Η ιστορία της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη στις Φάνες

Από την δασκάλα κυρία Τσαμπίκα Χατζηγεωργίου – Νικολίτση λάβαμε το κείμενο που ακολουθεί και έχει σχέση με την ιστορία της εύρεσης της εικόνας του Αγίου Ιωάννη αλλά και το χτίσιμο της εκκλησίας στο ομώνυμο ύψωμα.

<<Το σπίτι μου πότε θα μου το φτιάξετε; Το χειμώνα κρυώνω και το καλοκαίρι ζεσταίνομαι.>>.

Πριν 200 περίπου χρόνια ένας βοσκός είδε κοντά σε ένα πεύκο ένα φως. Πήγε κοντά και βρήκε εκεί μια εικόνα του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου. Σκέφτηκε τότε να κάνει εκεί μια εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο. Το ίδιο βραδύ όμως βλέπει στον ύπνο του τον Άγιο και του λέει :<<Δε θα φτιάξεις την εκκλησία εκεί που βρήκες την εικόνα ,αλλά θα την φτιάξεις μέσα στη μέση του χωριού>>.Ο βοσκός του απαντά:<<Άγιε μου ,εκεί έχει φούρνους και θα καπνίζεσαι>>.(Γιατί τότε το κάθε σπίτι είχε φούρνο όπου οι νοικοκυρές έψηναν το ψωμί τους.)Ο Άγιος όμως απάντησε στο βοσκό: <<Εμένα δε με πειράζει>>.Κι έτσι έγινε η εκκλησία στη μέση του χωριού.

Όμως στο χωριό δεν υπήρχε νεκροταφείο και έθαβαν τους νεκρούς σε μία άκρη σηκωμένη πιο ψηλά στην αυλή του Αγίου. Για ένα διάστημα όμως έθαβαν τους νεκρούς αποβραδίς και το άλλο πρωί τους έβρισκαν πάνω από το μνήμα. Τότε ο ίδιος βοσκός βλέπει πάλι στον ύπνο του τον Άγιο και του λέει:<<Εγώ στην αυλή μου θέλω να γίνονται χαρές.>>. Έτσι έγινε το νεκροταφείο του Αγίου Νικήτα. Ωστόσο το κομμάτι αυτό της αυλής παρέμεινε για αρκετά χρόνια και θύμιζε σε όλους το γεγονός και το θαύμα του Αγίου. Πριν 20 χρόνια το χάλασαν κι έγινε η αυλή ενιαία.

Στο σημείο που βρήκε ο βοσκός την εικόνα υπήρχε ένας πεύκος και μία αροάφνα, (αγριοδαφνιά - λυγαριά) όπου υπήρχε και τρεχούμενο νερό. Εκεί όσοι άνθρωποι ήταν άρρωστοι από θέρμη ,έπρεπε κάποιος από την οικογένεια να πάρει ένα φανελάκι του αρρώστου και να το κρεμάσει στη μύτη της αροάφνας. Στο δρόμο καθώς πήγαινε ,αν συναντούσε κάποιον άνθρωπο, δεν έπρεπε να του μιλήσει και στην επιστροφή έπρεπε να περάσει από άλλο δρόμο για να πάει σπίτι του. Μέχρι να γυρίσει σπίτι ο άρρωστος είχε γίνει καλά. Ακόμα και σήμερα υπάρχει η αροάφνα και βλέπει κανείς κάποια ρουχαλάκια στις μύτες της.
Την πρωτοβουλία για την ανέγερση του μοναστηριού στο σημείο που βρέθηκε η εικόνα του Αγίου την πήρε η οικογένεια του κυρίου Νικολίτση Ελευθέριου. Επί σειρά ετών τα μέλη αυτής της οικογένειας έβλεπαν στον ύπνο τους τον Άγιο Ιωάννη και μετά από διάφορες συζητήσεις που είχαν μεταξύ τους αποφάσισαν ότι ο Άγιος ήθελε να χτιστεί ένα εκκλησάκι σε εκείνο το σημείο. Πράγματι ένα βράδυ ένα μέλος της οικογένειας είδε σε όραμα τον Άγιο Ιωάννη καθισμένο κάτω από τον πεύκο να του λέει:<<Το σπίτι μου πότε θα μου το φτιάξετε; Το χειμώνα κρυώνω και το καλοκαίρι ζεσταίνομαι.>>.Έτσι ξεκίνησαν τις διαδικασίες για την άδεια της θεμελίωσης. Μετά από πολλά εμπόδια που πρόβαλε η μητρόπολη η εκκλησία θεμελιώθηκε τελικά στις 24- 05-1992.
Να σημειωθεί ότι η εκκλησία αυτή δεν είναι ιδιωτική και αποπερατώθηκε με τη βοήθεια του κόσμου.