Έφυγε ο Παναής Θεοκλήτου!!!

Πριν λίγο έφυγε από τη ζωή μια γλυκιά φυσιογνωμία του χωριού μας….

Ο Παναης!!!

Ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία άντρας του χωριού. Είχε γεννηθεί το 1916 Αποσπάσματα από τις

«Αφηγήσεις παλαιοτέρων» που έχω στο αρχείο μου και μου αφηγείται ο Παναής Θεοκλήτου.

«….Εδώ παρεμβαίνει και ο Παναής ο Θεοκλήτου που μέχρι εκείνη τη στιγμή παρακολουθούσε αμίλητος την κουβέντα. Για’ φτο που λέει ο Μανώλης τώρα, ο Γιώρκης του Χατζήπαπα (Δήμαρχος την εποχή εκείνη) ήθελε να βοηθήσει, και έκαμε μια κατάσταση με ούλους τους φτωχούς με σκοπό να τους φτιάξουσει σπίτια…αλλά οι Φανενοί εν εδέχουνταν.

Το καιρό που πέθανε, εφώναξε με η μάνα του και λέει με. «Παναή, εν ήσουν τυχερός… πρώτος, πρώτος ησου στο κατάλογο»! Τα σπίτια θα τα κάνανε κιά πούταν η «Φινάτζα».

Για πια εποχή μιλάμε τώρα. Π.Θ.*

Κοντά στο ’32, εφτός ητο καλός, (ο Κουϊρικος) ούλους τους δρόμους εφτός τους εχαλίκοσε. έκανε στέρνα και πότιζε ο κόσμος τα ζά του… έκαμε πολλά πράματα.

Εδούλευε και ο κόσμος…αγγαριά βέβαια… και φτιάχνασει πολλά έργα.

Οι Ιταλοί, σας φερνόντουσαν καλά; Απαντούν και οι δυο μαζί τίποτα ε μας εκάμασει… ητο καλοί… οι Γερμαναράδες ητο βάρβαροι.

Μ.Π. Ητο όμως δικτατορία… αλλά εμάς εδώ ε μας εκάμα τίποτα. δηλαδή δεν σας φερνόντουσαν άσχημα;

Μ.Π. Ε, να, επροσπαθούσασει να μας κάμου να μιλούμε Ιταλικά αλλά οι γονιοί μας εν εθέλασει μη γίνουμε λέει Ιταλοί… να τι στραβάρες εκάμνασει….»

*Π.Θ. (Παναής Θεοκλήτου)

…………………………….

«…Απευθυνόμενος προς τον Θεοκλήτου του λέω. Για σένα έμαθα ότι ήσουνα ένας από τους πρώτους ποδοσφαιριστές του «Προδρόμου», αληθεύει;

Π.Θ. ε ναι, ήμου και βώ.

Ποιος ίδρυσε την ομάδα;

Π.Θ. Ενε θυμούμαι…

Διάβασα ότι την ομάδα την έφτιαξε ο Αγαπητός Αγαπητού.

Μ.Π. Μπορεί… αλλά μάλλον ητο ο μπάρμπας μου ο Τρουλλάκος η ο Χριστοφής ο Παπαναστάσης… εκείνος νομίζω ίδρυσε τον «Πρόδρομο»….»

………………………….

«….Με ποιες ομάδες παίξατε; θυμάσαι;

Π.Θ. Επεξαμε με τα Καλαβάρδα, με τη Θολό, με τους Ιταλούς… Με τους Ιταλούς, ποίος κέρδισε; Π.Θ. Εμείς!!

Το «εμείς» ο γερο Παναής το είπε με πολύ καμάρι και στα μάτια του διέκρινα το δάκρυ που ήταν έτοιμο να κυλήσει στο μάγουλο του.

Είχε κόσμο στον αγώνα;

Π.Θ. Αν είχε; Πολύς κόσμος….»

……………………….

«….Για το γεφυρι του Πλατύ, τι θιμαστε; Ποτε φτιαχτικε;

Π.Θ. Εβώ εδουλεψα κιδά…

Ποτε περιπου χτισθικε;

Π.Θ. Το ’26 με ‘27

Είναι αλήθεια ότι στα θεμέλια του, ο πρωτομάστορας έθαψε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και 50 Ιταλικά φράγκα;

Π.Θ. Ένα μοχάχα; Πολλά μπουκάλια… ίσαμε έξι, εφτά έβαλε, και έριξε και μπόλικα μαϊδιά… εβώ ημου κιά…

Ποιος ήτανε ο υπεύθυνος του έργου;

Π.Θ. Ο Κουϊρικος… αυτός έβαλε τα κρασιά και τα μαϊδιά. Δούλεψε πολύς κόσμος εκεί;

Π.Θ. πολύς κόσμος… ητο Φανενοί, Ιταλοί… απ’ όσο θυμούμαι… όσοι Φανενοί εδουλέψασει στο γιοφύρι τώρα είναι συχωρεμένοι… οι Μίγλκηδες ητο ψαράδες… και φτοί κιά εδουλέψασει… Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να τελειώσει το έργο;

Π.Θ. Εβασταξε πολύ καιρό…

Δηλαδή κανένα δυο χρόνια;

Π.Θ. Μπα… ούτε χρόνο εν έπιασε!! Οι Ιταλοί εδουλέυκα… ενε εκοροϊδέβασει. Και το φτιάξανε και πολύ γερό… μέχρι τώρα δείχνει να είναι πολύ γερό.

Π.Θ. Τα θεμέλια είναι τρία μέτρα και ούλο τσιμέντο και κάτι σίερα…να!! (δείχνει τον καρπό του χεριού του) και που πάνω εκατσαμε τές κολόνες… Να σκεφτείς ότι το ’52 το νερό επέρασε που πάνω και εν έπαθε τίποτα!!....»