Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Ρόδος είναι γνωστή μία γυναικεία μορφή, επώνυμη ηρωίδα της νήσου Ρόδου. Η Ρόδος αναφέρεται ως σύζυγος του θεού Ηλίου (που ήταν ο «πολιούχος» θεός του νησιού), μαζί με τον οποίο απέκτησε εφτά γιους, τους Ηλιάδες (δεν πρέπει να συγχέονται με τις Ηλιάδες, κόρες της Κλυμένης). Από αυτούς ο Όχιμος και μετά ο Κέρκαφοςέγιναν βασιλιάδες της νήσου Ρόδου, και μετά από αυτούς τα παιδιά του Κερκάφου.
Σύμφωνα με τον Πίνδαρο, όταν ο Δίας επικράτησε των γιγάντων, αποφάσισε να μοιράσει τη γη στους Ολύμπιους Θεούς. Ο Ήλιος, που έλειπε από τη μοιρασιά, έμεινε χωρίς γη και ο Δίας για να μην τον αδικήσει πρότεινε να ξανακάνουν τη μοιρασιά. Ο Ήλιος αρνήθηκε την πρόταση του Δία και ζήτησε να γίνει δική του η γη που θα αναδυόταν από τη θάλασσα κατά την ανατολή του επόμενου πρωινού. Έτσι, αναδύθηκε ένα καταπράσινο και πανέμορφο νησί, η Ρόδος και ο Ήλιος συνεπαρμένος από τη ομορφιά της την έλουσε με τις ακτίνες του.
Η Ρόδος, με έκταση 1400,68 χλμ2, είναι το μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσωνκαι το τέταρτο σε έκταση νησί της Ελλάδας, μετά την Κρήτη, την Εύβοια και τηΛέσβο. O πληθυσμός της ανέρχεται σε 115.290 κατοίκους, σύμφωνα με απογραφή που έγινε το 2011, και καθιστά τη Ρόδο το πολυπληθέστερο ελληνικόνησί -εκτός της Κρήτης και της Εύβοιας. Βρίσκεται περίπου 350 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Αθήνας και 18 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Διαθέτει ακτογραμμές μήκους 253 χιλιομέτρων . Το νησί της Ρόδου βρίσκεται στο σταυροδρόμι δυο μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών της Μεσογείου, ανάμεσα στοΑιγαίο πέλαγος και των ακτών της Μέσης Ανατολής όπως είναι η Κύπρος και ηΑίγυπτος. Ως σημείο συνάντησης τριών πολιτισμών, η Ρόδος έχει γνωρίσει πολλούς πολιτισμούς.
Η Ρόδος αποτελεί έδρα της ομώνυμης Περιφερειακή Ενότητα, η οποία περιλαμβάνει επίσης και τα νησιά Χάλκη, Σύμη, Τήλος και Καστελλόριζο. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η πόλη της Ρόδου με πληθυσμό περίπου 55.000 κατοίκων. Στην πόλη της Ρόδου υπάρχει η Μεσαιωνική πόλη, η οποία έχει ενταχθεί από το 1988 στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Στο νησί λειτουργούν τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου που απαρτίζεται από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού και το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών. Οι σημαντικότερες θρησκευτικές γιορτές είναι το προσκύνημα στην Παναγιά της Κρεμαστής (πρώτο δεκαπενθήμερο Αυγούστου) με πλούσιες εκδηλώσεις πολιτισμού, της Παναγιάς Τσαμπίκας (8/9), του Αγίου Σουλά (τέλος [[Ιούλιος|Ιουλίου), της Παναγιάς Σκιαδενής στο χωριό Μεσαναγρός (Σάββατο του Λαζάρου - Κυριακή του Θωμά) με λιτανεία εικόνας που γίνεται με τελετουργικό τρόπο, της Παναγιάς Υψενής στη Λάρδο και της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου)στο χωριό Απόλλωνα.
Ηλιάδες
Η Μεταμόρφωση των αδερφών του Φαέθοντα σε λεύκες, από τον Santi di Tito, 2o μισό του 16ου αιώνα
Στην Ελληνική μυθολογία, οι Ηλιάδες ("παιδιά του Ήλιου"), ήταν κόρες του Ηλίου, του ηλιακού θεού και της Ωκεανίδας Κλυμένης.
Σύμφωνα με μία πηγή ήταν τρεις: η Αιγιάλη, η Αίγλη και η Αιθερία. Σύμφωνα με άλλη πηγή ο αριθμός τους ήταν πέντε: η Ηλία, η Μερώπη, η Φοίβη, η Αιθερία και η Διοξίππη. Ο τέταρτος ή ο έκτος (ανάλογα με την πηγή) είναι γιος και ονομάζεται Ηλίας.
Ο αδερφός των Ηλιάδων, ο Φαέθων, σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να οδηγήσει το άρμα του πατέρα τους (τον ήλιο) κατά μήκος του ουρανού. Αδυνατώντας να ελέγξει τα άλογα έπεσε και σκοτώθηκε. Οι Ηλιάδες θρήνησαν τον χαμό του αδερφού τους για τέσσερις μήνες και οι θεοί τις μεταμόρφωσαν σε λεύκες και τα δάκρυά τους σεκεχριμπάρι. Σύμφωνα με κάποιες πηγές τα δάκρυά τους (σε μορφή κεχριμπαριού) έπεσαν στον ποταμό Ηριδανό.
Ο Όχιμος ήταν βασιλιάς της αρχαίας Ρόδου.
Ήταν γιος του Ήλιου και της Ρόδης. Ο Όχιμος μαζί με τον αδερφό του τον Κέρκαφο ήταν οι δύο Ηλιάδες που δεν έλαβαν μέρος στη δολοφονία του αδελφού τους Τενάγη και έτσι παρέμειναν στη νήσο Ρόδο. Παντρεύτηκε την Νύμφη Ηγητορία με την οποία έκανε την Κυδίππη, η οποία παντρεύτηκε τον Κέρκαφο.[1][2]
Στην ελληνική μυθολογία ο Κέρκαφος ήταν γιος της Νύμφης Ρόδου και του θεού Ήλιου, ένας από τους επτά Ηλιάδες. Ο Κέρκαφος μαζί με τον `Οχιμο ήταν οι δύο Ηλιάδες που δεν έλαβαν μέρος στη δολοφονία του αδελφού τους Τενάγη και έτσι παρέμειναν στη νήσο Ρόδο. Σύμφωνα με έναν παλαιό ροδιακό μύθο, ο Κέρκαφος πήρε ως σύζυγό του την ανεψιά τουΚυδίππη, κόρη του Οχίμου και της τοπικής Νύμφης Ηγητορίας. Ο Κέρκαφος και η Κυδίππη απέκτησαν τρεις γιους: τονΚάμειρο, τον Ιάλυσο και το Λίνδο. Μετά τον θάνατο του Κερκάφου, οι τρεις γιοι ανέλαβαν την εξουσία στη Ρόδο και τη μοίρασαν σε τρία μέρη. Από τον Κέρκαφο οι γυναίκες της Ρόδου επονομάζονταν Κερκαφίδες.
Σύμφωνα με μία διαφορετική παράδοση, ο Κέρκαφος ήταν αδελφός του ποτάμιου θεού Αλφειού (είναι η εκδοχή στην οποία ο Αλφειός είναι γιος του Ήλιου). Τα δύο αδέλφια ήρθαν σε σύγκρουση για την εξουσία και τελικώς ο Αλφειός σκότωσε τον Κέρκαφο. Επειδή όμως καταδιωκόταν από τις Ερινύες για το έγκλημά του αυτό, έπεσε και πνίγηκε στον ποταμό Νύκτιμο, ο οποίος από τότε ονομάσθηκε Αλφειός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου