Αναλήθειες ή Ψέματα για το "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη"

Οι πρόσφατες συζητήσεις για το θέμα ένταξης ή όχι της Κύπρου στο «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» έχουν στην πραγματικότητα δημιουργήσει μια σύγχυση γύρω από το θέμα αυτό αντί να μας διαφωτίσουν και ν’ αποκαλύψουν την αλήθεια. Αν σας ενδιαφέρει να μάθετε ποια είναι η αλήθεια για το θέμα αυτό σας συστήνω να διαβάσετε το άρθρο του Δρα Βασίλη Μαύρου και τα σχόλια μου πάνω στο θέμα.

Αναλήθειες ή Ψέματα για το "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη"
Του Δρα Βασίλη Μαύρου*
14/03/2009
Πολλές αναλήθειες λέχθηκαν και γράφτηκαν τις τελευταίες μέρες αναφορικά με το Συνεταιρισμό για την Ειρήνη και το πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου με το οποίο καλείται η Κύπρος να υποβάλει αίτηση ένταξης, αλλά αξιοσημείωτος είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο ανέκυψε η "ανάγκη", έτσι ώστε το Ευρωκοινοβούλιο να κάνει τη σχετική σύσταση προς την Κυπριακή Δημοκρατία για να δημιουργηθεί το υφιστάμενο θέμα, που χρησιμοποιείται για να πλήξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την πολιτική του ενόψει της αμηχανίας που νοιώθουν ορισμένοι μπροστά στις επόμενες ευρωεκλογές.Πρώτη αναλήθεια που κατά κόρον ακούγεται είναι ότι ο Συνεταιρισμός για την Ειρήνη αποτελεί ευρωπαϊκό θεσμό. Ουδέν αναληθέστερον τούτου. Ο Συνεταιρισμός αποτελεί Νατοϊκό θεσμό και πιο συγκεκριμένα συνιστά δέσμη προγραμμάτων συνεργασίας για διμερή συνεργασία του ΝΑΤΟ με κράτη που θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε δράσεις του, οι οποίες προαπαφασίζονται από το ΝΑΤΟ και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων.Δεύτερη αναλήθεια. Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι μέλη του Συνεταιρισμού για την Ειρήνη. Η αλήθεια είναι ότι τα κράτη του πρώην Ανατολικού μπλοκ εντάχθηκαν στο Συνεταιρισμό γιατί τον έβλεπαν ως ασπίδα προστασίας από τη Ρωσία, πριν την ένταξή τους στην ΕΕ και πριν την τελική τους ένταξη στο ΝΑΤΟ. Σήμερα όλα αυτά τα κράτη αποτελούν μέλη του ΝΑΤΟ και δεν είναι μέλη του Συνεταιρισμού. Τα Δυτικοευρωπαϊκά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ουδέποτε υπήρξαν μέλη του Συνεταιρισμού και φυσικά ούτε τώρα είναι.Τρίτη αναλήθεια ή μάλλον μισή αλήθεια. Η Ρωσία είναι μέλος του Συνεταιρισμού. Τυπικά ναι, αλλά στην πράξη όχι, αφού ουδέποτε συμμετείχε σε καμιά από τις δραστηριότητες του ΝΑΤΟ. Αντιθέτως, με τον τελευταίο πόλεμο με τη Γεωργία ( που επίσης είναι μέλος του Συνεταιρισμού) διαλύθηκαν οι όποιες υποψίες περί μιας τέτοιας σχέσης. Η Ρωσία μετά την εποχή Γέλτσιν βλέπει το Συνεταιρισμό ως την προέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Η χώρα αυτή μετατρέπεται σήμερα σε αντίβαρο του ΝΑΤΟ και επομένως είναι γελοίο κάποιος να ισχυρίζεται ότι στηρίζει θεσμούς του. Το 1994, επί Γέλτσιν και στο μέσο μιας σοβαρότατης οικονομικής κρίσης, υπογράφτηκε η σχετική συμφωνία, η οποία ήταν και παραμένει κενό χαρτί.Πέραν των πιο πάνω θα μπορούσε κάποιος να επιχειρηματολογεί κατά πόσο όντως η Συνθήκη της Λισαβόνας παραχωρεί την ασφάλεια της Ευρώπης στο ΝΑΤΟ ή προνοεί απεξάρτησή της από το ΝΑΤΟ με τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας. Αλλά για το θέμα αυτό θα επανέλθουμε.Το Ευρωκοινοβούλιο, συνάγεται εκ των πιο πάνω, ότι ούτε είχε πρόθεση, αλλά ούτε και καμιά αναγκαιότητα υπήρχε για να κάνει τη σχετική σύσταση. Απλώς και μόνο σεβάστηκε την επιθυμία του Κύπριου Ευρωβουλευτή κ. Μάτση (πρώην αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ) και των δύο Ευρωβουλευτών του ΔΗΣΥ να περιλάβει τη σχετική τροπολογία. Δεν πρόκειται για "ευρωπαϊκή σύσταση", όπως θέλουν να μας την παρουσιάζουν, αλλά για καθαρά κυπριακή, που μας ήλθε μέσω Ευρώπης, μάλλον για προεκλογικούς λόγους, που εξυπηρετούν τη δεξιά, συντηρητική παράταξη του τόπου που παίζει με το αίσθημα ασφαλείας του λαού, κατά βδελυρότατο τρόπο.Και επειδή πολλοί λένε γιατί το ΑΚΕΛ παραπονιέται για ανάμειξη του Ευρωκοινοβουλίου στα εσωτερικά της Κύπρου αφού αυτό αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής πρακτικής, τους προκαλώ να μας παρουσιάσουν μια μόνο περίπτωση που υπήρξε υπόδειξη σε κράτος μέλος πώς θα χειρίζεται τις εξωτερικές του σχέσεις. Αυτό είναι κυπριακή πρωτοτυπία. Ο ΔΗΣΥ μας συνήθισε βέβαια να χρησιμοποιεί το εξωτερικό για να επιβάλλεται στο εσωτερικό. Είναι νωπή στη μνήμη μας η πλέον αντικυπριακή πράξη Κύπριου πολιτικού μετά το πραξικόπημα, όταν ο κ. Αναστασιάδης στις 21.04.2004 κατάγγελλε την Κυπριακή Δημοκρατία για αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις ενόψει του Δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν. Επομένως, ενώ δεν μας ξενίζει αυτή η συμπεριφορά, μας εκπλήττει πόσα ψέματα και ανακρίβειες διοχετεύονται στον Τύπο για να δικαιολογήσουν τις προεκλογικές ανησυχίες του κόμματος της δεξιάς, που κατά τ' άλλα, θέλει να παρουσιάζεται ως σύγχρονο και δημοκρατικό.
Του Δρα Βασίλη Μαύρου*
Κωδικός άρθρου: 859099
ΠΟΛΙΤΗΣ - 14/03/2009, Σελίδα: 13
*- Ο Βασίλης Μαύρου είναι Οικονομολόγος και Δόκτωρ στις Κοινωνικές Επιστήμες
................................
Σχόλια Κιατίπη: Πρώτ' απ' όλα θα πρέπει να διευκρινίσω ότι αναρτώντας και σχολιάζοντας το άρθρο του Δρα Μαύρου, που όπως φαίνεται υποστηρίζει το ΑΚΕΛ και επέλεξε να εκτοξεύσει τα πυρά του μόνο ενάντια στο ΔΗΣΥ, το κάνω μόνο και μόνο για να βοηθηθούν οι αναγνώστες να αποφανθούν ποιες είναι οι αλήθειες και ποια τα ψέματα ή οι αναλήθειες και όχι επειδή είμαι μέλος ή υποστηρίζω στα τυφλά κάποιο πολιτικό κόμμα. Ούτε μέλος είμαι πολιτικού κόμματος ούτε και υποστηρίζω κάποιο κόμμα στα τυφλά. Κρίνω και υποστηρίζω ότι κατά τη δική μου συνείδηση θεωρώ σωστό και ή αληθινό, ανεξάρτητα αν αυτό βαίνει προς υποστήριξη του ενός ή του άλλου κόμματος ή ατόμου και εναντίον του ενός ή του άλλου κόμματος ή ατόμου.
Θα πρέπει επίσης να διευκρινίσω ότι κατά την άποψή μου υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην έννοια του "ψέματος" και της "αναλήθειας". Παρ' όλο του ότι και οι δύο έννοιες αντιπαρατίθενται στην έννοια της "αλήθειας" φέρουν διαφορετικό ηθικό ή και νομικό βάρος η κάθε μια. Όταν λέω ότι κάποιος λέει μιαν αναλήθεια, εννοώ ότι δεν γνωρίζει την αλήθεια και συνεπώς αυτά που λέει δεν ανταποκρίνονται προς την αλήθεια. Όταν όμως κατηγορώ κάποιον ότι λέει ψέματα, αυτό σημαίνει ότι εννοώ πως ενώ γνωρίζει την αλήθεια δεν την αποκαλύπτει, αλλά στη θέση της λέει άλλα πράγματα που δεν είναι αληθινά, γνωρίζοντας ότι έτσι ότι συνειδητά δεν λέει την αλήθεια. Αυτά τα αναληθή ή μη αληθινά που λέει συνιστούν ψέματα.
Ας έρθουμε τώρα στο θέμα.
Στο πιο πάνω άρθρο ο κ. Μαύρου αποκαθιστά την αλήθεια σχετικά με τρεις πτυχές του θέματος που ενέκυψε τελευταία και αφορά την απαίτηση όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου - εκτός Κυβέρνησης και ΑΚΕΛ - να ενταχθεί πάραυτα η Κυπριακή Δημοκρατία στο θεσμό "Συνεταιρισμός για την Ειρήνη".
Παρακολουθώντας τη δημόσια συζήτηση, είχα επισημάνει ακόμη μια αναλήθεια ή ψέμα. Κι αυτό προερχόταν από τα πιο επίσημα χείλη της ΕΔΕΚ. Στην περίπτωση αυτή, παρόλο που έγινε μεγάλος ντόρος τόσο στον έντυπο όσο και στον ηλεκτρονικό τύπο, οι δημοσιογράφοι απέδειξαν ακόμη μια φορά κατώτεροι των περιστάσεων στο να αποκαλύψουν την αλήθεια στους ακροατές τους.
Συγκεκριμένα όταν αναφύηκε το θέμα μετά την υιοθέτηση ψηφίσματος από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με βάση το οποίο γινόταν παραίνεση προς την Κυβέρνηση της Κ.Δ. να ενταχθεί στην "Συνεργασία για την Ειρήνη", ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ κ. Γιαννάκης Ομήρου τα μάσησε κάπως λόγο του γεγονότος ότι το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, στο οποίο ανήκει το κόμμα του, καταψήφισε το ψήφισμα. Αργότερα όμως τάχθηκε ευθαρσώς υπέρ της ένταξης, προτάσσοντας το επιχείρημα ότι η ένταξη στο "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη" αποτελούσε δέσμευση του υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια προς την ΕΔΕΚ. Ο κ. Ομήρου μιλώντας προς τους δημοσιογράφους ανέφερε, ότι σε επιστολή που απέστειλε στην ΕΔΕΚ πριν τις προεδρικές εκλογές ο κ. Χριστόφια αναφέρει ότι θα στηρίξει τους τρεις πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή, σύμφωνα με τον κ. Ομήρου ένας από τους τρεις πυλώνες που στηρίζουν την Ε.Ε. ήταν και ο θεσμός "Συνεταιρισμός για την Ειρήνη" και συνεπώς εμείς οι ακροατές που τον ακούαμε αποφαινόμασταν ότι ο κ. Δ. Χριστόφιας αθέτησε μιαν υπόσχεση που έδωσε προς την ΕΔΕΚ. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αρνήθηκε ότι έδωσε σε οποιονδήποτε υπόσχεση ότι θα έντασσε την Κ.Δ. στο θεσμό "Συνεταιρισμός για την Ειρήνη". Όταν δημοσιογράφοι ρωτήσανε τον κ. Χριστόφια επ' αυτού αυτός, χωρίς να νιώθει την ανάγκη ν' αποκαταστήσει την αλήθεια, απάντησε με στομφώδη και εκνευριστικό τρόπο ότι η Κύπρος δεν πρόκειται να ενταχθεί στο "Συνεταιρισμό για την Ειρήνη". Τελεία, τελεία, τελεία...!!! Μ' άλλα λόγια με την τελεία έθετε τέλος στη συζήτηση και ότι δεν επρόκειτο να απαντήσει ξανά σε παρόμοιες ερωτήσεις.
Συντομεύοντας, θα ξεκαθαρίσουμε εδώ ποια η αλήθεια και ποιο το ψέμα ή η αναλήθεια σχετικά με τη επιμονή της ΕΔΕΚ να αναφέρεται στους τρεις πυλώνες, ο ένας εκ των οποίων κατά την επίμονη θέση της ήταν ο "Συνεταιρισμός για την Ειρήνη".
Κάποιος που παρακολούθησε το πρόγραμμα της κ. Χαραλαμπίδου στο ΡΙΚ "Το Συζητάμε" και επίσης διαβάζοντας το πιο πάνω άρθρο του Δρα Μαύρου ξεκαθαρίζει στο μυαλό του χωρίς δεύτερη σκέψη, ότι η αλήθεια είναι πως ο θεσμός "Συνεταιρισμός για την Ειρήνη" δεν είναι πυλώνας της Ε.Ε. όπως διατείνεται η ΕΔΕΚ, αλλά θεσμός του ΝΑΤΟ. Δηλαδή, ενός άλλου αυθύπαρκτου και ανεξάρτητου από την Ε.Ε. οργανισμού.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο η ΕΔΕΚ και ιδιαίτερα ο πρόεδρος της γνώριζε ή όχι αυτήν την αλήθεια. Γιατί αν δεν την γνώριζε τότε έλεγε αναλήθεια και αν την γνώριζε και δεν την έλεγε, αλλά έλεγε αντίθετα πράγματα τότε έλεγε ψέματα, δηλαδή συνειδητά απόκρυφε την αλήθεια από τον λαό, του έλεγε ψέματα και το λιγότερο που θα λέγαμε είναι ότι τον παραπλανούσε. Και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Κυπριακή πολιτική σκηνή. Κι αυτό συνήθως επιτυγχάνεται λόγω της φτώχιας του δημοσιογραφικού λειτουργήματος, ειδικά των δημοσιογράφων που ως "ηχογραφιστές" παίρνουν συνεντεύξεις στο πόδι από τους διάφορους πολιτικούς και πολιτικάντηδες, όταν νομίζουν ότι υπάρχει περίπτωση να ανακαλύψουν λαβράκι ή να οξύνουν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, ανίκανοι να ερευνήσουν οι ίδιοι με σκοπο να ανακαλύψουν και να αποκαλύψουν ποιοι λένε αλήθειες, ποιοι αναλήθειες και ποιοι ψέματα.
Η ίδια αυτή αδυναμία της Κυπριακής δημοσιογραφίας είχε οδηγήσει θυμάμαι και στη γένεση της "περιρρέουσας ατμόσφαιρας" κατά την οποία οργίασαν οι αναλήθειες και τα ψέματα όχι μόνο σχετικά με πολιτικές, αλλά και εναντίον προσώπων.
Συνεπώς, αυτό που χρειάζεται η Κύπρος και όλος ο κόσμος, είναι ανεξάρτητους από κομματικές δεσμεύσεις δημοσιογράφους που να έχουν τη διάθεση να εμβαθύνουν με ερευνητικό πνεύμα σ' αυτά που λένε οι πολιτικοί, που στις πλείστες περιπτώσεις καταφεύγουν ελαφρά τη καρδία σε ψέματα για να ελκύσουν περισσότερους υποστηρικτές και ψηφοφόρους, ώστε να αποκαλύψουν στο λαό την αλήθεια και όχι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά των ψεμάτων και να τη μετατρέπουν σε πυρκαγιά, ελπίζοντας πως θα τραβήξουν περισσότερους αναγνώστες και/ή ακροατές για τ' αφεντικά τους.