Χώροι Πολιτισμού και Ιστορίας στη Ρόδο. Μεσαιωνική Πόλη (Φωτογραφίες)

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

(Μεγάλη αίθουσα των ασθενών + εσωτερική αυλή: 250 + 300 θέσεις αντίστοιχα)

Στεγάζεται στο μεσαιωνικό κτίριο του μεγάλου νοσοκομείου των Ιπποτών. Η οικοδόμησή του άρχισε το 1440 από τον Μεγάλο Μάγιστρο de Lastic. Ολοκληρώθηκε 49 χρόνια μετά από τον Μεγάλο Μάγιστρο D' Aubusson. Πρόκειται για κτίσμα γοτθικού ρυθμού με αναγεννησιακά στοιχεία, το οποίο περιλαμβάνει εσωτερική αυλή που πλαισιώνεται από διώροφη στοά. Στον όροφο βρίσκονται η μεγάλη αίθουσα των ασθενών και οι αίθουσες της σύγχρονης αρχαιολογικής συλλογής που αποτελείται από ευρήματα ανασκαφών στη Ρόδο και στα Δωδεκάνησα (γλυπτά, αγγεία, κοσμήματα, μικροαντικείμενα και νομίσματα),, από τη Γεωμετρική ως και την Ελληνιστική περίοδο. Στον κήπο του Μουσείου εκτίθενται μεγάλα ψηφιδωτά και δύο νέες συλλογές: η επιγραφική συλλογή και η προϊστορική συλλογή. Η εσωτερική αυλή και η μεγάλη αίθουσα των ασθενών χρησιμοποιούνται για μουσικές εκδηλώσεις και περιοδικές εκθέσεις αντίστοιχα.

ΠΑΛΑΤΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΑΓΙΣΤΡΟΥ

(Μεγάλη αίθουσα + μικρή αίθουσα: 250 + 150 θέσεις αντίστοιχα)

Το παλάτι, ορθογώνιο κτίριο με επιβλητική κύρια είσοδο που οδηγεί σε κεντρική, υπαίθρια αυλή, κτίστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα στη θέση της αρχαίας και της βυζαντινής ακρόπολης από τους ιππότες του Αγίου Ιωάννου ως κατοικία του Μεγάλου Μαγίστρου, ως διοικητικό κέντρο της πόλης και ως βασικό τμήμα της μεσαιωνικής οχύρωσης. Καταστράφηκε το 1856, από έκρηξη πυρίτιδας που ήταν αποθηκευμένη στα υπόγεια της γειτονικής εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη. Το παλάτι ανακατασκευάστηκε κατά την ιταλική κατοχή τη δεκαετία του 1930 για να φιλοξενήσει το διοικητήριο και την κατοικία του Ιταλού διοικητή. Ο επιβλητικός διάκοσμος έγινε με αξιόλογα ψηφιδωτά δάπεδα από την Κω, κίονες, μεσαιωνικά έπιπλα, καθρέπτες, πίνακες και κηροστάτες. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο με δύο μόνιμες εκθέσεις για την αρχαία και τη παλαιοχριστιανική Ρόδο.

ΠΥΛΗ D’ AMBOISE

(50 θέσεις)

Η πύλη D’ Amboise είναι η πλησιέστερη πύλη στο Παλάτι. Πήρε το όνομά της από το Μεγάλο Μάγιστρο Emery D’Amboise. Διαθέτει διώροφο πολιτιστικό χώρο με έξοδο προς τη μεσαιωνική τάφρο.

ΠΡΩΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΟΔΟΥ ΠΑΝΑΙΤΙΟΥ

(50 θέσεις)

Το νεοκλασικό κτίριο του 1876, τετράγωνο κτίσμα με εσωτερικό αίθριο, χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο σχεδόν για ένα αιώνα. Στο κτίριο γίνονται εργασίες αποκατάστασης για να φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ & ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

(50 +150 θέσεις αντίστοιχα)

Το συγκρότημα αποτελείται από τρεις πτέρυγες κελιών περιμετρικά της αυλής και το καθολικό στην τέταρτη πλευρά, χαρακτηριστική διάταξη της βυζαντινής μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου του 14ου -15ου αιώνα μ.Χ., κτισμένος πάνω σε παλαιότερη μεταβυζαντινή εκκλησία, είναι τετράκογχος με τρούλο . Κατά την οθωμανική περίοδο το μοναστήρι μετατράπηκε σε ιεροδιδασκαλείο («μεδρεσέ») με το όνομα «Χουρμαλί» και το καθολικό σε τζαμί. Η υποδειγματική αποκατάσταση του χώρου το 2006 από το υπουργείο πολιτισμού βραβεύτηκε με τιμητική διάκριση από τη EUROPA NOSTRA. Ο προμαχώνας του Αγίου Γεωργίου δίπλα στο μοναστηριακό συγκρότημα, από τους πιο επιβλητικούς της μεσαιωνικής τάφρου, διαθέτει επιμήκη ορθογώνιο χώρο, στεγασμένο με θόλο, που χρησμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις και περιοδικές εκθέσεις.

ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ

(50 -150 θέσεις το καθένα)

Οι Ιππότες του Αγίου Ιωάννου προέρχονταν από διαφορετικά έθνη της Ευρώπης και κάθε έθνος ονομαζόταν «γλώσσα». Κατοικούσαν στο Κολλάκιο, τη βόρεια περιοχή της μεσαιωνικής πόλης, και κάθε γλώσσα είχε το δικό της κατάλυμα. Τα καταλύματα των γλωσσών, εκτός των καταλυμάτων της Ωβέρνης (πλατεία Αργυροκάστρου), της Αγγλίας (πλατεία Μουσείου) και της Γερμανίας που δεν έχει ταυτοποιηθεί, βρίσκονται στην οδό Ιπποτών. Ανηφορίζοντας την οδό προς το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, στην βόρεια πλευρά βρίσκονται τα καταλύματα της Ιταλίας, της Γαλλίας, και της Προβηγκίας. Τα κτίρια ανακατασκευάστηκαν στη διάρκεια της ιταλικής κατοχής (1912-1947) και σήμερα στεγάζουν υπηρεσίες και προξενεία. Στη νότια πλευρά βρίσκεται το κατάλυμα της Ισπανίας, που αποκαταστάθηκε πρόσφατα από το υπουργείο πολιτισμού. Λειτουργεί ως μουσείο και χώρος εκδηλώσεων.

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ

(200 θέσεις)

Η Παναγία του Κάστρου βρίσκεται στη πλατεία Μουσείου. Είναι ο μεγαλύτερος και αρχαιότερος βυζαντινός σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός με τρούλο που σώζεται στη Μεσαιωνική Πόλη (11ος αιώνας μ.Χ.). Στην Ιπποτική περίοδο μετατράπηκε σε τρίκλιτη βασιλική με γοτθικά σταυροθόλια και καθιερώθηκε ως καθολική μητρόπολη των Λατίνων. Στη πρόσοψη, επάνω από την κεντρική θύρα εισόδου, σώζεται ένα μεγάλων διαστάσεων ορθογώνιο πλαίσιο, το οποίο θα φιλοξενούσε ζωγραφική σύνθεση, χαμένη σήμερα, με θέμα την Παναγία με αγίους και ιππότες. Κατά την οθωμανική περίοδο μετατράπηκε σε μουσουλμανικό τέμενος, με την προσθήκη μιναρέ και προστώου τα οποία κατά την ιταλική κατοχή αφαιρέθηκαν και το κτίριο επανήλθε στην πρότερη μορφή του. Σήμερα ο ναός έχει αποκατασταθεί από το υπουργείο Πολιτισμού και στεγάζει πολιτιστικές εκδηλώσεις.

ΛΟΥΤΡΑ YENI HAMAM

(2 αίθουσες από 50 θέσεις η καθεμία)

Τα Νέα Λουτρά (ΥΕΝΙ ΗΑΜΑΜ) βρίσκονται στην Πλατεία Αρίωνος, δίπλα από το τέμενος του Sultan Mustafa (1765). Το κτίριο αναφέρεται για πρώτη φορά το 1558 σε φιρμάνι του Σουλτάνου Σελίμ, διαδόχου του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, το οποίο φυλάσσεται στο αρχείο της Μουσουλμανικής Κοινότητας Ρόδου. Θεωρείται, λόγω του μεγέθους του (επιφάνεια 1070 τ. μ.) και των σημαντικών αρχιτεκτονικών στοιχείων του («περσικά Λοφία» και εμπίεστα διακοσμητικά), ως ένα από τα πιο σημαντικά λουτρά της κλασσικής περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Πρόκειται για διπλό ή δίδυμο λουτρό, με δύο τμήματα- Γυναικείο και Ανδρικό, που κτίσθηκε σε δύο φάσεις. Η αυστηρά συμμετρική κάτοψη του αρχικού κτιρίου (ανδρικό), αλλοιώθηκε από την προσθήκη του γυναικείου τμήματος. Οι χώροι, από τον ψυχρό των αποδυτηρίων στον πολύ ζεστό του κυρίως λουτρού, είναι παρατεταγμένοι στον άξονα Βορρά - Νότου. Το κτίριο έχει αποκατασταθεί πλήρως από το Δήμο Ρόδου το καλοκαίρι του 2000 και εξακολουθεί να έχει την αρχική του χρήση.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ

(50 θέσεις)

Το συγκρότημα αποτελείται από την εκκλησία και δύο αύλειους χώρους στα νότια και ανατολικά, όπου υπάρχουν κελιά. Στην μονόχωρη εκκλησία του 14ου αιώνα, προστέθηκε τον 15ο αιώνα το νότιο παρεκκλήσι, αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο. Το μοναστήρι ανήκε στο τάγμα των Αυγουστίνων και ήταν ένα από τα πιο σημαντικά καθολικά μοναστήρια της Ρόδου.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μία βόμβα κατέστρεψε τη μισή εκκλησία και τον περιβάλλοντα χώρο της. Ο χώρος αποκαταστάθηκε πρόσφατα από το υπουργείο πολιτισμού. Ο ναός διαθέτει πολύ καλή ακουστική και φιλοξενεί εκκλησιαστικό όργανο. Χρησιμοποιείται για συναυλίες κλασσικής μουσικής.

ΚΑΣΤΕΛΛΑΝΙΑ

(50 θέσεις)

Το κτίριο της Καστελλανίας βρίσκεται στην πλατεία Ιπποκράτους. Αποτελούσε το Δικαστήριο ή το Εμποροδικείο των Ιπποτών. Το κτίριο, με στοά από αψίδες στο ισόγειο, στέγαζε το δικαστήριο στον πρώτο όροφο, ένα μονόχωρο ορθογώνιο χώρο με επιζωγραφισμένο ξύλινο ταβάνι, προσβάσιμο από μεγαλειώδη ανοικτή σκάλα. Στη δυτική όψη του κτιρίου ένα μαρμάρινο ανάγλυφο απεικονίζει δύο ιθαγενείς που κρατούν το οικόσημο του Μεγάλου Μαγίστρου D’Amboise και την ημερομηνία 1507. Ο χώρος χρησιμοποιείται για περιοδικές εκθέσεις.

Η ΟΠΛΟΘΗΚΗ DE MILLY

(150 θέσεις)

Πρόκειται για μία από τις μεγάλες οπλοθήκες της μεσαιωνικής οχύρωσης και τη μόνη που διασώζεται σήμερα. Η οπλοθήκη είναι ένα ορθογώνιο κτίριο στεγασμένο με οξυκόρυφο θόλο, που φέρει τα οικόσημα των Μεγάλων Μαγίστρων Jacques de Milly και Giovanni Battista degli Orsini. Το κτίριο είναι πλήρως αποκατεστημένο και φιλοξενεί περιοδικές εκθέσεις και δρώμενα.

ΞΕΝΩΝΑΣ ΑΓ. ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

(2 αίθουσες από 50 θέσεις η καθεμία)

Ο Ξενώνας της Αγίας Αικατερίνης βρίσκεται στην πλατεία Πεισιδόρου, στη Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου. Ο Ξενώνας κτίστηκε το 1391-92, επί Μεγάλου Μαγίστρου Heredia ως κατάλυμα για διακεκριμένους επισκέπτες της Ρόδου. Το κτήριο καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς στην πολιορκία του 1480 και στο σεισμό του 1481 και ανοικοδομήθηκε το 1516. Το κτίριο έχει λάβει το ευρωπαϊκό βραβείο Europa Nostra για την άψογη κτιριακή αποκατάσταση από το υπουργείο Πολιτισμού. Λειτουργεί ως μουσείο και φιλοξενεί εκπαιδευτικά προγράμματα.

ΦΑΡΟΣ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

(50 θέσεις)

Το λιμάνι του Μανδρακίου αποτελούσε το πολεμικό λιμάνι της ελληνιστικής και της μεσαιωνικής πόλης της Ρόδου. Ο πύργος του Αγίου Νικολάου κτισμένος στο βόρειο άκρο του μώλου το 1464-67 από το Μεγάλο Μάγιστρο P. R. Zacosta είναι κυλινδρικός με το ανάγλυφο του Αγίου Νικολάου στην ανατολική πλευρά του. Μετά το 1480, ο Μεγάλος Μάγιστρος P. d’Aubuson περικύκλωσε το κεντρικό κτίσμα με τάφρο και πολυγωνικό προμαχώνα, με εξωτερική σκάρπα. Ο πύργος δέχτηκε σφοδρές επιθέσεις κατά την διάρκεια των δύο οθωμανικών πολιορκιών του 1480 και 1522, λόγω της σπουδαίας αμυντικής του θέσης. Ο μώλος, ήδη από το 1496, είχε πολλούς ανεμόμυλους, τρεις εκ των οποίων σώζονται σήμερα. Ο χώρος είναι πλήρως αποκατεστημένος και λειτουργεί ως μουσείο καθως και για τη φιλοξενία εκδηλώσεων.

ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ DEL CARRETTO

(50 θέσεις)

Ο Μεγάλος Μάγιστρος Zacosta προχώρησε το 1465 στη διαίρεση των οχυρώσεων της μεσαιωνικής πόλης σε τομείς που αποδόθηκαν σε κάθε γλώσσα των Ιπποτών: Γερμανία, Ωβέρνη, Ισπανία, Αγγλία, Καστίλλη, Προβηγκία, Ιταλία και Γαλλία, για να τους υπερασπιστούν σε περίπτωση πολιορκίας. Στον τομέα της Ιταλίας ο προμαχώνας του Μεγάλου Μαγίστρου Fabrizio del Carretto έχει κυλινδρικό σχήμα και είσοδο από την μεσαιωνική τάφρο. Όπως και ο προμαχώνας του Αγίου Γεωργίου, έχει εσωτερικό χώρο που χρησιμοποιείται για περιοδικές εκθέσεις.

Υπαίθριοι χώροι πολιτισμού | Μεσαιωνική Πόλη

ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΑΙΘΡΙΑ ΚΑΙ Β.Δ. ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΑΓΙΣΤΡΟΥ

(600 άτομα / 500 θέσεις ο κάθε χώρος)

Ο Βορειοδυτικός προμαχώνας του Παλατιού του Μεγάλου Μαγίστρου, με εκτεταμένο αύλειο χώρο και τον πύργο του Pagnac στο βόρειο άκρο στέκεται πάνω από τον χώρο του θεωρούμενου ως μεσαιωνικού κήπου του Παλατιού που φιλοξενούσε σπάνια είδη φυτών και πουλιών. Τόσο το εσωτερικό και το εξωτερικό αίθριο του Παλατιού όσο και ο αύλειος χώρος του πρόσφατα αποκατεστημένου προμαχώνα χρησιμοποιούνται για μουσικές εκδηλώσεις και συνέδρια.

ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ

(200-500 άτομα η καθεμία)

Όλες οι πλατείες της Μεσαιωνικής Πόλης φιλοξενούν τουλάχιστο ένα μνημείο της μακρόχρονης ιστορίας της Ρόδου και χρησιμοποιούνται στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης. Οι δύο κύριες πλατείες, Ιπποκράτους και Εβραίων Μαρτύρων, σφύζουν από επισκέπτες όλες τις ώρες της ημέρας και αποτελούν χώρους υπαίθριων εκδηλώσεων και συναυλιών όλο το χρόνο.

