Όταν ξημέρωνε Σαββάτο άκουγα βαθιά στον ύπνο μου τις γροθιές της μάμμης του Νταφυλιού μέσα στη σκάφη να προσπαθούν να μαλακώσουν το ζυμάρι...κι ύστερα ερχόταν στη μύτη μου η μυρωδιά της ζύμης που αν κι άψητη ακόμα μπορούσα να γευτώ τη γλύκα της...
Ήταν δεν ήταν 5 η ώρα το πρωί. Χωρίς δεύτερη σκέψη σηκωνόμουν κ καθόμουν πάνω από τη σκάφη...αλήθεια ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι χαρά μου δινε η θέα της σκάφης με το μεγάλο ζυμάρι..μα σαν είσαι μικρό παιδί τα πιο απλά πράγματα σου δίνουν θαρρείς την πιο μεγάλη ευτυχία...
Ύστερα αφού η ζύμη ήταν έτοιμη ερχόταν η σειρά της μεγάλης ξύλινης σανίδας. Η μάμμη την τοποθετούσε στο σουφά κι αφού έκοβε το ζυμάρι σε μικρά κομμάτια το έπλαθε κατάλληλα και του έδινε σχήμα στρογγυλό...η μεγαλύτερη δε χαρά μου ήταν να βάλω το τυπάρι πάνω στο άψητο ψωμί...
Στη συνέχεια αφού όλα τα ψωμιά ήταν έτοιμα σκεπαζόντουσαν με κουβέρτες για να ζεσταθούν και ν ανέβουν...λίγες ώρες μετά ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος στην αυλή του σπιτιού άναβε κι η μάμμη με μεγάλη μαεστρία τον έφτιαχνε κατάλληλα για να ψήσει σωστά τα ψωμιά...τη μυρωδιά απ τα καμένα κλαδιά θαρρείς και τη μυρίζω ακόμα...!!
Η μεγαλύτερη ομορφιά του Σαββάτου ήταν το μικρό ψημένο στρογγυλό ψωμάκι με το αβγό στη μέση που βγαινε ζεστό ζεστό από τον ξυλόφουρνο...αν και το αβγό τότε δεν ανήκε στις γευστικές μου προτιμήσεις παρόλα αυτά το περίμενα πως κ πως...!!! Το ψωμάκι λοιπόν κοβόταν ανυπόμονα κ γέμιζε με βούτηρο κ ζάχαρη και θα μπορούσα άνετα να το χαρακτηρίσω σαν "το βασιλικό γεύμα των παιδικών μου χρόνων"...
Τα χρόνια πέρασαν...το σπίτι της γιαγιάς γκρεμίστηκε κ μαζί του χάθηκε κι ο ξυλόφουρνος...Το ψήσιμο του ψωμιού φυλάχτηκε πολύ καλά στο μπαουλάκι των αναμνήσεων μου...
Μα κάθε που ξημερώνει Σάββατο γυρνάω εκεί πίσω και λαχταρώ εκείνο το ζεστό ψωμάκι που μου δινε τη μεγαλύτερη χαρά...κι ας ήταν μόνο ένα απλό ψωμάκι με βούτηρο κ ζάχαρη...❤
Ζωή Κ.
Την καλημέρα μου σ όλες τις αρχαγγελίτισσες κυράδες που με μεγάλο μεράκι θα ζυμώσουν κ θα ψήσουν σήμερα αρχαγγελίτικο ψωμί...ευλογημένο να 'ναι...❤
Καλημέρα σε όλους κ καλό Σαββατοκύριακο❤
(*) Η Ζωή Σάββα Κοντόγιαννου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Αρχάγγελο της Ρόδου όπου και εργάζοται ως καθηγήτρια γερμανικών. Είναι παντρεμένη και έχει 4 παιδάκια! Το μυθιστόρημα της "Δύναμη Ψυχής" Ο Άγγελος της καρδιάς μας, είναι η πρώτη της συγγραφική δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου