Το απόγευμα μετά το ωραίο μεσημεριανό φαγητό μας, κάθισα μαζί με μια ομάδα παιδιών στο στρογγυλό τραπέζι για διάβασμα.
Όλα τα παιδιά ήταν σκυμμένα πάνω από τα βιβλία τους. Δίπλα τους τα τετράδια όπου περίμεναν την σειρά τους για το γέμισμα των σελίδων τους.
Κοιτάζω τον Άγγελο ο οποίος είναι ζαλισμένος από τις ασκήσεις των μαθηματικών, τους αριθμούς και τις εξισώσεις. Μερικές δεν του βγαίνουν με τίποτα και είναι έτοιμος να σκάσει. Η Μαρία από την άλλη, προσπαθεί να ισιώσει την οξεία που έχει πλακώσει ένα τρεμουλιασμένο έψιλον της ύλης των αρχαίων. «Ουφ αμάν πια με αυτόν τον τονισμό!» αναφωνεί.
Ο Γιώργος είναι κάπου χαμένος μέσα στην ύλη της ιστορίας. Πέρσες εναντίον Ελλήνων, η μάχη του Μαραθώνα η ένδοξη. «Ζαλίστηκα με αυτή τη μάχη στον Μαραθώνα! Πότε έγινε, ποιος ήταν ο αρχηγός, βαρέθηκα!» είπε δυνατά . «Σκέψου Γιωργάκη μου, ότι εκεί θα πάμε διακοπές το καλοκαίρι. Κάνε τώρα λίγο υπομονή και σε λίγο θα βάλουμε την Ιστορία, τα Μαθηματικά και τα Αρχαία στο συρτάρι και θα ανοίξουμε το ντουλάπι με τα μπανιερά και ό,τι άλλο χρειάζεται για το ραντεβού μας με τη καλοκαιρινή ξεγνοιασιά» τους είπα και εκείνοι αμέσως έπεσαν πεισματικά και ανυπόμονα στο διάβασμα.
Μάχη Μαραθώνα, διαγώνισμα ιστορίας αύριο, αλλά διακοπές σε λίγο καιρό. Διάβασμα και προκοπή τώρα και μετά φτου ξελεφτερία για τις καλοκαιρινές μας περιπέτειες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου