ΑΦΗΣΕ ΧΘΕΣ ΤΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΠΝΟΗ 
Καλό σου ταξίδι Αντώνη...
Φτωχότερη από χθες η Ρόδος. Ο Αντώνης Πάχος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών. Αφησε την τελευταία του πνοή στις 2 τα ξημερώματα στην κλινική Euromedica, όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες. Η είδηση του θανάτου του Αντώνη Πάχου προκάλεσε θλίψη και οδύνη στους Ροδίτες, στους Συμιακούς αλλά και σε όλους τους Δωδεκανήσιους.
Η προσφορά του στην κοινωνία ήταν μεγάλη και με τις φωτογραφίες του έγραψε γνωστές και άγνωστες σελίδες της τοπικής μας ιστορίας. Ό,τι και να γράψει κανείς για τον Αντώνη Πάχο είναι πολύ λίγο. Η «ΠΡΟΟΔΟΣ» σήμερα με ειδικά αφιερώματα που είχε δημοσιεύσει πρόσφατα αναφέρεται στον Αντώνη Πάχο. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις 12 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της ροδιακής γης που θα σκεπάσει τον Αντώνη Πάχο. Καλό ταξίδι Αντώνη...
Αναμνήσεις από τη Σύμη
Αναμνήσεις από τη Σύμη του χθες με τη νοσταλγική ματιά και το φακό του Αντώνη Πάχου θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν όσοι προμηθευτούν το νέο βιβλίο του κ. Πάχου.
Όπως ο ίδιος ο τόσο σημαντικός φωτογράφος αφηγείται στο βιβλίο του, οι αναμνήσεις του από τη Σύμη δεν είναι δυνατόν να εξαντληθούν στο πλαίσιο αυτού του βιβλίου. Την ώρα που νομίζει πως τελείωσαν, την ίδια ώρα έρχονται ξανά χείμαρρος μνήμες και αναμνήσεις από άλλα γεγονότα που αναστατώνουν όμορφα το «είναι» του.
Ο κ. Πάχος αναφέρει πως δεν επιδιώκει δάφνες λογοτεχνίας, ούτε ιστορικές. Γεγονότα που βίωσε και βρίσκονται βαθιά ριζωμένα στη ψυχή του, θέλησε επιλεκτικά να ξαναζήσει και μαζί του να τα ζήσουν ομήλικοι και συμπατριώτες του.
Τις αναπολήσεις και αναμνήσεις των νεανικών του χρόνων με το άρωμα που αναδύεται από τις αφηγήσεις του, αισθάνθηκε την ανάγκη να βάλει σε ένα χαρτί, και να σκιτσάρει με ζωηρές πινελιές ο Αντώνης Πάχος, ζωντανεύοντας πρόσωπα και χαρακτήρες της εποχής του, για να μπορέσουν οι νεότεροι να γνωρίσουν γεγονότα και καταστάσεις μιας άλλης εποχής, μιας εποχής σίγουρα δύσκολης, που όμως είχε τη σφραγίδα της «αθωότητας».
Μιας εποχής που, όπως λέει και ο ίδιος ο Αντώνης Πάχος, δεν υπήρχαν ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, ούτε αυτοκίνητα, μόνο ένα – δύο ποδήλατα.
«Η ζωή κυλούσε στον ρυθμό του ρολογιού στο Μουράγιο. Τα παιδιά έπαιζαν ξυπόλητα στο δρόμο, ψάρευαν ή κολυμπούσαν. Μερικά από αυτά γύριζαν, σαν πλανόδιοι πωλητές, για να πουλήσουν στραγάλια και φουρνισμένς κούννες από κολοκύθα σε χάρτινα χωνάκια και λουμπούνια που τα είχαν μέσα σε καλάθια από λυγαριά για να στραγγίζει το νερό» αναφέρει χαρακτηριστικά με τον δικό του τρόπο ο Αντώνης Πάχος.
Τα εισαγωγικά κείμενα και την όλη επιμέλεια του βιβλίου είχε ο Νίκος Νικολάου, επίτιμος πρόεδρος της Στέγης Γραμμάτων Τεχνών Δωδεκανήσου, την εκτύπωση ανέλαβε η εταιρεία «Μιχάλη και Ηλία Κλαδά Α.Ε.», ενώ καθοριστική υπήρξε η ευγενική χορηγία του Αντώνη Καμπουράκη, με την οποία εκδόθηκε το βιβλίο.
Τέλος, στην καταγραφή των κειμένων συνέβαλε η εξαίρετη φιλόλογος Τατιάνα Χαλίδου.
Ο δικός μας φωτογράφος
Κυρτωμένος από τα χρόνια, αλλά με τη ζωντάνια του αιώνιου έφηβου, ο Αντώνης Πάχος, o παλαιότερος φωτογράφος της Δωδεκανήσου με το τεράστιο υλικό, που καλύπτει την περίοδο από την ιταλική Κατοχή, το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις μέρες μας, αποτελεί μια ζωντανή κιβωτό ιστορικής μνήμης.
Από τον προπάππο του μέχρι τον παππού και τον πατέρα του, ολόκληρη η οικογένεια, με καταγωγή από τη Σύμη, ασχολήθηκε με το εμπόριο. Ο πατέρας του, σε κάποιο από τα ταξίδια του στη Σμύρνη ερωτεύθηκε το φωτογραφικό φακό. Έτσι, αγόρασε την πρώτη φωτογραφική μηχανή της Δωδεκανήσου κι έγινε ο φωτογράφος των νυφών.
«Ήμουνα παιδάκι 10 χρονών, όπου φωτογραφίζαμε, καταστολισμένες, τις υποψήφιες νύφες για τους μετανάστες γαμπρούς στην Αμέρικα. Κυριολεκτικά ονειρευόμουνα τη μέρα, που θα μπορούσα κι εγώ να φωτογραφίσω», λέει ο Αντώνης Πάχος και τα μάτια του "βυθίζονται" στο υπέροχο παρελθόν της νιότης του. Παρ' ότι έπαιζε βιολί από τα μικράτα του, η φωτογραφία τον συνεπήρε σαν μια τέχνη του μέλλοντος.
Το 1925, χρονιά της γέννησής του, ο πατέρας του άνοιξε το πρώτο επίσημο φωτογραφείο στη Σύμη και το 1928 που ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα, άρχισε να βγάζει πορτρέτα τα οποία μεγέθυναν οι συγγενείς για να δοθούν ως δώρα αβροφροσύνης στα νέα ζευγάρια. Κάθε καινούργιο ζευγάρι είχε απαρεγκλίτως για στολίδι στους τοίχους τα πορτρέτα των πεθερικών από τα σόγια. Αυτή την τέχνη ακολούθησε ο μικρός Αντώνης.
Ο ίδιος ήταν παρών σε όλα τα κοινωνικά γεγονότα του νησιού του κι αργότερα, όταν πάτησε η "γερμανική μπότα" στον τόπο, η οικογένειά του μπήκε στο στόχαστρο των Ιταλών και των Γερμανών.
«Με την κήρυξη του πολέμου, με πλησίασε ένας σύνδεσμος, για να μου προτείνει να βοηθήσω την αντίσταση», θυμάται ο φωτογράφος.
«Αξιοποιώντας το γεγονός ότι είχα το ελεύθερο να μπαίνω στις μονάδες τους και να επισκέπτομαι τα φυλάκιά τους για να τους βγάλω σε αναμνηστικές πόζες, τραβούσα με τρόπο φωτογραφίες που έδειχναν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, τον βαρύ οπλισμό, τα οχήματά τους. Επίσης, πολύτιμες πληροφορίες, μου πρόσφεραν οι ίδιοι οι Ιταλοί χωρίς να το υποψιάζονται. Τις έβρισκα στα δικά τους φιλμ που μου έδιναν για εμφάνιση και στο φόντο συχνά φαίνονταν πράγματα χρήσιμα στους Συμμάχους», προσθέτει.
Το 1946, μετά την παράδοση της Δωδεκανήσου στους Συμμάχους, εγκαθίσταται στη Ρόδο, όπου δουλεύει ως βοηθός του φωτογράφου Π. Σακελλαρίδη. Από το 1948 με την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, ο Αντώνης Πάχος θα δράσει στη Ρόδο, όπου έχει ήδη ανοίξει το πρώτο του φωτογραφείο στην πλατεία Κύπρου. Έγινε ο επίσημος φωτογράφος των διοικητών σε όλα τα συμβάντα. Από το φακό του πέρασαν οι πρωταγωνιστές της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ μέχρι οι πρωθυπουργοί της σύγχρονης Ελλάδας. Η μνήμη του στέκεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, στον οποίο δίδαξε, όπως αναφέρει, για λίγες ώρες την τέχνη της φωτογραφίας:«Παρ' όλο που με "κάρφωσαν" ότι ήμουν αριστερός, ο τότε πρωθυπουργός είπε πως δεν τον απασχολούσαν τα φρονήματά μου, αλλά το γεγονός πως ήμουν καλός φωτογράφος. Έτσι, γίναμε φίλοι, κάλυπτα τις εμφανίσεις του σε όλη τη Δωδεκάνησο. Του έμαθα τα μυστικά του φακού μου», λέει.
Ο Αντώνης Πάχος, παράλληλα, υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες παπαράτσι, καθώς η Ρόδος αποτέλεσε "αγκυροβόλιο" πολλών μελών του διεθνούς "τζετ σετ" στα χρόνια του 1960-1970.
(AΠΕ)
Ο Αντώνης Πάχος δεν σταμάτησε ποτέ να εξελίσσεται ως φωτογράφος. Το 1962-63 πήρε μαθήματα φωτογραφίας στην Πράγα και αργότερα η ΕΡΤ τον έστειλε για μαθήματα κινηματογραφίας στο τηλεοπτικό κανάλι RAI της Ιταλίας. Από τη χειροκίνητη μηχανή και το σκοτεινό θάλαμο, πέρασε στην έγχρωμη φωτογραφία και σήμερα κατέχει τη λειτουργία της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής. Οι 300.000 φωτογραφίες του που έχουν διασωθεί, στολίζουν μνήμες από ιδιωτικές στιγμές, αλλά και μεγάλα ιστορικά γεγονότα της Δωδεκανήσου.
Καλό σου ταξίδι Αντώνη...Φτωχότερη από χθες η Ρόδος. Ο Αντώνης Πάχος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών. Αφησε την τελευταία του πνοή στις 2 τα ξημερώματα στην κλινική Euromedica, όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες. Η είδηση του θανάτου του Αντώνη Πάχου προκάλεσε θλίψη και οδύνη στους Ροδίτες, στους Συμιακούς αλλά και σε όλους τους Δωδεκανήσιους.
Η προσφορά του στην κοινωνία ήταν μεγάλη και με τις φωτογραφίες του έγραψε γνωστές και άγνωστες σελίδες της τοπικής μας ιστορίας. Ό,τι και να γράψει κανείς για τον Αντώνη Πάχο είναι πολύ λίγο. Η «ΠΡΟΟΔΟΣ» σήμερα με ειδικά αφιερώματα που είχε δημοσιεύσει πρόσφατα αναφέρεται στον Αντώνη Πάχο. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις 12 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της ροδιακής γης που θα σκεπάσει τον Αντώνη Πάχο. Καλό ταξίδι Αντώνη...
Αναμνήσεις από τη Σύμη
Αναμνήσεις από τη Σύμη του χθες με τη νοσταλγική ματιά και το φακό του Αντώνη Πάχου θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν όσοι προμηθευτούν το νέο βιβλίο του κ. Πάχου.
Όπως ο ίδιος ο τόσο σημαντικός φωτογράφος αφηγείται στο βιβλίο του, οι αναμνήσεις του από τη Σύμη δεν είναι δυνατόν να εξαντληθούν στο πλαίσιο αυτού του βιβλίου. Την ώρα που νομίζει πως τελείωσαν, την ίδια ώρα έρχονται ξανά χείμαρρος μνήμες και αναμνήσεις από άλλα γεγονότα που αναστατώνουν όμορφα το «είναι» του.
Ο κ. Πάχος αναφέρει πως δεν επιδιώκει δάφνες λογοτεχνίας, ούτε ιστορικές. Γεγονότα που βίωσε και βρίσκονται βαθιά ριζωμένα στη ψυχή του, θέλησε επιλεκτικά να ξαναζήσει και μαζί του να τα ζήσουν ομήλικοι και συμπατριώτες του.
Τις αναπολήσεις και αναμνήσεις των νεανικών του χρόνων με το άρωμα που αναδύεται από τις αφηγήσεις του, αισθάνθηκε την ανάγκη να βάλει σε ένα χαρτί, και να σκιτσάρει με ζωηρές πινελιές ο Αντώνης Πάχος, ζωντανεύοντας πρόσωπα και χαρακτήρες της εποχής του, για να μπορέσουν οι νεότεροι να γνωρίσουν γεγονότα και καταστάσεις μιας άλλης εποχής, μιας εποχής σίγουρα δύσκολης, που όμως είχε τη σφραγίδα της «αθωότητας».
Μιας εποχής που, όπως λέει και ο ίδιος ο Αντώνης Πάχος, δεν υπήρχαν ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, ούτε αυτοκίνητα, μόνο ένα – δύο ποδήλατα.
«Η ζωή κυλούσε στον ρυθμό του ρολογιού στο Μουράγιο. Τα παιδιά έπαιζαν ξυπόλητα στο δρόμο, ψάρευαν ή κολυμπούσαν. Μερικά από αυτά γύριζαν, σαν πλανόδιοι πωλητές, για να πουλήσουν στραγάλια και φουρνισμένς κούννες από κολοκύθα σε χάρτινα χωνάκια και λουμπούνια που τα είχαν μέσα σε καλάθια από λυγαριά για να στραγγίζει το νερό» αναφέρει χαρακτηριστικά με τον δικό του τρόπο ο Αντώνης Πάχος.
Τα εισαγωγικά κείμενα και την όλη επιμέλεια του βιβλίου είχε ο Νίκος Νικολάου, επίτιμος πρόεδρος της Στέγης Γραμμάτων Τεχνών Δωδεκανήσου, την εκτύπωση ανέλαβε η εταιρεία «Μιχάλη και Ηλία Κλαδά Α.Ε.», ενώ καθοριστική υπήρξε η ευγενική χορηγία του Αντώνη Καμπουράκη, με την οποία εκδόθηκε το βιβλίο.
Τέλος, στην καταγραφή των κειμένων συνέβαλε η εξαίρετη φιλόλογος Τατιάνα Χαλίδου.
Ο δικός μας φωτογράφος
Κυρτωμένος από τα χρόνια, αλλά με τη ζωντάνια του αιώνιου έφηβου, ο Αντώνης Πάχος, o παλαιότερος φωτογράφος της Δωδεκανήσου με το τεράστιο υλικό, που καλύπτει την περίοδο από την ιταλική Κατοχή, το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι τις μέρες μας, αποτελεί μια ζωντανή κιβωτό ιστορικής μνήμης.
Από τον προπάππο του μέχρι τον παππού και τον πατέρα του, ολόκληρη η οικογένεια, με καταγωγή από τη Σύμη, ασχολήθηκε με το εμπόριο. Ο πατέρας του, σε κάποιο από τα ταξίδια του στη Σμύρνη ερωτεύθηκε το φωτογραφικό φακό. Έτσι, αγόρασε την πρώτη φωτογραφική μηχανή της Δωδεκανήσου κι έγινε ο φωτογράφος των νυφών.
«Ήμουνα παιδάκι 10 χρονών, όπου φωτογραφίζαμε, καταστολισμένες, τις υποψήφιες νύφες για τους μετανάστες γαμπρούς στην Αμέρικα. Κυριολεκτικά ονειρευόμουνα τη μέρα, που θα μπορούσα κι εγώ να φωτογραφίσω», λέει ο Αντώνης Πάχος και τα μάτια του "βυθίζονται" στο υπέροχο παρελθόν της νιότης του. Παρ' ότι έπαιζε βιολί από τα μικράτα του, η φωτογραφία τον συνεπήρε σαν μια τέχνη του μέλλοντος.
Το 1925, χρονιά της γέννησής του, ο πατέρας του άνοιξε το πρώτο επίσημο φωτογραφείο στη Σύμη και το 1928 που ήρθε το ηλεκτρικό ρεύμα, άρχισε να βγάζει πορτρέτα τα οποία μεγέθυναν οι συγγενείς για να δοθούν ως δώρα αβροφροσύνης στα νέα ζευγάρια. Κάθε καινούργιο ζευγάρι είχε απαρεγκλίτως για στολίδι στους τοίχους τα πορτρέτα των πεθερικών από τα σόγια. Αυτή την τέχνη ακολούθησε ο μικρός Αντώνης.
Ο ίδιος ήταν παρών σε όλα τα κοινωνικά γεγονότα του νησιού του κι αργότερα, όταν πάτησε η "γερμανική μπότα" στον τόπο, η οικογένειά του μπήκε στο στόχαστρο των Ιταλών και των Γερμανών.
«Με την κήρυξη του πολέμου, με πλησίασε ένας σύνδεσμος, για να μου προτείνει να βοηθήσω την αντίσταση», θυμάται ο φωτογράφος.
«Αξιοποιώντας το γεγονός ότι είχα το ελεύθερο να μπαίνω στις μονάδες τους και να επισκέπτομαι τα φυλάκιά τους για να τους βγάλω σε αναμνηστικές πόζες, τραβούσα με τρόπο φωτογραφίες που έδειχναν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, τον βαρύ οπλισμό, τα οχήματά τους. Επίσης, πολύτιμες πληροφορίες, μου πρόσφεραν οι ίδιοι οι Ιταλοί χωρίς να το υποψιάζονται. Τις έβρισκα στα δικά τους φιλμ που μου έδιναν για εμφάνιση και στο φόντο συχνά φαίνονταν πράγματα χρήσιμα στους Συμμάχους», προσθέτει.
Το 1946, μετά την παράδοση της Δωδεκανήσου στους Συμμάχους, εγκαθίσταται στη Ρόδο, όπου δουλεύει ως βοηθός του φωτογράφου Π. Σακελλαρίδη. Από το 1948 με την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, ο Αντώνης Πάχος θα δράσει στη Ρόδο, όπου έχει ήδη ανοίξει το πρώτο του φωτογραφείο στην πλατεία Κύπρου. Έγινε ο επίσημος φωτογράφος των διοικητών σε όλα τα συμβάντα. Από το φακό του πέρασαν οι πρωταγωνιστές της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ μέχρι οι πρωθυπουργοί της σύγχρονης Ελλάδας. Η μνήμη του στέκεται στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, στον οποίο δίδαξε, όπως αναφέρει, για λίγες ώρες την τέχνη της φωτογραφίας:«Παρ' όλο που με "κάρφωσαν" ότι ήμουν αριστερός, ο τότε πρωθυπουργός είπε πως δεν τον απασχολούσαν τα φρονήματά μου, αλλά το γεγονός πως ήμουν καλός φωτογράφος. Έτσι, γίναμε φίλοι, κάλυπτα τις εμφανίσεις του σε όλη τη Δωδεκάνησο. Του έμαθα τα μυστικά του φακού μου», λέει.
Ο Αντώνης Πάχος, παράλληλα, υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες παπαράτσι, καθώς η Ρόδος αποτέλεσε "αγκυροβόλιο" πολλών μελών του διεθνούς "τζετ σετ" στα χρόνια του 1960-1970.
(AΠΕ)
Ο Αντώνης Πάχος δεν σταμάτησε ποτέ να εξελίσσεται ως φωτογράφος. Το 1962-63 πήρε μαθήματα φωτογραφίας στην Πράγα και αργότερα η ΕΡΤ τον έστειλε για μαθήματα κινηματογραφίας στο τηλεοπτικό κανάλι RAI της Ιταλίας. Από τη χειροκίνητη μηχανή και το σκοτεινό θάλαμο, πέρασε στην έγχρωμη φωτογραφία και σήμερα κατέχει τη λειτουργία της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής. Οι 300.000 φωτογραφίες του που έχουν διασωθεί, στολίζουν μνήμες από ιδιωτικές στιγμές, αλλά και μεγάλα ιστορικά γεγονότα της Δωδεκανήσου.
ΠΡΟΟΔΟΣ
…………………………..
Ρόδος, 10-04-2010
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Α. ΠΑΥΛΙΔΗΣ
τ. Βουλευτής –Υπουργός
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Αντώνη Πάχου, ο τ. Βουλευτής – Υπουργός Αριστοτέλης Α. Παυλίδης, έκαμε την παρακάτω δήλωση:
«Έσβησε ο αθόρυβος ιστοριογράφος της Δωδεκανήσου και ιδιαίτερα της Ρόδου, ο φίλος μου Αντώνης Πάχος. Με τη φωτογραφική του μηχανή αποτύπωσε τα γεγονότα που σημάδεψαν την Ιστορία της Δωδεκανήσου, αλλά και την καθημερινή μας ζωή.
Με αφοσίωση υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του, βασανιζόμενος από προβλήματα υγείας και άλλα, τη φωτογραφική τέχνη και μέσα απ’ αυτήν παρά τις άπειρες δυσκολίες που αντιμετώπιζε μας προσέφερε τη ζωντανότερη και συναρπαστικότερη παρουσίαση της εξέλιξης της νησιωτικής μας ζωής.
Υποχρέωσή μας είναι ως αναγνώριση του έργου του να διασώσουμε και ν’ αναδείξουμε το θησαυρό του φωτογραφικού του αρχείου. Θα συντηρηθεί και με αυτό τον τρόπο η ιστορική μνήμη μας και παράλληλα θ’ αποτελέσει ανταπόδοση προς όσα προσέφερε ο αγνός πατριώτης Αντώνης Πάχος».
…………………………..
Ρόδος, 10-04-2010
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ Α. ΠΑΥΛΙΔΗΣ
τ. Βουλευτής –Υπουργός
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Αντώνη Πάχου, ο τ. Βουλευτής – Υπουργός Αριστοτέλης Α. Παυλίδης, έκαμε την παρακάτω δήλωση:
«Έσβησε ο αθόρυβος ιστοριογράφος της Δωδεκανήσου και ιδιαίτερα της Ρόδου, ο φίλος μου Αντώνης Πάχος. Με τη φωτογραφική του μηχανή αποτύπωσε τα γεγονότα που σημάδεψαν την Ιστορία της Δωδεκανήσου, αλλά και την καθημερινή μας ζωή.
Με αφοσίωση υπηρέτησε μέχρι το τέλος της ζωής του, βασανιζόμενος από προβλήματα υγείας και άλλα, τη φωτογραφική τέχνη και μέσα απ’ αυτήν παρά τις άπειρες δυσκολίες που αντιμετώπιζε μας προσέφερε τη ζωντανότερη και συναρπαστικότερη παρουσίαση της εξέλιξης της νησιωτικής μας ζωής.
Υποχρέωσή μας είναι ως αναγνώριση του έργου του να διασώσουμε και ν’ αναδείξουμε το θησαυρό του φωτογραφικού του αρχείου. Θα συντηρηθεί και με αυτό τον τρόπο η ιστορική μνήμη μας και παράλληλα θ’ αποτελέσει ανταπόδοση προς όσα προσέφερε ο αγνός πατριώτης Αντώνης Πάχος».
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου