Σήμερα είχα τη χαρά, να λάβω ένα ποίημα από τον κύριο Βλάσιο Γ. Μπάθα το οποίο είναι αφιερωμένο στο χωριό Τρίκαστρο στ’ Αγόρανα της Πρέβεζας...
Το Τρίκαστρο το είχα επισκεφθεί το έτος 2007 και εκεί για πρώτη φορά στη ζωή μου πάτησα και άγγιξα χιόνι... περπάτησα δίπλα από τον ποταμό Αχέροντα και νομίζω ότι άκουσα το κλάμα του Αχιλλέα καθώς η μάνα του Θέτιδα. τον βάφτιζε στα γάργαρα νερά του...
Αν και η καταγωγή μου είναι από τη Ρόδο, όταν μπήκαμε στο εγκαταλειμμένο χωριό, ένιωσα ένα σφίξιμο στην καρδιά... πόνεσα... Και αυτό νομίζω αισθάνεται και ο κύριος Μπάθας όταν στον τελευταίο στοίχο του ποιήματος του λέει:
Φωτογραφίες: Ρουβήμ (ΡΟΔΟΣυλλέκτης)
Το Τρίκαστρο το είχα επισκεφθεί το έτος 2007 και εκεί για πρώτη φορά στη ζωή μου πάτησα και άγγιξα χιόνι... περπάτησα δίπλα από τον ποταμό Αχέροντα και νομίζω ότι άκουσα το κλάμα του Αχιλλέα καθώς η μάνα του Θέτιδα. τον βάφτιζε στα γάργαρα νερά του...
Αν και η καταγωγή μου είναι από τη Ρόδο, όταν μπήκαμε στο εγκαταλειμμένο χωριό, ένιωσα ένα σφίξιμο στην καρδιά... πόνεσα... Και αυτό νομίζω αισθάνεται και ο κύριος Μπάθας όταν στον τελευταίο στοίχο του ποιήματος του λέει:
Γι’ αυτό σας λέω χωριανοί
πάρτε παιδιά κι αγγόνια
κι ελάτε να γυρίσουμε
πριν έρθουν μαύρα χρόνια.
Μυθολογία – ιστορία – θρύλος
Της Λάκκας Σουλίου
Πανάρχαια ατέλειωτη ιστορία
δόξα, θρύλοι και μυθολογία
γράφτηκαν για το χωριό μου
και θα γραφτούν ακόμα.
Όλου του κόσμου οι ψυχές
στον Άδη για να πάνε
από εδώ περάσανε
τις πύλες να διαβούνε!
Εδώ κυλάει ο Αχέροντας
Τ’ αθάνατα νερά του
που βάφτισε η Θέτιδα
τον γιο της Αχιλλέα!
Του Αϊ Ηλιά μας διάλεξε
ο Πύρος για να χτίσει
την κορυφή του την ψηλή
σπίτι να κατοικήσει.
Της μοίρας ήτανε γραφτό
με πρόφαση κάποιο σεισμό
να φύγουμε απ’ το χωριό μας
γλήγοα και όπως - όπως
και να ρημάξει ο τόπος.
Χωριό μου με τα κάστρα σου
και τις βουνοκορφές σου
με τους περήφανους αητούς
που χτίζαν τις φωλιές τους
Τώρα και αυτοί πετάξανε,
Σε άλλους τόπους πάνε,
στην ερημιά σ’ αφήσανε
και πίσω δε γυρνάνε.
Βγήκαν αγκάθια στις αυλές
γκρεμίστηκαν τα σπίτια
χορτάριασαν τα μνήματα.
Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια.
Σε κάθε σπίτι και βορό
που παίζανε παιδάκια
στήνουνε τώρα το χορό
κάθε λογής ζουλάπια
Αντί για κυπροκούδουνα
στις ράχες, τα λαγκάδια,
ακούς των λύκων ουρλιαχτά
κραυγές από τσακάλια
Οι εκκλησιές δεν λειτουργούν
Καμπάνες δεν χτυπάνε.
Σκουριάσανε τα σήμαντρα
αφού πια δε σημάνε.
Το πανηγύρι του Αϊ Ηλιά
που ήταν απ’ τα πρώτα
με δυσκολία γίνεται
παρ’ ολο που έχει φώτα.
Αυτό έχει μείνει τελικά
μαζί με την Ανάσταση
που γίνεται στ’ Αγόρανα
την Κυριακή του Πάσχα.
Μοιρολογούνε τα πουλιά
αηδόνια, χελιδόνια
και μας καλούν να γύρουμε
πριν πέσουν κι άλλα χιόνια!!
Γι’ αυτό σας λέω χωριανοί
πάρτε παιδιά κι αγγόνια
κι ελάτε να γυρίσουμε
πριν έρθουν μαύρα χρόνια.
Βλάσιος Γ. Μπάθας
Τρίκαστρο – Πρεβέζης
Αναρτήσεις
Βαθιά συγκινημένος.Θερμά συγχαρητήρια στο Βλάση και το ΡΟΔΟΣυλλέκτη...Δυστυχώς αυτή είναι η μοίρα των περισσότερων χωριών της Ηπείρου. Εδώ όμως έπρεπε να ληφθεί κάποια μέριμνα.....τιμάμε την ιστορία μας και τη διατηρούμε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα και σας ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΜε την ευκαιρία θα ήθελα, αν μπορείτε να μου στείλετε ότι έχει σχέση με την περιοχή σας, Ιστορία, Πολισμός, Ήθη και Έθιμα, παλιές φωτογραφίες, τραγούδια και ότι εσείς νομίζετε, ώστε να κάνω ένα αφιέρωμα στην Ήπειρο και ιδικά στην Πρέβεζα την οποία αγαπώ πολύ γιατί ένα κομμάτι του εαυτού μου ζει εκεί (κόρη και εγγόνια).
*Πολιτισμός...
ΔιαγραφήΣυγνώμη για το λάθος.