλωθεί,
να τη βρει του ήλιου σου η αχτίδα,
στο χώμα της πατρίδας να ριζωθεί.
Την ελευθερία με δύναμη να βοηθήσεις,
το πνεύμα με αφοσίωση ν’ αγκαλιάσει,
το λαό σε σίγουρο δρόμο θα οδηγήσεις,
στα όνειρά του το καινούργιο να πιάσει.
Ο πλούτος με δίκιο να κατανεμηθεί,
η φτώχεια σταθερά να λιγοστέψει,
το κορμί του εργάτη να ξεκουραστεί,
στο καλύτερο αύριο να πιστέψει.
Να φροντίσεις τον κήπο της πολιτικής,
καινούργια λουλούδια να φυτέψεις,
θάναι το βήμα της δική σου αλλαγής,
κι’ ένα ελπιδοφόρο μέλλον ν’ αγναντέψεις.
Δικαίωμα οι νέοι ν’αποκτήσουν,
μ’ ασφάλεια να περπατούν,
τα εμπόδια να παραμερίσουν,
και την εργασία εμπρός τους να βρούν.
Τα ώριμα νιάτα να μη χαθούν,
πάντα έτσι να παραμείνουν,
τους κόπους τους να γευτούν,
την πείρα τους να μας δίνουν.
Το ταξίδι δεν θα γενεί μ’ ευκολία,
φουρτούνες πολλές θα συναντήσεις,
το μαρτυρεί η ίδια η ιστορία,
εσύ όμως δεν θα λυγίσεις!
Με πίστη στον αγώνα θα μπεις,
κι ο στόχος θα γίνει αληθινός,
και όχι μόνο το ταξίδι θα χαρείς
στο λιμάνι θα φθάσεις πρωθυπουργός.
(Στράτος Γεωργούλης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου