Ιστορίες που γράφει η ίδια ζωή! «Είχα
έναν καφενέ… στης καρδιάς μου την άκρη!..»
Έχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές, πως η
ίδια η ζωή γράφει τα πιο απίστευτα σενάρια τα οποία, ενδεχομένως, να μην μπορεί
να τα φανταστεί ούτε και ο καλύτερος σεναριογράφος!
Ιστορίες πέρα για πέρα αληθινές, που οι
περισσότερες κρύβουν πολλά «μυστικά», (μικρά ή μεγάλα, δεν έχει και πολύ
σημασία)!
Που κρύβουν ακόμη κάποιες χαρές, και κάποιες
πίκρες!...
Και γενικά κάποια γεγονότα που μένουν
ανεξίτηλα χαραγμένα στις ψυχές πολλών συνανθρώπων μας.
Μια τέτοια ιστορία έτυχε και διάβασα πριν από
δύο μέρες στο facebook! Ένας αγαπητός φίλος, ο Ρουβήμ, από τις Φάνες, έκανε
γνωστή μια ανθρώπινη δική του συγκινητική, πράγματι, ιστορία, μέσα από την
οποία εξιστορεί κάτω από ποιες συνθήκες δημιούργησε ένα Παραδοσιακό Καφενείο
στο χωριό του! Τι ήταν εκείνο που τον ώθησε για να το λειτουργήσει!
Για πολλούς ίσως η ιστορία αυτή να μην λέει
και «τίποτα»! Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι που είναι βέβαιο ότι θα νοιώσουν
κάτι πιο «ανθρώπινο».
Και να τι ακριβώς αναφέρει ο κ. Ρουβήμ:
"Αυτό το καφενείο για μένα ήταν ένα
όνειρο ζωής... Η ιδέα ξεκίνησε πριν είκοσι χρόνια, όταν έβλεπα καθημερινά τα
γεροντάκια του χωριού να μην έχουν πού να πάνε για να πιουν ένα καφέ... να
μιλήσουν... να περάσει η ώρα τους... Και πιο συγκεκριμένα για δυο φίλους μου,
τον Γιάννη και τον Παναή... Είχα προτείνει στον Πρόεδρο της κοινότητας τότε, να
δημιουργήσουμε ένα τέτοιο χώρο αλλά δυστυχώς δεν έγινε... Όταν τελικά αποφάσισα
να το φτιάξω εγώ – έχοντας πάντα στο νου μου τους δυο φίλους μου – ήρθε το
πρώτο χτύπημα... ο Γιάννης – υπερήλικας πλέον – έφυγε λίγες μέρες πριν ανοίξει
το καφενείο... Ο Παναής όμως έγινε ταχτικός μου "πελάτης", έρχονταν
δυο και τρεις φορές τη μέρα... κουβεντιάζαμε και μάθαινα από αυτόν ένα σορό
ιστορίες... πέρυσι, έφυγε και ο Παναής σε ηλικία 96 χρόνων... Ίσως το μαγαζί
δεν είχε άλλο λόγο ύπαρξης... ίσως...
Θανάσης Απόκοτος
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου