Μεταξύ σοβαρού και αστείου…..

Τον τελευταίο καιρό, πολλά γράφονται και λέγονται για την κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στον κόσμο…
Οι αναλύσεις και οι θεωρίες, δίνουν και παίρνουν… πολλοί ασχολούνται με αυτά αλλά κατά τη γνώμη μου, ελάχιστοι τα καταλαβαίνουν και πολύ πιο λίγοι τα εφαρμόζουν…
Ένας άλλος τρόπος όμως να πεις αυτό που θες είναι με το χιούμορ αλλά και τη σάτιρα… αυτά δίνουν και παίρνουν στο διαδίκτυο… δείτε πιο κάτω μερικά από αυτά…

Χιούμορ…
Χιούμορ (αγγλ. humor ή humour) είναι, στη βασική του έννοια, μία ιδιαίτερη μορφή ανθρώπινης επικοινωνίας, που ως στόχο έχει να προκαλέσει το γέλιο.
Λεξικολογικά δίνονται πολλαπλές επεξηγήσεις της λέξης χιούμορ. Μερικά παραδείγματα είναι:
• Εκείνη η ποιότητα της φαντασίας που δίνει στις ιδέες μια αμφίβολη ή φανταστική όψη, και τείνει να προκαλεί το γέλιο ή την ευθυμία μέσω κωμικών εικόνων ή περιγραφών.
• Η διανοητική ικανότητα της σύλληψης, της έκφρασης, ή της εκτίμησης του κωμικού ή του κωμικά αντιφατικού.
• Συμπαθής σαρκασμός, παραδοξολογία.

• Πνευματώδης αστεϊσμός, εύθυμη διάθεση, που εκδηλώνεται με άκακη ειρωνεία και προκαλεί στους άλλους διασκέδαση και ευχαρίστηση.

• Μορφή πνεύματος που παρουσιάζει την πραγματικότητα έτσι ώστε να προβάλλεται η διασκεδαστική και παράδοξη όψη της. Το χιούμορ θεωρείται με τις παραπάνω έννοιες ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των αγγλοσαξόνων και συνήθως η λέξη δε μεταφράζεται σε άλλες γλώσσες αλλά μεταφέρεται με φωνητική απόδοση. Η πλησιέστερη ελληνική λέξη είναι η λέξη πνεύμα, πνευματώδης.
Μέχρι σήμερα δεν υπήρξε καμία περιεκτική θεωρία σχετικά με το χιούμορ. Η μεγάλη ποικιλία των μορφών γέλιου, των στόχων του, των διαδικασιών και των αιτίων του διαδραματίζει, πιθανώς, κάποιο ρόλο.

Είναι, όμως, επιστημονικά βεβαιωμένο ότι το γέλιο είναι συνδεδεμένο ως φαινόμενο πολιτισμού με πλειάδα κοινωνικών και ιστορικών ομάδων. Ούτε όμως η εθνολογία μπόρεσε να εξάγει μία επακριβή θεωρία για αυτό το θέμα. Οι μεγάλες διαφορές των αιτίων, που το προκαλούν, από φυλή σε φυλή ή και ευρύτερα μεταξύ εθνών, καθώς και τα αποτελέσματά του ή η βάση πρόκλησής του είναι δύσκολο να συντείνουν στην εξαγωγή κοινής εθνολογικής διαπίστωσης. Σάτιρα…
Η σάτιρα επιχειρεί τον εμπαιγμό κάποιας έννοιας ή προσώπου που ο σατιρικός καλλιτέχνης θεωρεί ότι αξίζει τέτοια αντιμετώπιση με σκοπό συχνά τη βελτίωση του αντικειμένου. Γίνεται μέσω μεθόδων όπως η παρωδία, η υπερβολή, η σύγκριση, η αναλογία και η ειρωνεία.
Ενώ η σάτιρα μπορεί να αποτελέσει μέσο διασκέδασης, γι' αυτό και συχνά είναι βάση του χιούμορ και συνεπώς συστατικό της κωμωδίας, δεν περιορίζεται στον τομέα της ψυχαγωγίας.
Επιρροή της Σάτιρας κοινωνικά Η σάτιρα σπάνια περιορίζεται σε μέσο διασκέδασης. Η Αθηναϊκή δημοκρατία θεωρείται ότι αναπτύχθηκε σε υγιέστερη μορφή λόγω της κοινωνικής σάτιρας της θεατρικής κωμωδίας του Αριστοφάνη.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
………………………….
Φωτογραφίες: ΡΟΔΟΣυλλέκτης
Δείτε περισσότερα εδώ:
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.1292159512482.39051.1485091283&l=a02002c6da&type=1