Πληροφορίες και φωτογραφίες του φυτού Λεοντική η λεοντοπέταλη.

Επιστ/κή ον/σία: Leontice leontopetalum L. 1753

Οικογένεια: BERBERIDACEAE

Κοινή ον/σία: Λεοντική η λεοντοπέταλη

Υψόμετρο: 300-1100μ

Ενδιαίτημα Καλλιέργειες, Ακαλλιέργητοι αγροί και όρια καλλιεργούμενων αγρών

Ενδημικό Όχι

Κατάσταση: Τρωτό - VU

Γεωγραφική εξάπλωση: Ευρεία κατανομή

Πολυετές κονδυλώδες φυτό, ύψους 20-50 εκ.

Εξάπλωση: Ελλάδα, Ν. Βουλγαρία, Αν. Μεσόγειος, Β. Ιράν, Αρμενία, Δ. Πακιστάν.

Παλαιότερα αποτελούσε κοινό ζιζάνιο αλλά, με τον περιορισμό της αρόσιμης γης, έχει περιοριστεί τόσο πολύ ώστε να θεωρείται σπάνιο. Την αναφέρει το 1895 ο Χελδράιχ «από χωράφια γύρω από την Αθήνα».

Βιότοπος: Θεωρείται ζιζάνιο σιταροχώραφων και αρόσιμης γης, σε βαθιά αργιλώδη εδάφη. Σε χαμηλά υψόμετρα.

Άνθη: Κίτρινα, με 6 πέταλα, σε σύνθετη πυραμιδοειδή ταξιανθία. Καρποί διογκωμένοι

Άνθιση: Φεβρουάριος μέχρι μέσα Απριλίου.

Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων και Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 2009), με τον χαρακτηρισμό «τρωτό» (VU).

ΠΗΓΗ: https://www.greekflora.gr/el/flowers/0758/Leontice-leontopetalum

Ονομάζεται Λεοντική

Είναι μεσογειακό είδος. Ονομάζεται Λεοντική η λεοντοπέταλη (Leontice leontopetalum) Πολυετές κονδυλώδες φυτό, ύψους 20-50 εκ. Εξάπλωση: Ελλάδα, Ν. Βουλγαρία, Αν. Μεσόγειος, Β. Ιράν, Αρμενία, Δ. Πακιστάν. Παλαιότερα αποτελούσε κοινό ζιζάνιο αλλά, με τον περιορισμό της αρόσιμης γης, έχει περιοριστεί τόσο πολύ ώστε να θεωρείται σπάνιο. Την αναφέρει το 1895 ο Χελδράιχ «από χωράφια γύρω από την Αθήνα». Βιότοπος: Θεωρείται ζιζάνιο σιταροχώραφων και αρόσιμης γης, σε βαθιά αργιλώδη εδάφη. Σε χαμηλά υψόμετρα. Άνθη: Κίτρινα, με 6 πέταλα, σε σύνθετη πυραμιδοειδή ταξιανθία. Καρποί διογκωμένοι Άνθιση: Φεβρουάριος μέχρι μέσα Απριλίου.

ΠΗΓΗ: https://ask.kipologio.gr/questions/16367/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF-%CF%86%CF%85%CF%84%CF%8C-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BB%CE%B5%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B7-%CE%BB%CE%B5%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B7-leontice-leontopetalum

Λεοντική: Περιγραφή

Πολυετής πόα με κονδυλώδες ρίζωμα και ύψος μέχρι 60cm. Βλαστός όρθιος, δυνατός, με διακλάδωση, σαρκώδης, πρασινωπός και γυμνός. Φύλλα βάσης και βλαστού κατ εναλλαγή, σύνθετα και έμμισχα, περιβάλλουν εν μέρει το βλαστό στη βάση του και είναι άνισα διαιρεμένα σε 2 ή 3 φυλλάρια, τα οποία είναι γλαυκοπράσινα, αντωειδή ή υποσφαιρικά, γυμνά, με μικρό ή καθόλου μίσχο, κορυφή αμβλεία, με μικρή εγκοπή ή μικρή προεξοχή ή ελαφρά λοβωτή και χείλος ακέραιο ή κυματιστό. Τελικά φύλλα 3-λοβα. Κάτω βράκτια απλά και έμμισχα μοιάζουν με φύλλα, ενώ τα ανώτερα είναι αντωειδή και άμισχα. Άνθη ερμαφρόδιτα και ακτινόμορφα σε πυραμιδοειδή κορυμβοειδή* ταξιανθία. Σέπαλα 2-3, στενά επιμήκη ή αντωειδή, κιτρινωπά, γυμνά και με αμβλεία κορυφή. Πέταλα 6, αντωειδή και κίτρινα. Ωοθήκη επιφυής, πράσινη, σε αβγοειδές σχήμα, στύλος κοντός, στίγμα πρασινοκίτρινο. Ανθίζει Φεβρουάριο-Μάρτιο. Ο καρπός είναι μια διογκωμένη, αυγοειδής ή υποσφαιρική και ρόδινη κάψα. Πατρίδα του η ανατολική Μεσογειακή ζώνη (Ελλάδα, Κύπρος, Συρία, Τουρκία). Κοινό φυτό στην Κύπρο και απαντάται σε δάση, θαμνώνες και καλλιεργημένα εδάφη σιτηρών, από 0-600m υψόμετρο.

*κορυμβοειδής είναι η ταξιανθία που μοιάζει με κόρυμβο, δηλ οι ποδίσκοι των ανθέων είναι μακρύτεροι στη βάση της ταξιανθίας και σταδιακά γίνονται κοντύτεροι όσο προχωρούμε προς την κορυφή, αλλά τα άνθη δεν φτάνουν όλα στο ίδιο επίπεδο (όπως συμβαίνει στον κόρυμβο

ΠΗΓΗ: https://savvastryfonosplants.com/leontice-leontopetalum-ssp-leontopetalum/

Λέσβος Προστασία Περιβάλλοντος

Η Λεοντική η λεοντοπέταλη (Leontice leontopetalum L. 1753) είναι πολυετές κονδυλώδες φυτό, ύψους 20-50 εκ. Εξάπλωση: Ελλάδα, Ν. Βουλγαρία, Αν. Μεσόγειος, Β. Ιράν, Αρμενία, Δ. Πακιστάν. Συναντάται σποραδικά σε Πελοπόννησο, Ανατολική Ελλάδα, νησιά του Αιγαίου. Παλαιότερα αποτελούσε κοινό ζιζάνιο αλλά, με τον περιορισμό της αρόσιμης γης, έχει περιοριστεί τόσο πολύ ώστε να θεωρείται σπάνιο. Την αναφέρει το 1895 ο Χελδράιχ «από χωράφια γύρω από την Αθήνα».

Βιότοπος: Θεωρείται ζιζάνιο σιταροχώραφων και αρόσιμης γης, σε βαθιά αργιλώδη εδάφη. Σε χαμηλά υψόμετρα.

Άνθη: Κίτρινα, με 6 πέταλα, σε σύνθετη πυραμιδοειδή ταξιανθία. Καρποί διογκωμένοι.

Άνθιση: Φεβρουάριος μέχρι μέσα Απριλίου.

*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 2009), με τον χαρακτηρισμό «τρωτό» (VU).

Ετυμολογία

Leontice > λέων

leontopetalum> λέων + πέταλον (αλόγου). Το λεοντοπέταλον αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη. Το όνομα αναφέρεται στα φύλλα, που μοιάζουν με το αποτύπωμα του πέλματος ενός λιονταριού.

Την Λέσβο παλαιότερα ήταν εύκολο να βρεθεί , όμως σήμερα βρίσκεται δύσκολα και θεωρείται από τα σπάνια φυτά του νησιού μας και της Ελλάδας γενικότερα .

ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/MATASTOLIS/posts/598359757303093/

Leontice leontopetalum - Λεοντική η λεοντοπέταλη

Πολυετές κονδυλώδες φυτό. Θεωρείται ζιζάνιο των χωραφιών με δημητριακά αλλά, με την εγκατάλειψη των χωραφιών και τον μεγάλη μείωση της αρόσιμης γης στην Ελλάδα, έχει περιοριστεί τόσο πολύ ώστε να είναι σπάνιο. Γι' αυτό και μπήκε στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 2009), με τον χαρακτηρισμό «τρωτό» (VU).

Άνθη: Κίτρινα, με 6 πέταλα, σε σύνθετη πυραμιδοειδή ταξιανθία. Καρποί διογκωμένοι. Άνθιση: Φεβρουάριος μέχρι μέσα Απριλίου.

Στις Κυκλάδες αναφέρεται πρόσφατα (μετά το 1970) από Αμοργό (δύο θέσεις), νότια Νάξο, Φολέγανδρο και Αστυπάλαια. Πριν το 1970 αναφέρονται θέσεις από Άνδρο, Τήνο, Σύρο, Αστυπάλαια αλλά ύστερα από 50 χρόνια μπορεί να μην ισχύουν.

Ετυμολογία

Leontice < λέων

leontopetalum < λέων + πέταλον (αλόγου). Το όνομα αναφέρεται στα φύλλα, που μοιάζουν με το αποτύπωμα του πέλματος ενός λιονταριού. Φυτό με ονομασία «λεοντοπέταλον» αναφέρεται από τον Διοσκουρίδη.

ΠΗΓΗ: http://floraamorgina.blogspot.com/2021/01/leontice-leontopetalum.html

Τσάκρα

Λέγεται και τσακριστήρα ή και τσακροπιτσύλλα ή και φατσ’ιστήρα ή και φούσκα (η). Λεοντική η λεοντοπέταλος. Επιστημονική ονομασία: Leontice leontopetalum. Οικογένεια: Βαρβεριδών (Barberidaceae).

Ζιζάνιο δυσεξόντωτο, κονδυλόρριζο, ποώδες και πολυετές, κοινό σε πολλές παραμεσόγειες χώρες. Αυτοφύεται σε παχιά εδάφη, κυρίως σε καλλιεργούμενους αγρούς, ιδίως δε σε σιταγρούς. Φθάνει σε ύψος μέχρι και το μισό μέτρο. Έχει μικρά ανοιχτού πράσινου χρώματος φύλλα, τα δε άνθη του είναι κιτρινωπού χρώματος και μοιάζουν με μικρές φούσκες (μπαλονάκια). Ανθίζει μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου.

Το φύλλωμά του τρώγεται από τα ζώα. Το φυτό είναι γνωστό από την Αρχαιότητα (η λεοντική του Διοσκουρίδη) για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Ο Διοσκουρίδης γράφει ότι η λεοντική, όταν πίνεται με το κρασί, είναι παυσίπονο και αντίδοτο κατά δαγκωμάτων ή κεντρισμάτων. Θεραπευτικές ιδιότητες έχει και το ρίζωμα του φυτού, που στο παρελθόν εχρησιμοποιείτο εκτεταμένα για αντιμετώπιση περιπτώσεων επιληψίας. Το ρίζωμά του εχρησιμοποιείτο επίσης για κατασκευή σαπουνιών.

Τσάκρα ή και τσακρίδιν ονομάζεται από πολλούς και άλλο φυτό, το γνωστότερο ως στρουθίν.

ΠΗΓΗ: http://www.polignosi.com/cgibin/hweb?-A=10497&-V=limmata

Πηγή φωτογραφιών: Ρουβήμ Καρασάββας.