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΡΓΚΟΥ

(200 θέσεις)

Ο ναός της Παναγίας του Μπούργκου κτίστηκε το 14ο αιώνα μ.Χ. ως καθεδρικός ναός της πόλης. Αποτελεί τυπικό γοτθικό ναό με μήκος 30μ. και πλάτος 14μ. με τα τρία οξυκόρυφα τόξα των κλιτών να διατηρούνται σε όλο τους το ύψος στην ανατολική και δυτική πλευρά και με ερείπια χώρων παρεκκλησίων στη νότια πλευρά. Δεν σώζεται η στέγη του ναού. Έχει αποκατασταθεί πλήρως από το υπουργείο Πολιτισμού με τιμητική διάκριση από τη EUROPA NOSTRA το 2006. Στο χώρο διοργανώνονται μουσικές εκδηλώσεις.

Ο ΠΡΟΜΑΧΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

(300 άτομα / 250 θέσεις)

Ο προμαχώνας του Αγίου Παύλου προστάτευε το πέρασμα προς το πολεμικό λιμάνι (Μανδράκι). Η κατασκευή του χώρου έγινε το δεύτερο μισό του 15ου αιώνα και τα οικόσημα του Πάπα Σίξτου του 4ου και του μεγάλου Μαγίστρου P. d’Aubusson είναι εντειχισμένα πάνω στην πύλη. Ο χώρος φιλοξενεί φεστιβάλ μουσικής.

Η ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΤΑΦΡΟΣ

(πάνω από 10.000 άτομα)

Η τάφρος και τα τείχη που περιβάλλουν τη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου αποτυπώνουν την εξέλιξη της αμυντικής οχύρωσης, συνέπεια σημαντικών αλλαγών στην πολιορκητική τέχνη, όπως η χρήση της πυρίτιδας. Η βάση των τειχών προστατευόταν από προτείχισμα και στεγνή τάφρο στην οποία παγιδεύονταν οι εχθροί και αποτελούσαν εύκολο στόχο για τους υπερασπιστές της πόλης οι οποίοι πολεμούσαν από το εσωτερικό τείχος. Με προμαχώνες, πύργους και χερσαίες πύλες που έκτισαν και βελτίωναν διαδοχικά οι Μεγάλοι Μάγιστροι των Ιπποτών η μεσαιωνική οχύρωση της πόλης άντεξε την πρώτη οθωμανική πολιορκία του 1480. Η δεύτερη πολιορκία του 1522 οδήγησε στην παράδοση της Ρόδου στους Οθωμανούς και την αναχώρηση των Ιωαννιτών Ιπποτών. Η οθωμανική περίοδος δεν επέφερε καμία αλλαγή στη μεσαιωνική οχύρωση. Η τάφρος και τα τείχη έχουν πρόσφατα αποκατασταθεί από το υπουργείο πολιτισμού και αποτελούν χώρο περιπάτου και πολιτιστικών εκδηλώσεω, που φιλοξενούνται στα δύο ανοιχτά θέατρα- το «Μελίνα Μερκούρη» και το «Ήχος και Φως» - στην πύλη D’ Amboise και στους προμαχώνες του Αγίου Γεωργίου και του Fabrizio Del Caretto.

Ο ΞΥΛΙΝΟΣ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ

(1.500 άτομα)

Ο ξύλινος πεζόδρομος αποτελεί μία κατασκευή σε δύο φάσεις που συνδέει όλα τα λιμάνια, από το Μανδράκι στο βόρειο άκρο, ως το τουριστικό λιμάνι και το εμπορικό λιμάνι στα ανατολικά της πόλης. Μία ξύλινη πλατφόρμα πάνω σε μεταλλικό πλαίσιο από δοκάρια πακτωμένα στους βράχους, δύο μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, κατά μήκος των τειχών της βορειοανατολικής πλευράς της μεσαιωνικής πόλης, παρέχει στον επισκέπτη εντυπωσιακές απόψεις των τειχών και των πυλών της περιοχής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολιτιστικά δρώμενα.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