Η θάλασσα... ο ουρανός… και το απέραντο του ορίζοντα.... Ο ήχος των κυμάτων… μουσική απόλαυση... Η άμμος ζεστή και φιλόξενη.. στην όαση ενός αμμόλοφου... Τι και αν είναι φουρτουνιασμένα τα κύματα;
Βρίσκουν και αυτά στεριά... βράχους… πετραδάκια και σπάνε...
Ομορφιές και στιγμές ζωής....
Πίνακες ζωγραφικής στο τοπίο αυτό τα κλαδιά που έχει μαζέψει η θάλασσα… και που με λίγη φαντασία... όχι ο Πικάσο… αλλά κανένας ζωγράφος δε μπορεί να δώσει ζωγραφίζοντας τα... την αξία που έχει η θεά τους...
Το μόνο που χρειάζεται, λίγη φαντασία και το ξερό κλαδί γίνεται όνειρο... στο όνειρο της φαντασίας...
Και έρχεται και η όρεξη.... μια ντοματούλα… λίγο τυράκι… λίγες ελίτσες.. Και η παρέα..... δυο... και φτάνουν....
Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος.... μόνο στιγμές.............
Από ΧΑΡΗ ΚΑΡΑΣΑΒΒΑ



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου