ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

ΣΧΕΔΙΟ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ
Η εκλογή Χριστόφια στην Κύπρο δημιούργησε προσδοκίες για τη δυνατότητα απεμπλοκής από το αδιέξοδο αλλά δυστυχώς τα γεγονότα δεν επιτρέπουν πλέον αισιοδοξία.
Η σοβαρότατη πολιτική κρίση στην Τουρκία και η πάγια αδιαλλαξία της Άγκυρας στο κυπριακό ελάχιστα περιθώρια ευελιξίας επιτρέπουν στον Ταλάτ. Οι πρόσφατες δηλώσεις του περί συνεταιρισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας και του κατοχικού ψευδοκράτους ισοδυναμούν με επαναφορά του Σχεδίου Ανάν που απέρριψε η συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Λαού. Υπό αυτές τις συνθήκες, η έναρξη απ’ ευθείας συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ, την οποία επιδιώκουν διακαώς η Ουάσιγκτων και το Λονδίνο, θα οδηγούσε αναπόφευκτα, είτε στην αποδοχή των τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής και κατοχής, είτε σε ναυάγιο το οποίο θα χρέωνε η λεγόμενη “διεθνής κοινότητα” στην ελληνοκυπριακή πλευρά.
Η τελευταία, με την αποδοχή της «δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας» ως βάση λύσης του προβλήματος, έχει εξαντλήσει όλα τα περιθώρια καλής θέλησης χωρίς να συναντήσει την παραμικρή ανταπόκριση επί της ουσίας από την άλλη πλευρά, και τούτο τη στιγμή που υποτίθεται ότι η Τουρκία επιδιώκει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η κοροϊδία των «διακοινοτικών συνομιλιών», που το μόνο που πέτυχαν τις τελευταίες τρείς δεκαετίες ήταν να υποβαθμίσουν το κυπριακό σε διακοινοτική διαφορά. Αν σε συνθήκες αντιπαράθεσης υπερδυνάμεων υπήρχαν στο παρελθόν ελαφρυντικά για την υποτελή στον ιμπεριαλισμό του Λονδίνου και της Ουάσιγκτων στάση της Αθήνας και της Λευκωσίας, σήμερα, με την Κυπριακή Δημοκρατία πλήρες και ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με διεθνή στηρίγματα τη Ρωσία και τη Γαλλία και τους αγγλοαμερικανούς εγκλωβισμένους στο τέλμα του Ιράκ και του Αφγανιστάν, έφθασε πια η ώρα να επανατοποθετηθεί το κυπριακό στις σωστές του διαστάσεις ως πελώριο διεθνές ηθικό και πολιτικό ζήτημα εισβολής, κατοχής και παράνομου εποικισμού. Μόνο αν και εφ’ όσον λυθεί η διεθνής πτυχή του κυπριακού (που είναι και η καθοριστική λόγω της κεφαλαιώδους γεωπολιτικής θέσης της Κύπρου) -ή έστω παράλληλα, σε συνάρτηση δηλαδή με την διαδικασία επίλυσής της- μπορούν να διεξαχθούν ελεύθερα διακοινοτικές διαπραγματεύσεις που να οδηγήσουν σε δίκαιη και βιώσιμη λύση του προβλήματος.
Ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος, ιδίως μετά από τόσες δεκαετίες ταλαντεύσεων και διολισθήσεων, καλλιέργειας διαιρέσεων και ηττοπάθειας. Είναι αγώνας, μέσα και έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε όλα τα διεθνή φόρα και οργανισμούς, με κορυφαίο τον ΟΗΕ. Είναι αγώνας για την υπεράσπιση όχι μόνο του δίκιου της Κύπρου και του Λαού της, ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, αλλά και του διεθνούς δικαίου, του κύρους και της αξιοπιστίας του ΟΗΕ, που έχει περιέλθει σε ανυποληψία με κύρια ευθύνη των «μεγάλων» αλλά και συνυπαιτιότητα των μικρών, αγώνας για έναν πραγματικό Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών που τόσο χρειάζεται στις μέρες μας.
Σε έναν τέτοιο αγώνα, αντάξιο των καλλίτερων παραδόσεων της Αριστεράς, των καλλίτερων παραδόσεων των Ελλήνων, δεν θα βρούμε μόνο συμμάχους εκεί που δεν το περιμένουμε. Θα ξαναβρούμε την ψυχή μας, τον εαυτό μας, τον λόγο ύπαρξής μας στον κόσμο, τον Λόγο που έχουμε χάσει μέσα στη δίνη των ιστορικών διαψεύσεων και προδοσιών, στη σύγχρονη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού και της «Νέας Τάξης», Λόγο που δεν είναι άλλος από τον αγώνα για τα πανανθρώπινα ιδανικά της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης.
……………………..
Σύντροφοι,
Συνέπεσε στην επέτειο του πραξικοπήματος κατά του Μακαρίου και της Κυπριακής Δημοκρατίας να γράψω το πρώτο από τα συνημμένα εν όψει της συνάντησης Χριστόφια-Ταλάτ της 25/7/2008. Το έχω στείλει σε όλο τον ελληνικό τύπο, στη Χαραυγή, στον Φιλελεύθερο και στη Σημερινή καθώς και στον Πρόεδρο Χριστόφια και σε όλα τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου. Το δεύτερο είναι εισαγωγική δήλωση του ψηφίσματος για την Κύπρο που κατέθεσα στο κατ’ όνομα «Συντονιστικό» την Κυριακή. Το τρίτο είναι το σχέδιο ψηφίσματος και το τέταρτο το κείμενο της παρέμβασής μου της Κυριακής (με μια προσθήκη σχετικά με την εκλογή της Γραμματείας).
Γνωρίζω από τον Πάνο ότι αύριο θα συνέλθει η Γραμματεία και συμφωνεί ότι πρέπει να τεθεί το θέμα διότι όλα δείχνουν ότι ο Χριστόφιας άγεται χειροπόδαρα προς τις απ’ ευθείας συνομιλίες χωρίς ΚΑΜΜΙΑ προοπτική λύσης. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η φθορά του θέματος, η άσκηση πιέσεων στον Χριστόφια και ο κίνδυνος είτε να υποκύψει είτε να φορτωθεί την ευθύνη του ναυαγίου. Και όλα αυτά τη στιγμή που θα έπρεπε η Τουρκία να είναι αυτή που πιέζεται και απολογείται. Για αυτό, μια προσεκτική μεν σαφής δε δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά προτίμηση σε συνέντευξη τύπου υψηλού προφίλ (Αλαβάνος και μέλη Γραμματείας στο Ζάππειο αν είναι δυνατόν), θα ενίσχυε τον Χριστόφια σε μια στιγμή που μόνο πιέσεις υφίσταται, από μέσα και από έξω. Είναι στιγμή κρίσης: ή πάει ως πρόβατο επί σφαγήν ο ίδιος και η Κυπριακή Δημοκρατία σε απ’ ευθείας συνομιλίες, σύμφωνα με τις επιταγές των σφαγέων της Κύπρου και όλου του κόσμου ή δηλώνει ευθαρσώς ότι εν’ όψει του αδιεξόδου δεν έχει άλλη επιλογή από την προσφυγή στον ΟΗΕ με αίτημα την εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας. Μέση λύση δεν υπάρχει. Είναι η στιγμή του μεγάλου ΟΧΙ και του μεγάλου ΝΑΙ για την Κύπρο αλλά και για μας.
Καλή δύναμη
Γιάννης Μαύρος