ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΒΡΟΝΤΗ:
ΡΟΔΙΑΚΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
ΡΟΔΟΣ 1950
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΓΗΤΕΙΕΣ
Στην Παναγιά
Παναγιά μου Δέσποινα
και του Χριστού μητέρα
σε σέναν παραστέκουμαι
την νύχταν και τη μέρα.
Πέφτω κάμνω το σταυρόμ μου
άρμαν έχω στο πλευρόμ μου
δούλος του Θεού λογιούμαι
και κανένα δε φοβούμαι.
Το όνειρο της Παναγίας
Η Κυρά η Θεοτόκος
στα κλαδάκια εκοιμάτο
κι ο Μονογενής Υιός της
ξάγρυπνος έστεκεν κοντά της.
-Κοιμάσαι μάνα μου καλή
και μητέρα ούλου του κόσμου ;
-Μηδέ κοιμούμαι γυιούκα μου
μηδέ ξαγρυπνώ παιδίμ μου
μόνον όνειρο σε' δα και τρέμω
και συλλογιούμαι πώς να σου το πω.
-Πες μου μάνα μου καλή
κι εγώ θα στο διαλύνω.
-Χρουσό μου κλωναράκιμ μου
στον Παράεισο σ' είδα σήμερα
κι έκαμες μεγάλο κάλεσμα
κάλεσες ούλους τους Αποστόλους
κι' ένας σε κατάδωσε
στους άπιστους Οβραίους
και τα σκυλιά σε πιάσασι
και του Πιλάτου την αυλή
σε πήραν να σε κρεμμάσουσι
έβγαλαν τα' άγια σου παπούτσια
και τα τσαρούχια σου φορέσασι
βλάλλου σου τ' αγιοζώναρο
και βάτοσ' σ' ετυλίξασιν
κρύον νερό τους ζήτηξες
ξύδιν και χολήσ σου δώσασι.
-Αληθινή σαι μάνα μου
αληθινό και τ' όνειρό σου
κι' όποιος το πη για το φογγραστή
κακόθ θάνατον εν θωρεί
και τον καιρό της κρίσης του
καλό θα βγη για την ψυχήν του.
ΡΟΔΙΑΚΑ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
ΡΟΔΟΣ 1950
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΓΗΤΕΙΕΣ
Στην Παναγιά
Παναγιά μου Δέσποινα
και του Χριστού μητέρα
σε σέναν παραστέκουμαι
την νύχταν και τη μέρα.
Πέφτω κάμνω το σταυρόμ μου
άρμαν έχω στο πλευρόμ μου
δούλος του Θεού λογιούμαι
και κανένα δε φοβούμαι.
Το όνειρο της Παναγίας
Η Κυρά η Θεοτόκος
στα κλαδάκια εκοιμάτο
κι ο Μονογενής Υιός της
ξάγρυπνος έστεκεν κοντά της.
-Κοιμάσαι μάνα μου καλή
και μητέρα ούλου του κόσμου ;
-Μηδέ κοιμούμαι γυιούκα μου
μηδέ ξαγρυπνώ παιδίμ μου
μόνον όνειρο σε' δα και τρέμω
και συλλογιούμαι πώς να σου το πω.
-Πες μου μάνα μου καλή
κι εγώ θα στο διαλύνω.
-Χρουσό μου κλωναράκιμ μου
στον Παράεισο σ' είδα σήμερα
κι έκαμες μεγάλο κάλεσμα
κάλεσες ούλους τους Αποστόλους
κι' ένας σε κατάδωσε
στους άπιστους Οβραίους
και τα σκυλιά σε πιάσασι
και του Πιλάτου την αυλή
σε πήραν να σε κρεμμάσουσι
έβγαλαν τα' άγια σου παπούτσια
και τα τσαρούχια σου φορέσασι
βλάλλου σου τ' αγιοζώναρο
και βάτοσ' σ' ετυλίξασιν
κρύον νερό τους ζήτηξες
ξύδιν και χολήσ σου δώσασι.
-Αληθινή σαι μάνα μου
αληθινό και τ' όνειρό σου
κι' όποιος το πη για το φογγραστή
κακόθ θάνατον εν θωρεί
και τον καιρό της κρίσης του
καλό θα βγη για την ψυχήν του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου