Οι αρχαίοι έλληνες που έμεναν στη σημερινή Συρία έφτιαχναν από την Origanum majorana Μαντζουράνα, ένα πολύ δυνατό άρωμα που ονόμαζαν «αμαρακίνον» ή «σαμψύχινον». Το προμηθευόντουσαν οι γυναίκες της Αθήνας και όπως αναφέρεται ήταν τόσο ευώδες και δυνατό ώστε προκαλούσε πονοκέφαλο. Οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι και οι Άραβες το χρησιμοποιούσαν για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Τοποθετήστε μαντζουράνα δίπλα από το γάλα όταν έχει κακοκαιρία για να μην πήξει και να διατηρήσει τη γεύση του.
Επιστημονική ονομασία: Origanum majorana L.
Κοινές ονομασίες: Μαντζουράνα, Ορίγανον η ματζουράνα, Ορίγανον το μάρον
Περιγραφή, Βιότοπος:
Η Ματζουράνα είναι πολυετή πόα με πολλές παραφυάδες, είναι συγγενικό φυτό με τη ρίγανη, ο βλαστός είναι σκληρός, πολύκλαδος, τετραγωνικός, κοκκινωπός με ύψος 20-40 εκατοστά.
Φύλλα μικρά, ωοειδή, γκρίζο-πράσινα, μαλακά, τριχωτά και στις δύο επιφάνειες, με έντονη, ευχάριστη οσμή και καυτερή γεύση.
Τα άνθη είναι σωληνοειδή, άσπρο-ρόδινα, διαταγμένα σε σταχύδια, ανθίζει από Ιούλιο έως Σεπτέμβριο.
Συστατικά:
Ηπεριεκτικότητα σε μέταλλα και σε ιχνοστοιχεία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την περιοχή που αναπτύχθηκε το φυτό.
Περιέχει πτητικά έλαια όπως σαβινένιο, καρβακρόλη, λιναλοόλη, φλαβονοειδή, τριτερπενοειδή, σίδηρο, φώσφορο, κάλιο, ασβέστιο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο, νιασίνη, φολικό οξύ, βιταμίνη Β6, βιταμίνη Α, Β, C και Κ. Επίσης περιέχει μεγάλο ποσοστό έως 40% φυτικές ίνες.
Επίσης:
Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπόρο την Άνοιξη, με μοσχεύματα και με διαίρεση. Είναι ανθεκτικό φυτό στο κρύο, η καλλιέργεια της γίνεται στις εύκρατες και τροπικές ζώνες, σε πλούσια και καλά στραγγιζόμενα εδάφη σε ηλιόλουστα σημεία.
Είναι σπουδαίο πρόσθετο και συντηρητικό τροφίμων λόγω της περιεκτικότητάς της σε φαινολικά οξέα και φλαβονοειδή.
Η μαντζουράνα είναι πολύ καλή πηγή οξειδωτικών, ιχνοστοιχείων, μετάλλων και βιταμινών. Δρα ως καταπραϋντικό του νευρικού συστήματος αλλά και ως ένα γενικό τονωτικό.
Έχει αντισπαμωδικές, τονωτικές και αντισηπτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται για ημικρανίες, αϋπνίες, άγχος, πόνους εμμήνωνκαι τον πόνο των δοντιών.
Το αφέψημα δρα κατά του τυμπανισμού, των κολικών, της δυσπεψίας, των αναπνευστικών προβλημάτων, καταπραΰνει το βήχα, βρογχικές διαταραχές, στις παθήσεις του νευρικού συστήματος και σε ρευματικούς πόνους.
Από τα φύλλα του φυτού λαμβάνεται αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό και αντισπασμωδικό ενώ έχει χρήσεις και στην αρωματοποιία.
Ρίξτε μαντζουράνα στα σκαλιά του σπιτιού σας για να κρατήσετε το διάβολο μακριά.
Ως αφέψημα σε ένα μπρίκι νερό βράζουμε ένα κουταλάκι του γλυκού μαντζουράνα, το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό.
Ως έγχυμα σε ένα φλιτζάνι καυτό νερό ρίχνουμε ένα κουταλάκι του γλυκού μαντζουράνα, το αφήνουμε για 10 λεπτά, σουρώνουμε και το πίνουμε.
Στο νερό του μπάνιου βράζουμε 100γρ. μαντζουράνα σε 1 λίτρο νερό καταπραΰνει και τονώνει τον οργανισμό.
Αντενδείξεις:
Απαγορεύεται η φαρμακευτική χρήση σε εγκύους.
Σε υψηλές δόσεις η μαντζουράνα μπορεί να προκαλέσει ζαλάδες και παραισθήσεις.
Η παρουσίαση των βοτάνων σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή και έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα.
*******
Ματζουράνα
Η μαντζουράνα (Ορίγανον η μαντζουράνα, λατ. Origanum majorana) είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, πολυετές φυτό το οποίο ανήκει στην τάξη λαμιώδη και στην οικογένεια χειλανθή, είναι δε συγγενικό φυτό με τη ρίγανη. Αναφέρεται στον Ψαλμό Ν΄(51), στίχο 9, ως ύσσωπος. Είναι ιθαγενές των χωρών της Μεσογείου με 6 είδη ποωδών φυτών. Το πιο σημαντικό είδος είναι η μαντζουράνα ορίγανο ή κοινή, το ύψος της φτάνει τα 60 εκατοστά, ο βλαστός είναι τετραγωνικός, πολύκλαδος.
Χαρακτηριστικά
Χρήσεις
Τα φύλλα της χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό, συνήθως στο κρέας και το ψάρι, αλλά και ως αφέψημα. Από τα φύλλα του φυτού λαμβάνεται αιθέριο έλαιο που χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό και αντισπασμωδικό ενώ έχει χρήσεις και στην αρωματοποιία.
Στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα η μαντζουράνα είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια όπου την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά στομαχικών και εντερικών ενοχλήσεων. Ο Γαληνός προτρέπει την χρήση της ως χωνευτικού.
*******
Μαντζουράνα
της Ευαγγελίας Παναγιωτοπούλου
Η Μαντζουράνα είναι φυτό συγγενικό της ρίγανης με πολλές παραφυάδες και μικρά μυρωδάτα φύλλα. Από τα υπέργεια μέρη με απόσταξη παράγεται το αιθέριο έλαιο της. Αποτελεί μια από τις ισχυρότερες πήγες αντιοξειδωτικών. Στην αρχαιότητα το θεωρούσαν ως το βότανο της ευτυχίας. Είναι ποώδες και πολυετές, που καλλιεργείται σε κήπους και γλάστρες ως καλλωπιστικό, αρωματικό, αρτυματικό και φαρμακευτικό φυτό. Ανθίζει αργά το καλοκαίρι οπότε και συλλέγονται τα χρησιμοποιούμενα μέρη του (φύλλα και ανθοφόροι βλαστοί).
Οι ιδιότητες παρουσιάζουν αρκετές ομοιότητες με αυτές της μέντας και του θυμαριού.
Βοηθά το πεπτικό σύστημα
Δρα ως σπασμολυτικό, αντιεμετικό, ανακουφίζει από τον μετεωρισμό και την δυσπεψία, διεγείρει το συκώτι και τη σπλήνα.
Χωνευτική δράση
Βοηθά πολύ σε ενοχλήσεις του στομάχου και δρα ως χωνευτικό/καταπραϋντικό για τον στομαχόπονο
Ηρεμιστική δράση
Είναι πολύ γνωστό για την ανακούφιση που προσφέρει από επίμονους και έντονους πονοκεφάλους ή πονόδοντους. Χρησιμοποιείται και ως παυσίπονο στους ρευματισμούς. Θεωρείται από την εναλλακτική ιατρική ευεργετικό σε νευρικής φύσεως παθήσεις, όπως υπερευαισθησία, νευρασθένεια, ψυχασθένεια, άγχος, αϋπνίες, ημικρανίες, ίλιγγος και απώλεια μνήμης.
Βοηθά σε παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος και θεωρείται ευεργετικό για τον νευρικό βήχα, το κρυολόγημα, τις αμυγδαλές, τη βρογχίτιδα και το άσθμα. Εκδηλώνει επίσης εφιδρωτική επίδραση.
Υπάρχουν παρενέργειες;
Να μην καταναλώνεται κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης και θηλασμού
Σε μικρές δόσεις δρα ως ηρεμιστικό, θέλει όμως προσοχή γιατί σε μεγάλες δόσεις δρα ως ναρκωτικό
Με ποιούς τρόπους μπορούμε να το εντάξουμε στη διατροφή;
Ως αφέψημα
Ως αιθέριο έλαιο (μαζί με λίγο μέλι)
Οι σπόροι σε σάλτσες κρεατικών
Στην παρασκευή γλυκών του κουταλιού (όπως κυδώνι, σταφύλι, σύκο)
Λίγα ιστορικά στοιχεία
Η Μαντζουράνα είναι γνωστή από την αρχαιότητα στους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Αιγύπτιους και τους Άραβες, για τους οποίους υπήρξε το σύμβολο της ευτυχίας. Οι αρχαίοι Σύριοι έφτιαχναν από τη μαντζουράνα ένα πολύ δυνατό άρωμα, το 'αμαράκινον' ή 'σαμψύχινον', του οποίου η χρήση ήταν πολύ διαδεδομένη στις γυναίκες των ανώτερων κοινωνικών βαθμίδων της Αθήνας. Στην Αίγυπτο το χρησιμοποιούσαν για να ξεπερνούν το αίσθημα της λύπης. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό, ο Διοσκουρίδης ως τονωτικό και ο Γαληνός ως χωνευτικό.
Μαντζουράνα
Κοινές Ονομασίες Αμάραντο, αμάρακο, σάψυχο, ορίγανο το αμάραντο, ορίγανο το αμάρακο, μαντζουράνα η γλυκιά, αμάρακος ο αείφυλλος
Επίσημη Ελληνική Ονομασία Ορίγκανουμ Μαργιοράνα
Επιστημονική Ονομασία Origanum Marjorana
Οικογένεια Χειλανθή (Labiatae)
*******
Πηγές κειμένων:
Πηγή φωτογραφιών: Ρουβήμ Καρασάββας,
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου