Το περπάτημα στο Δάσος είναι τρόπος ζωής για μένα… Δεν είναι μόνο τα δέντρα, είναι και τα διάφορα φυτά που το κάνουν όμορφο αλλά και ενδιαφέρον ειδικά όταν ψάχνεις να εντοπίσεις σπάνια είδη…
Όταν τα εντοπίσεις, μετά ψάχνεις για πληροφορίες, καμιά φορά βρίσκεις αρκετές, υπάρχουν και κάποια είδη που οι πληροφορίες είναι ελάχιστες και πολλές φορές μακριά από την πραγματικότητα…
Όταν για πρώτη φορά εντόπισα πριν λίγες ημέρες το Ηλιάνθεμο νόμισα ότι ήταν φυτό άγριου ελαιόδεντρου…
Άρχισα να ψάχνω για πληροφορίες… Στην ιστοσελίδα http://xlorida.blogspot.com/ διάβασα ότι είναι ένα από τα πολύ σπάνια είδη που βρίσκονται στη περιοχή Πόρτο (Λόφος Περατή, οικισμό Πολυτεχνείου και στο δάσος του Κουβαρά, Κερατέας,)… ίσως, αλλά υπάρχει και στη Ρόδο!! Το βρήκα στην περιοχή Μυρτώνας του χωριού Φάνες και από τα 3 φυτά που βρήκα είναι και οι φωτογραφίες…
«Ηλιάνθεμο το Συριακό Helianthemum syriacum
Ανήκει στην οικογένεια Cistaceae
Ένα πολύ όμορφο μεσογειακό φυτό, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της ανθοφορίας, αλλά και ένα από τα πολύ σπάνια είδη που βρίσκονται στη περιοχή Πόρτο Ράφτη ανατολικής Αττικής.
Φυτρώνει σε πολύ μικρές παροικίες σε παραθαλάσσιες περιοχές του Λόφου Περατή, τού οικισμού Πολυτεχνείου και στο δάσος του Κουβαρά, Κερατέας, σε ασβεστολιθικά πετρώματα. Είναι ένα χαμηλό φρύγανο το ύψος του οποίου δεν υπερβαίνει τα 40 εκατοστά περίπου.
Ανθίζει την άνοιξη τον Μάιο μήνα .Τα άνθη του εμφανίζονται στην κορυφή του ξυλώδεις κορμού του φυτού, σε ταξιανθίες, πολύ διακλαδισμένα. Το κάθε κίτρινο άνθος έχει διάμετρο περίπου 1,5 εκατοστά, και αποτελείται από πέντε σέπαλα και πέντε πέταλα. Οι στήμονες στο κέντρο του άνθους αρκετοί.
Τα φύλλα του είναι πράσινα γκρί, γραμμικά, επιμήκη έως τέσσερα εκατοστά μήκος.
Σε κάθε φυτό στην περίοδο της ανθοφορίας το επισκέπτονται πλήθος από έντομα για τη γύρη του.
Μετά την ανθοφορία αρκετοί σπόροι βρίσκονται στις κορυφές των βλαστών ωσάν σκιάδιο, και το φυτό παίρνει μία άλλη όψη, το χρυσοκίτρινο χρώμα του ηλιάνθεμου γίνεται καφέ ανοικτό, και ένας νέος κύκλος του, αναμμένη για την επόμενη χρονιά.
Οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την διατήρηση και εξάπλωση του είδους του για αυτό το πανέμορφο μικρό φυτό, είναι φυσικά οι πυρκαγιές πολύ επικίνδυνες, σε αυτές τις περιοχές, η οικοπεδοποίηση, η διάνοιξη δρόμων , οι δραστηριότητες των συνεταιριστικών οικισμών, και γενικά οι δραστηριότητες του ανθρώπινου παράγοντα που δεν σέβεται το περιβάλλον γενικότερα, και τέτοια παραδείγματα δυστυχώς υπάρχουν.
Πηγή φωτογραφιών: Ρουβήμ Καρασάββας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου