Αφηγήσεις του Σεραφείμ Αθανασίου με γεγονότα σχετικά με το νησί της Ρόδου.

Σεραφείμ Αθανασίου

Γράφει ο Σεραφείμ Αθανασίου (*) 

17-11-2019 Φίλε Ρουβήμ Καρασάββα δεν μου χρειάζονται εμένα ευχαριστώ γιατί αυτά και περισσότερο πρέπουν στον Ροδιακό Λαό και επίτρεψέ με να αναφερθώ σε εκείνα που τώρα θυμήθηκα και μόλις είδα αυτό το βίντεο. 

Πρέπει να ήταν το 1948 και ως αστυνομικό όργανο υπηρετούσα στη Ρόδο.

Ένα απόγευμα με άλλους συναδέλφους μου διατάχθηκα να λάβω μέτρα τάξεως στον κινηματογράφο « ΠΑΛΛΑΣ» που παιζόταν κάποιο καλό έργο και ο κόσμος ήταν πατείς με πατώσε και τούτο επειδή παιζόντουσαν κάποια επίκαιρα για τα οποία είχαν γίνει και σχετικές διαφημίσεις. Κόσμος πολύς και ατέλειωτες οι ουρές στο ταμείο και όλοι οι συνάδελφοι δεινοπαθούσαμε να τηρούμε την τάξη επειδή όλοι ήθελαν να μπουν μέσα στην αίθουσα.

Κάποια στιγμή έσβησαν τα φώτα και εγώ από περιέργεια «χώθηκα» στην αίθουσα. Τι ήταν όμως να μπω. Προ της ταινίας παιζόντουσαν τα επίκαιρα και αυτά ήταν ένα πολλών λεπτών Γερμανικό βίντεο που είχαν προλάβει να σώσουν στο Αουσβιτς οι Νικήτριες συμμαχικές δυνάμεις και που παρουσίαζε εκσκαφείς με τη μεγάλη μπροστινή τους φαγάνα να αρπάζουν γυμνά και κατά δεκάδες τα πτώματα εβραίων μαρτύρων που είχαν θανατώσει στους θαλάμους αερίων και να τα πετούν σε μεγάλους βαθύς λάκκους σαν αυλάκι νερού.

Και αφού έριχναν και έριχναν στη συνέχεια τα σκέπαζαν με το χώμα που είχαν βγάλει τα αμαρτωλά μηχανήματά τους από τη δακρυσμένη πιστεύω Γή που και εκείνη θα ήταν αγανακτισμένη με τα εγκλήματα των δολοφόνων.

Το βιβλίο του «ΘΥΜΗΣΕΣ και ΓΕΓΟΝΟΤΑ»
https://rokar-rokar.blogspot.com/2013/11/blog-post_15.html

Φίλε Ρουβήμ καλύτερα να μη έμπαινα στην αίθουσα προβολής. Επειδή μπροστά στα μάτια μου πολλοί Ροδίτες έκλαιγαν και λιποθυμούσαν και εμείς τα όργανα δεν ξέραμε τι να κάνουμε .

Όμως εγώ δεν πρόλαβα να κάνω και τίποτα επειδή εμένα και τον συνάδελφό μου Κώστογλου Κων/νο άλλοι συνάδελφοι μας μετέφεραν λιπόθυμους στο Νοσοκομείο της Ρόδου στο οποίο και σε κακά χάλια διανυκτερεύσαμε.

Ποτέ δεν ξέχασα εκείνα που είδαν τα μάτια μου ενώ και αυτή την ώρα βλέπω εκσκαφέα να γεμίζει τη φαγάνα του γυμνά πτώματα και να τα πετά σε λάκκους αμαρτωλούς.

Αιώνια να είναι η μνήμη των φίλων μας Εβραίων Μαρτύρων που άδικα χάθηκαν στη λαίλαπα εκείνου του πολέμου από τρελούς Αρχηγούς Κρατών και που δυστυχώς κατάλοιπα αυτών των τρελών και σήμερα κυκλοφορούν ανάμεσά μας και λογίζονται φίλοι μας.

Φίλε Ρουβήμ επειδή είσαι νεότερος στην ηλικία από μένα και μια που εγώ από κοντά έζησα κάποια συγκινητικά γεγονότα θέλω να σου πω ότι οι περισσότερες ευχαριστίες δεν πρέπουν σε μένα που κοινοποίησα αυτό το βίντεο αλλά στους δικούς σου συμπατριώτες που με τις ευαισθησίες που τους (σας) διακρίνουν , εκείνες τις μέρες που έβλεπαν τα επίκαιρα με τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει κακούργοι ακόμη και σε δικούς τους φίλους εβραίους, πολλά κλάματα έχυσαν και πολλές λιποθυμίες από συγκίνηση έγιναν.

Οι Ρόδιοι δυστυχώς πολλούς φίλους έχασαν και εκεί στην παλιά πόλη της Ρόδου και στα σπίτια γύρω από την πλατεία Εβραίων Μαρτύρων πολλές αθώες ψυχές που βίαια τότε χάθηκαν, ακόμη και σήμερα, θα περιφέρονται και που για αυτές τις ψυχές οι ευαίσθητοι Ρόδιοι απόλυτα πιστεύω ότι θα προσεύχονται. 

Σεραφείμ Αθανασίου. 

Δείτε το βίντεο: https://www.facebook.com/100010125841683/videos/944076469273206/UzpfSTEwMDAwNjMzNjE4OTU3MDoyNTk1MTY5MDkwNzA0Mjcy/?story_fbid=2595169090704272&id=100006336189570&comment_id=2595270254027489

Λίγα λόγια για τον Nicholas George Winton 

Ο Sir Nicholas George Winton , MBE (γεννημένος Wertheim , 19 Μαΐου 1909 - 1 Ιουλίου 2015) ήταν βρετανός ανθρωπιστής που ίδρυσε μια οργάνωση για τη διάσωση των παιδιών που διατρέχουν κίνδυνο από τη ναζιστική Γερμανία . Γεννημένος στους Γερμανούς-Εβραίους γονείς που είχαν μεταναστεύσει στη Βρετανία, ο Winton επιβίωσε τη διάσωση 669 παιδιών, τα περισσότερα από τα οποία ήταν Εβραίοι , από την Τσεχοσλοβακία την παραμονή του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου . Ο Γουίντον βρήκε σπίτια για τα παιδιά και κανόνισε την ασφαλή διέλευσή τους στη Βρετανία. Η επιχείρηση αυτή έγινε αργότερα γνωστή ως η τσεχική Kindertransport (γερμανική για την "παιδική μεταφορά")… Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://translate.google.gr/translate?hl=el&sl=en&u=https://en.wikipedia.org/wiki/Nicholas_Winton&prev=search

‎(*) Σεραφείμ Αθανασίου 

Βιογραφικό Σημείωμα 

Φίλες και φίλοι, 

Σε σάς που την ώρα τούτη διαβάζετε αυτό το κείμενο, νοερά, έρχομαι κοντά σας για να με γνωρίσετε καλλύτερα: 

Σεραφείμ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ του Χρήστου και της Μαρίας τα στοιχεία μου. Προ πολλών 10ετιών (25-4-1925) και από φτωχούς αγρότες γονείς, γεννήθηκα στο χωριό Κόμνηνα Λοκρίδας του Νομού Φθιώτιδος, γι’ αυτό και έχω βιώσει βαθειά στο πετσί μου τη στέρηση και την ανέχεια με ό,τι αυτές συνεπάγονται, ακόμα και στις δια βίου μνήμες... Το Νοέμβριο του έτους 1945 κατατάχτηκα στη Χωροφυλακή με ένα απολυτήριο Δημοτικού σχολείου, όπως τότε έγινε - λόγω εμπολέμου καταστάσεως και… φτώχειας - με πολλά αγροτόπαιδα της ηλικίας μου.