Με την ευκαιρία της Εορτής του Σωτήρος και της συμπλήρωσης τριάντα ημερών (τριαντάμερα) από το γκρέμισμα της βρύσης δίπλα από το ομώνυμο εξωκλήσι, αφιερώνουμε σε όλους εκείνους οι οποίοι συνέβαλαν σ’ αυτό το έγκλημα αλλά και σ’ εκείνους που τους στήριξαν με τον ένα η τον άλλο τρόπο – ακόμα και με την αποχή τους από τη Λαϊκή Συνέλευση (για όσους το καταλάβουν αυτό) – αυτή την αφίσα για οποιαδήποτε χρήση…
Η ΒΡΥΣΗ
Μέσα στο δρόμο των Φανών
βρισκότανε μια βρύση
που έτρεχε κρύο νερό
τον κόσμο να δροσίσει.
Ήταν στολίδι του χωριού
και των Φανών καμάρι
δυο δέντρα τη στολίζανε
με τη δική τους χάρη.
Μα ήρθαν ξένοι και χωρίς
την ομορφιά να δούνε
τα καταστρέψαν και τα δυο
χωρίς να λυπηθούνε.
Αυτοί που ήταν αίτιοι
πάντα θα τους το λένε
κι’ αν έχουνε φιλότιμο
να σκύψουν και να κλαίνε.
Ανώνυμος Ποιητής
Από τις Φανες
Το ποίημα αυτό μας παρέδωσε χωριανός ο οποίος θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου