Το "κοινωνικό παντοπωλείο" και ο ρόλος των «αφανών» υποκειμένων στα μελλούμενα!

Ένα εξαιρετικό κείμενο του καλού φίλου Δημήτρη Κούκουλα

Οι επερχόμενες αλλαγές στις κοινωνικές δομές της Ρόδου, (κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία), είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα επιφέρουν αλλαγές και στις προσδοκίες και την νοοτροπία των νεόφτωχων. Κυρίως λόγω της ταξικής συνείδησης που πέραν της ανάγκης για καθημερινή επιβίωση, θα καλλιεργεί η δήθεν φιλανθρωπική υποκρισία των εχόντων και κατεχόντων τον κλαπέντα κοινωνικό πλούτο. Το σπάσιμο των συγγενικών δεσμών, η απεξάρτηση του ατόμου αλλά και η συνακόλουθη ανασφάλεια, η ελευθεριότητα στη σκέψη, το υπαρξιακό κενό που δημιούργησε η ανίκανη όπως αποδείχθηκε για να διαχειριστεί τις τύχες αυτού του τόπου και εν πολλοίς φαύλη πολιτική εξουσία, είναι στοιχεία που θα συγκροτήσουν την ταυτότητα αυτού του νέου ιστορικού υποκειμένου. Ένα υποκείμενο, το οποίο θα μπορούσε μέσα και από την καθοριστική επίδραση κάποιων χαρισματικών προσωπικοτήτων, να ερμηνεύσει και να προσαρμόσει στις δικές του ανάγκες και νοοτροπίες τα νέα κοινωνικοοικονομικά δόγματα περί Ευρωπαϊκής οικονομικής ολοκλήρωσης και νέας τάξης πραγμάτων που αν αυτή δεν ανακοπεί έστω και βίαια, μέσα από ταχεία εξελεγκτική διαδικασία οδηγεί πλέον στην παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση και μια κοινωνία του 99% των πτωχών.

Μελετώντας τα κοινωνικά και ριζοσπαστικά κινήματα, στην Ευρώπη, κυρίως της εποχής του μεσαίωνα, διαπιστώνουμε ότι ανάλογοι παράγοντες ήταν που γέννησαν τα επαναστατικά κινήματα, τις ακραίες μορφές των ευρύτερων λαϊκών και αιρετικών κινημάτων, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις εξελίχθηκαν σε κινήματα που έβαζαν άμεσα το αίτημα και το στόχο της κοινωνικής ανατροπής, της αλλαγής των δομών, της κατάργησης της εξουσίας και την αντικατάστασή τους από μια δίκαιη και ελεύθερη κοινωνία. Δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο μια ιστορική κίνηση και προοπτική που συνεχίστηκε έως τις μέρες μας, με νέες μορφές και τρόπους, κάτω από άλλες συνθήκες και με διαφορετικά οράματα και στόχους, σύμφωνα με τα σύγχρονα φιλοσοφικά ρεύματα και ιδεολογίες, νοοτροπίες και τρόπο ζωής. Διατηρώντας όμως ζωντανό το «κοινωνικό ζήτημα» και ανοιχτή τη συζήτηση για το τι σημαίνει δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική αλληλεγγύη.

Υπ’ αυτήν λοιπόν την έννοια, τα ερωτήματα που προκύπτουν απορρέουν από την προοπτική που μπορεί να καλλιεργούν σήμερα στο εξαθλιωμένο και συνάμα πάσχον αυτό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, δράσεις δημιουργίας κοινωνικών παντοπωλείων, ως δήθεν απάντηση ευαισθησίας των εχόντων και κατεχόντων την εξουσία και το πλούτο, στην αγωνιά τους για επιβίωση. Κατά πόσο πρακτικές ποδηγέτησης –οικονομικής, κοινωνικής, αξιακής- που άρχισαν να επεξεργάζονται τα κατά τόπους τοπικά σύστημα, ως εργαλείων έλεγχου εξαθλιωμένων ψυχών, θα μπορέσουν να εκτρέψουν και ακυρώσουν το ρόλο των «αφανών» υποκειμένων, των φτωχών, των ιδιόμορφων ή ηγετικών προσωπικοτήτων, την συνάντηση αυτών των δύο και την αλληλεπίδρασή τους στα μελλούμενα της ελληνικής κοινωνίας. Ποιος είναι ο ρόλος, των φτωχών, λαϊκών στρωμάτων μέσα στην ιστορία; Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους εξεγείρονται; Ποιες οι επιθυμίες τους, οι φαντασιώσεις τους, τα οράματά τους; Υπά

ρχει ο υποκειμενικός, ο ατομικός παράγοντας μέσα σε αυτές τις κοινωνικές διεργασίες, το υποσυνείδητο, ατομικό ή συλλογικό; Ποιος ο ρόλος των μορφωμένων της εποχής; Υπάρχει ένας κοινός άξονας που συνδέει το αίτημα για κοινωνική, πολιτισμική, ηθική αλλαγή με άλλα κοινωνικά στρώματα πέρα από αυτά των εξαθλιωμένων;

Τις απαντήσεις στα ζητήματα αυτά, ας τις αναζητήσει ο κάθε ένας από εμάς, αν θέλει να διεισδύσει σε μια όσο το δυνατό πιο πραγματική εκτίμηση των μελλούμενων.

………………….

Μερικά από τα σχόλια.

Σώτος-Μαίρη Παπαστεργίου Δυστυχώς οι έχοντες και κατέχοντες μας θέλουν πτωχευμένους για να μας κάνουν ότι θέλουν......

δ.μ. Φούρλα

Μεγάλο θέμα... Έχει καιρό τώρα που εκπαιδευόμαστε στην... φιλανθρωπία. Αυτού του είδους. 'Έχει καιρό που εκπαιδευόμαστε ότι δεν είναι κακό να υποκατασταθεί το κράτος αφού... περνάει δύσκολα. 'Έχει καιρό που έχει παραποιηθεί και κακοποιηθεί η έννοια του εθελοντισμού. 'Έχει καιρό που πολλοί του συστήματος προτρέπουν σε συμμετοχή ( γενικώς και αορίστως...) με σκοπό να εκτονώσουν την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου. Είναι μέρος της "διαχείρησης του φόβου" κατά πως λένε οι ψυχολόγοι. Θέλει και συζητηση και προσοχή.

Dimitris Koukoulas

Υγείες κοινωνικό φαινόμενο ο εθελοντισμός, Μαρίλια όταν συνειδητά πράττεις στη λογική της αυτοοργανωσης μιας κοινωνίας και όχι για να μετατρέπεις τον πολίτη σε “ουρά” του κάθε τοπικού συστήματος "αχρείας διακυβέρνησης". Που για χρόνια ποικιλόμορφα εκμαύλιζε τα υγειει κοινωνικά κύτταρα μετατρέποντας τα σε κομματικό-προσωπικό στρατό και με περισσή υποκρισία σήμερα, αντί να φροντίσει για την αξιοπρεπή επιβίωση τους, τους τοποθετεί στο περιθώριο των “ζητιάνων ελεημοσύνης”.

δ.μ. Φούρλα Ακριβώς γι' αυτό γράφω ότι η έννοια του εθελοντισμού έχει κακοποιηθεί. Είναι πολλοί αυτοί του συστήματος τον χρησιμοποιούν ως Δούρειο Ίππο με δεδομένη την απαξίωση των κομμάτων. Εκτός από αυτό μας εκπαιδεύουν για το επίπεδο ζητιάνων ελεημοσύνης.

http://www.facebook.com/notes/dimitris-koukoulas/