ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΣΟΡΩΝΗ

Γράφει ο Λουκάς Μαστής

ΜΑΡΙΚΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ: ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΗΣ 

ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΣΟΡΩΝΗ

Έφυγε αυτές τις μέρες για το μεγάλο ταξίδι η Μαρίκα Καραγιάννη – Μαρμαροκόπου μία εκπαιδευτικός που είχε ιδιαίτερη αγάπη και σχέσεις με το χωριό μας.

Όσοι την έζησαν, την δεκαετία του 1970 θα ξέρουν ότι το γυμνάσιο Σορωνής χρωστά την ύπαρξη του στην Μαρίκα. Αυτή ήταν που με πείσμα ,πάθος και αγάπη κατάφερε να στήσει το γυμνάσιο σε καιρούς ιδιαίτερα δύσκολους. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι η Μαρίκα Καραγιάννη ήταν αυτή που πήρε στις πλάτες της την λειτουργία του γυμνασίου κινητοποιώντας τους πάντες.

Ήταν μια γυμνασιάρχης πέρα από τους τύπους και τις εγκυκλίους.

Αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή το όραμα της Σορωνής να αποκτήσει γυμνάσιο και πάλεψε για αυτό συμβάλλοντας ουσιαστικά αρχικά στην λειτουργία του σχολείου, μετά στην κατασκευή της νέας πτέρυγας και μετά στην κατασκευή του νέου γυμνασίου και Λυκείου.

Η Σορωνή της χρωστά πολλά για αυτό άλλωστε ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στους κατοίκους του χωριού έχοντας διατηρήσεις σχέσεις και φιλίες μέχρι και πρόσφατα. Στην πράξη και το είχε δείξει πολλές φορές θεωρούσε την Σορωνή σαν τον τρίτο χωριό της μετά την Θολό και τα Αφάντου απόπου καταγόταν οι γονείς της.

Αυτοί πάντως που είχαν βρει τον … «μπελά» τους με την Μαρίκα ήταν οι μαθητές διότι δεν τα έβγαζαν εύκολα πέρα μαζί της. Όλοι όσοι περάσαμε από τα θρανία εκείνης της εποχής έχουμε να θυμόμαστε δεκάδες ιστορίες με την Μαρίκα, με νοσταλγία και με αγάπη.

ΤΟ 1977 μαθητές της Τρίτης Γυμνασίου θελήσαμε να πάμε στη Ρόδο για να παρακολουθήσουμε τους μαθητικούς αγώνες αλλά …δεν μας έδινε άδεια η κ. Καραγιάννη. Οι πιο τολμηροί από εμάς , την κοπανήσαμε και μπήκαμε στο λεωφορείο μόλις αυτό σταμάτησε σίγουροι ότι τα καταφέραμε. Υπολογίζαμε όμως χωρίς την Μαρίκα, η οποία μόλις πήρε χαμπάρι τι έγινε, και ενώ το λεωφορείο είχε ξεκινήσει, πετάχτηκε στο δρόμο, μπήκε μπροστά και ανάγκασε τον οδηγό να σταματήσει. Στην συνέχεια ανέβηκε πάνω στο λεωφορείο και μας κατέβασε κάτω ένα- ένα με τον ανάλογο εξάψαλμο!

Μερικά χρόνια αργότερα στο Λύκειο πια, μια ομάδα από τους μαθητές της τρίτης Λυκείου( εγώ ο Μανώλης ο Μπονιάτης, ο Τάσος Γ. Μαστής και άλλοι από τα άλλα χωριά) αποφασίσαμε να κάνουμε σκασιαρχείο αλλά …δεν είχαμε που να πάμε. Στα καφενεία δεν υπήρχε περίπτωση, οπότε πήραμε το δρόμο και φτάσαμε στην Λοίζα όπου βρήκαμε τον ξάδελφο μου τον Ηλία τον Μαστή να ποτίζει την ογγιά. Την αράξαμε εκεί, κάτω από τον ίσκιο μιας μεγάλης συκιάς με σπαστούς καφέδες και τσιγάρα σίγουροι ότι δεν θα μας έβρισκε κανένας. Ελά όμως που μας βρήκε η Μαρίκα! Έπιασε τον δρόμο όταν ανακάλυψε την κοπάνα και μας ανακάλυψε αναγκάζοντας μας να γυρίσουμε στο σχολείο. Πως Μας βρήκες κυρία? Τόλμησα να την ρωτήσω. Από το ντουμάνι τον καπνό που έβγαινε από την συκιά κατάλαβα ότι ήσασταν εσείς μου είπε.

Όλοι πάντως οι μαθητές της θα την θυμούνται με αγάπη

Η φιλόλογος Μαρίκα Καραγιάννη - Μαρμαροκόπου, μια εκπαιδευτικός που σηματοδότησε με τη δράση της, τα εκπαιδευτικά δεδομένα στο νησί της Ρόδου για πολλές δεκαετίες, έχοντας να επιδείξει παράλληλα πλούσια κοινωνική και συγγραφική δραστηριότητα. Εφυγε από την ζωή την περασμένη εβδομάδα

«Ήταν ένας υπέροχος και χρήσιμος άνθρωπος, πληθωρική και αγαπημένη, μια εξαιρετική καθηγήτρια. Είναι μια απώλεια για τα ελληνικά γράμματα και τη λαογραφία του τόπου μας", αναφέρει ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης.

Η Μαρίκα Καραγιάννη-Μαρμαροκόπου γεννήθηκε στο χωριό της Ρόδου «Θεολόγος» το 1935, τελείωσε το Καζούλλειο το 1953 και πήρε το πτυχίο της το 1958 από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διορίστηκε στη μέση εκπαίδευση το 1959 και υπηρέτησε με ιδιαίτερη επιτυχία στα γυμνάσια και τα λύκεια της Δωδεκανήσου.

Η κηδεία της θα γίνει σήμερα, Τετάρτη στις 6 μ.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Θεολόγου. H Mαρία Καραγιάννη-Μαρμαροκόπου γεννήθηκε στο χωριό της μάνας της, στη Θολό (Θεολόγο) Ρόδου το Γενάρη του 1935. Σε ηλικία 3 χρονών μετακόμισε με την οικογένειά της στο χωριό του πατέρα της, στ’ Αφάντου της Ρόδου. Πρωτοπήγε σχολείο επί Ιταλοκρατίας στο Δημοτικό Σχολείο Αφάντου, αλλά τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο Θολού στα 1947. Τελείωσε το «Καζούλλειο Γυμνάσιο Θηλέων» Ρόδου το 1953 και γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, τμήμα Κλασικής Φιλολογίας, απ’ όπου πήρε το πτυχίο της το 1958.

Διορίζεται καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση το 1959 και διδάσκει αρχικά στο τότε ακόμη τριτάξιο Γυμνάσιο Αρχαγγέλου και στη συνέχεια στο Καζούλλειο Γυμνάσιο Θηλέων Ρόδου. Στα 1963-1965 με απόσταση δίδαξε την ελληνική γλώσσα στο Ελληνικό Σχολείο του Gary, Indiana, στις ΗΠΑ καθώς και στα 1968-1970. Το σχολικό έτος 1970-1971 επέστρεψε οριστικά στην οργανική της θέση στο Καζούλλειο Γυμνάσιο.

Όταν προήχθη στον βαθμό του βοηθού Γυμνασιάρχη το 1973, μετατέθηκε στο Οικονομικό Γυμνάσιο Ρόδου, όπου όμως δεν πρόλαβε να διδάξει, γιατί αποσπάστηκε αμέσως στο τριτάξιο Γυμνάσιο Σορωνής Ρόδου, που μόλις τότε είχε ιδρυθεί. Της ανατέθηκε η οργάνωση της λειτουργίας του και η Διεύθυνσή του. Στη θέση αυτή έμεινε μέχρι το φθινόπωρο του 1989, οπότε συνταξιοδοτήθηκε και αποχώρησε από την υπηρεσία, αφού στο μεταξύ πήρε το βαθμό του Γυμνασιάρχη. Διέμενε στον Θεολόγο με την οικογένειά της, τον άνδρα της Γιάννη Μαρμαροκόπο και τα τρία παιδιά τους.

Λουκάς Μαστής

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ομάδα «Παλιά Σορωνή»: https://www.facebook.com/groups/2637261696541637?multi_permalinks=3017885855145884&hoisted_section_header_type=recently_seen