Το όραμα μας, αυτό που οραματιστήκαμε ο κ. Παναγιώτης Χαμουζάς, κι εγώ, και μετά από λίγο χρονικό διάστημα έγινε και όραμα του γιατρού Νικολάου Τσ. Φρόνα, έγινε τον Σεπτέμβριο του 2022, με τα αποκαλυπτήρια του μνημείου πραγματικότητα! Θέλαμε να το διαλαλήσουμε παντού και να το διαιωνίσουμε με ένα μνημείο, ότι το χωριό μας, οι Φάνες είναι ένα πανάρχαιο Χωριό και φέρει μέχρι σήμερα το ίδιο όνομα! Έχει ιδρυθεί πριν πολύ από το έτος 200 π.Χ. και είχε εκείνα τα χρόνια πολύ αξιόλογη κοινωνική ζωή! Δεν ξέρουμε βέβαια, ποιο ήταν το κέντρο αυτού του οικισμού, μάλλον η τοποθεσία «Μαλά βουνό» (στα Μαλά), όπως λένε οι αρχαιολόγοι. Δυστυχώς δεν έχουν γίνει συστηματικές ανασκαφές, μόνο σωστικές ή συμπτωματικές. Όπως λένε οι αρχαιολόγοι, έχουν βρεθεί «αρχαία» και τάφοι στις περιοχές των Φανών (τουλάχιστον): στα Μάρμαρα (κεραμικά, κτίριο και τάφοι) στον Λάγγονα, στους Αβντελλτάες, στα Κρύα νερά, στον Μαριόνα (αρχαίες επιτύμβιες επιγραφές!) στη Σωτήρα και στον Άι-Γιώργη. 273 αρχαιολογικά ευρήματα, προερχόμενα από τις Φάνες βρίσκονται σήμερα στα Μουσεία του Λούβρου και του Βρετανικού (αποδεδειγμένα). Οι Φάνες ήταν βέβαια (τουλάχιστον) οικισμός του κράτους της Καμειρίδος.
Συνοπτικά το ιστορικό:
Η επιγραφή βρέθηκε το 2004
Το 2007 ο Δρ. Ιωάννης Παπαχριστοδούλου μας πληροφορεί για το εύρημα της επιγραφής (οικισμός Καρακόνερου, οδός Δωδώνης, οικόπεδο Καρίμαλη).
Τον Ιούνιο του 2013 υποβάλαμε αίτηση στην Αρχαιολογία για άδεια, να αναρτήσουμε αναμνηστική πλάκα στο χωριό, με το κείμενο και την μετάφραση της επιγραφής.
Τέλος του 2013 απορρίπτεται οριστικά η αίτηση και η ένστασή μας, από το Αρχαιολογικό Συμβούλιο Δωδεκανήσου, με την πρόταση να περιμένουμε πρώτα την δημοσίευση της επιγραφής.
2017 δημοσίευση της επιγραφής από τονο Prof. Dr. Vincent Gabrielsen, από το πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Τον Μάιο του 2018, μετά από ερώτησή μου, ο Prof. Dr. Vincent Gabrielsen, μου στέλνει την δημοσίευση της επιγραφής.
Αμέσως ήρθα σε επαφή με την Αρχαιολογία και τον κ. Νίκο Χριστοδουλίδη, ο οποίος μου εξήγησε αρκετά πράγματα για την επιγραφή και μου είπε, ότι τώρα μπορούμε να «εκμεταλλευτούμε» την επιγραφή για το Χωριό, όπως και έγινε. - Τον Σεπτέμβριο του 2018 αναρτήσαμε τις δύο πινακίδες στις εισόδους του Χωριού, και μια μαρμάρινη πλάκα στην εκκλησία. Τότε γεννήθηκε η ιδέα του μνημείου και αρχίσαμε να ψάχνουμε χώρους.
Μετά από πολλές παλινωδίες και απορρίψεις καταλήξαμε στο χώρο που είμαστε σήμερα, ο χώρος της παλιάς μας βρύσης, που σαν μικρό παιδί, κουβαλούσα το νερό με το σταμνί στο σπίτι μας.
Τον Γενάρη του 2019 ξεκινήσαμε με την αίτηση για την ανάρτηση του μνημείου, πρώτα από την Κοινότητα Φανών, που μας την έδωσε σχεδόν αμέσως και αφαίρεσε το κουβούκλιο (περίπτερο;) που υπήρχε πάνω στη βάση.
Στην Πολεοδομία καταθέσαμε το τοπογραφικό και το σχέδιο του μνημείου.
Η νέα Δημοτική αρχή εξέτασε θετικά την ένσταση μας, ζητά όμως να μας παραχωρήσει άδεια το ΑΤ Ιαλυσού.
Εδώ αρχίζει η συζήτηση, ποιό ΑΤ είναι για τις Φάνες υπεύθυνο, Ιαλυσός ή Σάλακος.
Τελικά πήραμε την άδεια από το ΑΤ Ιαλυσού.
Η Αρχιτεκτονική επιτροπή μας έδωσε σε λιγότερο από έναν μήνα επίσης την άδεια.
Επανερχόμαστε με όλα τα στοιχεία, τις άδειες στην Πολεοδομία Ρόδου (Μάρτιος του 2022) και μαθαίνουμε από εκεί ότι τουλάχιστον από τον Δεκέμβριο του 2020 δεν χρειαζόμαστε άδεια για το μνημείο!!!
Ιανουάριος 2019 μέχρι τον Μάρτιο του 2022, περισσότερα από 3 χρόνια για να πάρουμε την άδεια!!!
Τα αναφέρω όλα αυτά για τον λόγο ότι εάν δεν είχαμε τη θέληση και την επιμονή, θα τα είχαμε όλα παρατήσει προ καιρού!
Τέλος καλό, όλα καλά!
Το έργο αυτό δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μια ενέργεια με πολλούς αποδέκτες, ειδικά νέους!
Αρχή του Συλλόγου μας στην Γερμανία ήταν και είναι: „Όποιος δεν ξέρει την Ιστορία του, δεν ξέρει ποιος είναι. Ο λαός, που ξεχνά την Ιστορία του, ξεχνιέται“.
Επίσης ο κ. Παναγιώτης Α. Χαμουζάς στο βιβλίο του για τις Φάνες αναφέρει: «Είναι μεγάλο να έχεις πατρίδα, είναι ωραίο και συγκινητικό να ξέρεις τις ρίζες σου!». Πίσω από τις «πέτρες», τα «μάρμαρα», τα «κεραμικά» κρύβονται Τέχνη,
Φιλοσοφία, Φιλολογία, Θρησκεία, Αθλητισμός και Τεχνολογία. Αυτοί είναι οι Πυλώνες του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού μας, που κληρονομήσαμε από τους Αρχαίους Προγόνους μας!
Πράγματα, που όχι μόνο δεν κατέχουμε, αλλά δυστυχώς δεν ξέρουμε καν!
Μπορεί κανείς να φανταστεί, πως ζούσαν οι Αρχαίοι Φανενοί; Επικοινωνία, σχέσεις εντός και εκτός, θρησκεία, λατρεία, τέχνες, τεχνολογίες κλπ;
Πρόταση μας είναι: Κάθε χρόνο τους μαθητές της έκτης τάξης του Δημοτικού σχολείου Φανών να τους γίνεται ανάλυση της Επιγραφής και συζήτηση για το νόημά της και το νόημα του Μνημείου μας. Ο πιό κατάλληλος γι’ αυτό είναι ο Δρ. Αναστάσιος Π. Χαμουζάς, ο οποίος κατέχει το θέμα και έχει παρουσιάσει και αναλύσει την Επιγραφή σε μαθητές και φοιτητές στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου!
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΓΡΑΦΗ
Στις 24 Οκτωβρίου του 2007 ημέρα της παρουσίασης του βιβλίου «Φάνες και τοπική διάλεκτος» στο Ακταίον της Ρόδου, ο γνωστός έγκριτος Αρχαιολόγος Δρ. Ιωάννης Χριστ. Παπαχριστοδούλου, ανακοίνωσε την εύρεση επιγραφής το 2004 στη πόλη της Ρόδου που επιβεβαιώνει την ύπαρξη του ονόματος Φάναι, το οποίο μάλιστα αναγράφεται δύο φορές. Κατά τον ίδιο τον κ. Παπαχριστοδούλου, θεωρείται η περίοδος του 2ου π.χ αιώνα.
Το εύρημα προέρχεται από την νοτιοανατολική νεκρόπολη, της αρχαίας Ρόδου, της νέας παρροδιακής των τριών παλαιών πόλεων και την ίδρυση της ενιαίας ροδιακής πολιτείας μιας πολιτείας που στα ελληνιστικά χρόνια έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στις ιστορικές εξελίξεις.
Στη νοτιοανατολική νεκρόπολη έχουν διεξαχθεί τα τελευταία χρόνια ανασκαφές σε οικόπεδα πιο πάνω από τον οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο των τάφων του Κορακόνερου, με πλούσια και ενδιαφέροντα ευρήματα. Σε ένα από αυτά στο οικόπεδο του κ. Κ. Καρίμαλη είχε διεξαχθεί ανασκαφή σε δυο φάσεις, το 1997, και συμπληρωματική το 2004. Από την ανασκαφή της δεύτερης φάσης προέρχεται η συγκεκριμένη βάση έχει διαστάσεις 63X58 και ύψος 19 εκ. H επιγραφή που έχει χαραχθεί στη κύρια όψη της τετράπλευρής βάσης δεν διασώζει το όνομα του νεκρού. Η μορφή των γραμμάτων τοποθετεί την επιγραφή στη ύστερη ελληνιστική περίοδο, ανάμεσα στα μέσα του 2ου και τα μέσα του 1ου αι.πχ.
Στο κείμενο αυτό, περιλαμβάνονται οι τιμές που είχαν αποδοθεί στο άγνωστο πρόσωπο από διάφορα κοινά, ενώσεις δηλ, προσώπων. Τα κοινά αυτά συνδέονται με τρεις θέσεις της Ρόδου, από τις οποίες η μια διαβάζεται μόνο αποσπασματικά. Οι δυο άλλες ταυτίζονται καθαρά με δυο γνωστά ονόματα, που μάλιστα συνδέονται με δυο σημερινά χωριά, πρώην Κοινότητες : Σάλακος και Φάνες. Όπως αναφέρει ο κ. Παπαχριστοδούλου, αυτό αποτελεί μια έκπληξη, γιατί ως σήμερα δεν υπήρχε αναμφισβήτητη μαρτυρία από φιλολογικές πηγές η επιγραφές ότι τα τοπωνύμια αυτά ανάγονταν στην αρχαιότητα. Με το νέο αρχαιολογικό εύρημα η ύπαρξη των δυο τόπων, Σάλακος και Φάνες, με το ίδιο όνομα, μετατοπίζεται πάνω από 1500 χρόνια νωρίτερα.
Το 2017 ο Prof. Dr. Vincent Gabrielsen από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, δημοσιεύει στο έγκριτο διεθνές αρχαιολογικό περιοδικό TYCHE επιστημονική εργασία με τίτλο «A New Inscription Attesting to Associations from the Necropolis of Rhodes, with an Appendix by NICOS CHRISTODOULIDES». «Νέα επιγραφή που βεβαιώνει συλλόγους από την νεκρόπολη της Ρόδου, με παράρτημα του Νίκου Χριστοδουλίδη»
Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Η επιγραφή μας προσθέτει πέντε νέους ροδίτικους συλλόγους σε αυτούς που είναι ήδη γνωστοί. Τα ονόματα αυτών των νέων κοινών μαρτυρούν επίσης την ύπαρξη στην αρχαιότητα δύο τοπωνυμίων, που αναφέρονται επίσης σε ένα επίσημο έγγραφο του 1475 μ.Χ. και που είναι σε χρήση ακόμη σήμερα: Φάναι (Φάνες) και Σάλακος. Αυτές οι περιπτώσεις αυξάνουν τις αποδείξεις που έχει συλλέξει με προσοχή ο Χρ. Ι. Παπαχριστοδούλου, που δείχνουν την επιβίωση πολλών αρχαίων τοπωνυμίων της Ρόδου. Φαίνεται βέβαιο ότι οι αρχαίες Φάνες και η Σάλακος βρίσκονταν περίπου ή επακριβώς στη θέση που κατέχουν οι σύγχρονες ομώνυμές τους εντός της περιοχής της πόλης της Καμείρου. Το γεγονός ότι αυτά τα μέρη ήταν έδρες για τέσσερις από τους συλλόγους μας (δύο στις Φάνες, από ένας στη Σάλακο και στην Αιγιλεία) δείχνει τη ζωτικότητά τους – τουλάχιστον πολιτιστική και θρησκευτική – ως οικισμών της ροδίτικης χώρας (για τον πέμπτον σύλλογο, «Ποσειδανιασταί» δεν ξέουμε σε ποια περιοχή/χωριό άνηκε). Αν και μικρότερες σε μέγεθος από την υπέροχη πόλη της Ρόδου και τα παλιά αστικά κέντρα της Λίνδου και της Καμείρου, οι Φάνες, η Σάλακος και η Αιγιλεία φαίνεται ότι είχαν ένα σχετικά υψηλό επίπεδο πολιτιστικής ζωής. Σχεδόν βέβαια συνέβαλαν ιδιαίτερα σε αυτό τα κοινά που είχαν την έδρα τους εκεί μέσω των εγκαταστάσεών τους (π.χ. μέρη συγκέντρωσης και λατρείες, χώροι ταφής κτλ.) και των ποικίλων δραστηριοτήτων: για παράδειγμα, οι τιμές που αναφέρονται στην επιγραφή μας, συγκεκριμένα το χρυσό στεφάνι, θα πρέπει να είχαν εγκριθεί από απόφαση που θα είχε ψηφιστεί από τα μέλη σε επίσημη συγκέντρωση. Δεν είναι λιγότερο σημαντικός ο εμπλουτισμός που επέφεραν στην τοπική λατρευτική ζωή αυτοί οι τέσσερις περιφερειακοί/αγροτικοί σύλλογοι: εκτός των άλλων, τη λατρεία του Ασκληπιού στη Σάλακο και στην Αιγιλεία και τη λατρεία του Δία Σωτήρα στις Φάνες.
Με βάση τη μορφή των γραμμάτων της επιγραφής μπορεί να προταθεί μία χρονολόγηση μεταξύ του τέλους του 2ου και των αρχών του 1ου αι. π.Χ.»
Η συνέχεια στην εκδήλωση αποκάλυψης του μνημείου ……..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου